ข้ามาลาออกและมาทวงเงินคืน

อาจารย์ในสำนักศึกษาที่ได้ยินเสียงเด้กร้องไห้งอแงก็รีบพากันกรูออกมาดู เมื่อมาถึงด้านหน้าก็เห็นลูกศิษย์ของตนนั่งร้องไห้และมีหญิงรูปร่างอวบอ้วนคนหนึ่งใช้ไม้เรียวกวดตีพวกเขาอยู่ หยางเจี้ยนเจ้าของสำนักศึกษาเอ่ยปากห้ามนางทันที

"หยุดๆๆ....หยุดเดี๋ยวนี้ แม่นางท่านนี้เหตุใดเจ้ามาตีลูกศิษย์ของข้ากัน หากเจ้าไม่หยุดข้าจะไปร้องเรียนทางการ"

ซูเว่ยหรานหยุดตีหันกลับมาช้าๆ เป่าลมออกปากจนปอยผมปลิวจากนั้นก็เดินขึ้นหน้ามา ยกมือข้างที่ถือไม่เรียวชี้ไปยังเหยียนเฟิงเอ่ยออกมาเสียงเย็น

"อาจารย์หยาง ก่อนจะมากล่าวโทษความผิดผู้อื่น เหตุใดไม่เปิดตาดูคนของท่านเสียก่อน"

เหยียนเฟิงที่ทำท่าทีเก็บมือไว้ในแขนเสื้อย่างสำรวมเมื่อถูกพาดพิงก็ชี้หน้านางกลับเช่นกันก่อนจะเอ่ยโต้แย้ง

"นางหญิงอ้วนเจ้ากล่าววาจาอันใด ข้าไปทำอะไรให้เจ้ากัน"

ซูเว่ยหรานเดินขึ้นหน้าช้าๆ ส่วนเหยียนเฟิงก็เดินถอยหลัง ไม่รู้เพราะอะไรเขารู้สึกว่านางน่ากลัว ร่างหนาเดินมาถึงก็คว้าคอเสื้อของเขาเอ่ยเสียงแข็ง

"เจ้าเป็นอาจารย์ กลับไร้คุณธรรมสั่งสอนลูกศิษย์ให้เกลียดชังกัน ขอถามหน่อยเจ้าคู่ควรเป็นอาจารย์หรือ"

ซูเว่ยหรานหันไปทางด้านเจ้าของสำนัก