공유

บทที่ 17

last update 최신 업데이트: 2025-07-03 14:49:36

“ของผู้จัดการ ตอนนี้เขาย้ายไปอยู่ที่อื่น เชิญครับ” ว่าแล้วเขาก็พาเธอเดินขึ้นบันไดสามขั้น มีระเบียงน่ารักๆ พอให้นั่งจิมกาแฟยามเช้า มันคือบ้านน็อคดาวน์สำหรับคนโสดดีดีนี่เอง เธอคิด ขณะเดียวกันชรันก็เปิดประตูให้เข้าไปด้านใน สิ่งแรกที่เจอคือห้องนั่งเล่นที่รับแขกได้ มีเคาน์เตอร์สำหรับไว้วางเครื่องดื่ม และน่าจะเป็นมินิครัวด้วย อีกฝั่งคงจะเป็นห้องนอน อารมณ์เหมือนเธอเข้ามาในหอพักอันคับแคบ 

“ดูทำหน้าเข้า มันอาจจะเล็กกว่าห้องนอนคุณ แต่ดีกว่าไม่มีที่จะนอน” เขาว่า ขณะที่เธอมองไปรอบๆ น้ำตาเจ้ากรรมก็คลอเบ้าเสียอย่างนั้น

“ขวัญขอกลับตอนนี้จะทันไหมเนี่ย” 

“น่าจะช้าไปแล้วล่ะครับ เดี๋ยวผมจะพาไปห้องนอน” เขาเดินนำอีกครั้ง ด้วยการเดินผ่านเคาน์เตอร์ ซึ่งมีประตูด้านขวามือ ภายในห้องก็กระทัดรัด มีเพียงที่นอนเปล่าๆ พัดลมหนึ่งตัวและตู้เสื้อผ้า

“ตายแล้ว ไม่มีแอร์” เธอก็บ่นไปงั้นแหละ เพราะรู้ว่ามันขออะไรไม่ได้หรอก

“ลองดูในตู้เสื้อผ้าครับ น่าจะมีผ้าปูที่นอน กับหมอนผ้าห่ม ส่วนความสะอาดก็จัดเองได้นะ เพราะถ้าจะให้ผู้ช
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 20

    ขณะเดียวกันเขาก็เอาท่อนเนื้ออันเขื่องถูไถร่องรัก ก่อนจะดุนดันส่วนหัวเพื่อหาทางเข้าอันคับแน่น สัมผัสได้เลยว่าเธอยังไม่เคยผ่านเรื่องบนเตียงกับใคร แม้ร่างกายจะต้องการแต่เมื่อสิ่งแปลกปลอมกำลังสอดแหย่หาทางเข้า มันก็ทำให้เธอเจ็บราวกับถูกฉีกเฉือนเนื้ออ่อนๆ ให้ขาดสะบั้นจนต้องบิดกายหนี ร้องครวญครางในลำคอ จังวะเดียวกันเขาก็ขยับเรียวปากออกแล้วพรมจูบไปตามพวงแก้มและซอกคอ ทว่ากลับเอื้อมมือมาปิดปากเธอเอาไวไม่ให้มีเสียงเล็ดลอด พร้อมกับกดสะโพกแกร่งเพื่อนำพาท่อนเนื้ออัดแทรกเข้าสู่ทางสวาท ทั้งคับทั้งแน่นจนเขาสอดเข้าไม่ได้“อื้อ! เจ็บ!” เธอออกปากร้องขึ้นทว่าน้ำเสียงอู้อี้เพราะถูกมือหนาปิดปากเอาไว้เช่นเคย“ไม่เคยสินะ หืม” เขากระซิบเสียงกดต่ำ ก่อนจะกดสะโพกอัดท่อนเอ็นเข้าไปแรงๆ“อื้อ! อ๊ะ!” เธอกรีดร้องลั่น เมื่อแท่งร้อนอัดพรวดเข้าไปจนสุดลำ รู้สึกถึงเนื้อกายสาวขาดสะบั้น ขณะที่ท่อนเนื้อจมดิ่งจนเนินกายแนบแน่น อาวุธร้ายดีดดิ้นอยู่ภายในเมื่อกายสาวโอบรัดรึงจนอึดอัด“ซี๊ด! อ่า แน่นมาก อื้อ” สิ้นคำสุดท้ายเขาก็ถ

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 19

    “อื้อ! อ๊ะ” เธอพยายามกดกลั้นอารมณ์ไม่ให้เตลิด แต่เธอรู้ตัวมานานแล้วว่าได้กลายเป็นคนที่ไวต่อสัมผัส บางทีแค่เห็น ร่างกายเธอก็ร้อนรุ่มแล้ว ทว่าครั้งนี้ถูกสัมผัสจากของจริง อารมณ์ของเธอแทบเตลิดไปกับชายปริศนาคนนี้“ซี๊ด! อืม! ยะ ยะ อย่า” แม้ปากจะร้องห้าม แต่ก็เสียวซ่านจนทนไม่ไหว พยายามเม้มปากเอาไว้ไม่ให้ส่งเสียง ขณะที่ร่างกายดีดดิ้นขึ้นลง จนกระทั่งเขาพอใจ จึงขยับตัวลงพร้อมกับปาดลิ้นเลียลงมาจนถึงหน้าท้องน้อย เธอรู้แล้วว่าเขาจะทำอะไร และเกลียดตัวเองที่กำลังต้องการ“อยากรู้ว่า น้ำเสียวของเธอ จะหวานเหมือนตอนแตกเนื้อสาว หรือปล่า” เขาพูดเช่นนี้ นั่นหมายความว่าเขากับไอ้โจรคนนั้นเป็นคนเดียวแน่ๆ มันตามเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอคิดด้วยความตกใจแต่ไม่ทันได้พูดก็แทบจะครางลั่น“อื้อ! อ๊ะ! อืม” เธอครางอย่างสุดจะกลั้นพลางเม้มปากเอาไว้ และส่ายหน้าไปมาด้วยความทรมาน เมื่อกลีบสาวถูกชำแรกด้วยลิ้นร้อน ทั้งดุนดันเลียเม็ดเสียวพร้อมกับปาดเลียร่องรักระรัวไม่ปราณี น้ำหวานอันเสียวซ่านหลั่งไหลออกมาให้เขาดูดเลียคำโต เนินสวาทแอ่นเด้งขึ้นลงพลา

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 18

    “สิ่งที่เห็นภายนอกครับ”“เหรอ! แล้วพูดแบบนี้เนี่ย กูต้องยกเด็กนั่นขึ้นหิ้งเลยหรือไง มาให้ฉันเอาคืนนะ ไม่ใช่มาเป็นเจ้าหญิงของฉัน” ปราชญ์พูดด้วยน้ำเสียงดุเข้ม“คงต้องฝึกอีกเยอะ”“ใช่ ฝึกกันให้ตายไปข้างหนึ่ง กูอยากเห็น เวลาคนอยู่ที่สูงแล้วตกลงมากระแทกพื้นมันเจ็บหรือเปล่า”“พูดเหมือนนายจะไม่ไปหาเธอตอนนี้”“หึๆ ไป แต่ไม่ได้ไปในฐานะนาย กูอยากรู้ว่าเธอจะนึกถึงคืนนั้นไหม”“คืนนั้น” ชรันถามย้ำพลางเลิ่กคิ้ว“อืม” จบคำเจ้านายก็เดินกินองุ่นไปอย่างเพลินๆ ส่วนเรื่องคืนนั้น ปราชญ์ไม่เคยบอกใครให้รู้ยกเว้นชรัน และเป็นเรื่องของความรู้สึกที่เขาเก็บเอาไว้เพียงคนเดียว เมื่อถึงเวลาของขวัญจะได้รู้ความจริงตกค่ำในวันเดียวกัน ของขวัญทำความสะอาดบ้านจนเหนื่อย อ่อนล้าและหิว จึงหาอาหารกิน ตู้กับข้าวมีเพียงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปให้เธอต้มกินรองท้อง เพราะเวลานี้ไม่รู้จะไปหาอาหารมาจากไหน ไม่มีใครมาช่วยเหลือ เหมือนชรันมาทิ้งเธอไว้แล้วให้เดียวดา

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 17

    “ของผู้จัดการ ตอนนี้เขาย้ายไปอยู่ที่อื่น เชิญครับ” ว่าแล้วเขาก็พาเธอเดินขึ้นบันไดสามขั้น มีระเบียงน่ารักๆ พอให้นั่งจิมกาแฟยามเช้า มันคือบ้านน็อคดาวน์สำหรับคนโสดดีดีนี่เอง เธอคิด ขณะเดียวกันชรันก็เปิดประตูให้เข้าไปด้านใน สิ่งแรกที่เจอคือห้องนั่งเล่นที่รับแขกได้ มีเคาน์เตอร์สำหรับไว้วางเครื่องดื่ม และน่าจะเป็นมินิครัวด้วย อีกฝั่งคงจะเป็นห้องนอน อารมณ์เหมือนเธอเข้ามาในหอพักอันคับแคบ“ดูทำหน้าเข้า มันอาจจะเล็กกว่าห้องนอนคุณ แต่ดีกว่าไม่มีที่จะนอน” เขาว่า ขณะที่เธอมองไปรอบๆ น้ำตาเจ้ากรรมก็คลอเบ้าเสียอย่างนั้น“ขวัญขอกลับตอนนี้จะทันไหมเนี่ย”“น่าจะช้าไปแล้วล่ะครับ เดี๋ยวผมจะพาไปห้องนอน” เขาเดินนำอีกครั้ง ด้วยการเดินผ่านเคาน์เตอร์ ซึ่งมีประตูด้านขวามือ ภายในห้องก็กระทัดรัด มีเพียงที่นอนเปล่าๆ พัดลมหนึ่งตัวและตู้เสื้อผ้า“ตายแล้ว ไม่มีแอร์” เธอก็บ่นไปงั้นแหละ เพราะรู้ว่ามันขออะไรไม่ได้หรอก“ลองดูในตู้เสื้อผ้าครับ น่าจะมีผ้าปูที่นอน กับหมอนผ้าห่ม ส่วนความสะอาดก็จัดเองได้นะ เพราะถ้าจะให้ผู้ช

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 16

    “ฉันจะมีแกไว้ทำไม ถ้าจัดการแทนไม่ได้ ฉันต้องหอบสังขารตัวเองไปต้อนรับลูกจ้างด้วยเหรอ”“แหม แบบผมอึ้งเลย ปกติไม่ค่อยอวดเบ่งเท่าไหร่”“วันนี้อยากเบ่งหน่อย ให้สมกับเด็กใหม่ก็เคยเบ่งและจองหองแบบนี้ไม่ใช่เหรอ”“ใช่ครับ เอ่อจะให้พักที่ไหน”“บ้านแม่ แกจัดการพาเขาทำงานได้เลย ให้พี่มลสอน รวมถึงไอ้เก้า ไอ้ต่อ แต่บอกไว้ก่อนห้ามอำนวยความสะอวดให้คุณหนูขวัญเป็นอันขาด ถ้าใครทำฉันจะหมายหัวแล้วพิจารณาไล่ออกเป็นรายๆ ไป”“โหดจัง ไม่อยากเห็นหน้าก่อนหน่อยเหรอครับ”“ฉันเห็นมาตลอดสี่ปี จะต้องเห็นอะไรอีก”“ตัวเองไม่หล่อ เลยเขินที่จะอยู่ให้เขาเห็นหน้าว่างั้น”“ตบปากตามอายุตัวเองเดี๋ยวนี้”“หึๆ บ้าใครจะตบปากตัวเอง ผมไม่หยอกแล้ว แค่นี้นะครับ”“อืม” สิ้นคำ เจ้านายก็วางสายทันที จากนั้นชรันจึงกลับมาหาของขวัญอีกครั้ง“เราไปเอากระเป๋ากัน แล้วผมจะพาไปห้องพักด้านหลัง”&

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 15

    “แค่พูดมันก็ง่ายสิคะ”“แต่ก็ไม่มีอะไรยาก พ่อแม่เรากว่าจะหาเงินมาให้เขาถลุงใช้ก็ไม่ได้หาง่ายเหมือนกันครับ” ชรันว่าพร้อมกับปรายตามองก่อนจะขับรถต่อ ทว่าเธอนี่สิที่สะอึกและเถียงไม่ออก“แล้วนาย เอ่อคุณน่ะ ได้งานหรือยัง”“ก็ว่าจะขอท่านทำด้วย เผื่อมีตำแหน่งว่าง เห็นสวนองุ่นหรือยังครับ ทั้งหมดนี้แหละสวนองุ่นชิลมอนเต้” เขาบุ้ยหน้าไปตามทางให้เธอมองตาม ทว่าความเขียวขจีและทำให้เธอตื่นตาพอสมควร แปลงแต่ละแปลงได้รับการดูแลเป็นอย่างดีไม่มีหญ้ารก คนงานบางคนตัดหญ้า บางคนทำอะไรกับลูกองุ่นก็ไม่รู้เธอดูไม่ออก แต่คนงานเยอะมาก ดูแลกันทั่วถึง“สวยจัง! กว้างมาก กี่ไร่คะเนี่ย” ของขวัญถามอย่างตื่นเต้น“ประมาณ 300 ไร่ครับ”“โห! มีโรงบ่มไวน์ไหมคะ เราชิมได้หรือเปล่า เรากินองุ่นจากต้นได้ไหม”“แหม ถามเหมือนผมเป็นเจ้าของไร่เชียว ถ้านายอนุญาตก็กินได้นะครับ”&ldquo

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status