Mag-log inShare
ตอนที่ 10 สตรีน่ากลัว 2
Huling Na-update:
2025-07-13 11:26:43แม้เป็นว่าจาพร่ำเพ้อยาวเหยียดตามประสาผู้เฒ่า แต่ติงยวี่ถิงก็นั่งฟังอย่างตั้งใจ พอเข้าใจได้คร่าวๆ คนเคยมีพอไม่มีน่ะ ไม่ค่อยมีคนเชื่อและไม่เห็นใจเท่าใดนักหรอก
ทั้งยังชอบกลั่นแกล้งอย่างหมั่นไส้แบบนี้นั่นแหละ เผื่อได้ซื้อในราคาถูกอย่างไรล่ะ เรื่องแบบนี้มีทุกยุคทุกสมัย
ครั้นมองที่ชั้นไม้อีกครานางพลันเข้าใจ เก้าอี้สองตัวที่เก็บไว้บนชั้นไม้ย่อมเป็นของบุตรชายกับสะใภ้ผู้ล่วงลับ หญิงสาวพอดูออกว่าหญิงชราเคยมีกินมีใช้สุขสบายมาก่อน เหตุการณ์เลวร้ายที่ทำให้ยากจนเพียงชั่วข้ามคืนเช่นนั้นย่อมเป็นฝันร้ายตลอดกาล ทว่าทุกความทรงจำยังคงมีค่าตลอดไป
“ท่านป้า ไม่ย้ายก็ไม่ย้าย ท่านอย่าเศร้าไปเลย หากมีสิ่งใดให้ช่วยก็บอก ข้าจะเดินทางมาหาท่านเอง”
จินอีต๋าเร่งปรับอารมณ์ปัดความเศร้านั้นทิ้งไป ใบหน้าเหี่ยวย่นค่อยกลับมาเผยรอยยิ้ม
“ข้าเสียมารยาทแล้ว เชิญนายหญิงนั่งก่อนเจ้าค่ะ ข้าชงชามาให้นะเจ้าคะ หวังว่าท่านจะไม่รังเกียจ”
นอกจากไม่รังเกียจติงยวี่ถิงยังรู้สึกเกรงใจอย่างยิ่ง
“ท่านป้า ข้าไม่รังเกียจ อย่าเอ่ยเช่นนี้”
หญิงชราจินอีต๋าให้รู้สึกปลื้มปริ่มจนน้ำตาเอ่อคลอ กุลีกุจอค้นหาชาที่เก็บเอาไว้อย่างดีที่สุดในบ้านออกมาต้อนรับผู้มีพระคุณ
หญิงงามจิตใจดีช่างหายากในเมืองเจริญโดยแท้ ก่อนนี้หญิงชราเคยมีเงินมีบุตรชายผู้คนจึงแย้มยิ้มยื่นไมตรี แต่พอกลายเป็นคนไร้ทรัพย์สิน สิ้นบุตรชาย เดินไปทางใดกลับมีแต่คนรังเกียจเดียดฉันท์
เคยมีใครถามไถ่ที่มาที่ไปหมายช่วยเหลือเช่นนี้ที่ใด นางไม่มีสิ่งใดตอบแทน คงทำได้เพียงหมั่นสวดมนต์ขอพร ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองปัดป้องเภทภัยให้นายหญิงติงแล้ว
“น้ำชาเจ้าค่ะ นายหญิง ข้าไม่มีถ่านที่ตั้งไว้ตลอดวัน จึงเสียเวลาก่อไฟ ทำนายหญิงรอนานแล้วเจ้าค่ะ”
ติงยวี่ถิงรับน้ำชามาถือประคองไว้ในมือ “ท่านป้า อย่าลำบากเลย นั่งรอเสี่ยวจิงด้วยกันก็พอ”
“นายหญิงเกรงใจแล้ว ข้าไม่ลำบากเจ้าค่ะ ข้าขอเข้าไปดูในครัวสักหน่อยว่าพอมีอะไรทำขนมให้ท่านได้บ้าง”
“ท่านป้านำขนมนี่ไปใส่จานมานั่งกินด้วยกันเถอะ ท่านจะได้นั่งพักผ่อนคลายเหนื่อยเสียที”
ติงยวี่ถิงยื่นกล่องไม้ที่ขนมาจากโรงยาให้หญิงชรา จินอีต๋ารับไว้ รีบเดินกลับไปทางเพิงครัวอย่างกระตือรือร้น ลืมไปเลยว่าอายุมากแล้วทั้งยังมีบาดแผลตามร่างกาย
ระหว่างจัดขนมสำหรับจิบชาอยู่ในเพิงครัวหลังเรือน เสียงเจื้อยแจ้วพลันดังแว่วเข้ามา
“ท่านย่า กลับมาแล้วหรือขอรับ?”
จินอีต๋าหันมองจึงเห็นหลานชายตัวน้อยอายุเพียงสี่ย่างห้าขวบกับบุรุษตัวโตพากันเดินเข้ามาพร้อมปลาตัวใหญ่
นางให้รู้สึกแปลกใจ ไม่คิดว่าหลานชายจะตกปลา นึกว่ากำลังนั่งเล่นอยู่ในห้องนอนเสียอีก ทว่าไม่ทันถาม หลานรีบบอก
“ข้ารอท่านย่าไม่ไหวจึงวิ่งออกไปตามหาในเมือง มองตรงที่ท่านย่าเคยนั่งขอทานอยู่กลับไม่เจอ จากนั้นก็ถูกเด็กขอทานคนอื่นรังแก พี่ชายท่านนี้ช่วยข้าไว้ขอรับ”
เด็กน้อยเงยหน้ามองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านข้าง สองตาใสแจ๋วเต็มไปด้วยความชื่นชมในตัววีรบุรุษของตน
Pinakabagong kabanata
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 38 คู่ชีวิตในฝัน 2 (ตอนจบ)
เจ็ดปีต่อมาผลพวงจากการเปิดศึกรักทั้งบนเตียงนอน โต๊ะตั่ง กระทั่งห้องอาบน้ำ ทำอย่างเร่าร้อนทุกค่ำคืนไม่มีผ่อนปรน และติงยวี่ถิงยังดื่มยาบำรุงทุกวัน นางจึงตั้งครรภ์หัวปีท้ายปี จนตอนนี้มีลูกแล้วถึงสี่คน ผู้หญิงสองผู้ชายสอง วุ่นวายมากติงยวี่ถิงจึงกลายเป็นแม่บ้านเต็มตัว มีหน้าที่ดูแลเงินทั้งหมดของสามี เลี้ยงดูลูกน้อย คอยสั่งสอนอย่างเต็มที่ นางเลี้ยงแบบผสมผสานสองยุคสมัย เด็กๆ จึงมีอิสระทางความคิดบนเหตุผลและความเข้าใจ นอกจากนี้ ติงยวี่ถิงยังฝึกทำอาหารจนช่ำชองระดับแม่ครัวมืออาชีพแบบครัวผสมสองยุคสมัย เพื่อคอยทำอาหารอร่อยๆ แปลกใหม่ให้ทุกคนได้กินอย่างอิ่มหนำ และที่ขาดมิได้คือนางยังชอบทำตัวสะสวย รอคอยสามีกลับจากทำงาน ตอนนี้เซียวหงเย่มีกิจการมากมายและหลากหลายยิ่งนัก เขาขยันยิ่ง ยังสร้างกลุ่มการค้าใหม่โดยไม่ขึ้นต่อสกุลเซียว เป็นลักษณะคู่ค้าผูกขาดสกุลเซียว ชื่อว่าหลีเหว่ยโยว พอเซียวหงเย่กลับจากทำงานก็ได้เวลาอาหาร ทุกคนรับประทานพร้อมหน้าพร้อมตาบนโต๊ะในโถงหลัก ยามนี้คือช่วงเวลาพิเศษ ทุกคนได้พูดคุยอย่างเป็นกันเอง ต่างเล่าถึงเรื่องราวที่ได้เจอในแต่ละวัน แบ่งปันประสบการณ์ จากพ่อสู่ลูก จากสามีสู่ภร
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 38 คู่ชีวิตในฝัน 1
เรือนพำนักชั่วคราว ห่างจากตัวเมืองจินโจว รอบด้านคือชายป่าชานเมือง ห่างไกลบ้านเรือนผู้คน ร้างชาวบ้านเดินทางสัญจรผ่านไปมาอนุกัว อนุเจีย อนุฉิน อนุฉู่ ล้วนอำพรางกายเก็บตัวอยู่ที่นี่ โดยมีจอมยุทธสี่คนคอยดูแลไม่ห่าง ตั้งแต่วันไฟไหม้ กระทั่งวันนี้ เหล่ายอดฝีมือทั้งสี่ล้วนเป็นคนของหลินซิงเยียน พระชายาอันเป็นที่รักขององค์ชายสี่เจิ้งจื่อหมิง ในห้องรับรอง พวกเขากำลังแบ่งตั๋วเงินกันเงียบๆ ตั๋วเงินเหล่านั้นล้วนเอามาจากคลังในเรือนของเซียวหงเย่แน่นอนว่าตำแหน่งที่เก็บเงินเป็นเซียวหงเย่ที่ชี้เป้า ส่วนคนเข้าไปเอาคือหนึ่งในสี่จอมยุทธ ในขณะที่คนเผาเรือน ล้วนเป็นพวกเขาที่ช่วยกันลอบวางเพลิงอย่างสามัคคีแผนการทั้งหมดนี้ คนคิดขึ้นมาคือเซียวหงเย่ ติงยวี่ถิงย่อมให้ความร่วมมือเต็มที่ และได้หลินซิงเยียนช่วยเหลือเรื่องจัดหาเหล่าผู้เยี่ยมยุทธเข้าร่วมมือจัดการ ส่วนอนุกัวนั้น นางถูกคนของหลินซิงเยียนซื้อตัวไว้ก่อนแล้ว สตรีผู้นี้คือคนที่ปลุกปั่นและเสนอแผนการให้อนุคนอื่นฟัง ซึ่งอันที่จริงนางทำตามแผนที่ได้รับมอบหมายนั่นเองตามแผนการก็คือ จอมยุทธเข้าไปขโมยเงินในคลังของเซียวหงเย่มาจนหมดก่อนวางเพลิงเรือนหลังขอ
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 37 เพลิงผลาญ2
เซียวหงเย่พลันเข้าใจ เขาตกตะลึงนิ่งอึ้งไปครู่ใหญ่ ก่อนค่อยๆ หลับตาลงเชื่องช้า เอ่ยเสียงทุ้มต่ำอันสั่นเทาว่า “ข้ากลายเป็นคนพิการแล้วกระมัง เดินไม่ได้แล้ว ใช่หรือไม่?”ทุกคนพลันหลบตา เซียวอี้ถังกับเซียวฮูหยินเสมองไปทางอื่น ติงยวี่ถิงก็เช่นกัน พวกเขาเงียบงัน กลายเป็นบื้อใบ้ไปแล้วทั้งนั้นมีเพียงท่านหมอที่จำต้องยอมรับตามตรงกับคนป่วย “คุณชายเซียว ท่านยังมีชีวิตอยู่นั่นถือว่าดีที่สุดขอรับ...”หลายวันที่ดูแลทำแผลจนหายดี ทิ้งไว้เพียงร่องรอยแผลเป็นที่น่าเกลียด กลายเป็นบุรุษที่เสียโฉมเซียวหงเย่ก็ยิ่งทำใจไม่ได้ เขามักโวยวายลั่นเรือน ไม่มีใครได้เข้าใกล้สักคน แม้แต่เซียวอี้ถังกับเซียวฮูหยินก็ถูกเขาไล่ตะเพิดออกไป คงเหลือเพียงติงยวี่ถิงที่ไม่ยอมไปไหน“ข้าไม่อยากอยู่แล้ว ปล่อยให้ข้าตายเถอะ”“ไม่! หงเย่ ข้าจะอยู่กับท่าน”“แต่ข้ากลายเป็นชายอัปลักษณ์ ขาก็พิการ ไม่อาจทำให้เจ้ามีความสุขได้”“ไม่เป็นไรเลย ขอแค่ได้อยู่กับท่านเท่านั้น หงเย่”“ข้าไม่สามารถมอบบุตรให้เจ้าได้อีกแล้วนะ”“ข้าไม่มีลูกก็ได้ แค่มีท่านก็พอเจ้าค่ะ”“น้องหญิง...”“ท่านพี่...ได้โปรดอยู่กับข้านะเจ้าคะ”“หากข้ายอมอยู่ เจ้าห้ามไปที่ใดน
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 37 เพลิงผลาญ1
ภายใต้ท้องฟ้ายามพลบค่ำเริ่มมีแสงจันทร์สาดส่อง พลันเปลี่ยนเป็นสีแดงแสบตา กลุ่มควันพวยพุ่งขึ้นที่สูง เปลวเพลิงไหม้โหมแผดเผาเรือนชานทางด้านหลัง เกิดเสียงดังเปรียะๆ เศษไม้ติดไฟกระจัดกระจาย เกิดเป็นประกายแปลบปลาบปลิวว่อนในอากาศแสงแดงฉานและเสียงดังรวมถึงความร้อนที่แผ่ซ่านล้วนแล้วแต่น่ากลัวอย่างมากบ่าวรับใช้พากันวิ่งวุ่นวาย เกิดเป็นความโกลาหล หลายคนอุ้มถังไม้ใส่น้ำสาดโครมๆ เข้าเปลวไฟอย่างบ้าคลั่ง หลายคนเอาผ้าชุบน้ำเข้าไปกระหน่ำตีในพื้นที่ที่พอเอื้อมถึงได้ทุกคนที่อยู่ในงานเลี้ยงบริเวณเรือนหลักด้านหน้า รีบพาวิ่งกรูเข้ามาดูอย่างตกอกตกใจจุดที่ไฟไหม้คือเรือนหลังของเซียวหงเย่ ในเรือนนี้ล้วนเป็นที่อยู่ของอนุคนงามเพลิงร้อนลุกลามโหมกระหน่ำอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวก็มาถึงเรือนหลักของเซียวหงเย่ชายหนุ่มเบิกตาโพลง เขาหันไปทางเซียวอี้ถัง “ท่านพ่อ ในเรือนหลักของข้ามีคลังเงินส่วนตัวอยู่ขอรับ”คนฟังพลันตกใจ แต่คนพูดไม่อาจรอแล้ว เซียวหงเย่รีบวิ่งฝ่าเปลวเพลิงเข้าไปทันที “เงินข้า...”ความโกลาหลพลันวุ่นวายมากกว่าเดิมเซียวอี้ถังกับเซียวฮูหยินตะโกนก้อง “เย่เอ๋อร์...”ใช้เวลาหลายชั่วยาม ครึ่งค่อนคืนเลยทีเดี
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 36 ประจันหน้าบิดาผู้น่ากลัว2
ติงยวี่ถิงมองสายตาของเหล่าสตรีอย่างเข้าอกเข้าใจ เพราะตัวนางเองตอนมองสามีก็มีสายตาหื่นกระหายเช่นกัน ในขณะที่เซียวหงเย่กลับขนลุกชูชัน รู้สึกคล้ายเนื้อบนเขียงกำลังจะถูกแล่แล้วจับโยนให้นกแร้งทุ้มทึ้งอย่างไรอย่างนั้น ถึงเขาจะหล่อเหลา เอาใจเก่งและแซ่บสะท้านเกินต้าน แต่ก็มีเรี่ยวแรงเรื่องบนเตียงไว้ทำกับภรรยาแค่คนเดียว ไม่ได้อยากเสียวกับผู้หญิงอื่นไปทั่วหรอกนะ ยุคสมัยนี้ยังไม่มียาต้านไวรัสและยารักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ทั้งสองคนพากันเดินเข้ามาหันหน้าไปทางทิศเหนือ เห็นเป็นนายท่านเซียวนั่งอยู่นิ่งๆ ท่าทางเคร่งขรึมเย็นชา แววตาดุดันกดข่มผู้คน รอบกายแผ่ซ่านรัศมีน่าเกรงขาม บุคลิกเปี่ยมอำนาจบารมีของผู้มีอันจะกิน“มาแล้วหรือเย่เอ๋อร์...”นายท่านเซียวเอ่ยเนิบช้าทักทายบุตรชายเสียงเรียบ ปรายตามองติงยวี่ถิงด้วยสายตาเย็นเยียบ“เจ้าพานางมาด้วยเหตุใด? ไสหัวออกไป!”หูย! น่ากลัว...หญิงสาวคิดอย่างตื่นตระหนกเป็นที่สุด เอื้อมมือตนไปจับมือของสามีเบาๆ เอาอย่างไรดี? หากเป็นเมื่อก่อน ติงยวี่ถิงคนเก่าย่อมพุ่งตัวเข้าไปชี้หน้าด่าทอและปะทะคารมอย่างดุเดือดไร้ความเคารพ ไม่แปลกที่ผู้อาวุโสจะเกลียด แต่ถิงถิงคนนี้ไ
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 36 ประจันหน้าบิดาผู้น่ากลัว1
ใช้เวลาเดินทางนานถึงครึ่งเดือน ในที่สุดรถม้าจากเมืองหลวงก็ถึงเมืองจินโจวเมื่อสายสีทองจากทิศตะวันตกลดลง อันบ่งบอกเวลาพลบค่ำก็เห็นคฤหาสน์ที่ยิ่งใหญ่ของสกุลเซียวติงยวี่ถิงรู้สึกตื่นเต้นระคนหวาดหวั่นจนตัวสั่นนิดๆ เพราะเท่าที่จำได้นายท่านสกุลเซียวเป็นบุรุษที่น่ากลัวมาก ก่อนนี้เพราะมีนายท่านติง บิดาของร่างเก่า จึงพอบรรเทาบรรยากาศตึงเครียดอันน่ากลัวยามที่ต้องเจรจาต่อรองกันตอนนั้น แต่ตอนนี้ไม่มีบิดาและสกุลหนุนหลังนี่นาเซียวหงเย่เองก็รู้สึกแบบนั้นเช่นกัน ตาเฒ่าผู้นั้น แค่มองตายังขาสั่น ทั้งบ้าอำนาจไม่เปิดโอกาสให้คนโต้แย้งตอนนั้นร่างเก่าพลาดท่าเสียทีให้ติงยวี่ถิง ก่อนที่ชื่อเสียงจะมัวหมองจนกระทบการค้าจึงจัดการเกี่ยวดอง และอาจเพราะสกุลติงยังมีผลประโยชน์ร่วมกัน จึงแต่งงานฟ้าแลบ ต่อมายังใช้อำนาจหย่าให้แบบฟ้าผ่า จัดการเบ็ดเสร็จ เด็ดขาดไปหมด ไม่มีใครสามารถทัดทานได้สักคน“มีคนบอกว่าใต้หล้าแห่งนี้ บุรุษที่น่ายำเกรงที่สุดคือองค์ชายสี่เจิ้งจื่อหมิง แล้วเหตุใดพวกเราถึงไม่กลัวพระองค์” ติงยวี่ถิงถามอย่างสงสัยในตัวเอง“เพราะพระองค์เป็นสามีของสหายเจ้าอย่างไรเล่า ทุกคราที่พวกเราได้สิทธิ์พบพระพักตร์ล้วนมี
Maaari mong magustuhan
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น255.1K viewsชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว
จิ้งเยี่ยน61.9K viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา521.0K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว67.9K viewsข้านี่แหละสตรีในคำนาย
ต้าเหนิง8.8K viewsบุปผางามในมือโจร
องค์หญิงโนเนม1.9K viewsชายาของท่านโหวสิ้นใจแล้ว
moonlight -mini3.5K viewsทะลุมิติสวมรอยเป็นแม่เลี้ยง
ต้าเหนิง7.3K views
