บทที่ 147

“เสี่ยวเป่า เจ้าเติบใหญ่แล้วนะลูกเหตุใดถึงยังได้ออกไปตีรันฟันแทงอยู่ข้างนอกอีก” หลินเหมยกุ้ยอดที่จะพูดไม่ได้เมื่อเห็นลูกสาวเที่ยวตะลอนไปกับเด็กชายในหมู่ตึก

“ท่านแม่เจ้าคะ หากว่าข้าไม่พาพวกเขาออกไปจะรู้ได้เยี่ยงไรว่าบ้านเมืองของเรากำลังประสบคราวเคราะห์อย่างใหญ่หลวงเช่นนี้” จากเด็กหญิงในวันวานมาบัดนี้