Share

EP 2 - คู่กรณี

Penulis: BlueSoda
last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-24 11:08:43

EP 2 – คู่กรณี

ที่สุดไอโกะยอมทำตามในสิ่งที่เพื่อนสาวทั้งสองคนแนะนำ ตอนนี้เธอไม่มีทางอื่นให้เลือกมากนัก

และถ้าเป็นอย่างที่ยูนะ ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นถึงนายแบบมืออาชีพจริงนั่นก็หมายถึงเขาน่าจะมีประสบการณ์บนเวทีและหน้ากล้องมาก น่าจะเป็นผลดีต่อโปรเจกต์ของเธอ

“เยส! มันต้องอย่างนี้สิเพื่อนฉัน!” ยูนะดีใจจนเผลอกระโดดกอดเพื่อนแน่น “อย่าไปกลัว คนที่แกควรกลัวน่ะไม่ใช่สายฟ้า แต่เป็นพ่อแกมากกว่า!”

“ยูนะ!” ซีรินรีบหันไปถลึงตาใส่เพื่อนสาวทันทีที่หลุดพูดถึง ‘บุคคลต้องห้าม’ ขึ้นมา ซึ่งทุกคนรู้ดีว่าเรื่องพ่อของไอโกะคือเรื่องหวงห้ามที่ทุกคนห้ามพูดถึง เพราะไอโกะมักจะมีปัญหากับทางบ้านอยู่บ่อย ๆ

“โอ๊ย ขอโทษ...หลุดปากไปเฉย” ยูนะยกมือปิดปากตัวเองทันทีแบบรู้สึกผิด

“ช่างเถอะ มาสนุกกันดีกว่าอย่ามาอ่อมเพราะเรื่องของฉันเลย” ไอโกะเอ่ยบอกเพื่อนสาวทั้งสองก่อนจะหันกลับมาสนใจแก้วเครื่องดื่มที่โต๊ะพร้อมกับบรรยากาศและเสียงดนตรีภายในผับที่กำลังครึกครื้นได้ที่

ทว่าไม่นานนัก...

 “มาแล้ว มาแล้ว! ชั้นสอง ฝั่งซ้าย!” ยูนะสะกิดแขนเพื่อนรัว ๆ ในขณะที่มืออีกข้างชี้ไปยังโซนวีไอพีด้านบนที่เพิ่งมีชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา ไอโกะกับซีรินหันขวับไปตามสายตาอย่างอัตโนมัติ

แสงไฟสลัวสลับกับจังหวะเพลงที่กระแทกเป็นจังหวะ ทำให้ไอโกะต้องเพ่งตาอยู่พักใหญ่กว่าจะเริ่มเห็นภาพ

“คนไหนนะ...ที่ชื่อสายฟ้า?” เธอถามขึ้น ขณะกวาดตามองไปบนโต๊ะที่เพิ่งถูกจับจอง

แต่...

ไอโกะกลับรู้สึกชื่อนี้คุ้นมาก เหมือนเธอเคยได้ยินจากที่ไหน

...ก่อนจะนึกได้ถึงคู่กรณีเมื่อเย็น

“เฮอะ ชื่อโหลดีนะ” เธอว่า พลางยักไหล่

แต่เอาเถอะ...ขอให้แค่ชื่อคล้าย นิสัยอย่าคล้ายกันก็พอ

“โอ๊ย พวกแกไปอยู่ในกะลาใบไหนกันมาเนี่ยถึงไม่รู้จักพวกเขา?” ยูนะส่ายหัวอย่างเอือมจัด

 “จะอธิบายให้ฟังชัด ๆ เลยละกันคนซ้ายสุดนั่น ‘ทิวเขา’ คนคุยเก่าฉันเองค่า~”

“โอ๊ยสรุปจะให้เพื่อนหานายแบบ หรือหล่อนจะหาแฟนเก่ากันแน่ยะ พอได้แล้ว! วันนี้จะได้เรื่องไหมเนี่ย” ซีรินถอนหายใจใส่ยูนะแล้วหันไปหาไอโกะต่อทันที

“แหม นิดเดียวเอง อะ งั้นต่อ ๆ คนตรงกลางนั่นชื่อภาม ส่วนคนขวาสุด...ก็คือสายฟ้า เป้าหมายของแก”

สิ้นเสียงยูนะ...

ไอโกะที่เพิ่งกะพริบตาให้สายตาปรับกับแสงไฟ กลับต้องเบิกตากว้างขึ้นอย่างตกตะลึงทันทีที่เห็นใบหน้าของผู้ชายคนนั้นชัดเต็มสองตา

“ห๊ะ!” เสียงหวานอุทานออกมาอย่างตกใจ

“มะ หมอนั่นอะนะ ไม่มีทาง!” ไอโกะลุกพรวดจากเก้าอี้ที่นั่ง สายตาจับจ้องไปยังคนคนนั้นด้วยสีหน้าเคืองจัดอย่างไม่หาย

“อะไรของแกไอโกะ อยู่ ๆ ก็ลุกพรวดพราด” ซีรินเอ่ยถามอย่างงง ๆ ซึ่งก็ไม่ต่างไปจากยูนะที่กำลังทำหน้าเหวออยู่เช่นกัน

“เออ แกเป็นบ้าอะไร”

“ฉันไม่มีทางดีลอะไรกับหมอนั่นเด็ดขาด!” ไอโกะเอ่ยบอกอย่างหัวเสีย จู่ ๆ อารมณ์ของเธอก็เปลี่ยนไปในชั่วพริบตา เพื่อน ๆ ที่เห็นอย่างนั้นต่างก็มองหน้ากันไปมา

“ทำไมอะ?” เป็นยูนะที่เอ่ยถามอย่างสงสัย

“ก็หมอนี่นี่แหละที่มีเรื่องกับฉันเมื่อตอนเย็น เหอะ ให้ตายยังไงฉันก็ไม่ทำ” มือเล็กยกขึ้นชี้ไปยังชั้นสองย้ำ ๆ เมื่อพูดจบไอโกะก็ทำท่าจะเดินออกไป

“เดี๋ยวสิ แล้วนั่นจะไปไหน” ซีรินตะโกนถามเมื่อเห็นเพื่อนสาวเดินหันหลังออกไปอย่างหัวเสีย

เท้าเรียวชะงักหยุดเดิน ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เพื่อคุมสติตัวเอง

“ฉันจะกลับแล้ว แม้แต่นั่งร้านเดียวกันกับหมอนั่น ฉันก็รังเกียจ” ไอโกะเอ่ยบอกทิ้งท้าย เมื่อสิ้นประโยคเธอก็เดินออกไปทันที

“ไอโกะ เดี๋ยว” ไม่วายให้ยูนะตะโกนเรียกตาม

แต่ไอโกะก็หาได้สนใจ เธอเดินออกมาอย่างหัวเสีย ไม่สนใจสิ่งรอบข้างใด ๆ ทั้งนั้น

“บ้าไปแล้วจริง ๆ คิดว่าฉันจนตรอกขนาดนั้นเลยหรือไง อุตส่าห์เลิกนึกถึงไปแล้วแท้ ๆ”

ระหว่างทางที่ฝ่าผู้คนเพื่อเดินออกไปยังด้านนอกผับ ไอโกะก็บ่นพึมพำกับตัวเองตลอดทาง

เธอไม่เคยรู้สึกไม่ถูกชะตากับใครเท่าเขามาก่อน แค่ชื่อตอนนี้ก็แทบจะไม่อยากได้ยิน และยิ่งต้องให้เธอไปร้องขอให้เขาช่วยแล้วละก็ เธอไม่ทำอย่างนั้นเด็ดขาด

แค่คิดก็หัวเสียจะแย่

ในขณะที่เธอเดินมาตลอดทางจนถึงหน้าประตูทางออก ไหล่มนของเธอก็ชนเข้ากับใครบางคนที่เดินสวนเข้ามาอย่างจัง

“อ๊ะ นี่เธออีกแล้วเหรอ?” เสียงแหลมเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ  แต่ไอโกะฟังแล้วรู้สึกคุ้นหูเอามาก ๆ

และเมื่อเธอเพ่งมองไปยังบุคคลตรงหน้า คิ้วเรียวที่เคยขมวดก่อนหน้าก็พลันหายไปเหลือไว้แต่เพียงสีหน้าเรียบนิ่ง

“ฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนพูดคำนั้น” เสียงหวานเอ่ยสวนกลับ ในขณะที่ดวงตาคู่หวานดูแข็งกร้าวและพร้อมจะมีเรื่อง

“แต่ครั้งนี้เธอเดินมาชนฉันนะ” อีกฝ่ายเสียงเบาลง แต่ถึงแบบนั้นก็ยังทำใจดีสู้เสือเถียงกลับ แม้จะถอยไปก้าวเล็ก ๆ อย่างไม่รู้ตัวก็ตามที

“ฟังนะ...” ไอโกะพูดพลางขยับเท้าเข้าไปใกล้”ตอนนี้ฉันกำลังโมโหมาก ถ้าไม่อยากโดนหมัดอัดใส่หน้า...ก็ถอยไป”  เธอเดินเข้าไปจนเกือบประชิดคู่กรณีที่อยู่ตรงหน้า พร้อมกับกำมัดแน่นด้วยความรู้สึกอย่างที่พูดออกมาจริง ๆ

“เรื่องอะไรฉันต้องถอย? เธอต่างหากที่...”

“ได้!” ในเมื่อไม่ฟังคำขู่ และเธอก็อยากหาที่ระบายอารมณ์อยู่พอดี ไอโกะจึงยกหมัดขึ้นสูงทำท่าจะต่อย

แต่ทว่า...

“ถะ ถอยแล้ว ผู้หญิงอะไรป่าเถื่อนที่สุด”

เจ้าหล่อนรีบร้องเสียงหลง ก่อนจะเบี่ยงตัวหลบอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงรีบวิ่งเข้าไปในผับทันทีแบบไม่กล้าหันกลับมาอีก

ไอโกะยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น มองแผ่นหลังที่วิ่งหนีด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก มันทั้งแน่นในอก ทั้งอยากระบาย แต่สุดท้ายก็ได้แค่ถอนหายใจออกมาแรง ๆ

เมื่อร่างบางของหญิงสาวคู่อริลับหายเข้าไปด้านใน

เธอก็เบือนหน้ากลับแล้วเดินมุ่งหน้าออกจากผับทันที โดยไม่หันหลังกลับอีกเลยไอโกะหันมองยังแผ่นหลังบางด้วยความรู้สึกคับแค้นใจ เมื่อแผ่นหลังบางลับสายตาเธอก็หันกลับและเดินออกจากผับเพื่อกลับคอนโด

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 47 - เป็นแฟนกันนะ END

    ทันทีที่มาถึงคอนโด ไอโกะเดินนำเขาเข้ามาในห้อง เมื่อประตูปิดลงสายฟ้าก็รีบดึงแขนเรียวเดินเข้ามานั่งที่โซฟา ดึงร่างเล็กให้มานั่งอยู่บนตักของเขา พลางใช้แขนแกร่งยึดเอวบางเอาไว้แน่น“อ๊ะ นายจะทำอะไร”“เรายังคุยกันไม่จบ” สายฟ้าขยับใบหน้าหล่อเหลาเข้าใกล้ ใช้สายตาคู่คมจ้องมองดวงตาคู่หวานอย่างลึกซึ้ง“…ถามจริง เธอหวั่นไหวให้ฉันบ้างไหมไอโกะ?” เขาถามพร้อมกับแขนแกร่งรั้งตัวเข้ามาชิดกับอกแกร่ง ในขณะที่เธอใช้มือเรียวดันบ่าของเขาเอาไว้และพยายามจะผละออก“แล้วยังไง ถ้าฉันตอบว่าไม่ จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้หรือไง ในเมื่อทุกอย่างที่นายทำ ฉันไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรได้เลยด้วยซ้ำ”“แล้วถ้าบอกว่าที่ฉันทำไปทั้งหมด…”“…”“ตั้งแต่ประกาศว่าเราคบกัน จนถึงเราสองคนได้หมั้นกัน เป็นเพราะฉันเป็นคนบอกกับพ่อแม่เองว่าต้องการจะรับผิดชอบเธอ”สายฟ้าเริ่มอธิบายให้คนบนตักฟัง“นายเป็นคนบอกพ่อกับแม่นาย?” หัวใจเธอเต้นแรงให้กับสิ่งที่ได้ยินสายฟ้าพยักหน้า พลางใช้แขนแกร่งโอบกอดเอวบางเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ไม่เพียงเท่านั้นเขายังใช้ใบหน้าหล่อซุกลงที่ซอกคอขาว และหอมลงเบา ๆ ตรงนั้น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาเพราะสิ่งที่เขากำลังจะพูดต่อไปนี้“ฉัน…ก็แ

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 46 - ชอบฉันบ้างไหม

    @ตึกนิเทศศาสตร์“มีอะไรไม่เข้าใจก็ทักหาพี่ได้ตลอดเลยนะ”“ครับ พี่ไอโกะใจดี๊ใจดี ต่างจากคนอื่น ไม่มีเวลาให้ผมสักที” เด็กหนุ่มยิ้มตาหยีใส่สาวรุ่นพี่อย่างไอโกะ ที่กำลังยืนคุยกับรุ่นน้องสายรหัสที่มาขอให้เธอสอนเรื่องเรียนในส่วนที่เขาไม่เข้าใจ“ไม่เป็นไรจ้ะ ถามได้ตลอดเลย”เธอคุยกับเด็กหนุ่มรุ่นน้องอย่างไม่คิดอะไร แต่กลับมีคนบางคนที่มองอยู่ไม่ไกลกำลังคิด และนอกจากจะคิด เขาคนนั้นกำลังเดินตรงปรี่มาหาคนทั้งสองที่ยืนอยู่“งั้นผมขอเลี้ยงข้าวพี่ไอโกะสักมื้อเป็นการตอบแทนได้ไหมครับ” หนุ่มรุ่นน้องเอ่ยถามโดยไม่ทันได้รับรู้ถึงรังสีอำมหิตจากด้ายหลัง และก่อนที่ไอโกะจะตอบกลับ ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้น“ไม่ได้!” สายฟ้าพูดเสียงเข้ม ก่อนจะเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ ตัวไอโกะ“สายฟ้า” มือเล็กสะกิดแขนเขาเบา ๆ เมื่อสายตาคมของเขากำลังมองหนุ่มรุ่นน้องด้วยสายตาบ่งบอกได้ชัดว่ากำลังไม่พอใจ“เอ่อ งั้นผมขอกลับก่อนเลยละกันนะครับ สะ สวัสดีครับ” หนุ่มรุ่นน้องหน้าเสีย เมื่อไม่รู้จะทำตัวยังไงต่อ และกลัวจะโดนหมัดของสายฟ้าเข้า จึงรีบเอ่ยลาและเดินออกไปและทันทีเมื่อรุ่นน้องชายเดินลับสายตาห่าง ออกไป“อย่าลืมนะว่าเธอกำลัง

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 45 -รักก็บอกว่ารักไปดิวะ

    @มหาวิทยาลัย“โคตรสะใจเลยที่เพจมหาวิทยาลัยลงข่าวว่าสายฟ้าตามง้อแกจนสำเร็จ และไม่ใช่แค่ตามง้อแต่ถึงขั้นไปขอหมั้นแกเลยด้วย” ยูนะแสดงท่าทีสะใจอย่างที่พูดเมื่ออ่านโพสต์จากเพจมหาวิทยาลัย“แบบนี้พวกจ้องที่อยากจะอ่อยสายฟ้าก็หงายเงิบไปเลยหน่ะสิ” เป็นซีรินที่พูดเสริม“ไม่คิดเลยเนาะว่าสายฟ้าจะหลงเพื่อนเราหัวปักหัวปำขนาดนี้” เธอละสายตาจากหน้าจอมือถือมาจ้องเพื่อนเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ตรงข้าม“คลั่งรักเกินไปแล้ว” เพื่อน ๆ ต่างเอ่ยแซวไม่หยุด จากที่ไอโกะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง และจากที่เพจมหาวิทยาลัยลงแบบนี้ด้วย“แล้วเจ้าตัวทำไมทำหน้าบึ้งแบบนั้นละ ไม่ดีใจเหรอ ในเมื่อแกก็แอบมีใจให้สายฟ้าเหมือนกัน” ยูนะเอ่ยถาม“นายนั่นคิดกับฉัน… คิดแบบเดียวกับฉันจริง ๆ เหรอ?” มาจนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่สายฟ้าทำ คงเป็นเพราะเธอกับเขาและไม่ได้เข้าหากันเพราะความรัก แต่เพราะผลประโยชน์ในตอนแรก“ทำไมแกถึงไม่เชื่อล่ะ” ซีรินเอ่ยถาม“เพราะมันมีเรื่องราวอะไรที่มากกว่านั้น และอีกอย่างเขาไม่เคยบอกให้ฉันรู้ว่าเขารู้สึกยังไง จะบอกก็แค่ต้องการตัวฉัน…”จริง ๆ แล้วเขาก็แค่ต้องการตัวเธอก็เท่านั้นนี่คือความคิดของไอโกะ เธอไม่อย

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 44 - นอนที่แปลว่าไม่ได้นอน

    ระหว่างทาง“นี่มันไม่ใช่ทางไปคอนโดฉันนี่”ไอโกะหันมาแหวใส่สายฟ้าที่กำลังขับรถอยู่ ซึ่งมันคือคนละทางกับคอนโดของเธอและ…เธอรู้ดีว่าเขากำลังจะพาเธอไปไหน“ต่อไปนี้ เธอต้องย้ายมาอยู่กับฉัน” สายฟ้าเอ่ยหน้าตาย พลางละสายตาจากท้องถนนหันมามองไอโกะก่อนจะหันกลับไปมองทางตรงหน้าต่อ“จะบ้าหรือไง นี่นายคิดจะบงการชีวิตฉันถึงขนาดนี้เลยหรือไง?” ไอโกะคิ้วขมวดไม่พอใจ ในเมื่อสายฟ้าคิดจะทำอะไรไม่ถามความเห็นเธอเลยสักนิด“น่า ตามนี้แหละ เอาไว้ว่าง ๆ ฉันจะพาไปขนของเธอมาที่นี่ ส่วนชุดนักศึกษาของเธอยังแขวนอยู่ที่เดิม หรือถ้าอยากได้อะไรเพิ่มก็ซื้อใหม่ไปเลย” สายฟ้าเอ่ยเสียงเรียบ ช่างไม่ได้สนใจเลยว่า ไอโกะนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดมากแค่ไหนเพราะเขารู้ดีว่า...ต่อให้เธอไม่พอใจมากแค่ไหน ยังไงเธอก็ปฏิเสธความต้องการของเขาไม่ได้อยู่ดีซึ่งไอโกะเองเธอก็รู้ถึงข้อนี้ดี เธอจึงจำต้องสงบสติอารมณ์หงุดหงิดของตัวเองลงและไม่พูดอะไรอีกเลยตลอดทางจนกระทั่งถึงคอนโดสายฟ้าเขาขับรถเข้ามาจอดทั้งสองลงจากรถ พากันเดินเข้าคอนโดโดยมีไอโกะเดินตามหลังสายฟ้ามาอย่างเงียบ ๆ แม้จะไม่ค่อยพอใจนักแต่เธอกลับขัดเขาไม่ได้ใช่สิ! ก็พ่อของเธอเล่นทำแบบนี้! ทำร

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 43 - หมั้นหมาย

    หลายวันต่อมา…ก๊อก ก๊อก“พี่ไอโกะคะ ป๊าเรียกให้ลงไปด้านล่างด่วนเลยนะคะ”เสียงแพรวรุ้งขึ้นมาเคาะประตูห้องของไอโกะ ในขณะที่เธอเองเพิ่งอาบน้ำและแต่งตัวเสร็จพอดี จึงเปิดประตูตามลงไป ซึ่งเธอเองก็พอรู้อยู่บ้างว่าเช้านี้ที่บ้านจะมีแขกแต่ที่ไม่รู้…คือแขกที่ว่าของที่บ้านเป็นใคร?เมื่อหญิงสาวเดินลงมาจากชั้นสอง ทันใดนั้นเธอได้ยินเสียงผู้ใหญ่พูดคุยหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งเธอเดินมาถึงบริเวณห้องนั่งเล่นเธอจึงยกมือไหว้แขกผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่“สวัสดีค่ะ”จังหวะที่เธอกวาดสายตาไปให้ครบทุกคน จังหวะนั้นดวงตาคู่หวานก็เบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเธอสบตาเข้ากับคนบางคนที่นั่งอยู่ท่ามกลางผู้ใหญ่ตรงนั้นและจะไปใครไม่ได้นอกจาก ‘สายฟ้า’“นะ นาย…”ไอโกะอ้าปากค้างพูดไม่ออก ในขณะที่ป๊าของเธอโพล่งสวนขึ้นมา“พ่อแม่ของสายฟ้า เขาจะมาสู่ขอทาบทามขอเรา” ป๊าของเธอเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง แต่ ไอโกะกลับยืนตัวแข็ง ทำตัวไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้น“สะ สู่ขอ?”“ใช่จ้ะ จะมาขอหมั้นหมายหนูไว้ก่อนจ๊ะ” แม่ของสายฟ้าเอ่ยด้วยรอยยิ้ม เมื่อเธอเห็นไอโกะก็รู้สึกชอบและถูกชะตาในความสวยน่ารักของว่าที่ลูกสะใภ้ในอนาคตทันทีในขณะที่เจ้าตัว

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 42 - ผมพลาดเอง

    เมื่อมาถึงบริเวณหน้าบ้านเธอยิ่งแปลกใจหนักกว่าเดิม เมื่อพบกับรถคันใหญ่จอดอยู่หน้าบันไดทางเข้าบ้าน และมีชายรูปร่างกำยำกำลังขนของภายในบ้านเธอออกมา“ป๊า ทำไมเกิดอะไรขึ้นคะ” ไอโกะงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก“ธุรกิจที่บ้านเราขาดสภาพคล่องมานานแล้วค่ะ ป๊าต้องขายของในบ้านเพื่อนำไปเป็นเงินหมุนเวียนในบริษัท” แพรวรุ้งเอ่ยบอกได้ยินดังนั้นไอโกะรู้สึกจุกที่อก ทุกคนรู้เรื่องนี้มีแค่เธอที่ไม่รู้อะไรเลย“แล้วทำไมป๊าไม่บอกไอเลยล่ะคะ”“อย่าว่าป๊าเราเลยนะ ที่ป๊าไม่ได้บอกไอเพราะกลัวว่าไอจะเครียดจนกระทบกับการเรียน ป๊าอยากให้ไอโฟกัสกับการเรียน ไม่อยากให้มีเรื่องอะไรมาทำให้ไอต้องเครียด” แม่เลี้ยงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อธิบายถึงเหตุผลที่พวกเขาต้องปิดบังเธอไอโกะยืนนิ่งอึ้งจ้องมองป๊าที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ นี่เธอมองป๊าและทุกคนผิดมาตลอดเลยสินะ“ป๊ารักและเป็นห่วงพี่ไอมากนะคะ”“ที่เห็นป๊าดุป๊าคอยเคี่ยวเข็ญเรื่องการเรียนเราเพราะป๊าเป็นห่วงไอมากมากกว่าใครเลยนะ” แม่เลี้ยงอธิบายเพิ่มไอโกะได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกผิดอยู่ในใจมากขึ้น ที่ผ่านมาเธอทำตัวแย่ใส่ป๊าเอามาก ๆ“ทำไมป๊าไม่บอกไอเลย ไอพอจะมีเงิ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status