Se connecterShare
บทที่ 6
Dernière mise à jour:
2025-08-27 21:15:46"จะไปไหน"
"คุณให้เวลาฉันสามวันไม่ใช่เหรอคะ" ชายหนุ่มยักไหล่เล็กน้อยเหมือนว่าอนุญาตให้เธอออกไปได้ เราจะเอายังไงดี ห้ามบอกคุณผู้ชายด้วย ถ้าจะเอาเรื่องนี้ไปคุยกับคุณทรงอัปสรก็ไม่กล้า เพราะเธอใกล้จะคลอดลูกแล้ว ถ้าคิดมากขึ้นมาเดี๋ยวก็เป็นอันตรายกับเด็ก คุณนเรศวร.. จริงด้วยเราจะไปปรึกษาท่านดีไหม ข้าวปุ้นตัดสินใจแล้วว่าจะปรึกษาเรื่องนี้กับนเรศวร แต่ต้องรอคุยกันต่อหน้าไม่อยากจะโทร คืนนี้ไม่แน่ใจว่าท่านจะเข้ามาที่ทำงานไหม แต่พอมาดูเวลาก็บ่ายคล้อยแล้วนอนก็ยังไม่ได้นอน ถ้ากลับไปกว่าจะถึงบ้านก็ค่ำอีก แต่ช่างมันแก้ปัญหาเรื่องนี้ให้ได้ก่อนแล้วกัน เนื้อก็ไม่ได้กินหนังก็ไม่ได้รองนั่งแถมยังต้องเอากระดูกมาแขวนคอตัวเองอีก พอรถของข้าวปุ้นจอดเท่านั้นแหละคนที่มองทางอยู่ก็รีบเดินตรงออกมาหา "เป็นยังไงบ้าง" "ทางนั้นไม่ยอมลดให้ค่ะ" "เธอไปพูดให้เขาไม่พอใจใช่ไหม ทำไมเรียกราคาโหดขนาดนั้น" แทนที่จะโทษตัวเอง ทำไมต้องไปทำของโรงแรมเขาเสียหายด้วยยังมาโทษเราคนที่ไปเจรจาให้อีก "มองอะไร" เกตุแก้วรู้ว่าที่ข้าวปุ้นมองหน้าตัวเองคงกำลังด่าในใจ "ทางนั้นให้เวลาสามวันค่ะ คุณผู้หญิงหาทางเองแล้วกัน" "อีข้าวปุ้น" ตอนที่ข้าวปุ้นกำลังจะเดินไปทางห้องของตัวเองก็ถูกกระชากตัวให้หันกลับมาก่อนจะถูกตบหน้าเข้าอย่างจัง "โอ๊ยคุณตบฉันทำไม" "ไม่รู้จักบุญคุณคน" "ฉันจำได้ว่าคนที่มีบุญคุณกับฉันไม่ใช่คุณ" "กำเริบเสิบสาน ฉันเป็นเมียเจ้าของบ้านหลังนี้ทำไมจะไม่ใช่ ไม่รู้ล่ะยังไงแกก็ต้องหาวิธีแก้ ห้ามบอกผัวฉันและก็ห้ามบอกลูกเขยฉันด้วย ผัวยัยอัปสรก็ห้ามบอก" "อะไรนะ?" อุตส่าห์คิดว่าจะหาทางคุยกับเสี่ยนเรศวร ยังจะมาห้ามอีก "ถ้างั้นคุณก็หาทางแก้ปัญหาเองแล้วกัน" ไม่เคยโมโหให้ใครขนาดนี้มาก่อน ยิ่งกับผู้มีพระคุณได้แต่ก้มหน้าก้มตารับคำ ครั้งนี้มันอดทนไม่ไหวแล้วจริงๆ กลับเข้ามาในห้องเธอก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ขับรถออกมา กว่าจะไปถึงที่ทำงานก็ใกล้เวลาทำงานแล้ว "อ้าวทำไมวันนี้มาเร็วจัง" มาถึงก็เห็นภาณุ "คุณก็มาเร็วนะคะ" "แล้ววันนี้คุณระย้ากับคุณอลิสมาไหมคะ" "ขอหยุดสามวันตอนนี้อยู่ต่างจังหวัด" "ไปฮันนีมูนกันเหรอคะ" "เห็นบอกไปส่งญาติ" อลิสพาแม่กับน้องกลับไปส่งบ้านส่วนระย้ากลับไปที่ทำงานเดิม เพราะข้าวของของเธอยังคงอยู่บ้านกาย ต้องกลับไปเคลียร์ห้องคืนคุณกายกับคุณพิมพ์ด้วย ค่ำๆ ของคืนนั้นแขกก็ทยอยกันเข้ามา และมันก็เป็นแบบนี้ทุกวันอยู่แล้ว คนหาเงินก็เพื่อที่จะนำมาใช้หาความสุขให้กับตัวเอง "เสี่ย?" จอยมองไปเห็นเสี่ยกระเป๋าหนักเดินเข้ามารีบลุกจากแขกที่กำลังรับอยู่ "หนูจะไปไหน" "เดี๋ยวจะให้น้องคนใหม่มารับนะคะ" "แต่คืนนี้ฉันจองหนูแล้วนะ" "จอยเจอคนรู้จักค่ะขอตัวนะคะ" "ไม่ได้" ลูกค้าคนนั้นไม่ยอมให้ไปดึงจอยลงมาสวมกอดไว้ "ห้องพิเศษว่างไหม" เข้ามาอัคคีก็ถามหาห้องพิเศษ พอดีว่ายังหัวค่ำเลยว่างอยู่ เขาเลยบอกให้พนักงานไปเรียกใครบางคนมาหา "แขกห้องนี้เหรอ" ข้าวปุ้นเดินตามพนักงานมาจนถึงหน้าห้องพิเศษ "ใช่ค่ะ" ได้ยินพนักงานบอกว่าเป็นเพื่อนของเสี่ยเธอไม่รู้ว่าเพื่อนคนไหน เพราะเสี่ยมีเพื่อนหลายคนมาก แต่พอเปิดประตูเข้าไปถึงได้เห็นว่าเป็นเพื่อนคนไหน "คุณมีธุระอะไรกับฉันคะ" "มานั่งสิ" ข้าวปุ้นคิดว่าเขามีทางเลือกให้เธอหรือเปล่าถึงได้มาหา หญิงสาวเลยเดินเข้าไปใกล้จังหวะนั้นก็ถูกอีกฝ่ายดึงตัวลงไปนั่งบนตัก "คุณทำอะไร" "หน้าที่ของคุณรับแขกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" บ้าไปแล้วเขายังคิดว่าเราเป็นเด็กเอ็นอยู่หรือเนี่ย นึกว่าเขาจะรู้แล้วเสียอีกว่าเธอเป็นใคร "ถึงแม้ฉันจะเป็นเด็กเอ็นแต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้..ปล่อยค่ะ" จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่พูดความจริงอีกว่าไม่ใช่แบบที่เขาคิด ดีเหมือนกันในเมื่อเธออยากให้คิดแบบนั้นเขาแกล้งทำเป็นไม่รู้ต่อแล้วกัน "ปล่อยก่อนค่ะฉันจะชงเครื่องดื่มให้" ใจจริงอยากจะลุกหนีออกจากห้องเหมือนคืนนั้น แต่เธอยังมีเรื่องอยากจะคุยกับเขาอยู่ ตอนนี้ไม่มีทางเลือกแล้วนอกจากจะตกลงกับเขาโดยตรง
Latest chapter
hot love พิษรักเพลิงอัคคี บทที่ 140 ตอนจบ
Hot love พิษรักรังสิมันต์ บทที่ 140 ตอนจบ"ได้ยินแม่บอกว่าคุณยังไม่ทานข้าวเที่ยงเหรอ"แพรไหมพยักหน้าตอบไม่ใช่แค่ข้าวเที่ยงหรอกข้าวเช้ายังทานไม่ค่อยลงเลยด้วยความเป็นหมอเขาเลยสอบถามอาการของเธอให้แน่ใจ ว่าเธอมีอาการแพ้ท้องแบบไหนเพราะการแพ้ท้องมีหลายแบบ พอรู้ถึงอาการของเธอแล้วรังสิมันต์เลยเข้าไปในตัวเมืองเพื่อจัดยามาให้เธอทานก่อน และหาอาหารบำรุงครรภ์มาเตรียมไว้ให้เธอในระหว่างที่เขาทำเรื่องวันต่อมา.."แม่เก็บของทำไมคะ" แพรไหมเปลี่ยนเสื้อผ้านักศึกษาออกมาเตรียมจะไปเรียนแล้วก็เห็นว่าแม่กำลังเก็บของ"เราจะย้ายไปอยู่กรุงเทพฯไงลูก""ย้าย?""คุณหมอยังไม่บอกเราเหรอ""ยังไม่บอกค่ะ" เมื่อคืนนี้กินยาที่เขาให้ไปง่วงนอนมากเลยหลับ ตอนที่เธอหลับรังสิมันต์ออกมาปรึกษาแม่เรื่องนี้ ทั้งสองเลยตกลงว่าจะไปอยู่ที่นั่น แต่ก่อนนางอาจจะยังลังเลอยู่แต่ตอนนี้มีหลานเล็กๆ แถมหลานอีกคนก็กำลังจะเกิด นางจะเอาแต่ความคิดตัวเองเป็นใหญ่ไม่ได้แล้ว"แล้วพี่หมอล่ะลูก""ตอนนี้เข้าห้องน้ำอยู่ค่ะ"ไม่นานรังสิมันต์ก็ออกมาจากห้องเห็นแม่ของเธอกำลังเก็บของอยู่พอดี"ตอนเช้าผมจะพาแพรไปคุยเรื่องเรียนก่อนนะครับ ช่วงสายๆ เดี๋ยวผมมาช่วยเก
hot love พิษรักเพลิงอัคคี บทที่ 139
Hot love พิษรักรังสิมันต์ บทที่ 139 >>{"สวัสดีครับคุณแม่ ผมนึกว่าแพร"} {"เมื่อกี้ยัยแพรก็อยู่ตรงนี้แหละ แต่ตอนนี้เข้าไปอ้วก"}>>{"แพรเป็นอะไรครับ?"} {"ตาหมอมีธุระด่วนจะคุยกับน้องไหมล่ะ"}>>{"พอดีว่าพรุ่งนี้ผมต้องเดินทางไปสัมมนาที่ต่างประเทศครับเลยอยากจะคุยกับแพรก่อน ว่าแต่วันนี้แพรทานอะไรบ้างครับ"} เขาวินิจฉัยเธอผ่านทางโทรศัพท์ เพราะคนที่จะอาเจียนได้มีหลายปัจจัย แต่ก็ไม่เป็นผลดีต่อร่างกายทั้งนั้นเลย ร่างกายถึงได้ขับของพวกนั้นออกมา {"วันนี้น้องไปเรียนแม่ไม่รู้ว่าที่มหาวิทยาลัยทานอะไรบ้างเดี๋ยวรอน้องออกมาก่อนนะลูก"}ไม่นานแพรไหมก็ออกมาแม่เลยบอกว่าคุณหมอรอสายอยู่ {"ค่ะคุณหมอ"}>>{"แพรมีอาการเป็นยังไงบ้าง"} {"เวียนหัวคลื่นไส้ค่ะ"}>>{"มีอาการเวียนหัวร่วมด้วยเหรอ? เป็นมากี่วันแล้ว"} {"หลายวันแล้วค่ะ แต่เป็นๆ หายๆ"}>>{"ไปหาหมอหรือยัง"} {"ทีแรกแพรนึกว่าอาการนี้มันจะหายไปแล้วเลยไม่ได้ไปหาหมอค่ะ"}>>{"ประจำเดือนเดือนนี้มาหรือยัง"} ประโยคต่อมาของคำถามทำให้แพรไหมถึงกับชะงัก {"เกี่ยวอะไรกับประจำเดือนคะ"}>>{"ตอบผมมาก่อน"} {"ยังไม่มาเลยค่ะ"}>>{"เดือนสุดท้ายมาวันที่เ
hot love พิษรักเพลิงอัคคี บทที่ 138
Hot love พิษรักรังสิมันต์ บทที่ 138เช้าวันต่อมา.."สายแล้ว" มือหนาเอื้อมไปบีบจมูกเธอเบาๆ เพื่อเป็นการปลุกให้ตื่น"อืม" นอกจากจะไม่ตื่นแล้วเธอยังคงฝังใบหน้าลงกับแผ่นอกของเขาแนบแน่นขึ้น"วันนี้วันศุกร์ต้องไปเรียนไม่ใช่เหรอ""ไม่ไป" เสียงงัวเงียเปล่งออกมาเบาๆ โดยที่ไม่ได้ขยับเขยื้อน"ไม่ไปไม่ได้""ถ้ากลับมากลัวไม่เจอคุณหมอ""ผมจะอยู่ที่นี่จนกว่าแม่จะกลับมา""จริงหรือคะ" จากที่งัวเงียอยู่เมื่อครู่ดูสดใสขึ้นมาทันทีทันใด"จริงสิ""ถ้าแพรไปเรียนคุณหมอก็เหงาสิคะ""ไม่เป็นไรหรอก"เขาไม่เป็นไรแต่เรานี่สิจะไม่ใจขาดก่อนเหรอ ยิ่งรู้ว่าเขารออยู่ที่บ้านเธอรู้ว่าตัวเองต้องคิดถึงเขามากแน่เลยแต่แพรไหมก็ต้องไปเรียนเดี๋ยวเขาหาว่าเกเรรังสิมันต์ขับรถของแม่มาส่งเธอที่มหาวิทยาลัย เพราะเขาไม่ได้เอารถมาด้วย ตอนมาที่นี่ก็ให้รถที่สนามบินมาส่ง"คุณหมอลงไปด้วยกันไหมคะ""ไปได้เหรอ" เขากลัวว่าเธอจะอายเพื่อนในมหาวิทยาลัยที่มีแฟนอายุเยอะกว่า"ไปได้สิคะ" อยากจะอวดแฟนใจจะขาดอยู่แล้ว พอลงจากรถแพรไหมก็ควงแขนของคุณหมอเดินเข้ามาที่คณะ"แพร?" มีเพื่อนหลายคนที่รู้จักคุณหมอ แต่ก็มีอีกหลายคนที่ไม่รู้จัก "คนนี้เหรอคุณหมอสุดหล
hot love พิษรักเพลิงอัคคี บทที่ 137
ตุ๊บ! อยู่ดีๆ ร่างของจิรายุก็กระเด็นออกจากประตู"กรี๊ดด" สาวๆ สองคนที่ยืนรอลุ้นอยู่ด้านหลังตกใจกรีดร้องเสียงดัง เพราะคิดว่าขโมยขึ้นบ้านจริงๆ ส่วนจิรายุที่เป็นทัพหน้าตอนนี้กองอยู่กับพื้นหน้าประตูบ้านชั้นบน"โอ๊ยย" มีไม้ในมือแท้ๆ แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้"ใคร! ออกมานะ" แพรไหมที่เข้าไปพยุงจิรายุตะโกนเข้าไปในบ้าน บอกให้คนที่ทำร้ายเพื่อนออกมาจากที่ซ่อนจังหวะเดียวกันนั้นเจ้าของเท้าที่ถีบจิรายุก็เผยโฉม"คุณหมอ?" แพรไหมแทบขยี้ตาดูอีกรอบว่าเธอมองถูกหรือเปล่า หรือคิดถึงเขามากจนมองโจรเป็นเขา"ผมเอง" ตอนที่พูดสายตาเขามองมือเธอที่กำลังพยุงไอ้ผู้ชายคนนั้นลุกขึ้นอยู่"คุณหมอจริงๆ ด้วย" แพรไหมรีบปล่อยมือแล้วตรงเข้าไปหาเขา "คุณหมอมาได้ยังไงคะ""นั่งเครื่องมา""แล้วคุณหมอรู้จักบ้านของแพรได้ยังไงคะ" นอกจากรู้จักบ้านแล้วเขาต้องมีกุญแจบ้านเธอด้วยถึงจะเข้ามาได้แบบนี้"เจอแม่ที่โรงพยาบาล" ตอนที่พูดเขายังคงมีท่าทีไม่สบอารมณ์สายตายังคงมองไปดูไอ้คนที่มันสำออยอยู่ที่จริงจิรายุไม่ได้สำออยหรอกใครเจอเข้าไปก็ต้องจุกกันบ้างแหละ"จิเธอเป็นอะไรไหม" พอนึกได้ว่าลืมเพื่อนแพรไหมกำลังจะหันกลับไปถามแต่ถูกมือหนาโอบเข้ามาก่อนจะ
hot love พิษรักเพลิงอัคคี บทที่ 136
Hot love พิษรักรังสิมันต์ บทที่ 136เพราะแบบนี้แหละเขาถึงยังไม่บอกเรื่องการประเมิน กลัวว่าเธอจะไม่สบายใจ เพราะผลการประเมินคะแนนของเธอได้มากที่สุดและเรื่องนี้อาจารย์ก็ปล่อยไปไม่ได้ เพราะนักศึกษาข้องใจกับการให้คะแนน แถมคนที่ให้คะแนนก็เป็นคนรักของคนที่ได้คะแนนสูงสุดด้วยทางอาจารย์เลยต้องโทรติดต่อกลับไปที่โรงพยาบาล ว่าพอจะให้เหตุผลเรื่องการให้คะแนนได้ไหม หรือถ้าให้เหตุผลไม่ได้ก็จะขอให้ทางโรงพยาบาลแก้คะแนนตามความเหมาะสม ไม่อยากให้มีผลกระทบต่อการฝึกงานของนักศึกษาเลยแต่พออาจารย์ได้รับรู้ถึงเหตุผลนั้นแล้ว รวมถึงคลิปที่ทางคุณหมอรังสิมันต์เตรียมไว้ให้ ก็ได้นำหลักฐานนั้นเข้ามาแจ้งกับนักศึกษาที่รังสิมันต์ไม่บอกเหตุผลตั้งแต่แรกเพราะเขาอยากกลั่นกรองคนในชีวิตของเธอด้วย ถ้าทุกคนยอมรับโดยไม่มีข้อกังขานั่นหมายถึงเพื่อนแท้เพื่อนแท้จะไม่แอบแทงข้างหลังกัน และเพื่อนแท้ก็ต้องมองเห็นว่าเธอช่วยเพื่อนมากแค่ไหน แต่คนที่กล้ามีข้อสงสัยนั่นหมายถึงเห็นแก่ตัวมากหวังแต่ได้อยู่ฝ่ายเดียวหลังจากที่อาจารย์นำหลักฐานการให้คะแนนเข้ามาบอกนักศึกษาที่สงสัยเสร็จแล้วทุกคนก็เงียบ เพราะมันก็เป็นจริง แบบที่คุณหมอให้เหตุผลมาว่า
hot love พิษรักเพลิงอัคคี บทที่ 135
Hot love พิษรักรังสิมันต์ บทที่ 135เช้าของวันต่อมา.. รังสิมันต์ไม่ได้บอกเธอหรอกว่าผลการประเมินของเธอได้เท่าไร แต่เขาก็ได้จนเสร็จเพราะถึงแม้เธอจะไม่ทำต่อเขาก็ทำเองได้ ..ที่ไม่บอกกลัวเธอจะคิดมากและแพรไหมก็เข้าใจ ในเมื่อเขาบอกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรเพราะถึงยังไงเดี๋ยวก็คงไปรู้ที่มหาวิทยาลัยเองมาถึงโรงพยาบาลนักศึกษาฝึกงานก็ถูกเรียกตัวให้มาพูดคุยกัน เพราะพรุ่งนี้แล้วที่ทุกคนต้องเดินทางกลับ"สวัสดีครับ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าการฝึกงานนี้จะช่วยให้นักศึกษาทุกท่านได้เรียนรู้การใช้ชีวิตนอกรั้วมหาวิทยาลัย""นอกจากจะหล่อแล้วแถมคำพูดคำจายังกินใจอีก""อย่าปลื้มมากนั่นผัวเพื่อน""เราก็มาฝึกงานที่นี่เป็นเดือนๆ ทำไมไม่เจอเหมือนยัยแพรเลย""แกได้ยินสุภาษิตไหมที่ว่าแข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แต่มาแข่งบุญวาสนามันแข่งกันไม่ได้หรอกนะ""ถ้านักศึกษาเรียนจบแล้วใครต้องการอยากมาสายอาชีพนี้ โรงพยาบาลแห่งนี้ยินดีต้อนรับนะครับ""จริงหรือคะคุณหมอ ดีจังเลยค่ะ""ผลการประเมินผมได้ส่งอีเมลไปทางมหาวิทยาลัยให้แล้วนะครับ"นักศึกษาทุกคนต่างก็กล่าวคำขอบคุณก่อนจะแยกย้ายไปแผนกที่รับผิดชอบ ส่วนมากวันนี้เป็นวันร่ำลาพี่ๆ ที่ช่วยกันฝึกสอน
Vous vous intéresseriez aussi à
แต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI43.4K Vuesหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย303.2K Vuesลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข58.4K Vuesสลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์69.1K Vuesสามีตัวหอม
ที่รักของพระจันทร์28 Vues“สวิงของต้นกับอ้อ” ฉบับครบรอบ 13
Tiwa Tatree1.7K Vuesกับดักรักวิศวะตัวร้าย
นานิซัง899 Vuesดั่งไฟพิศวาส
นาวิกา339 Vues
