ตอนที่ 81

"อ้าวแล้วภารโรงนั่นละลืมไปละเหรอ"

"ช่างเขาสิคะยังไงโมก็ไม่ได้ให้เขาแตกในอย่างที่ตกลงกับผัวไว้แล้วไงคะใช้ถุงยางมาตลอดโมอยากจะท้องกับผัวสองคนนี้เท่านั้นค่ะ"

"ต้องแบบนี้สิที่รัก งั้น 5 วันนี้ก็เอากันอย่างเดียวเว้ย"

"แต่สัญญากับโมได้ไหมคะว่าถ้าโมท้องจะต้องลบคลิปที่ถ่ายไว้ทั้งหมดไม่ให้เหลือน่ะขอได้ไหม"

สองพี่น้องมองหน้ากัน ก่อนจะพยักหน้าไปคุยกันที่นอกห้องโดยไม่รู้ว่าคุยอะไรกันสองคน โมเองก็ไม่รู้ สักพักก็กลับกันเข้ามาข้างใน บอกกับโมว่า

"ก็ได้จ้ะถ้ารู้ว่าท้องจริงๆ จะยอมลบคลิปทั้งหมดให้ก็ได้ให้โมลบเองกับมือเลยจ้ะ"

"แต่ว่าตอนนี้ขอพวกเราถ่ายคลิปให้เต็มที่เลยนะไหนๆก็จะเป็นผัวเมียกันแล้ว"

"โอเคจ้ะน่ารักที่สุดอยากถ่ายกี่คลิปก็เอาเลยจ้ะ"

ทั้งสามคนจูบปากกันและกันนัวเนีย สองพี่น้องดีใจอย่างสุดซึ้งที่รู้ว่าครูสาวคนนี้ที่พวกมันข่มขู่แบล็กเมล์มาตั้งนานจะยอมทำตามทุกอย่าง และคราวนี้ก็พร้อมเต็มใจที่จะท้องกับพวกมันสองคนอีกด้วย ตลอดเวลาทั้ง 5 วันที่อยู่ที่ชะอำพวกมันก็ถ่ายคลิปแบบจัดเต็ม ถ่ายให้เห็นพวกมันและโมอย่างชัดเจน ถ่ายคลิปช่วงที่โมร้องขอให้แตกในและอยากมีลูกผ่านคลิปพวกนี้ เสพสุขความอยากความสนุกกันเต็มที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยคราบน้ำกามโมแทบจะสลบไสลคาเอ็นไปเลย...แบบนี้มีสิทธิ์จะท้องแน่นอน

ผ่านไปถึงช่วงเย็นวันสุดท้ายวันนั้นโมก็ขับรถมาส่งพวกมันถึงที่หน้าบ้านพ่อแม่มันอีกครั้ง ช่วยกันยกกระเป๋าและของกินต่างๆที่โมซื้อให้พวกนี้ได้กินที่บ้าน

"งั้นเดี๋ยวโมขอกลับก่อนนะคะพ่อแม่คะ" โมยกมือสวัสดีพ่อแม่

"อ้าวไม่อยู่ค้างด้วยกันที่นี่ล่ะลูกมันดึกแล้วนะ" แม่ถาม

"หนูต้องขับรถไปกรุงเทพฯต่อค่ะพรุ่งนี้เช้าหนูต้องไปทำบุญกับพ่อแม่ต่อค่ะ"

"งั้นขับรถดีๆนะลูกไว้พาพ่อแม่หนูมาให้รู้จักด้วยสิ" พ่อถาม

"ได้ค่ะๆ ไปก่อนนะคะ"

โจ้และแจ๊สก็เดินไปส่งโมที่รถก่อนกลับ

"ไว้ศุกร์หน้าเจอกันนะโจ้แจ็ส"

"รีบๆมานะเค้าคิดถึงเดี๋ยวตั้งชื่อลูกรอไว้ให้นะ" แจ๊สเอามือไปลูบหน้าท้องโม

"จ้ะเตรียมชื่อไว้เยอะๆล่ะคุณพ่อเดี๋ยวเจอกันจ้ะบายๆ อ้อแล้วอย่าลืมคลิปที่ถ่ายไว้เก็บไว้ดีๆนะ"

"จ้ะก็ดูกันอยู่สองคนนี่ละ ไว้คราวหน้ามาพ่อจะจัดให้แม่เต็มๆอีกนะจะได้ท้องชัวร์ๆ"

โมยิ้มให้ก็รีบขับรถออกมาทันที ตรงขับไปทีบ้านพักโรงเรียนตัวเอง

"ไอ้พวกเหี้ยเอ้ย ใครเค้าจะอยากท้องกับพวกมึงวะกูล่ะเกลียดพวกมึงมากๆที่ทำไปเพราะกูมีแผนไว้แล้วพวกมึงคอยดูเถอะ" โมพูดด้วยความเคียดแค้นไม่รู้ว่ามีแผนอะไรไว้จัดการกับพวกมันกันนะ

ระหว่างนั้นเองที่โจ้และแจ๊สเข้าห้อง

"ไอ้เหี้ยแจ๊สเป็นเรื่องละมึง คลิปที่มึงส่งให้ไอ้โต้งดูแม่งหลุดไปอยู่ในเฟสแล้วไอ้ห่า"

"กูไม่ได้ตั้งใจเว้ยไอ้โต้งมันก็บอกว่ามีคนมายุ่งกับมือถือมันไม่รู้ว่าคลิปหลุดออกไปได้ยังไง"

"อย่าคิดมากดิวะยังไงคลิปนี้มันก็ไม่ได้เห็นหน้าโมและพวกเราชัดเจนหรอก"

"ไอ้โต้งมันก็ขอโทษด้วยแล้ว หวังว่าคงจะไม่มีใครรู้หรอกคนในคลิปจะเป็นครูโม"

"ดีแล้วที่มึงไม่ทะลึ่งบอกมันไปซะหมดว่าเขาเป็นใคร มาๆมึงมานั่งดูคลิปที่พวกเราถ่ายไว้ตอนไปเที่ยวทะเลดีกว่า แม่งเด็ดๆทั้งนั่นว่ะ""แล้วตกลงมึงจะยอมลบคลิปที่โมขอจริงๆเหรอวะถ้าเขาบอกว่าท้องกับเราน่ะ"

"ก็คงต้องยอมล่ะวะที่ผ่านมาเขาก็ดูจริงใจเชื่อใจเราทำตามทุกอย่างโดยไม่ขัดและนี่ก็พร้อมจะท้องกับพวกเราอีกกูว่าเขารักและหลงพวกเราเต็มที่แล้วละ แต่ลบไปเราก็ถ่ายใหม่ได้เรื่อยๆจริงไหมวะคลิปเราก็แอบเก็บไว้ในคอมตลอดจริงมะ"

"เออแล้วแต่มึงเลยยังไงก็ท้องกับพวกเราแน่ๆ ได้เมียสวยขนาดนี้ก็เป็นบุญของเราล่ะค่อยจับแต่งงานไปเลย"

มันทั้งสองก็มาดูคลิปที่โดยไม่ได้สนใจเลยว่าคลิปที่หลุดออกไปนั้นจะเป็นอย่างไร

โมกลับมาบ้านพักครู ทำตัวปกติให้น้าชดเห็นโดยที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง

4 วันต่อมา โมได้รับสายจากเพื่อนคนนึงในช่วงบ่ายๆ

"เห้ยไอ้โมมึงได้เห็นข่าวยังวะ"

"ข่าวอะไรวะอย่าบอกนะว่าคลิปนั้น"

"นี่ใช่มึงใช่มั้ย" เพื่อนก็ส่งคลิปนี้ให้โมดูในเฟสบุ้คทางข้อความส่วนตัว

"ไม่ใช่กูนะเว้ยไม่ใช่ คนหน้าคล้ายๆมากกว่ากูไม่เคยถ่ายคลิปแบบนี้นะ ก็มีหลายคนทักมาเพียบเลยถามว่าใช่ๆมั้ย กูเสียหายนะเว้ย"

"เออถ้ามึงไม่ใช่ก็ไม่ใช่ เพื่อนๆเป็นห่วงเว้ย ถ้าเป็นมึงจริงๆจะได้พาไปแจ้งความคนปล่อยคลิปนี้ไง"

"ขอบใจนะมึงที่มาบอก ไม่ใช่เราแน่นอน"

และก็มีเพื่อนอีกหลายๆคนโทรมาหาแน่นอนว่าโมก็ต้องปฏิเสธไปก่อนว่าไม่ใช่ตัวเองในคลิปแน่ๆ โมรู้สึกตกใจมากๆที่คลิปนี้หลุดออกไปเพราะมันเป็นคลิ ปที่ โจ้แจ๊สถ่ายไว้ โมพยายามทำตัวไม่รู้ข่าวนี้ไป และพยายามไม่ให้น้าชดหรือคนที่โรงเรียนรู้เด็ดขาด และโชคดีมากๆที่พ่อแม่ของโมไม่ได้ข่าวนี้เช่นกัน คลิปนี้ก็เลยหลุดไปอยู่ในเว็บโป๊หรือกลุ่มไลน์วีดีโอต่างๆและแพร่หลายไปทั่วซึ่งตอนนี้ก็ยังคงมีอยู่ ซึ่งเพื่อนของโมก็คิดว่าใช่เพื่อนตัวเองแน่ๆ แต่ก็ไม่อยากจะให้เพื่อนเสียใจก็ช่วยๆกันแจ้งลบคลิปพวกนี้ตามเพจหรือเว็บโป๊ต่างๆแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะมีคนเริ่มสงสัยกันแล้วว่าจะเป็นเธอแน่นอน

อีก 1 เดือนผ่านไป วันเสาร์ต่อมาโมตื่นขึ้นมาในห้องน้าชด ลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างคราบที่คาไว้เมื่อคืนออกและไปทำกับข้าวมาทานด้วยกัน

"โชคดีจังที่น้าชดเขาไม่ได้เป็นคนชอบติดตามข่าวงั้นเขาคงจะรู้แน่ๆหวังว่าคงจะไม่มีใครไปบอกเขานะ สาธุ" โมภาวนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยก่อนจะไปเรียกน้าชดมาทานข้าวมื้อเที่ยงด้วยกัน

"ผัวจ๋าเดี๋ยวกินข้าวเสร็จเดี๋ยวโมขอกลับบ้านนะคะวันนี้ต้องไปช่วยแม่เกี่ยวกับเอกสารน่ะค่ะ"

"โอเคได้สิต้องค้างคืนนึงเลยเหรอ"

"ค่ะค้างด้วยเดี๋ยวพรุ่งนี้เย็นๆก็ได้เจอกันแล้วค่ะ กินข้าวๆเยอะๆนะคะ"

โมตักกับข้าวให้สามีที่รักและยิ้มให้ เพราะรู้สึกผิดเหลือเกินที่ต้องปกปิดเรื่องแบบนี้กับเขามาตลอด พอกินเสร็จโมก็รีบขับรถออกมาทันที และโทรศัพท์หาคนๆนึง

"สวัสดีจ้ะโหไม่ติดต่อมาเลยนะวันนี้มาไหม" โจ้พูด

"นี่ละก็กำลังจะไปหานี่ไงคะคิดถึงมากๆเลย เดี๋ยวมีเรื่องสำคัญจะบอกด้วยค่ะแล้วเจอกันนะ"