Mag-log inBIGLAAN lamang ang pagpunta ng mag amang Mortiz sa probinsya ng Bulacan. Ang huling punta nila ay noong namatay ang matandang Joson, labing limang taon na ang nakakaraan. Si Gabriel Joson at Moises Mortiz ay magkakabata at matalik na magkaibigan. Ang ama ni Gabriel ang ang pinagkakatiwalaan ng ama ni Moises sa mga pag aari nitong bukurin. Hanggang si Gabriel ang sumalo ng mga sakahin ng ama nito buhat ng mamatay.
Ang mag-asawang Joson ay nagulat pa nang huminto ang sasakyan sa harap ng bakuran nila at bumaba ang mag-amang Mortiz kasama ang isang dalaga. Halos kaaahon lamang ni Gabriel sa bukid para mananghalian nang mapansin ang paghinto ng bagong sasakyan sa harap ng bakuran nila. Dahil sa kuryosidad ay lumabas silang mag-asawa upang silipin kung sino ang may-ari nito. "Moises!" Halos sabay na sambit ng mag asawa saka dali daling binuksan ni Gabriel ang malaking gate. Sabay na lumapit ang mag asawa sa bagong dating. Nakangiting sinalubong ni Moises ang kababata ng yakap. Walang nagawa si Gabriel sa kabila na siya ay amoy pawis at putik. Si Mariella naman ay nakangiting tumango si Moises ng batiin siya nito. Matanda lamang ng tatlong taon si Moises kay Gabriel kaya parang nakakabatang kapatid na din niya ito. "Kamusta kayo? Matagal na panahon na rin buhat nang huling punta namen dito," masaya at maaliwalas ang mukha ni Moises. "Tara muna kayo sa loob," si Mariella na nakatingin sa binatang kasama ni Moises. Tila naman naalala ni Moises na may kasama nga pala siya kaya nilingon niya si Miguel. "Siya nga pala, si Miguel ang anak ko, kung natatandaan nyo. Unang punta nya dito eh, 9 na taon pa lang. Miguel, siya si Tito Gabriel mo, Gabo kung tawagin ko," pagpapakilala ni Moises at tumawa ng bahagya, "ako lang ang tumatawag na Gabo diyan." birong totoo ni Moises at nilingon ang kaibigan. Nahihiyang napakamot si Gabriel at natawa naman si Mariella sa reaksyon na iyon ng asawa. "Eto naman ang tita Mariella mo, ang nagpatino sa lalokohan ng tito Gabo mo," at sinabayan ng malakas na tawa ni Moises. Nagkatawanan silang apat sa biro na iyon ni Moises. "Magandang araw po," magalang na bati ni Miguel sa mag-asawa at inabot ang mga kamay ng mag asawa para mag mano. "Ay tara sa loob at tamang tama may niluto akong kalderetang bibe," aya ni Mariella sa mag ama. "Ipasok nyo ang sasakyan nyo," sabi naman ni Gabriel. "May kasama nga po pala kame." si Miguel at binuksan ang pinto ng kotse. Bumaba ang kasama nilang babae. "Si Samantha po, girlfriend ko po." pakilala ni Miguel. "Magandang araw po sa inyo," bati ni Samantha at inabot ang kamay para kamayan ang mga asawa. Ngumiti lamang ang mag asawa at inabot ang kamay ni Samantha. Halatang pilit at tila dismayado ang mukha nito na palinga linga sa kapaligiran. "Tara sa loob," si Moises na ang nangunang pumasok sa loob ng bakuran at sumunod na lang ang mag asawa. Habang ang magkasintahan ay naiwan sa labas dahil ipapasok ni Miguel ang sasakyan sa loob ng malawak na bakuran. Halos sabay na sumakay ulit ang magkasintahan sa loob ng sasakyan. Habang minamaniobra ni Miguel ang sasakyan ay panay buntong hininga naman ni Samantha. "Gosh! Miguel, wag mong sabihin na ito yung lugar na kinalakihan ni tito Moises. Hindi ako tatagal dito. Wala atang aircon ang bahay nila," tila pagrereklamong sambit ni Samantha. Naiiling na natawa si Miguel at hindi pinansin ang pagrereklamo ng girlfriend. Hanggang sa maiparada niya ng maayos ang sasakyan at patayin ang engine nito ay hindi pa rin maipinta ang mukha ni Samantha. Wala atang balak bumamanng sasakyan. "Walang pumilit sa iyo na sumama, Samantha. I told you, in the first place na hindi mo magugustuhan ang lugar na ito pero nagpumilit ka." mahinahong sambit Miguel pero andun ang diin na tila sinasabi na wag siyang mag inarte. Isang malalim na butong hininga ang pinakawalan ni Samantha at pilit na ngumit. Lumingon kay Miguel at halatang pilit ang ngiti. "I'm sorry, honey. Hindi ko lang ineexpect na ganto ang maabutan lugar dito," may halong lambing na sabi nito at inabot ang mukha ni Miguel upang haplosin. " Let's go inside," seryosong sabi ni Miguel dahil alam niyang napipilitan lamang ito. Nauna nang bumaba si Miguel ng sasakyan at hinnintay saglit ang kasintahan at sabay nang pumasok sa loob ng bahay ng mga Joson. Pagpasok ni Miguel at Samantha sa loob ay naabutan nilang nakaharap ang tatlo sa larawang nakasabit sa dingding. Na tila pinapakilala ng mag asawa kay Moises ang nasa larawan. Sila man dalawa ni Samantha ay napatingin sa larawan. Napalingon si Moises sa dalawa. Kaya naman nahinto din ang mag asawa sa pagsasalita. Narinig ni Miguel na nag iisang anak lamang ito ng mag asawa at hindi na nasundan. "Maupo muna kayo at ihahanda ko ang lamesa para makakain na tayo," si Mariella na kaswal ang pagkakasabi at tumalikod na. "Tara sa kubo na pinagawa ko, Moises, dun tayo magkwentuhan at mahangin dun," aya naman ni Gabriel kay Moises at itinuro ang daan papuntang kusina na pinasukan ni Mariella. Naiwan ang dalawa sa sala. Si Samantha ay naupo sa sofa at nilabas ang cellphone at doon na tinuon ang pansin. Si Miguel naman ay nanatiling nakatayo at pinagmasdan ang buong bahay. Simple lang ang ayos ng loob ng bahay. Kahit may kalumaan ay napanatili naman nito ang malinis at maaliwalas na ambience. Mula sa kanyang kinatatayuan ay may maliit na silid sa kaliwang bahagi niya. At sa harapan naman niya ay ang pinto ng isang silid. Sa dingding nito nakasabit ang katatamtamang laki ng flatscreen tv. At sa direksyon kung saan lumabas ang tatlong matatanda ay marahil doon ang kusina. Maliit at masikip ang bahay pero maaliwalas at maayos ang pagkakapwesto ng mga gamit sa bahay. Sa dingding ng kabilang kwarto nakasabit ang mga larawan ng mag anak na Joson. Doon din nakalagay ang malaking kwadradong larawan ng anak nilang babae. Humakbang siya palapit sa mga larawan. Pero isang larawan lamang ang nakapukaw ng atensyon niya. Solo picture iyon na kuha sa isang resort. Half body lamang ang kuha sa dalaga. nakasuot ng mahabang manggas na pampaligo. Stolen Shot kaya parang inosente ang mukha ng dalaga at hindi mismo sa camera nakatingin.After five years in Japan, Miguel and Gabriella returned to the Philippines with their twins. Yes, Gabriella gave birth to twins! The couple have fraternal twins - a boy and a girl. Mas higit ang kasiyahan ni Moises at Mariella nang malaman mula sa ultrasound na kambal ang dinadala ni Gabriella. Sa ika-walong buwan ng pagbubuntis ni Gabriella ay lumipad ang magbalae sa Japan upang salubungin ang panganganak ng buntis. Hindi mapagkakamalang kambal ang dinadala ni Gabriella dahil maliit lamang ang tiyan at hindi man lang nagbago ang itsura nito. Mas lalo pa itong gumanda nang magbuntis. Hindi naging madali kay Gabriella ang panganganak niya sa kambal dahil halos sampung oras itong naglalabor. "Oh God, honey! It really hurts," daing ni Gabriella sa asawa nang gumuhit ang matinding hilab sa tiyan papuntang puson. Kasalukuyang nakahiga si Gabriella sa birthing bed dahil ayun sa doctor ay fully dilated na ang cervix ni Gabriella at handa nang lumabas ang bata. Awang-awa si Migu
BEFORE the abduction... "Hindi ko alam kung bakit naisipan mong kidnap-in natin ang asawa mo. At talagang isinama mo pa kame ni Mark," galit na galit ang tono ni Dave kay Miguel. "At talagang may dala ka pang pampatulog. Talaga bang pinagplanuhan mo ang asawa mo?" hindi maawat na sabi nito. Sinulyapan nito si Gabriella na walang malay habang nakahiga sa backseat at ang ulo ay nakaunan sa hita ni Miguel. Habang si Mark naman ang nagdadrive at napapailing na tumingin kay Miguel. "Pwede akong madisbarred sa ginagawa mo, Miguel," tinanggal nito ang nakatakip sa mukha pati na rin ang shades na pilit pinasuot sa kanya ni Miguel kanina saka hinagis sa kaibigan. Mabilis na nasalo ni Miguel ang hinagis ni Dave upang huwag tumama sa mukha ni Gabriella. "Wala nang kasunod ito. Una't huli na nating gagawin ito," pigil ang tawang sabi ni Miguel at tiningnan si Mark. "Sa Antipolo tayo," sabi niya. "Bakit doon mo dadalhin ang asawa mo? Bakit hindi mo na lang iuwi sa mansyon?" takang tano
SA BIGLANG pagdilat ng mga mata ni Gabriella ay wala siyang makita. Gumapang ang takot at pag-aalala sa isip niya dahil kahit saan niya ilinga ang ulo niya ay puro kadiliman ang nakikita niya. Idagdag pa ang nakabibinging katahimikan sa paligid. Pakiramdam niya ay para siyang kakapusan ng hininga. Ang dalawang kamay niya ay hindi niya maigalaw dahil nakatali ang mga iyon sa likod niya. Nakapiring ba ang mga mata niya kaya wala siyang maaninag at makita? Bigla ay naalala niya ang mga huling sandali bago siya panawan ng malay. Ang itim na kotse na pabalik-balik. Ang panyong itinakip sa ilong niya. At ang lalaking nakabalot ang mukha. Iyon ang mga naaalala niya. Kinidnap ba siya ng sakay ng itim na kotse na iyon? Gumapang ang kilabot sa katawan ni Gabriella. Noon niya nahiling na sana sa mga oras na iyon ay nasa Japan siya at kasama si Miguel. Pinakiramdaman niya ang sariling katawan sa takot na baka may ginawa sa kanya ang mga lalaking iyon. Gusto na niyang magbreakdown at umiyak.
"I'M REALLY sorry, tito Moises," halos mangiyak-ngiyak na sabi ni Samantha. Halos lumuhod ito sa harap ni Moises para magmakaawa. "The damage has been done, Samantha. Sana naisip mo muna ang mga naitulong ko sa ama mo bago mo kame siraan mag-ama ng ganoon kay Gabriella. Ni hindi ka nangimi na gumawa ng ganoong iskandalo dito mismo sa kompanya ko at sa mismong manugang ko pa!" hindi napigilan ni Moises ang tinitimping galit at naihampas ang kamay sa ibabaw ng lamesa. Nagulat si Samantha sa paghampas na iyon ni Moises. Hindi makatingin ng deretso si Samantha dahil sa nakikitang sobrang galit na nakalarawan sa mukha ni Moises sa kanya. Ngayon lamang niya nakitang magalit si Moises. Mabagsik ang mukha nito at malayong malayo sa nakilala niyang Moises. Hindi niya akalain na ang laging nakangiti ay may tinatago palang bagsik pag nagalit. Si Dave ay tahimik lamang na nakatunghay sa pag-uusap ng dalawa at hindi humahalo sa usapan ng dalawa. Ang kaninang mataray at mapagmalaking babae ay
"PRIDE ang umiiral sa iyo, kaya ka ganyan. Nagpadala ka sa mga sinasabi ng Samanthang iyon. Oo, totoo lahat ng mga nakita mo sa dokumentong iyon, pero hindi mo ba naisip na ginawa namin iyon ng Papang mo para sa ikakabuti mo? At sa part naman ni Miguel, ikaw mismo, Gabriella ang magpapatunay kung ano talaga ang hangarin niya sa iyo. Na talaga bang ginamit ka lang niya para masecure ang mana niya?" mahabang pahayag ni Mariella at tiningnan mabuti ang anak. Dalawang araw nang nakauwi ang anak niya at ngayon lang nagkaroon ng pagkakataon na kausapin ni Mariella ang anak. Umuwi ito na mugto ang mga mata at nagkulong sa kwarto. Hindi siya pinapansin ng anak at ramdam niya na may problema ito. Kung hindi pa tumawag si Moises ay hindi niya malalaman ang dahilan ng pag-uwi nito. "Nauunawaan ko ang nararamdaman mo. Pero sana kinausap mo ang asawa mo at hiningan mo siya ng paliwanag, hindi iyong naniwala ka kaagad sa sinasabi ni Samantha. Siguradong may dahilan si Miguel at si Moises kung ba
BAGO umuwi ng Bulacan si Gabriella ay sumaglit muna siya kay Anna na noong araw ding iyon ay nabalitaan niyang nanganak na at sa bahay lamang inabutan ng pangaganak. Masaya at maaliwalas ang mukha ni Anna nang makita siya, at taliwas naman sa tinatago niyang lungkot. Hindi rin naman siya nagtagal at nagpaalam na. Binitbit lamang niya ang mga gamit niya at iniwan ang mga bagay na binigay ni Miguel sa kanya. Tanging ang wedding ring at ang engagement ring na suot ang hindi niya kayang iwan. Hindi naman ganoon kadali na sa isang iglap lamang ay mawawala ang pagmamahal niya kay Miguel. Pero ang sakit na dulot nito ay iniinda rin naman niya. At bago siya umalis ay kinausap ulit siya ni Moises. "Hindi pa alam ni Miguel ang plano mo. Hindi ko sinabi dahil baka sakaling magbago ang isip mo." huminga ito ng malalim. "Sa mga oras na ito, siguradong nagsisimula nang maubos ang pasensya ng anak ko dahil lahat ng tawag niya ay hindi ko sinasagot." Napalunok si Gabriella at nakaramdam ng







