ตอนที่ 5 อยากขี้เหร่ 1

โรงยาเจี้ยนคัง

ติงยวี่ถิงกำลังคัดแยกสมุนไพรอยู่ตรงตั่งหลังร้าน จังหวะนั้นเจียวมิ่งเดินเข้ามา 

“มีเทียบเชิญถึงนายหญิงเจ้าค่ะ”

ติงยวี่ถิงวางงานในมือรับกระดาษแผ่นน้อยมาเปิดออกอ่าน ใจความว่าสกุลเว่ยกำลังจะจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้คุณหนูใหญ่เว่ยหนิง 

ขอเชิญเถ้าแก่เนี้ยโรงยาเจี้ยนคังไปให้ความดูแลผิวพรรณและบำรุงความงาม เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับงานเลี้ยงที่กำลังจะเกิดขึ้น

ย่อมเป็นการทำสปาผิวเดลิเวอร์รี่นั่นเอง

การรับงานนอกเช่นนี้เป็นแผนการตลาดแบบใหม่สำหรับที่นี่ซึ่งได้ผลตอบรับดีเยี่ยม

จากเดิมร้านขายยาทั่วไปมีเพียงคนป่วยเข้ามาซื้อหาสมุนไพร แต่ตอนนี้ร้านขายยาของนางนอกจากคนป่วยยังมีคนสวยเต็มไปหมด และเมื่อก่อนมีเพียงการเชิญท่านหมอไปดูอาการคนป่วยถึงในจวน แต่ยามนี้เชิญคนขายยาเช่นนางเข้าไปดูแลบำรุงความงามแทน 

“เตรียมรถม้าเลย ข้าจัดของสักครู่” ติงยวี่ถิงสั่งการ

“เจ้าค่ะ”  

เจียวมิ่งวิ่งออกไปบอกสารถีทันที เสี่ยวจิงรีบเข้ามาช่วยนายหญิงจัดของอย่างขยันขันแข็ง 

สิ่งของที่ต้องนำไปใช้ล้วนเป็นเครื่องบำรุงผิวชั้นเลิศที่ติงยวี่ถิงคิดค้นขึ้นให้เหมาะกับสภาพอากาศและสตรีที่นี่ นับเป็นการบริการพิเศษทำเงินได้มากกว่าเดิมหลายเท่า และเหล่าคุณหนูตระกูลใหญ่ให้การตอบรับเป็นอย่างดี             

ติงยวี่ถิงชอบการค้าเช่นนี้เป็นที่สุด เพราะนอกจากจะได้ค่าสินค้าตามที่นางกำหนดใช้กับลูกค้าทั้งหมดทุกชนิดที่นำไป นางยังได้เงินจากค่าบริการนอกสถานที่เพิ่มด้วย 

ชาติก่อนถิงถิงเรียนการนวดและฝึกฝนจนชำนาญ นางนำมาผสานกับครีมบำรุงต่างๆ ได้อย่างลงตัว

“พวกเจ้าสองคนเฝ้าโรงยา ข้าไปคนเดียวได้”

“เจ้าค่ะ”

ใช้เวลาไม่นาน ติงยวี่ถิงก็ถึงจวนสกุลเว่ย สาวใช้รีบเข้ามาต้อนรับนางและพาเดินทางไปยังเรือนของคุณหนูใหญ่

“แม่นางติง มาแล้วหรือ?” เสียงทักทายเรียบนิ่งนั้นเป็นของสาวใช้รุ่นเยาว์คนหนึ่งหาใช่เสียงคุณหนูใหญ่เว่ย เพราะอีกฝ่ายนั่งหน้าเชิดอยู่โน่น ท่าทีหยิ่งยโสอย่างยิ่ง แววตาดูแคลนขั้นสุด

ติงยวี่ถิงไม่ใส่ใจ เพียงทำหน้าที่ของตนเองอย่างดี  ในห้องส่วนตัวที่ปิดสนิท น้ำอุ่นถูกตระเตรียมเอาไว้แล้วนั้น นางนำสิ่งของที่ตระเตรียมมาออกวางเรียงรายอย่างสวยงาม เพิ่มการตกแต่งอย่างตระการตาเข้าไปอลังการงานสร้างสุดๆ ทำเอาใครบางคนที่นั่งรอนิ่งๆ ด้วยใบหน้าที่เชิดรั้นสูงส่ง ต้องชำเลืองมองอย่างสนใจ

เทียนหอมสมุนไพรสลักรูปบุปผาถูกจุดไฟในตำแหน่งที่เหมาะสมทำให้กลิ่นกำจายผสานกำยานได้ลงตัว ช่วยปรับอารมณ์ผู้คนให้ดีขึ้น 

ใช้เวลาแค่เพียงไม่นาน ใบหน้าบึ้งตึงของคุณหนูเว่ยค่อยๆ คลายลง แววตามืดดำยังอ่อนแสงลงมาก หากบอกว่าเริ่มเคลิบเคลิ้มก็ย่อมได้

ติงยวี่ถิงลอบสังเกตอีกฝ่าย ผิวพรรณที่ค่อนไปทางกร้านแดดดำคล้ำไม่ถึงหยาบกระด้างนั้น ทำให้นางเข้าใจได้ คุณหนูเว่ยไม่ใช่สตรีรักสวยรักงามสักเท่าใด และยามนี้คงถูกทางบ้านบังคับให้ทำตัวงดงามอย่างแน่นอน 

สงสัยคงใช้งานเลี้ยงดูตัวเตรียมแต่งงานนั่นแล