Semua Bab ของหวงจอมทมิฬ: Bab 1 - Bab 10

17 Bab

บทนำ

บทนำรัชศกไท่เฉิงที่19ของดินแดนต้าเว่ย ปกครองโดยฮ่องเต้นามว่า'หลีสือซาน'มังกรหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบเก้าหนาวโดยไม่มีฮองเฮาเคียงข้างนอกจากกุ้ยเฟยกับเหล่าพระสนมทั้งหลายเท่านั้น นั่นก็เพราะอดีตฮองเฮาจากไปในวัยสาวหลังจากมีบุตรชายให้ฮ่องเต้หนุ่มในวันวานอายุเพียงเจ็ดหนาวนางก็ถึงแก่กรรมไป ทำให้ฮ่องเต้หนุ่มใหญ่นั้นยังรักมั่นคงกับอดีตฮองเฮาที่หวนคืนสวรรค์ไปเร็วไวมาจนถึงในยามนี้และไม่ยอมแต่งตั้งสตรีใดขึ้นมาเป็นฮองเฮาแทนที่อีกเลยและในวันนี้ก็เป็นวันดีอีกหนึ่งวัน ของเมืองหลวงของดินแดนต้าเว่ย เพราะวันนี้คือวันที่องค์ไท่จื่อ'หลีเซี่ยงหลิ่ว'หรืออดีตองค์ชายสี่ซึ่งเกิดจากอดีตฮองเฮาเช่น ‘ซ่งหลิวอิ๋ง’ที่เพิ่งถูกมอบตำแหน่งไท่จื่อแห่งต้าเว่ยได้เพียงหกเดือนนั้นแต่งพระชายารองหรือเหลียงตี้คนที่หนึ่งและพระชายาเอกหรือไท่จื่อเฟยเข้าตำหนักบูรพาพร้อมกันนั้นเอง ชาวเมืองสองข้างถนนต่างมายืนรอชมขบวนเกี้ยวเจ้าสาว ซึ่งเป็นพี่น้องกันมาจากสกุลหลัวเหมือนกัน อย่างน้อยครั้งที่จะบังเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ในดินแดนต้าเว่ยรัชศกไท่เฉิงที่19ของดินแดนต้าเว่ย ปกครองโดยฮ่องเต้นามว่า'หลีสือซาน'มังกรหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบเก้าหนาวโดยไม่มีฮองเฮาเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-05
Baca selengkapnya

บทที่1

บทที่1ขบวนเกี้ยวเจ้าสาวมาถึงยังตำหนักบูรพาตามฤกษ์มงคล คราวนี้ผู้คนมาก แขกผู้มีเกียรติมีฐานะล้วนมากล้นหลัวเฟยเมี่ยวย่อมต้องแสดงงิ้วบทน้องสาวรักใคร่กลมเกลียวผู้เป็นพี่สาวที่อายุมากกว่าตนเองเพียงสามเดือนขึ้นมาทันที"ไท่จื่อเพคะ ขอเมี่ยวเอ๋อร์ไปรับพี่สาวมาเดินไปพร้อมกันนะเพคะ"ดังนั้นเมื่อหลีเซี่ยงหลิ่วมาจับมือของนางที่หน้าเกี้ยวเจ้าสาวหลังโตเต็มพิธีการย่อมต้องเอ่ยปากให้อีกฝ่ายนั้นได้ไปรับเอาพี่สาวมาเดินเคียงข้างกันซึ่งเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของราชวงศ์ต้าเว่ยต้องกระทำเพื่อไม่ให้เจ้าสาวคนใดคนหนึ่งรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอยู่แล้วต่อให้อีกฝ่ายไม่ได้เป็นพี่น้องกันเช่นนางกับหลัวเฟยเฟิ่งก็ตาม แต่ความเป็นจริงแล้วหลัวเฟยเมี่ยวนั้นแค่ต้องการอยากให้ผู้เป็นพี่สาวมาเดินเคียงข้างเป็นข้อเปรียบเทียบให้ตนเองยิ่งโดดเด่นขึ้นในสายตาผู้คนกับบุรุษที่นางรักได้เห็นว่าที่เขาเลือกนั้นไม่ผิดคนด้วยใบหน้าหลังพัดงดงามนั้นหลัวเฟยเฟิ่งด้อยกว่านางอยู่หลายส่วน"นางเป็นเพียงเหลียงตี้จะเดินเคียงข้างพวกเราไม่ได้นางต้องอยู่เบื้องหลังของพวกเราสามก้าวหรืออันที่จริงข้าก็ไม่ได้เต็มใจแต่งนางเข้ามาเป็นนางที่อยากแต่งเข้ามา ดังนั้นพิธีวัน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-05
Baca selengkapnya

บทที่2

บทที่2หลังจากลงมือกระชากขวัญของสตรีไร้ยางอายเช่นคุณหนูรองหลัว หลัวเฟยเฟิ่งแล้ว หลีเซี่ยงหลิ่วก็ตรงมายังตำหนักหงส์ทองซึ่งนับจากนี้จะเป็นตำหนักที่พักอาศัยของหลัวเฟยเมี่ยวสตรีที่เขารักและจริงใจด้วยเพียงผู้เดียวจนกว่าเขาจะขึ้นเป็นฮ่องเต้แทนผู้เป็นบิดา เท้าแกร่งของบุรุษวัยเพิ่งเต็มยี่สิบสองก้าวมั่นคง ใบหน้ายิ้มแย้ม เขามีความสุขจนไม่ทันสังเกตรอบกายของตนเองว่ามีบางสิ่งผิดปกติไปมากอาจเป็นเพราะเขาคิดว่านี่คือที่ทางของตนเองจึงไม่ทันระวังตัวอันใดแม้แต่น้อยและอาจเป็นเพราะเขากำลังมีความสุข จึงลืมระวังตัวไป ต่อให้ในอดีต หลีเซี่ยงหลิ่วจะผ่านความยากลำบากมามากแม้แต่กินอาหารบูดเน่าในตำหนักเย็นเขาก็ผ่านมาแล้ว แต่เมื่อสิบสี่หนาวก่อนผู้เป็นบิดาก็ยินยอมให้อภัยให้มารดาของเขาถึงแม้สุดท้ายจะสายไป ทว่าฮ่องเต้ก็ยังคืนฐานะให้กับเขาที่เป็นบุตรชายซึ่งกำเนิดจากสตรีอันเป็นที่รักอยู่ดี ชายหนุ่มนึกไปถึงครั้งแรกที่พบหน้าหลัวเฟยเมี่ยวในวันนั้นเขายังอายุเพียงสิบแปดหนาวส่วนอีกฝ่ายยังมีวัยเพียงสิบสี่หนาวเท่านั้น นางถูกคัดเลือกมาเป็นสหายร่วมศึกษาของ องค์หญิงหนิงเจียวน้องสาวต่างมารดาอีกผู้หนึ่งของเขา ในวันนั้นนางเอาร่างกา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-05
Baca selengkapnya

บทที่3

บทที่3ครึกครื้น...หลังจากฝ่ามือแกร่งตบลงบนกลไก พื้นห้องตรงที่ทั้งสี่ชีวิตก็เลื่อนออกเปิดเป็นช่องทางลับ ทั้งหมดจึงตกลงไปในหลุมดังกล่าวโดยที่ทั้งสามชีวิตนั้นรู้แจ้งอยู่ก่อนแล้วว่าจะเกิดอันใดขึ้นมีเพียงหนึ่งเท่านั้นที่ไม่ทันรู้ตัวก็ต้องดิ่งลงที่ต่ำก็คือหลัวเฟยเฟิ่งเท่านั้นตุ๊บ! อึ้ก!ทว่าที่ยิ่งกว่าหลัวเฟยเฟิ่งจะมิคาดมากกว่าก็คือตนจะถูกหลีเซี่ยงหลิ่วพลิกเอาร่างของนางเป็นเบาะรองรับเรือนกายแกร่งของบุรุษวัยฉกรรจ์แสนจะบึกบึนเต็มกายที่น้ำหนักไม่น้อยของเขาเข้าเสียได้!"ไป!""ยิง!"เฟี้ยว เฟี้ยว เฟี้ยวหลีเซี่ยงหลิ่วตะโกนขึ้นมาเกือบจะพร้อมกันกับหลีซือหลางร้องสั่งการทหารให้ยิ่งลูกธนูออกไปซึ่งพุ่งเฉียดใบหน้าของหลัวเฟยเฟิ่งเพียงเส้นผมกั้นขวางแต่นางไม่มีเวลาเสียขวัญเพราะมัวแต่แตกตื่นต่อให้นางทั้งจุกทั้งเจ็บและยังไม่ทันต่อว่าอีกฝ่ายที่ใช้ตนเองเป็นเบาะรองรับแรงกระแทกก็พลันถูกกระชากลากถูให้ตามติดเพื่อหลบหนีทหารของฝ่ายองค์ชายใหญ่และบิดาของนางที่พุ่งลงมาชนิดกระชั้นชิดแบบกายใจจ่อท้ายทอยกันเลยทีเดียวตึก! ตึก! ตึก!เหนื่อยแทบขาดใจเป็นเช่นไรหลัวเฟยเฟิ่งเพิ่งประจักษ์กระจ่างใจตนเอง แต่จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-06
Baca selengkapnya

บทที่4

บทที่4ฝ่ายของคนที่ถูกใส่ร้ายป้ายสีจนไม่เหลือความดีเช่นหลีเซี่ยงหลิ่วหรือบัดนี้คือ'เซียวอู๋เกอ'แล้วนั้นกำลังถูกจูอิงหรือจงเจิ้งแบกขึ้นหลังโดยมีจางเยี่ยนจื่อนำหน้าและฉางเฉี่ยน ปิดท้ายคอยคุ้มกันเดินลัดเลาะอยู่บนเขาเพราะต้องหลบทหารของหลีซือหลางทำให้จนป่านนี้เยี่ยนจื่อก็มิอาจลงไปยังชายเขาได้ทั้งที่แดดเริ่มแรงมากขึ้นทุกขณะดูอย่างไรก็คงเลยยามอู่ไปแล้วเป็นแน่"หลัวเหลียงตี้เอ่อ...ท่านหมอจางคุณชายเซียวของข้าเหมือนจะอาการไม่ดีแล้วเราสมควรพักก่อนเถอะ"เป็นฉางเฉี่ยนที่เดินอยู่ด้านหลังสุดเขาจึงสังเกตเห็นว่าผู้เป็นนายนั้นอาการมิสู้ดี แต่คงเพราะไม่อยากถ้วงเวลาอู๋เกอจึงไม่ยอมเปิดปากบอกว่าตนเองกำลังจะไม่ไหวแล้ว จางเยี่ยนจื่อเองเมื่อได้ฟังคำเตือนของฉางเฉี่ยนจึงคิดขึ้นมาได้ว่าตนเองนั้นเดินอ้อมขึ้นเขามาไกลมากแล้วไม่พอบัดนี้ยังมีคนบาดเจ็บรั้งท้ายมาอีกผู้หนึ่งอีกด้วย ยาสมุนไพรยังไม่ได้ใส่แผลให้อีกฝ่ายคาดว่าเขาน่าจะแทบทนพิษบาดแผลไม่ไหวแล้วเป็นแน่"ด้านหน้าเดินอีกสักราวสองเค่อจะมีกระท่อมนายพรานอยู่ อย่างไรพี่จงเจิ้งพาคุณชายเซียวของท่านไปพักรอข้ากับพี่ฉางเฉี่ยนก่อนก็แล้วกัน""ท่านหมอจางจะไปที่ใด" จงเจิ้งถามเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-06
Baca selengkapnya

บทที่9

บทที่9ผ่านไปอีกสองวันอาการของคุณชายเซียวก็ดีขึ้นเป็นลำดับจน หย่งเซิ่ง หยุนเปียว กวนเหิง จงเจิ้ง และฉางเฉี่ยนนั้นอดจะยอมรับจากใจเสียมิได้ว่า จางฮองเฮามีฝีมือแพทย์ไม่ธรรมดาจริงๆ ส่วนสองผู้เฒ่าเจ้าสองกระท่อมนั้นรู้แจ้งมาสักพักแล้ว จึงไม่แปลกใจ พอห้าวันคุณชายเซียวของทุกคนก็ลุกออกมาเดินรอบข้างกระท่อมเป็นการออกกำลังกายได้แล้ว"คนของท่านมีตั้งมากหากเอาตามากองรวมกันก็ได้เป็นกอบได้แล้วกระมัง เหตุใดท่านจึงไม่เรียกใช้ เอาแต่เรียกให้ข้าไม่หยุดเช่นนี้"อดรนทนไม่ไหว ที่ถูก'คุณชายเซียว'เรียกใช้และให้นางตามติดเขาราวกับเป็นเนื้องอกส่วนหนึ่งในร่างกายมาหลายวัน จางเยี่ยนจื่อจึงกล่าวออกมาหลังจากพาอีกฝ่ายกลับมาส่งจนถึงเตียงนอนเรียบร้อยแล้ว เพราะหญิงสาวแทบไม่มีเวลาเป็นของตนเองคล้ายกับนางและเขาใช้จมูกอันเดียวกัน ปากอันเดียวกัน จะกิน หายใจ นอนนั่ง ยืนและเดินก็ต้องทำร่วมกันนางทนไม่ไหวแล้วนะ!"พวกนั้นเป็นภรรยาของข้าหรือ?"เซียวอู๋เกอถามออกมาด้วยใบหน้าสงบน้ำเสียงเข้มแข็ง ฉางเฉี่ยนเห็น เช่นนั้นก็หันไปสะกิดสีข้างของจงเจิ้งและหย่งเซิ่ง ส่วนหลุนเปียวกับกวนเหิงนั้นไปล่าสัตว์และหาเสบียงมาเพิ่มกับสองผู้เฒ่าแซ่เพ่ยไม่ไ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-06
Baca selengkapnya

บทที่5

บทที่5พอรุ่งขึ้นอีกวันฝันก็หยุดตกแต่เพราะตกหนักมาตลอดค่ำคืนเช้านี้ที่จงเจิ้งคิดจะลงเขาจึงยังทำไม่ได้ในทันที ทว่าก็ไม่ได้ส่งผลร้ายไปทั้งหมดเนื่องจากคนบนเขาลงไปพื้นด้านล่างไม่ได้ คนจากด้านล่างก็ขึ้นเขาไม่ได้เช่นกัน ทหารของหลีซือหลางเองก็คงมิอาจขึ้นมาค้นหาคนบนเขาแห่งนี้ได้เช่นกัน"พี่ฉางเฉี่ยนช่วยเช็ดตัวให้ คุณชายของท่านด้วย ไข้ของเขาสูงมาก ข้าจะออกไปเก็บสมุนไพรมาเพิ่ม ดูแล้วแผลของคุณชายเซียวน่าจะอักเสบ สมุนไพรที่ได้มาเมื่อวานคาดว่าไม่น่าจะใช้รักษาได้อีก"คิ้วเรียวงามของจางเยี่ยนจื่อขมวดยับยุ่ง มองออกไปด้านนอกแล้วก็ให้หนักใจ แต่ไม่ออกไปสภาพของคนป่วยคาดว่าจะอันตราย แผลแต่เดิมนั้นไม่ถึงจุดตาย แต่คงเพราะระหกระเหินผ่านหลายสิ่งมาไม่น้อยกว่าจะได้ยาสมุนไพรจึงไม่ทันการณ์ แผลเกิดติดเชื้อเข้าแล้ว และสำหรับท่านหมอเช่นนางที่ชวนหนักใจที่สุดก็คือแผลอักเสบติดเชื้อนี่เอง"แล้วเจ้าจะออกไปอย่างไร อันตราย ให้จงเจิ้นไปคุ้มกันเถอะ"คนป่วยยังมีแก่ใจคิดว่านางจะหนีไปได้อีก บางทีเขาก็สมควรตายอยู่ไม่น้อย จางเยี่ยนจื่ออดจะคิดในใจเช่นนั้นเสียมิได้ แต่ไม่กล้ากล่าวออกไปหรอกก็เขามันพญายมนางยังจำรสชาติมือของอีกฝ่ายได้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-06
Baca selengkapnya

บทที่6

บทที่6พอนอนพักจนเต็มอิ่มซึ่งจางเยี่ยนจื่อก็ใช้เวลาไปเพียงสองชั่วยาม นางก็ตื่นขึ้นมาจัดการ พาคุณชายเซียวกลับขึ้นเตียง จัดการให้เขานอนพักไปในท่าทางแสนสบาย โดยที่อีกฝ่ายนั้นยังคงมองนางด้วยสายตาพร้อมจะใช้ดาบสับเรือนร่างของนางให้แหลกละเอียดเป็นแสนเป็นล้านชิ้น แต่นางหรือจะสนใจแค่ช่วยเหลือตนเองยังทำไม่ได้จะเอาปัญญาใดมาสังหารนางได้กันเล่า"ข้าน้อยขอเตือนคุณชายเซียวจากใจ ว่าอย่าได้เอาเรื่องขายหน้านี้ไป'ฟ้อง'ท่านจงเจิ้งและพี่เฉี่ยนจะเป็นการดีที่สุด ไม่ใช่อันใดนะเจ้าค่ะ แต่ท่านคงไม่คิดว่าหนึ่งขันทีและหนึ่งองครักษ์ของตนเองจะยอมรับเรื่องชวนอัปยศเช่นการที่ท่านถูกสตรีตัวเท่าลูกแมวรังแกด้วยการถีบตกจากเตียงบ้าง ถูกวางยาสลายกำลังบ้าง หรือที่แย่ที่สุดก็..."จางเยี่ยนจื่อทิ้งสายตาลงไปที่ปากแกร่งของอีกฝ่ายที่ยังมี'ถุงเท้า'ยัดเอาไว้แน่บแน่น คุณชายเซียวอู๋เกอหรือก็คือหลีเซี่ยงหลิ่วยิ่งกว่าโมโหอีกฝ่ายไปมากแล้วจริงๆ แต่พอคิดตามที่นางกล่าวก็เห็นจริงไปกับนางด้วย เรื่องขายหน้าถึงเพียงนี้เขาจะให้คนสนิททั้งสองรู้ไม่ได้โดยเด็ดขาด! แค้นนี้เขาต้องชำระแน่แต่ต้องชำระในภายหลัง!"นับจากนี้ต่อให้เจ้าอยากตาย หากข้า เซียวอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-06
Baca selengkapnya

บทที่7

บทที่7และแล้วช่วงเวลา'เอาคืน'อันแสนหวานของจางเยี่ยนจื่อก็จบลงอย่างรวดเร็วเมื่อตกดึกสักหน่อยอาการไข้ของเซียวอู๋เกอนั้นสูงจนนางมิอาจปล่อยให้ฉางเฉี่ยนดูแลและเช็ดตัวให้คนป่วยเพียงลำพังได้"พี่ฉางเฉี่ยนไปพักเถอะ ที่เหลือข้าจะดูแล คุณชายเซียวของท่านเอง" เห็นใบหน้าอิดโรยของขันทีหนุ่มจางเยี่ยนจื่อนั้นจึงเอ่ยให้อีกฝ่ายไปพักผ่อนเสียก่อน"จะดีหรือท่านหมอจาง คืนที่ผ่านมาท่านก็ไม่ได้พักผ่อนเช่นกัน" ฉางเฉี่ยนนั้นอดจะรู้สึกเป็นห่วงอีกฝ่ายเสียมิได้เพราะค่ำคืนที่ผ่านมาจางเยี่ยนจื่อเองนั้นก็ไม่ได้นอนพักผ่อนเช่นกัน"ดีสิ ท่านไปพักผ่อนเถอะ ใกล้สว่างท่านค่อยมาเปลี่ยนข้าก็ยังไม่สาย ช่วงนี้ท่านอยู่ก็ยังไม่ได้ช่วยอันใดข้าได้มิสู้ไปนอนพักผ่อนเอาแรงเสียก่อนย่อมดีแน่"ถึงจะกล่าวเช่นนั้นแต่กระท่อมคับแคบ ฉางเฉี่ยนก็ไม่ได้ไปนอนพักไกลอันใด เขาก็เพียงนำฟางที่เป็นข้าวไร่ปลูกบนเขาไปปูรองนอนอีกมุมของกระท่อมเพียงเท่านั้น"คุณชายเซียวดื่มยาก่อนเจ้าค่ะ เสร็จแล้วข้าจะเช็ดตัวให้อีกครั้งหนึ่ง" ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วยามยาที่เคี่ยวก็ได้ที่จางเยี่ยนจื่อจึงมาปลุกคนป่วยให้ตื่นขึ้นมาดื่มยาเพื่อไข้ที่สูงนั้นจะได้ลดลงบ้าง"ไม่เช็ดได้หร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-06
Baca selengkapnya

บทที่8

บทที่8"ยังไม่ทำความเคารพนางอีก"กล่าวจบหลีเซี่ยงหลิ่วที่คิดจะปลอมตัวเป็นคุณชายเซียวนั้นก็ไอออกมาหลายครั้งคิดกันทำให้จางเยี่ยนจื่อนั้นต้องเร่งพุ่งตรงไปประคองอีกฝ่ายให้นอนลงแต่ชายหนุ่มก็ยังคงไปจนตัวงออีกครู่ ไอหนักจนกระอักเลือดหญิงสาวจึงคิดว่าอีกฝ่านั้นอาการทรุดลงหนักแล้วจริงๆ"ท่านจงเจิ้งนำเครื่องมือมาให้ข้า พี่เฉี่ยนไปต้มน้ำร้อนมา จากนั้นท่านก็มาช่วยข้าหยิบเครื่องมือ ส่วนท่านน่ะไปช่วยท่านลุงเก็บฟืนมาเพิ่ม ส่วนท่านผู้นั้นไปช่วยท่านป้าเพ่ยต้มยาให้กับคุณชายเซียวของท่านเร็วเข้า"จางเยี่ยนจื่อรวบรัดสั่งการทุกคนได้คล่องแคล่วนัก ฉางเฉี่ยนกับสองผู้เฒ่าที่เคยช่วยเป็นลูกมือให้กับ'ท่านหมอจาง'มาก่อนแล้วล้วนคุ้นเคยทำตามได้ทันที แต่คนมาใหม่รวมถึงจงเจิ้งนั้นออกจะงงงันอยู่มากยังคงต่างยืนนิ่งเป็นก้อนศิลายักษ์ไม่ขยับไปทางใดดังคำสั่งสักคนเดียว"เร็วเข้า ฝ่าบาทของพวกท่านจะแย่แล้วนะ!"จนนางต้องตอกย้ำไปอีกครั้งบุรุษตัวโตทั้งสี่จึงแยกย้ายไปทำตามคำสั่งของ'จางฮองเฮา'ทันที ไม่คิดอยากจะมีอำนาจไม่คิดอยากจะเกี่ยวข้องกับราชวงศ์หรือแม้แต่ขุนนาง ทว่าสุดท้ายจับพลัดจับผลูอยู่ดีๆ นางกลับต้องมาเป็นฮองเฮาไร้บัลลังก์เสีย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-06
Baca selengkapnya
Sebelumnya
12
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status