3 Witch Girl

HALOS pumantay sa mukha niya ang larawan ng dalaga. Na sa pakiramdam niya ay sa kanya nakatingin. Inililipad ng hangin ang mahaba at itim na itim nitong buhok habang ang isang kamay at tila nakapigil sa buhok at inipit sa likod ng tenga. Sa tantiya niya ay nasa pagitan ng labing anim hanggang labing walo ang edad ng dalaga. Maputi ito at may katamtamang tangos ng ilong. Ang mga labi at tila nakaawang na parang may ibinubulong sa kanya. Tila kinilabutan siya sa mga labing iyon. Habang ang mga mata nito ay inosenteng nangaakit sa kanya. Hindi pa man nagtatagal ang pagsusuri noya sa larawan ay alam na niyang matindi ang atraksyon niya sa dalaga.

Lihim siyang napaungol dahil naramdaman niyang may kung anong kuryente ang gumapang sa katawan niya. Hindi siya makapaniwala na sa isang larawan ay makakaramdam siya ng ganito. Paano pa kaya pag nakita pa niya ito ng personal. Ganun din kaya ang magiging reaksyon ng katawan niya?

"Hindi naman siguro tayo magtatagal dito, di ba?"

Para siyang binuhusan ng malamig na tubig at nahimasmasan nang marinig ang boses ni Samantha.

"D-depende kay Daddy iyon, Samantha."

Napilitan siyang lumayo sa larawan na tila hinihipnotismo siya at tinabihan ang kasintahan.

Nakalimutan niyang kasama nga pala niya si Samantha. Mabuti na lang at busy ito sa pagsecellphone kaya hindi napansin ang pagkamangha niya sa anak ng mag asawang Joson.

"Nasabi mo na ba kay tito Moises ang balak naten dalawang magmigrate sa Australia?" seryosong tanong nito at tumingin derrtso sa kanya.

Umiling siya at pinatong ang dalawang braso sa tuhod at pinagsalikop ang mga kamay.

"Hindi pa," maikling sagot ni Miguel at seryoso ang mukha.

Umikot ang mga mata ni Samantha sa sagot ng kasintahan. Tila hindi nagustuhan ang sagot ni Miguel. Padabog na tumayo si Samantha sa harap ni Miguel. Napaderesto ng upo si Miguel at tiningala si Samantha. Sa likod ni Samantha ay ang larawan ng anak ng mga Joson na para talagang nakatingin sa kanya.

"Isang buwan na mula ng maapproved ang papers naten pero hindi mo pa rin nasasabi. Ilang weeks na lang darating na ang Visa naten, Miguel. Baka naman kung kelan may schedule na tayo saka ka magbaback out?" mahina pero madiin na sabi ni Samantha.

" Alam mong ayaw ni Daddy na magmigrate ako sa Australia pero tinuloy mo pa rin ang pag aayos ng papers ko. Sinabi ko rin naman sa iyo na hindi ako pwede magstay for good sa ibang bansa dahil ako ang magmamanage ng business ni Daddy. Pwede kitang puntahan at dalawin doon." mariin ding sagot niya at sinulayapan ang larawang nasa likod ng kasintahan. Pakiwari din niya ay nakikinig ito sa usapan nila.

Nakita ni Miguel ang pagsimangot at pag irap si Samantha sa sinabi niya kaya parang nawalan siya ng ganang pagpasensyahan ito.

Inabot niya ang braso ni Samantha at mahigpit na hinawakan upang hilahin paupo ulit sa sofa. At dahil sa impak na iyon ay pabagsak na napaupo si Samantha.

May takot ang mga mata na napatingin si Samantha kay Miguel. Nagtitimpi lamang ito. Knowing Miguel's attitude maiksi lamang ang pasensya nito lalo na kung ipinipilit ang isang bagay na hindi nito gusto. Baka kung nasa condo sila ay nilayasan na siya nito at tinalikuran.

"Don't try to manipulate me, Samantha. Ikaw lang ang pursigido sa plano mong iyan. I have my own bussiness here. If you want to migrate from Australia, then go. I'm just here to support you. But don't try to tell me what should I do and what plan I would do." seryoso ang mukha ni Miguel na tinitigan si Samantha.

Napalunok si Samantha habang sinasalubong ang madilim na mukha ni Miguel.

Ibubuka pa lamang niya ang bibig para magsalita ay pinigil na ng mga labi ni Miguel ang bibig niya. Nagulat si Samantha sa biglaang naging kilos ni Miguel. Hindi ganito si Miguel. Hinahalikan lamang siya ni Miguel pag nasa private place sila at silang dalawa lamang. Hindi din ito showy sa harap ng ibang tao. At ang lugar na ito ay bahay pa ng kaibigan ng Daddy niya.

Narinig niya ang mahinang ungol ni Samantha nang ilapat niya ang labi sa mga labi nito. Kailangan niyang gawin iyon upang subukan kung madadivert niya ang atensyon kay Samantha. Ngunit sa ginawa niyang iyon ay tila may magneto ang mga mata ng dalaga sa larawan. Na kahit anong gawin niya ay tila nakasunod sa kanya ang mga mata nito. Pero sa pagkakataong iyon ang tingin niya sa mga mata nito ay tila naglalabas ng apoy. Napapikit siya ng mariin. At pilit inalis ang mata dito at ibinaling kay Samantha na noon ay nakapikit na tila naghihintay ng susunod niyang gagawin.

Marahan niyang inilayo ang mukha kay Samantha at mabilis na tumayo. Napadilat si Samantha nang maramdaman ang pagtayo ni Miguel. Naguguluhang sinudan ng tingin ang binata na pumasok sa bandang kusina.

Nagmamadaling tinungo si Miguel ang kusina para hanapin ang comfortroom. Nakita niya si Mrs. Joson na may dalang tray ng baso at pitsel. Akmang lalabas ito pero natigilan nang makita siya.

"Tita, makikigamit po sana ako ng CR," magalang niyang sabi.

"Iyan, anak, sa kaliwa mo ang CR. Mamaya ay ayain mo na ang girlfriend mong bumaba sa kubo," nilingon ni Mariella ang bandang labas at mula roon ay tinanaw ang kubo. "Nagustuhan ng Daddy mo sa kubo kaya dun na lang daw kumain at mahangin pa," nakangiti pero pormal ang mukha nito.

"Sige po, tita," ngiting sagot naman niya at tinungo ang maliit na CR na tinuro sa kanya.

Sa loob ng CR ay dali dali siyang naghilamos ng mukha upang mahimasmasan.

Ang mga mata at labi ng dalagang iyon ay parang nang aakit. Kakaiba ang aura na hindi niya kayang balewalain. Saglit lamang niyang tinitigan pero tila nakadikit na sa sistema ng katawan niya ang karisma ng dalaga.

He can't wait to see that girl, kung ganoon din ba ang mararamdaman niya pag nagkaharap sila ng personal.

Tinitigan ni Miguel ang sarili sa salamin at ilang beses na bumuntong hininga. That girl is a witch, bulong niya sa sarili.