로그인공유
ตอนที่ 30 ตอนพิเศษ
최신 업데이트:
2024-10-22 09:20:48
최신 챕터
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 30 ตอนพิเศษ
ตอนที่ 30 ตอนพิเศษ3ปีผ่านไปโมนาวัยสามขวบกว่าๆ นั่งเฝ้าน้องชายวัยห้าเดือนที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ในเปลไฟฟ้าลายการ์ตูนสีฟ้าอ่อน“คุณย่าขา น้องมันเดย์นอนเปลสวยจังเลยค่ะ” เปลใหม่เพิ่งลองซื้อมาใช้ แถมลายตัวการ์ตูนยังสวยสะดุดตาคนพี่เอามากๆ“เมื่อก่อนโมนาก็นอนเปลสวยแบบนี้แหละลูก” คุณย่าตอบหลานสาวตัวเล็กที่นั่งเฝ้าน้องหรือเฝ้าเปลก็ไม่รู้ตั้งแต่เช้าแล้ว“เปลของโมนาสีอะไรคะคุณย่า”“โมนาเป็นผู้หญิง สีชมพูลูก”“แล้วเปลของโมนาไปไหนแล้วคะ”“โมนาตัวหนักนอนพังไปแล้ว...” เป็นเสียงของคุณพ่ออิทที่เดินเข้ามาพร้อมกับคุณแม่มาย ช่วยคุณย่าตอบคำถามของเด็กขี้สงสัย“คุณพ่อขา...โมนาอยากนอนเปลสวยๆเหมือนที่น้องมันเดย์นอนค่ะ”“โมนาตัวยาว นอนไม่ได้แล้วลูก”“ไม่มีของเด็กโตเหรอคะ”“โมนาจะนอนตอนไหน พ่อไม่เคยเห็นโมนานอนกลางวันมานานมากแล้วนะ”“เอาไว้นอนตอนกลางคืนไงคะ” ด้วยความอยากได้บ้าง นอนกลางคืนก็ได้ ส่วนกลางวันบังคับเท่าไหร่โมนาก็ไม่ยอมนอน พอตกเย็นมา หลับเร็วทุกวัน“อ้าว...ถ้าโมนานอนในเปล แล้วพ่อจะนอนกอดใครล่ะทีนี้”“อื้อ...ถ้างั้นโมนาไม่เอาแล้วก็ได้ค่ะ โมนานอนกอดคุณพ่อกับคุณแม่ดีกว่า” เสียงโมนาวัยสามขวบพูดจ๋อยๆไม่ไ
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 29 ตอนพิเศษ
ตอนที่ 29 ตอนพิเศษ @มัทนาฉันอุ้มลูกสาววัยสามเดือนกอดเอาไว้ในอ้อมอกแม่ ลูกสาวของฉันกับพี่อิท แกชื่อน้องโมนา กำลังดูดนมจากเต้า สายตาของแกกำลังมองหน้าแม่ตาแป๋ว “ใครชื่อน้องโมนาเอ่ย...” ฉันคุยกับลูกไปด้วยในขณะที่กำลังให้นมแกไปด้วย“หนูใช่มั้ยลูก...” แก้มใสๆกับขนตายาวเป็นแพ ทำให้ฉันชอบกดจมูกหอมแก้มนิ่มๆของแกไม่รู้จักเบื่อ หอมได้ทั้งวัน มีความสุขที่สุดใบหน้าของโมนาได้พ่อกับแม่มาอย่างละครึ่ง แต่พี่อิทชอบไปคุยกับคนอื่นว่าลูกสาวของเขาเหมือนเขามากตามประสาคนเห่อลูก“น้องโมนาลูกสาวแม่มายกับพ่ออิทกินเก่งจังเลย” ปากเล็กๆดูดเอาๆน่ารักน่าชัง“เมื่อไหร่พ่ออิทจะกลับมาหาน้องโมนาสักทีน้า...” ในขณะที่ฉันกำลังให้นมลูกไปด้วย ฉันก็มักจะชอบพูดคุยกับแกแบบนี้เป็นประจำดวงตาใสๆมองมาที่ฉันตาแป๋ว น้องโมนาห่วงเล่นมากๆ คุยด้วยนิดๆหน่อยๆแกก็ปล่อยนมแม่แล้วยิ้มหวานให้ฉัน แต่แกก็หันกลับไปดูดต่อ สงสัยคงจะยังไม่อิ่มตอนนี้ฉันกับพี่อิทย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านคุณแม่ของพี่อิทเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากท่านอาสาเลี้ยงน้องโมนาให้ ตอนแรกฉันกับพี่อิทก็คิดว่าคลอดแล้วจะเอาลูกมาทิ้งไว้ให้คุณแม่เลี้ยงให้ ตามที่เคยคุยกันไว้ แต่พอคลอดน้อง
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 28 คืนวิวาห์ Nc+
ตอนที่ 28 คืนวิวาห์ Nc+ วันเวลาผันผ่านไป วันนี้เป็นวันเข้าประตูวิวาห์ของทั้งสอง อิทธิพลและมัทนา งานแต่งถูกจัดขึ้นที่บ้านเจ้าสาว ภายในงานเชิญแขกญาติผู้ใหญ่และคนสนิทเท่านั้นพิธีช่วงเช้าผ่านไปด้วยดี งานเลี้ยงช่วงเย็นเต็มไปด้วยเพื่อนของเจ้าสาว ทุกคนมาร่วมแสดงความยินดีกันพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งเพื่อนหญิงและเพื่อนชาย“เจ้าสาว...เข้าห้องหอก่อนลูก เจ้าบ่าวรอนานแล้ว” ชุดเจ้าสาวสีขาวกระโปรงยาวยังคงนั่งอยู่ที่กลุ่มเพื่อนที่มาร่วมแสดงความยินดีไม่ยอมลุก“ค่าแม่...” ขานรับครั้งที่สาม แต่ก็ยังไม่ยอมลุก ส่วนเจ้าบ่าวเขาก็ยังคงสวมชุดสูทสีเดียวกับเจ้าสาว นั่งรออยู่ในห้องหอเรียบร้อยนานแล้ว ชะเง้อคอยาวเมื่อไหร่เจ้าสาวของเขาจะลุกมาสักที"อิทไปตามน้องป่ะ..." คุณแม่ของเจ้าสาวเอ่ยบอกให้เจ้าบ่าวออกไปตามเจ้าสาวเพื่อทำพิธีส่งตัวเข้าหอ"ครับ" เจ้าบ่าวเดินออกไปตามเจ้าสาวของเขา เขาเดินเข้าไปทางด้านหลังของเธอ จับใบหูของเธอแล้วออกแรงดึงเล็กน้อย จนเธอต้องหันหลังไปมอง"เรียกหลายครั้งแล้วนะ" บ่นเธอด้วยรอยยิ้ม แล้วจึงก้มใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลงไปหอมแก้มเธอโชว์เพื่อนๆของเธอ จนเสียงกรี๊ดกร๊าดดังลั่นบริเวณนั้น แต่เขาก็ยังไม
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 27 พาเข้าบ้าน
ตอนที่ 27 พาเข้าบ้านรถยนต์คันที่มัทนานั่งมา ถูกเลี้ยวเข้าไปจอดที่บ้านสองชั้นหลังใหญ่สไตล์ยุโรป ทางเข้าบ้านเป็นคอนกรีตลาดยาวไปจนถึงตัวบ้านด้านหน้าบ้านมีสนามหญ้าและสวนดอกไม้ขนาดกำลังดี พื้นที่โดยรอบกว้างขวางสะอาด ด้านข้างตัวบ้านมีต้นไม้ใหญ่ปลูกพอให้ร่มรื่น“ที่นี่บ้านพี่อิทเหรอคะ” รถจอดสนิทที่โรงจอดรถด้านข้างตัวบ้าน“ครับ...ป่ะเข้าไปด้านในกัน” พี่อิทพาฉันเดินเข้าไปด้านในตัวบ้าน ด้านนอกที่ว่าสวยแล้ว ด้านในจัดตกแต่งสวยไม่แพ้กับด้านนอกเลย ดูสะอาดตากว้างขวางเป็นระเบียบ“มากันแล้วเหรอลูก” น้ำเสียงดีใจของคุณแม่เอ่ยขึ้น พร้อมกับลุกขึ้นยืนจากโซฟาหนังอย่างดีตัวที่ท่านนั่งอยู่ คุณพ่อก็นั่งอยู่ตรงนี้ด้วยเช่นกัน ท่านกำลังอ่านหนังสือท่าทางสบายใจ เงยหน้ามองมาที่ฉันกับพี่อิท“มาย...นี่คุณพ่อกับคุณแม่ของพี่เอง ส่วนนี่น้องมาย...ลูกสะใภ้คุณพ่อกับคุณแม่ครับ” แนะนำแบบนี้ฉันก็เขินแย่น่ะสิ...พี่อิทนะพี่อิท!“สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้ทั้งสองท่านตามมารยาทด้วยรอยยิ้มเขินๆ ตอนนี้ฉันตื่นเต้นมาก เกิดมาทั้งชีวิตไม่เคยเข้าบ้านผู้ชายมาก่อน ครั้งนี้คือครั้งแรก ตื่นเต้นจนมือเย็นเฉียบไปหมด“สวัสดีลูก...มาๆนั่งลงก่อน” คุ
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 26 เปิดตัว
ตอนที่ 26 เปิดตัว @มหาวิทยาลัย“พี่อิทมารับแล้ว กูไปก่อนนะ” นานแล้วที่อิทธิพลทำหน้าที่เป็นคนขับรถไปรับไปส่งมัทนา ถึงแม้ว่าเขาจะงานเยอะหรือยุ่งมากแค่ไหนก็ตาม เขาก็ยังคงทำหน้าที่ดูแลเธอเหมือนเดิมเสมอ“บ๊ายบาย...ป่ะพวกเราแยกย้าย” ทุกคนแยกย้ายกันกลับ มัทนาเองก็เช่นกัน เธอเดินเข้าไปนั่งในรถเรียบร้อย จากนั้นเขาจึงค่อยๆเคลื่อนรถออกไป“พี่ยังทำงานไม่เสร็จเลย ไปนั่งรอพี่ที่บริษัทก่อนนะ” วันนี้เธอเลิกเรียนเร็วแต่เขาก็ยังคงยืนยันว่าจะขับรถมารับให้ได้ เธอก็เลยตามใจ...ไม่คิดว่าเขาจะต้องกลับไปทำงานต่ออีก“อ้าวแล้วทำไมไม่บอกมายล่ะคะ ที่จริงมายกลับเองก็ได้ เสียเวลาพี่ขับรถมารับเปล่าๆ” รู้สึกเกรงใจจังเลย...“พี่จะเอาเมียไปโชว์ ไอ้พนักงานพวกนั้นสักหน่อย มันจะได้รู้ว่าคนไหนตัวจริง คนไหนตัวปลอม” นี่คือประเด็นสำคัญที่เขาต้องการ ปล่อยให้พนักงานพวกนั้นเข้าใจผิดมานานแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ได้แก้ข่าว ว่าจะพาเธอไปเปิดตัวเลยทีเดียว“ไม่จำเป็นหรอกค่ะ เรื่องมันแล้วไปแล้ว” สำหรับเธอใครจะคิดยังไงก็ช่าง...“พี่อยากพามายไปเปิดตัวด้วย ไปกับพี่นะครับ” เมียของเขาทั้งสวยทั้งหุ่นดี ใครจะไม่อยากอวด ถึงเธอไม่ต้องการเขาก็อยากพา
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 25 แหวนวงนี้เป็นของมาย
ตอนที่ 25 แหวนวงนี้เป็นของมาย หลังจากรับประทานอาหารกันอิ่มแล้ว ทุกๆคนจึงขอตัวกลับ ส่วนคนที่ยังไม่อยากกลับก็ต้องกลับเช่นกัน“มาย...พรุ่งนี้ให้พี่มารับกลับนะ” ยังคงร่ำลากันไม่เลิก!...ทุกคนที่กำลังรออยู่มองแรง“ค่ะ” ตอนนี้คุณพ่อกับคุณแม่ของเธอไฟเขียวให้แล้ว มัทนาจึงยอมให้พี่อิทมารับมาส่งเธอได้ เหมือนคู่รักคนอื่นๆที่เขาทำกัน“ถึงแล้วเดี๋ยวพี่ไลน์หา...” ที่จริงยังไม่อยากกลับเลยด้วยซ้ำ อยากจะขอนอนค้างสักคืนแต่ติดอยู่ตรงที่ไม่กล้า!“ห่างๆกันบ้างก็ได้ อีกแค่คืนเดียวคงไม่ถึงกับลงแดงหรอกมั้ง” รุจยืนรออยู่นานสองนาน เริ่มเหม็นความรัก..."พรุ่งนี้ มายจะกลับกี่โมง ไลน์ไปบอกพี่นะ พี่จะได้กะเวลามารับถูก""เย็นๆดีมั้ยคะ ทานข้าวเย็นที่นี่กันก่อน เดี๋ยวมายบอกให้แม่ทำกับข้าวเผื่อพี่ด้วย" พอกันทั้งสองคน...รุจคิดในใจ“ไปๆเรากลับกันเลยดีกว่า ไม่ต้องไปรอมันแล้ว” ท่าจะร่ำลากันอีกยาว...“อย่าเพิ่งไป...เดี๋ยวกูไปส่ง” รุจ รัน และมด พากันเดินไปที่รถ แต่อิทธิพลก็ดันเรียกเอาไว้ซะก่อน ยังไม่ยอมให้กลับ“เดี๋ยวกูให้รันไปส่งก็ได้”“กูบอกให้รอก็รอดิ อีกแป๊บนึงมึงจะตายหรือไง” ประเด็นสำคัญไม่ได้อยู่ที่ว่าใครจะไปส่ง แต่อิ
