บทที่24

บทที่24

อรุณรุ่งมาเยือนพื้นพิภพอีกคราว หมู่มวลนกกาต่างพากันโบยบินออกจากรวงรัง เสียงของไก่ขันปลุกให้จางเยี่ยนจื่อตื่นขึ้นจากนิทราขึ้นช้าๆ เปลือกตาคู่งามขยับเปิดขึ้นอย่างง่วงงุน ความรู้สึกแรกที่มาเยือนก็คืออาการปวดศีรษะ มือเล็กยกขึ้นแตะที่ข้างขมับก่อนที่ปากเรียวที่ยังรู้สึกตึงๆ ชาๆ หลุดเสียงร้อง ‘ซี้ด’ เบาๆ

"ไยจึงปวดหัวเช่นนี้?"หญิงสาวบ่นพึมพำออกมาต่อจากนั้นเพราะนางมึนงงด้วยฤทธิ์สุรา

"ดื่มน้ำแกงแก้เมาก่อน เมื่อคืนเจ้าดื่มสุราดูเมามายไม่น้อย"

ถ้วยน้ำแกงถูกยื่นมาตรงหน้า กลิ่นสมุนไพรโชยมาเตะจมูกโด่งเรียว สายตาของจางเยี่ยนจื่อเหลือบไปมองก็พบมือแกร่งประคองถ้วยกระเบื้องใบย่อมยื่นมาตรงหน้า ดวงตาคู่งามจึงกะพริบปริบๆ คล้ายคงยังสติไม่ครบถ้วนซึ่งก็เป็นจริงดังนั้น นางยังงงงันและเรียบเรียงเรื่องราวก่อนหน้าไม่ได้ แต่มือเล็กของนางก็ยังรับเอาถ้วยน้ำแกงดังกล่าวมาดื่มอยู่ดี

"น้ำเปล่า"

ถ้วยน้ำอุ่นถูกยื่นมาตรงหน้า นางก็รับมาดื่มอีก ด้วยกิริยาราวกับตนเองกำลังฝันอยู่เพราะยังไม่คืนสติดีนั่นเอง

"เจ้าอยากล้างหน้าก่อนหรือจะไปทำธุระส่วนตัวก่อน"

คราวนี้จางเยี่ยนจื่อยิ่งตกตะลึง เพราะหากนางจำไม่ผิดคำถามเหล่านี้มันคื