Share

ในที่สุดก็มาจนได้

last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-16 12:37:30

ยามห้ายอากาศเริ่มเย็น เข้าหน้าหนาวแล้วจ้าวเฟยเฟยไม่ได้ไปขายของในตัวอำเภอแล้ว ยามนี้นางสร้างแพเรียบร้อยสำหรับรองรับลูกค้าที่จะมานั่งกินปิ้งย่างของนาง เรือนแพเดิมให้เป็นแปลงผัก นางสร้างหลังคากั้นข้างฝาด้วยหญ้าฟาง ที่เป็นแผงสามารถเปิดออกได้

ตรงกลางสร้างเตาหินให้ความอบอุ่นกับพืชผักยามหิมะลง คนอื่นปูลกผักไม่ได้แต่นางกลับปลูกได้ เป็ดไก่ที่แจกชาวบ้านถึงเวลาจับขายแล้ว ไก่และหมูในมิติรอเวลาระบายออกเช่นกัน ทุกๆครบสิบห้าวันหากนางไม่เอาออกมาจะไม่มีการเพิ่มให้แต่อย่างใด

จ้าวเฟยเฟยที่เอาคู่แฝดนอนเรียบร้อยก็มานั่งทำบัญชี แต่เนื่องจากแสงสว่างจากตะเกียงทำให้ตาพร่า นางเวียนศีรษะมาหวายวันแล้ว อาจเพราะนอนน้อยจึงจะเข้าไปทำงานในมิติ ที่นั่นทำให้นางอาการดีขึ้น ร่างบางคำนวนบัญชีที่ต้องจ่ายค่าเก็บดอกเก๊กฮวยและดอกเหมยกุ้ยป่าที่ชาวบ้านไปช่วยกันเก็บและนำมาตาก เมื่อเรียบร้อยก็กำลังจะออกไปนอนกับเด็กๆ สายตานางกลับเหลือไปเห็นสิ่งที่มิติให้เพิ่มมา ก่อนหน้านี้ไม่มีจ้าวเฟยเฟยเดินไปหยิบมาดู

"แคลเซียมบำรุงกระดูก ยาบำรุงเลือด นมผงสำหรับสตรีตั้งครรภ์ อาหารเสริมสตรีตั้งครรภ์ ให้ตายส
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   พวกท่านเป็นใครกันแน่

    นางกำลังทำงานคนงานก็มาบอกว่ามีคนงานมาหานางบอกว่ามีคนมาจากต่างเมืองพูดคุยเรื่องใบชา จึงลุกออกไปคนงานจากร้านมาหานางบอกว่ามีลูกค้าต้องการติดต่อค้าขายใบชา จ้าวเฟยเฟยพยักหน้าก่อนจะบอกหลินเซียงเหมยดูแลทางนี้ นางค่อยๆลุกขึ้นเพื่อจะไปหาคู่ค้าใหม่ที่จะมาติดต่อ ก่อนจะนึกได้ว่าหากมาติดต่อนาง ต้องนัดหมายมาทางด้านหลินอ้าวก่อน อยู่ๆมาหานางโดยตรงนั้นมันผิดปกตินึกถึงคำของมู่หยวนเมื่อก่อนเดินทางไปนางยิ่งวิเคราะห์ความไม่สมเหตุสมผล นางจึงหยุดเดิน ก่อนที่คนงานจะหันกลับมาแล้วเอ่ยถามนางว่าเหตุใดถึงหยุดเดิน"เถ้าแก่ ...ท่านหยุดเดินทำไมลูกค้าคนนั้นรอท่านอยู่ ที่สำคัญเงินมากขนาดนั้นท่านไม่ต้องการหรือ""วาจาก้าวร้าว ท่าทางข่มขู่คุกคาม สายตาล่อกแล่ก รีบร้อนจนดูผิดปกติ ที่ง่ามมือมีรอยด้านหากเป็นกรรมกรจะไม่ด้านแค่ตรงนั้นเป็นพิเศษ มือนี้ปกติจับอาวุธ ไม่ใช่คนงานที่จ้างมาทำงานแน่นอน ทุกคนข้ารู้จักหมด เจ้าเป็นใครมาจากไหนกันแน่ เอาเถอะข้าเองก็อยากรู้"จ้าวเฟยเฟยคิดในใจจากนั้นก็เอ่ยกับคนงานชายที่เดินนำหน้า"พอดีข้าลืมหนังสือสัญญาน่ะ ข้ากลับไปเอาก่อนเจ้ารอที่นี่""ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวข้าไปเอาให้ท่านเองท่านวางไว้ที่ใด"จ้

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   ให้นางระวังตัว

    ยามนี้จ้าวเฟยเฟยตั้งครรภ์ได้แปดเดือนแล้วนางได้ยินว่าชายแดนยึดต้าเหลียวได้ถึงเจ็ดเมือง อีกไม่นานก็จะเข้ายึดเมืองหลวงข่าวดีกว่านั้นคือเฉินมู่หยางสังหารแม่ทัพศัตรูไปสามคนยามนี้เขาได้ตำแหน่งแม่ทัพตะวันออกเรียบร้อยแล้ว ส่วนฮั่วป๋ายจะกลับเมืองหลวงเป็นรองเจ้ากรมกลาโหมคนต่อไปทางด้านจ้าวเฟยเฟยอยู่ทางนี้นางสร้างอาชีพใหม่ให้กับชาวบ้านโดยการให้พวกเขาปรับปรุงบ้านเป็นที่พัก ถนนจากท่าเรือมายังท้ายหมู่บ้านนั้นยาวเพียงสองลี้ ใช้เวลาไม่นานก็มาถึง อีกทั้งนางยังให้ทำที่จอดรถม้าอีกด้วยยามนี้ร่างอุ้ยอ้ายกำลังนั่งคิดเงินค่าแรงคนงานอยู่ แม้ว่าร้านปิ้งย่างของนางจะมีลูกค้ามากมายมาจากทุกทิศแต่ว่าสิ่งที่ทำเงินให้นางมากที่สุดก็ยังเป็นชาอยู่ดี นางได้ชาอู่หลงมาจากในมิติครั้งละหนึ่งร้อยห่อ ห่อละหนึ่งร้อยกรัม จ้าวเฟยเฟยขายมันห่อละสามสิบตำลึง คนในยุคนี้อวดรวยกันที่ว่าใครมีใบชาชั้นดีไว้ในครอบครองชาดอกกุหลาบและชาดอกเก๊กฮวยนางขายห่อละสามตำลึงแต่ทว่าหากร้านรับซื้อในราคาส่งนางขายพ่อค้าคนกลางห่อละสองตำลึง นางให้กำไรพวกเขามากหน่อยเพราะการขนส่งในยุคนี้แม้ว่าไม่มีต้นทุนน้ำมันแต่กลับเสียเวลาและใช้กำลังคนเฉินโม่หวายถือถาดไม

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   ความจริงที่อยู่ตรงหน้า

    เฉินมู่หยางนำภาพแผนที่เพื่อจะไปที่กระโจมของท่านแม่ทัพ สายตาของเขาเหลือไปเห็นบางคนกำลังออกจากค่ายไปทางทิศที่เมื่อคืนพวกเขาค้นพบกองกำลังของศัตรู ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มมุมปาก ในที่สุดเหยื่อก้กำลังเดินเข้ากับดัก จากนั้นจึงเข้าไปในกระโจม ซ่งหวายอันที่กำลังดูแผ่นที่เงยหน้ามามองเขาและเรียกเข้ามาหา"รองแม่ทัพเฉิน ท่านบอกว่าให้ตีด่านเป่ยโข่วก่อนเพราะอะไร""ด้านนี้อยู่ด้านหลังของซานจินหลิง หากเรายึดที่นี่ได้ก็จะตัดเส้นทางเสบียงของแคว้นเหลียวที่จะส่งมายังด่านหน้า แต่ว่าการจะตลบหลังต้องอาศัยคนน้อยและแข็งแกร่งเพราะต้องปีนขึ้นที่สูง ส่วนด่านซายจินหลิงนั้นก็เอาตาที่ท่านแม่ทัพกล่าว เรารอพวกเขามาเตรีมกำลรบกับเราที่ด่านหน้า โยกไพร่พลมาจนหมดค่อยเลือกวันเข้าโจมตี""อืมเป็นแผนที่ดี หรือท่านว่าอย่างไรรองแม่ทัพฮั่ว"ฮั่วป๋ายเห็นด้วยกับความคิดของเฉินมู่หยาง เขาเอ่ยสนับสนุน"กระหม่อมคิดว่าที่รองแม่ทัพเฉินกล่าวมานั้นถูกต้อง ท่านอ๋องหากเรารอให้พวกเขาโยกไพร่พลมาที่ซานจินหลิงจากนั้นเราใช้ทัพเล็กที่รุกเร็วถอยเร็วเข้าตีที่ขุ่ยโจว ตั้งทัพรอจนกว่าเราจะยึดขุ่ยโจวได้เมื่อยึดขุ่ยโจวได้แล้วค่อยเข้าตีด่านหน้า ยามนี้พวกเขาจะ

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   เลื่อนตำแหน่งเป็นรองแม่ทัพ

    เฉินมู่หยางที่กลับมานอนก็รู้สึกว่าตนเองกำลังนอนกอดเมียรักอยู่ เมื่อเขาลืมตาก้เห็นร่างภรรยาที่มีท้องยื่นออกมา เขาไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม เมียนอนหนุนแขนเขาอยู่จริงๆ จี้หยกเรืองแสงจางๆร่างสูงยิ้มให้กับคนที่กำนอนหลับ วงแขนแกร่งกระชับอ้อมกอด จี้หยกที่คอนางเป็นอีกครึ่งกับที่นางให้เขา มันคงพาเขากับนางมาหากันเฉินมู่หยางหลับตามนางไป กระทั่งเสียงไก่ในหมู่บ้านขัน จ้าวเฟยเฟยจึงตื่นเพื่อออกไปจัดการเตรียมเปิดร้าน เฉินมู่หยางลุกขึ้นมานั่ง เขาอยากรั้งนางไว้แต่ทว่านางกลับไม่เห็นเขา ร่างอุ้ยอ้ายพับผ้าห่มแล้วลุกขึ้นเดินไปที่กรอบรูปขนาดเท่าตัวคนที่มีรูปวาดของเขาอยู่ วาดได้เหมือนจริงมากนักราวกับเขาอยู่ในนั้น ซึ่งเป็นจ้าวเฟยเฟยที่บ่นกับมิติว่าคิดถึงสามี มันเลยส่งภาพวาดเสมือนจริงและเท่าตัวคนมาให้นาง คนท้องเอ่ยกับภาพวาด"ตาเฒ่า...อย่าเดินโง่ๆไปให้ใครเอาดาบเสียบพุงล่ะ ข้ายังรอท่านมาช่วยเลี้ยงลูกนะ"มือบางแตะไปที่รูป เฉินมู่หยางมองเห็นเมียน้ำตาคลอ เขาอยากกลับอวี๋หยาง ไม่อยากอยู่ต่อแม้แต่เสี้ยวเวลา ก่อนจะเอ่ยกับนางทั้งที่รู้ว่านางคงไม่ได้ยินเขา"เสี่ยวเฟย....พี่อยู่นี่พี่ก็คิดถึงเจ้าเด็กดี"จ้าวเฟยเฟยหันมาทางที่เขาน

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   ดักเหยื่อตัวใหญ่

    ยามนี้เฉินมู่หยางได้เป็นหน่วยลาดตระเวนเต็มตัว เขาพาคนออกไปลาดตระเวนชายแดน เขาดีดตัวขึ้นสู่ยอดไม้สูงมองสำรวจไปยังเบื้องล่าง กลางป่าลึกกลับมีควันจางๆลอยมา หากไม่อยู่บนที่สูงมิอาจมองเห็นเขาร่อนลงมาก่อนจะเอ่ยกับไป๋เซิงและฟางฉาย"ห่างไปสามลี้น่าจะมีค่ายของศัตรู อาฉายเจ้าไปแจ้งกับพี่ถิงเฟิงจำไว้อย่าให้นายกองหลี่ทราบ ข้ารู้สึกถึงความไม่น่าไว้ใจของคนๆนี้"ฟางฉายพยักหน้า จากนั้นทั้งหมดก็มาสมทบกัน ถังจื่อหยวนกลับค่ายไปแจ้งแก่นายกองกู้เพื่อให้เขาไปแจ้งแก่แม่ทัพใหญ่อีกที ทั้งหมดรอเวลาให้ฟ้ามืดเพื่อจะรุกเข้าไปยังจุดที่ทหารแคว้นเหลียวตั้งค่ายอยู่ ทั้งที่เป็นเขตแดนหนานเหอ รอจนยามโฉ่วทั้งหมดจึงเริ่มเคลื่อนที่ความมืดมิดยามค่ำคืนคลี่ปกแผ่ไปทั่วหุบเขา มีเพียงแสงจันทร์เสี้ยวบางๆ ลอดผ่านม่านเมฆมาเป็นครั้งคราว เฉินมู่หยาง ไป๋เซิง และ ฟางฉาย สามเงาที่เคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบ ฝีเท้าเบาบางด้วยความที่เป็นนายพรานย่อมได้เปรียบการเคลื่อนไหวกลิ่นควันไฟจางๆ ลอยมาปะทะจมูก เฉินมู่หยาง ชูมือขึ้นเป็นสัญญาณหยุดนิ่ง ทั้งสามซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้ใหญ่ สายตาคมกริบของพวกเขาจับจ้องไปยังเบื้องหน้า ที่นั่นคือที่พักชั่วคราวขอ

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   นางตั้งครรภ์แล้ว

    ในกระโจมแม่ทัพใหญ่ซ่งหวายอันยืนหันหลังมือของเขาไพล่หลังเอาไว้และกำมือแน่นก่อนจะคลายออกเมื่อได้ยินเสียงเปิดผ้าเข้ามา ร่างสูงหันหน้ามาช้าๆดวงตาจ้องเขม็งมาที่หลินเฉินอี้ เสียงที่เอ่ยถามนั้นเข้มจนดูกดดัน"เจ้า...อยากมาร่วมกองทัพเฉยๆหรือจะมาหาข้า""หลานซ่งเทียนอวี้ถวายพระพรเสด็จอาพ่ะย่ะค่ะ""พอแล้ว ข้าถามเจ้าอยู่อี้เอ๋อร์...ข่าวคราวไม่ส่งมา สามปีมานี้พวกเจ้าแม่ลูกไปอยู่ที่ใด""หลานต้องขอบพระทัยเสด็จอาที่เมื่อสักครู่ไม่เปิดเผยฐานะของหลานออกไป"คนโตกว่าต้องการคำตอบ แต่คนวัยเยาว์กับตอบไม่ตรงสักคำถามจนเขาเริ่มมีน้ำโห ซ่งก็อันเดินมาก่อนจะจับคางคนตรงหน้าให้เงยสบตา เขาสูงขึ้นมากนักก่อนจะเอ่ยเสียงเบาลง"อี้เอ๋อร์ เสด็จพ่อของเจ้าไม่เคยคิดว่าสกุลหลินกบฏ สมคบต่างชาติ ที่สำคัญเขาตามหาเจ้าสองแม่ลูกมาตลอด ข้ารู้ว่าเจ้าอึดอัดและเจ็บปวด แต่ฝ่าบาทเล่าต้องทรงเป็นทุกข์เพราะคิดถึงเจ้ากับสนมหลิน""เสด็จอา....หลานถูกตามล่าทรงรู้หรือไม่""ข้ารู้ดี แม้ว่าสกุลหลี่จะบอกว่าพวกเจ้าถูกโจรป่าปล้นสังหารแต่ด้วยวรยุทธของเจ้าน่าจะเอาตัวรอดได้ ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าเก่งกาจเพียงใดนอกจากข้ากับฝ่าบาท แม้แต่มารดาของเจ้า""หลานเจออ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status