ตอนที่ 60

 “น้องโมน่าจะไปเที่ยวต่อกับพี่ๆนะครับเดี๋ยวพี่ดูแลโมเอง” พี่ตั้นพูด

“ใช่ครับพี่ว่าจะชวนน้องๆไปกินเหล้าต่อที่คอนโดพี่นะไปเถอะๆ” พี่ทัศพูด

โมได้ยินแบบนั้นก็นึกได้เลยว่าเห็นท่าไม่ดีละพาไปคอนโดพวกเขาแบบนี้ ก็เดินไปกระซิบบอกฟ้าให้พาไปส่งบ้านที ฟ้าก็ตกลงว่าจะไปส่งที่บ้าน

“เดี๋ยว แก้วกับส้มจะไปต่อกับพี่ๆเขาใช่ไหม เดี๋ยวเราขอไปส่งโมมันก่อนเดี๋ยวกลับมา ค่อยไปพร้อมกันโอเคนะ” หนุ่มๆเสียดายที่โมไม่ได้ไปด้วย โมก็ขอตัวลาทุกคนเพราะไม่ไหวจริงๆเมามาก ฟ้ากับพี่ตั้นคนที่เขาชอบโมก็เดินกอดประคองมาที่รถ

“พี่ฝากส่งน้องโมด้วยนะน้องฟ้าเสียดายจังเลยที่น้องโมไม่ไปด้วย”

“เอาน่าพี่ไว้วันหลังค่อยเจอกับมันใหม่ก็ได้ค่ะ โมมันไม่ค่อยชอบไปต่อที่ไหนน่ะค่ะเดี๋ยวฟ้าไปส่งมันก่อนนะพี่เดี๋ยวเจอกัน”

ฟ้าก็รีบขับรถออกมาเพื่อไปส่งบ้านโมที่อยู่แถวลาดพร้าว โมยังคงนอนเมาสลบไม่ได้รู้สึกตัวอะไรเลยพูดงัวเงียๆๆ ปายส่งบ้านทีๆๆ เพื่อนของโมนั้นก็เมาเพียงแค่นิดๆเพราะพวกนี้คอแข็งมีแต่โมนี่ละคออ่อนสุดในแก๊งค์แล้ว พอมาถึงบ้านโมฟ้าก็หยิบกุญแจบ้านจะกระเป๋าโมก็พยุงตัวโมเข้าไปในบ้านให้นอนหลับที่โซฟา

“เฮ้ยโมงั้นกรูไปก่อนนะเว้ย แกก็นอนมันตรงนี้ละพรุ่งนี้ตื่นมาจะได้หายสร่างเมา”

“เออๆๆขอบจายเว้ยมึง” โมสิ้นสุดคำพูดนี้ก็หลับไปเลย ฟ้าเห็นสภาพเมาแอ๋ของเพื่อนรักแล้วอดขำไม่ได้

“นี่ถ้ากรูให้พี่ๆเขามาส่งนะโมเอ้ย เอ็งโดนรุมเอากันเพลินแน่ๆ” ก่อนจะเปิดพัดลมตัวใหญ่ปิดไฟบ้านล็อคประตูให้โมเรียบร้อยก่อนจะรีบขับรถกลับไปที่ผับเพื่อไปสนุกต่อ

และค่ำคืนนั้น ฟ้า ส้ม แก้ว ก็ได้ไปต่อที่คอนโดพี่ทัศ ก็กินเหล้ากันต่อนิดหน่อยก่อนจะมีกิจกรรมเซ็กส์หมู่สลับกันเอากันอย่างสนุกเพราะฤทธิ์เหล้า เพราะเพื่อนๆของนั้นโมชอบเที่ยวกันแบบนี้และทุกๆครั้งก็จะมักมีหนุ่มๆติดตัวกลับกันคนละคนเสมอที่ไปเที่ยวกันตามประสาคนเที่ยว มีอะไรกันแค่คืนเดียวก็แยกทางกันหรืออยากคบกันต่อก็ว่ากันไป ผิดกับโมที่เป็นสาวที่ไม่ชอบยอมอะไรใครง่ายๆไม่ชอบเที่ยวอะไรแบบนี้ตามนิสัยที่เป็นคนเรียบร้อย กุลสตรีสุดๆ ส่วนคืนนั้นโมนอนหลับสลบยาวไปทั้งคืน......

               ตื่นเช้ามาอีกวัน เวลา 08.15 วันอาทิตย์กับอากาศที่สดชื่นปนร้อนนิดๆเพราะแอร์ที่บ้านเสียโมก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา

โหนี่เราหลับไปยาวขนาดนี้เลยเหรอนี่ ยังมึนๆหัวอยู่เลยไปอาบน้ำล้างตัวดีกว่า เดี๋ยวช่างจะมา” โมรีบขึ้นห้องรีบไปอาบน้ำให้สบายตัวนานเกือบชั่วโมง ก่อนจะใส่เสื้อแขนยาวสีขาวรัดรูปชายเสื้อยาวๆด้วยความเคยชินก็ลืมที่จะใส่กางเกงขาสั้นอีก ก่อนจะลงมาทำข้าวต้มหมูร้อนๆกินเองพร้อมกับนั่งดูทีวีไปด้วย ก็หยิบโทรศัพท์มาเพื่อโทรหาน้าชด

“ว่าไงคุณตื่นยังคะหาอะไรทานได้เลยค่ะ คิดถึงเลยโทรมา”

“ผัวก็คิดถึงเมียมากๆเลย ไม่เจอกันคืนนึงก็แทบจะบ้าแล้วรีบๆกลับมาผัวนะจ้ะ รักเมียนะ”

น้าชดก็ชวนโมคุยตามประสาคนรักกันเกือบ 20 นาทีก็วางสายกันโมก็โทรหาเพื่อนๆของโมด้วย

“เฮ้ยส้มว่าไงมึงหายเมายังแล้วนี่อยู่ไหน พวกมันด้วย”

“กรูก็ยังอยู่ในห้องพี่ๆเขานี่ละยังไม่มีใครตื่นกันเลยว่ะ เสียดายแกไม่ยอมมาด้วยงั้นคงจะสนุกกว่านี้ รู้ไหมว่าพี่ทัศเขาชอบแกมากๆนะเว้ย”

โมรู้ได้ทันทีว่าพวกเขานั้นทำอะไรกัน

“พวกแกก็ปลุกๆพวกมันแล้วกลับกันได้แล้วเดี๋ยวแฟนแกก็รู้หรอกเป็นห่วงเว้ย”

“เออๆเดี๋ยวก็กลับๆ ขอบใจเว้ยโมเจอกันๆ”

               วางสายเสร็จโมก็คิดต่างๆนาๆว่า พวกมัน 3 คนคงจะโดนพี่ๆเขารุมเอากันเต็มที่แน่ๆเลยดีนะที่เราใจแข็งไม่ยอมไปด้วยงั้นป่านนี้เราเองก็คงจะโดนรุมเอาแน่ๆ ส่วนพี่ทัศนั้นโมจำได้เมื่อคืนนิดหน่อยตอนโมกำลังเมานั้นเขาหอมแก้มล้วงจับนมโมด้วย เขาคงจะคิดว่าเรานั้นง่ายมั้ง ฝันไปเถอะในใจเรามีแต่ น้าชดคนเดียวเท่านั้น

               ประมาณ 10 โมงเช้ากว่าๆ ระหว่างกินขนมเปิดพัดลมจ่อ รอช่างแอร์ ก็ได้ยินเสียงกริ่งบ้านดังขึ้น

“ออด ออด”

โมรีบลุกจากเก้าอี้เดินไปมองประตูก็เห็นว่ามีระกระบะจอดอยู่หน้าบ้านตัวเองและคิดว่าคงจะเป็นช่างแอร์ที่นัดไว้ ก็รีบเดินไปเปิดประตูให้เขาเอารถเข้ามาจอดข้างในบ้านข้างๆรถตัวเอง

“ใช่บ้านคุณวิสุทธ์ที่โทรแจ้งไปใช่ไหมครับ”

“ใช่ค่ะๆเป็นคุณพ่อเองค่ะ เข้ามาได้เลยค่ะ” โมเลื่อนประตูเหล็กเพื่อให้เขาเข้ามาจอดข้างใน โดยที่ตัวเองนั้นยังลืมอยู่ว่าไม่ได้ใส่กางเกงและชั้นในเพราะความเคยชิน

“ตรงนี้ค่ะพี่ช่วยเช็กให้หน่อยนะคะแอร์มันไม่ค่อยเย็นและมีน้ำหยดตลอดค่ะ” ช่างสองคนอีกคนนึงผอมอีกคนนึงอ้วนเดินถืออุปกรณ์เข้ามาในบ้านเพื่อเช็คดูสภาพให้ โมเองก็ช่วยพวกเขาด้วย ดันโซฟาและเก็บข้าวของเพื่อไม่ให้เกะกะพี่ๆเขาด้วย และเปิดพัดลมตัวใหญ่สองตัวและน้ำเย็นๆเตรียมให้พวกเขาด้วย

“ผมเช็คแล้วนะครับว่า ท่อน้ำแอร์รั่ว แอร์สกปรก และแมกเนติกเสื่อมครับ เดี๋ยวผมจะทำการล้างและวางระบบสายใหม่นะครับ”

“โอเคค่ะแล้วประมาณเท่าไหร่คะพี่”

“ประมาณ 1500 บาทครับรวมค่าแรงเรียบร้อยครับ”

“งั้นมีอะไรให้ช่วยบอกนะคะ น้ำเย็นกับขนมวางไว้ให้ตรงนี้นะพี่ๆ”

สาวโมช่างใจดีอะไรแบบนี้นี่ขนาดช่างมาซ่อมแอร์ที่บ้านเธอยังบริการดีขนาดนี้เพราะมันเป็นนิสัยส่วนตัวของเธอนี่เองที่ชอบแบ่งปันช่วยเหลือคนอื่น แต่สิ่งที่เธอทำนั้นกลับมาเป็นเรื่องร้ายของเธอในวันนี้จนได้..

ด้วยความร้อนเพราะแอร์เสียและพัดลมตัวใหญ่ก็เอาไปเปิดให้ช่างแอร์หมดก็เหลือเพียงแค่พัดลมตัวเดียวจ่อตรงหน้าโมที่นั่งตรงโซฟาดูทีวี ทำให้เหงื่อในตัวโมนั้นไหลทะลุเสื้ออย่างเห็นได้ชัด ทำให้ช่างสองคนนั้นส่งสายตาให้กันว่าพวกเขาได้เห็นของดีเข้าแล้ว

               ช่างแอร์สองคนยังคงซ่อมแอร์ไปและสอดสายตามองไปที่สาวน้อยผิวขาวคนนี้ด้วยเหงื่อของโมที่ไหลลงเสื้อทำให้เห็นจุกนมภายในชัดเจน บวกกับหุ่นที่น่าเอาน่าฟัดแบบนี้มีหรือที่ช่างแอร์สองคนนี้จะพลาดสายตาได้อย่างไร

               “ไอ้โจ้มึงว่าน้องเขายังไงวะไม่ได้ใส่ใช่ไหม”

“กรูว่าไม่ใส่แน่นอนชัดขนาดนั้น แบบนี้มันอ่อยให้ท่าเราเลยนะเว้ย รอดูท่าทีก่อนละกันวะไอ้ไทด์” สองคนคุยกันเบาๆหลังรถกระบะจังหวะที่เดินมาหยิบอุปกรณ์เพิ่มเติมและทำหน้าที่ตัวเองต่อไปจนใกล้จะเสร็จ จนคนที่ชื่อไทด์สะกิดบอกโจ้ว่า

“ไอ้โจ้มึงดูนั่นสิ”

โจ้หันไปทางที่โมนั่งโซฟาทันที โมหลับคาโซฟาในท่าที่ยกขาขึ้นคู่ชายเสื้อนั้นถกขึ้นทำให้เห็นหอยขาวๆเนียนอย่างชัดเจน ที่โมหลับไม่รู้ตัวนั้นคงเพราะยังเพลียและยังแฮ้งค์จากการเมาอยู่นั่นเองเลยทำให้ต้องเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว และนี่ก็เป็นบทเรียนที่เธอต้องจดจำไปตลอดชีวิตเพราะความพลาดที่ไม่ชอบใส่ชั้นในและกางเกง