LOGINShare
ตอนที่ 15 แค่ไม่เหมือนเดิมหรือไม่ใช่คนเดิมกันแน่3
Last Updated:
2025-07-25 23:30:23เหวินฟางเชิดหน้าเหยียดปาก เดินเข้าหาเซียวหงเย่แล้วกอดแขนของเขาเอาไว้อย่างหวงแหน แสดงออกถึงความเป็นเจ้าของอย่างเต็มที่
ภาพนั้นล้วนสร้างความรู้สึกขุ่นมัวบาดตาบาดใจ ติงยวี่ถิงมีหรือจะทนมอง นางไม่จำเป็นต้องรั้งอยู่ต่อ “เชิญพวกท่านรักกันไปเถอะ ข้าขอตัวล่ะ ลาก่อน”
พูดประชดประชันอย่างหมั่นไส้ สะบัดเอวออกจากมือใหญ่แล้วรีบเดินจากไปทันที รีบหนีอย่างไว ไม่ใช่อะไร กลัวถูกจับได้ สกุลเซียวยิ่งใหญ่ ทั้งเคร่งครัด บ้าอำนาจ คำนึงถึงชื่อเสียงและหน้าตาทางสังคมเหนืออื่นใด
ส่วนเซียวหงเย่เท่าที่จำได้ เขาเย่อหยิ่งเจ้าระเบียบ ยึดถือหลักการ คำนึงถึงกฎเกณฑ์ความถูกต้องเป็นที่สุด
ทุกอย่างหรือทุกคนที่เกี่ยวกับพวกเขาต้องขาวสะอาดและบริสุทธิ์ไม่มัวหมอง สิ่งใดหรือใครที่ไม่ถูกต้องเหมาะสม ไม่ต้องถึงขั้นผิดหลักธรรมชาติ แค่ผิดแผกจากปกติสามัญ ยังถูกจัดการแล้วดังนั้น หากถูกจับได้ หากพวกเขารู้ว่าอดีตภรรยาที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสกุลเซียวอยู่ไม่มากก็น้อยผู้นี้ มีผีเข้า แย่แน่! นางไม่อยากถูกจับเอาตัวไปเผาไฟเพื่อล้างมลทินอย่างสิ้นซากให้สกุลเซียวหรอกนะ...
ติงยวี่ถิงก้าวขาเร็วรี่ย่ำเท้าถี่ๆ แต่ไม่ทิ้งกิริยาปกติ เพราะแถวนี้คนเยอะ ประเดี๋ยวผิดสังเกตเกินไป
ไม่นาน นางก็ถึงโรงยาเจี้ยนคัง
หญิงสาวใช้ประตูหลังตรงตรอกซุนฮวาเข้ามารีบๆ โดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีใครตามมา
หมับ!
มือเล็กถูกมือใหญ่จับได้อีกครั้งหลังจากแยกกันตรงทางเข้าเขตฝั่งหน้าตลาด
ย่อมเป็นเซียวหงเย่
ติงยวี่ถิงใจหายวาบ นางคาดไม่ถึง
“ท่านตามมาข้าเหรอ ตามมาทำไมเนี่ย?”
“เรายังคุยกันไม่จบ ข้าต้องการคุยกับเจ้าให้รู้เรื่อง” เซียวหงเย่พูดพลางดันตัวนางเข้าประตูอย่างถือวิสาสะ
หญิงสาวทั้งผลักทั้งไล่ “ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับท่าน ออกไป เหวินฟางรออยู่นะ”
“ช่างเหวินฟางปะไร มา! มาคุยกันข้างใน” เรื่องนี้ที่จะคุยแน่นอนว่ามิอาจโจ่งแจ้ง จะให้ใครได้ยินมิได้เด็ดขาด
ติงยวี่ถิงกลัวถูกจับได้ว่าผีเข้า จึงดิ้นพล่าน “ไม่เอา ไม่คุย”
“มาคุยเถอะน่า”
“ไม่เอ๊า”
ทั้งสองยื้อยุดฉุดกระชากตรงธรณีประตู จังหวะนั้น เจียวมิ่งที่อยู่เฝ้าร้านเดินเข้ามาเห็นพอดี นางเบิกตาโพลง มองเซียวหงเย่อย่างคาดไม่ถึง
เหตุใดนายท่านเซียวมาตามตื้อนายหญิงของนางเล่า เอาอย่างไร ช่วยใครดี
สาวใช้เลิ่กลักทำตัวไม่ถูก นางมองติงยวี่ถิงที่ผลักไสเซียวหงเย่ออกไป และมองเซียวหงเย่ที่พยายามโอบกอดอีกฝ่ายอย่างระมัดระวัง คล้ายเกรงทำผิวเนียนเกิดรอยช้ำให้เข้าไปในห้องนั้นด้วยกันอย่างทุลักทุเล
“ยวี่ถิง เราคุยกันดีๆ เถอะนะ ข้าขอร้อง”
“ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับท่าน ออกไป”
“สามีภรรยาจะผลักไสกันไปไย”
“ไม่ใช่แล้วไง เราหย่ากันแล้วนะ ไปซะ”
ติงยวี่ถิงต้านทานเรี่ยวแรงของเซียวหงเย่ไม่ไหว หางตานางเห็นเจียวมิ่งจึงสั่ง “เจ้าบอกคนมาลากเขาออกไป เร็วเข้า เขาจะตีข้าตายแล้ว”
“หา!” สาวใช้เบิกตากว้างกว่าเดิม เหตุใดไม่เหมือนที่บ่าวเห็นล่ะเจ้าคะ?
Latest chapter
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 19 ช่วยก่อนค่อยถามสืบความ1
ร่างสูงเจ้าของนามนั้นพลิกตัวเข้ามาจึงเซเล็กน้อย กระนั้นกลับมิได้ล้มลงไป ครั้นพยายามหยัดยืนได้อย่างมั่นคง รีบมองหานางเจ้าของห้องอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นแล้ว เรียวขาแข็งแรงภายใต้เสื้อคลุมผ้าไหมสีเขียวครามคู่นั้นพลันขยับก้าวยาวๆ เพียงสองสามทีก็รั้งตัวนางเข้าสู่อ้อมแขน“คิดถึง...”“หา!”กระแสเสียงทุ้มต่ำทรงเสน่ห์ทว่าแหบพร่าผิดปกติกระซิบชิดริมหูหญิงสาวอีกครา“ยวี่ถิง ข้าคิดถึงเจ้าแทบบ้า” ไม่พูดเปล่ายังขบติ่งหูนางไปหนึ่งที“...” ตอนแรกคิดว่าหูฝาดแต่พอเขาขบย้ำเท่านั้นแหละ ชัดเลย! ติงยวี่ถิงพลันแก้มแดงซ่าน พบคนหื่นหนึ่งอัตรา นางรีบยกมือดันแผงอกหน้าอุ่นร้อนให้ออกห่าง“ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยนะ!”นอกจากไม่ปล่อย วงแขนแกร่งยังรัดแน่นกว่าเดิม ซุกซบใบหน้าหล่อเหลาลงซอกคอขาว สูดดมอย่างโหยหา เหมือนรักใคร่ปานจะขาดใจตายเสียเดี๋ยวนี้“หงเย่!” ติงยวี่ถิงรู้สึกจักจี้นัก แม้ตกใจแต่เพราะเคยถูกกระทำมากกว่านี้มาแล้วไงจึงรู้สึกคุ้นเคยรสสัมผัสอยู่บ้าง อาการรังเกียจจึงไม่มี “อ๊ะ! อื้อ...” เสียวนะ!ภาพนั้นเสี่ยวจิงกับเจียวมิงให้รู้สึกตกใจอย่างมาก ทั้งสองพากันอ้าปากตาค้าง รีบก้มหน้างุด ทว่าพอใคร่ครวญให้ถ้วนถ
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 18 โจรราคะ2
โรงยาเจี้ยนคังหลังจากปิดร้าน ติงยวี่ถิงจึงมีเวลาเป็นของตนเอง หญิงสาวนั่งจิบชาพักผ่อนคลายอารมณ์อยู่ในห้องส่วนตัว โดยมีเสี่ยวจิงกับเจียวมิ่งคอยปรนนิบัติรับใช้ไม่ห่างกาย“นายหญิง ข้าพูดจริงๆ เจ้าค่ะ นายท่านเซียวมิได้มากล่าวหาหรือว่าร้ายท่านแน่นอน เขาต้องการง้องอนต่างหาก ขอนายหญิงเปิดใจด้วยเถิดเจ้าค่ะ” เจียวมิ่งยังคงทำหน้าที่ผสานรอยร้าวอดีตสามีภรรยาอย่างดีและเต็มที่ทุกคราที่เอ่ยปากเสี่ยวจิงก็เช่นกัน “ใช่เจ้าค่ะนายหญิง บุรุษก็เช่นนี้ เพิ่งรู้ตัวว่ารักก็ต่อเมื่อมีเหตุให้ต้องพลัดพรากแยกจากอย่างกะทันหัน พวกท่านสองคนย่อมเป็นเช่นนั้น นายท่านเซียวกำลังกระจ่างในข้อนี้ เพิ่งรู้ใจตัวเองเจ้าค่ะ”น้ำชาร้อนหอมกรุ่นมีฤทธิ์สงบใจถูกชงและรินใส่จอกส่งให้ถึงมือ ติงยวี่ถิงยื่นมือรับจากเจียวมิ่งนิ่งๆ นั่งรับฟังสิ่งที่อีกฝ่ายกล่าวต่ออีกว่า “บ่าวว่า นายหญิงสมควรให้โอกาสนายท่านเซียวได้เข้าหา รับฟังปรับความเข้าใจกันเจ้าค่ะ”เจียวมิ่งเงียบชั่วครู่ แล้วตัดสินใจโน้มน้าวโดยเอ่ยถึงเรื่องวันก่อนอย่างจริงจังมากยิ่งขึ้น“นายหญิง เหตุการณ์ปีนกำแพงล้วนชัดแจ้งเจ้าค่ะ นายท่านเซียวผู้สุภาพสง่างามแลดูสูงส่งภูมิฐาน
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 18 โจรราคะ1
นางเป็นใครกัน งดงามดุจภาพฝัน ภายใต้แสงเทียนสีนวลอ่อนจาง ส่องเพียงแสงสลัว บนเตียงนอนที่ควรว่างเปล่า บัดนี้มีเงาร่างของสตรีร่างระหงนอนทอดกายพริ้มตาด้วยท่วงท่าระทดระทวยเชิญชวนอารมณ์กำหนัดของเซียวหงเย่กำลังพุ่งขึ้นสูง ความรู้สึกปรารถนา อยากมีสัมพันธ์สวาทเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆหากได้อุ่นเตียงคงจะดีไม่น้อย...เซียวหงเย่ส่ายหน้าเบาๆเพียรระงับอารมณ์บางอย่างให้เข้าที่เข้าทางทว่าช่างยากเย็น ท้ายที่สุดเขานึกสงสัยว่าภาพตรงหน้าลวงตาหรือไม่ยามนี้ชายหนุ่มกำลังยืนมองสาวงามบนเตียงนอน พลางทอดถอนใจ พึมพำเสียงทุ้มต่ำแผ่วพร่า “หรือว่าอาจจะเป็นเพียงภาพมายา ข้ากำลังคิดถึงนางมากเกินไป...”นางในที่นี้ของเซียวหงเย่ย่อมเป็นติงยวี่ถิง สตรีผู้เป็นหัวข้อสนทนาตลอดการร่ำสุรากับไป๋ซั่วชายหนุ่มขมวดคิ้วนิ่วหน้าพยายามเพ่งสายตาพร่ามัวมองสาวงามบนเตียงนอนอีกครั้งเห็นนางนอนเอนกายตะแคงข้างเผยส่วนเว้าส่วนโค้งคล้ายตั้งใจยั่วยวน ดวงตานางยังหลับพริ้มเหมือนรอคอยอย่างกระสันกระนั้นเขาเพียงคิดว่าตนเองแค่ตาฝาดไปเท่านั้นร่างสูงหันถามบุรุษอีกคนที่เดินตามเข้าห้องมาทีหลังแล้วยืนโงนเงนข้างกาย“เจ้าเห็นหรือไม่?”คนถูกถามคือไป๋ซั่ว ท
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 17 ยาปลุกกำหนัด(ได้ผลดียิ่งนัก)2
ห้องพักชั้นสามของโรงเตี๊ยมยู๋อี้ค่อนข้างใหญ่และกว้างขวาง มีเครื่องเรือนอำนวยความสะดวกครบครัน มีห้องชั้นนอกชั้นในและมีฉากกั้นเป็นสัดส่วน เรียกว่าสมราคาที่แพงลิบลิ่ว หากลูกค้าไม่ร่ำรวยมั่งคั่งอย่างแท้จริง ย่อมมิอาจเอื้อมคว้า เข้ามาพักห้องระดับนี้ได้เหวินฟางกวาดสายตามองอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง นี่คือห้องที่เซียวหงเย่ใช้พำนักชั่วคราวเท่านั้น แต่เป็นชั่วคราวราวสามปีเลยทีเดียว คิดดูเถิดว่าเขารวยปานใดแม้เขามาเพื่อทำงานหนักสะสางปัญหาทางการค้า ทว่ามูลค่าเงินที่สกุลเซียวให้เขาใช้จ่ายนั้นเรียกได้ว่ามหาศาล นี่ขนาดกินนอนตอนกิจการของสกุลมีปัญหานะ หากไม่มีปัญหาจะสุขสบายปานใด หญิงสาวได้ข่าวว่าเซียวหงเย่จัดการเจรจาต่อรองกับคู่ค้าเก่งกาจมากทีเดียว ตอนนี้พวกเขาหันมาร่วมลงทุนแล้ว คาดการณ์ว่าปีหน้าผลกำไรจะเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าตัวอา...แค่คิดว่าจะได้เป็นฮูหยินเอกของบุรุษที่รูปงามปานเทพเซียน ทั้งยังร่ำรวยมีอำนาจเทียบเคียงขุนนางใหญ่แห่งราชสำนักแล้ว เหวินฟางก็แทบเก็บรอยยิ้มเอาไว้มิได้นางรู้สึกว่าตนเองคิดไม่ผิดที่ตัดสินใจรวบรัดเขาคืนนี้ และเมื่อคิดถึงใบหน้าคมคายหล่อเหลาเหนือคำบรรยาย ความสง่าง
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 17 ยาปลุกกำหนัด(ได้ผลดียิ่งนัก)1
ชั้นสองของโรงเตี๊ยมยู๋อี้มีห้องรับรองพิเศษสำหรับลูกค้าต้องการดื่มกินแบบส่วนตัว“หา! แม่นางชุดแดงผู้นั้นที่แท้คืออดีตภรรยาของเจ้า” ไป๋ซั่วแทบสำลักเหล้าที่เพิ่งกรอกเข้าปาก เขาเริ่มมีอาการเมามาย โวยวายต่อเนื่องว่า “เหตุใดไม่บอกข้าแต่แรกเล่า”เซียวหงเย่เองก็เริ่มมึนเมาเช่นกัน เหล้ายุคนี้รสชาติดี แต่ร้อนแรงเป็นบ้า “ข้ากำลังจะบอกตอนงานเลี้ยงวันนั้น ทว่าเจ้ากลับเดินไปอีกทางไม่ตามข้ามา พอหันหลังไปอีกที เจ้าหายไปไหนล่ะ เหตุใดไม่อยู่ฟัง”“อ้อ...” ไป๋ซั่วพยักหน้าหงึกหงักรินเหล้าลงจอก วันนั้นเขาเห็นแม่นางชุดสีครามลายบุปผา งดงามบาดตา นางยืนอยู่กับฮูหยินเกา เขาจึงเข้าไปทักทาย แล้วก็ได้คุยกัน ตอนนี้ยังได้สานสัมพันธ์กันเรียบร้อย หลังจากสกุลไป๋ยกเลิกการเจรจาเกี่ยวดองกับสกุลเว่ยนั่นแล ชายหนุ่มยกจอกเหล้ากระดกน้ำเมาเข้าปาก แล้วว่าต่อ “นี่คือเหตุผลที่เจ้าถีบข้ากระมัง? หวงก้างยิ่งนัก! หย่าร้างเลิกรากันไปแล้วแท้ๆ” ซักพักไป๋ซั่วพลันตระหนัก“อ่า...ไม่สิ ไม่ถูกต้อง ข้าจำได้ว่าเจ้าไม่ชอบนาง ออกจะรังเกียจด้วยซ้ำ ยังบอกว่านางชั่วร้าย ท้ายที่สุด นางยังวางยาเจ้า ต่อมาจึงถูกนายท่านผู้เฒ่าเซียวขับไล่ ไ
ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว ตอนที่ 16 เขาเปลี่ยนไปแต่ยังรักข้า3
นางเคยอยู่กับเขาสองต่อสองในโรงเตี๊ยมบ่อยครั้ง ทั้งยังปล่อยข่าวแพร่กระจายแต่ก็ยังมิได้หมั้น เพราะตอนนั้นเขายังไม่ได้หย่า แต่ตอนนี้เขาเป็นอิสระแล้วอีกทั้งยังอยู่ไกลหูไกลตานายท่านใหญ่เซียว ไม่มีผู้อาวุโสคอยควบคุมความประพฤติ นับเป็นโอกาสอันดีเหวินฟางตัดสินใจได้ทันที “มิสู้ ใช้ยาปลุกกำหนัดเผด็จศึกพี่หงเย่ไปเลยเจ้าค่ะ ช่วงนี้ เขาเย็นชากับข้ายิ่งนัก เกรงว่าแค่ทำตัวเองให้งามจะไม่พอ ขอแค่มีสัมพันธ์ลึกซึ้ง สุภาพชนเช่นนั้น ย่อมเห็นข้าเป็นดั่งไข่มุกล้ำค่า ทะนุถนอมในอุ้งมือทุกวันเป็นแน่เจ้าค่ะ”ได้ยินเช่นนั้นซูหลินให้รู้สึกตื่นตะลึงอย่างคาดไม่ถึง ตัวนางเองไหนเลยจะเคยใช้ยาปลุกเร้าถึงขั้นนั้น แค่ใช้ยาดีและแต่งหน้าตามนังติงยวี่ถิงก็สามารถดึงความงามเฉิดฉันออกมาประดับใบหน้าจนเพริดพริ้งเปี่ยมเสน่ห์เย้ายวนแล้ว ทำเอาท่านพี่หานจงซานรักนางแทบคลั่งทุกวันซูหลินตัดสินใจถามเหวินฟาง “น้องพี่ คุณชายเซียวเปลี่ยนไปถึงเพียงใดกัน? มิใชว่า หมดรักเจ้าแล้วกระมัง?”“พี่หญิง!”เห็นญาติผู้น้องกระทืบเท้าเตรียมโวยวาย ซูหลินรีบยกมือห้าม “ก็ได้ๆ ข้าจะส่งคนไปหามาให้”เหวินฟางจึงกลับมาสงบ “เดี๋ยวนี้เลยได้หรือไม่?”ซูหลินเลิก
You may also like
พระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น37.7K viewsหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย14.7K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น411.0K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี137.6K viewsทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์
ฮาจิฮาจิ256 viewsเจี่ยเจียเหนื่อยแล้ว
ซูเมี่ยวหลิง1.0K viewsซูเสี่ยวหนานสะใภ้ไต้ก๋ง ยุค80
ต้าซ้อ85 viewsเล่ห์แค้นจินฉาน
lianlian2.6K views
