เมื่อฝนแก้วนั่งรถยนต์มากับรามสูรใกล้จะถึงโรงแรมxxx ซึ่งระหว่างทางนั้นเขาขับผ่านทะเล จึงหักพ่วงมาลัยรถเข้าจอดตรงข้างทางของชายหาด“ป้า ผมขอสูบบุหรี่แป๊บเดียวนะครับ ใกล้จะถึงโรงแรมแล้ว” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหยิบซองบุหรี่ออกจากช่องเก็บของในรถฝั่งที่ฝนแก้วนั่งอยู่ ทำให้หญิงสาวต้องทำตัวลีบๆ เล็กลงกว่าเดิม เพราะกลัวว่าลำแขนใหญ่ของเขาที่อยู่ในเสื้อเชิตแขนยาวสีขาวจะโดนหน้าอกหน้าใจของเธอได้เมื่อเขาเห็นป้าทำท่าทางแบบนั้นก็ยิ้มมุมปากเบาๆ‘หลานสาวคงหวงตัวเหมือนป้าตัวเองสินะ แถมกลิ่นน้ำหอมยังใช้กลิ่นเดียวกันอีก สดชื่นจัง’ เขาคิดในใจฝนแก้วจึงเบี่ยงหน้าไปทางอื่นเพราะกลัวว่าเขาจะจับพิรุธเธอได้เสียก่อน และเธอเองก็ไม่ควรไปสบตาของเขามากนัก หญิงสาวมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่นอกรถยนต์คันหรูในระยะไม่ไกลจากเธอมากนักกำลังยืนเอามือป้องลมกับไฟแช็กและบุหรี่ที่เขากำลังจุดอยู่เพราะลมที่ชายหาดก็แรงพอสมควรที่พัดเข้ามา ฝนแก้วเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือเล็กของตัวเอง ยังพอมีเวลาอยู่เพราะอีกไม่กี่กิโลเมตรก็จะถึงโรงแรมที่ว่าแล้วเธอเองจึงไม่อยากเร่งเขา แล้วอีกอย่างก็อาศัยเขามาด้วยเธอจึงทำได้แค่รออย่างเงียบๆหญิงสาวมองสำรวจชายหนุ่
เช้าตรู่วันใหม่เวลาประมาณหกโมงเช้าฝนแก้วที่แต่งตัวเป็นป้าลากกระเป๋าเดินทางออกจากบ้านเพื่อเตรียมตัวไปชลบุรีและพักที่โรงแรมxxx ตามที่ตกลงกันไว้ เพราะบริษัทที่จ้างเธอกับน้องในทีมอีกคนให้ไปแต่งหน้าเหล่าพริตตี้ที่มีถ่ายนิตยสารกับรถยนต์นำเข้ารุ่นใหม่ที่ริมชายหาดนั่นเอง หญิงสาวลากกระเป๋าเดินทางมายืนรออยู่หน้าบ้านเพื่อรอเพื่อนที่ทำงานด้วยกันมารับเพราะรถยนต์ของเธอยังซ่อมอยู่ในอู่จึงต้องอาศัยคนอื่นไปก่อนแต่เธอก็ต้องผิดหวังเพราะคนที่เธอจะไปด้วยโทรมาบอกว่ารถยนต์เกิดอุบัติเหตุลื่นลงไหล่ทางเพราะฝนตกถนนจึงลื่นมาก และตอนนี้ยังรอรถลากอยู่ เธอจึงบอกให้หญิงสาวนำหน้าไปก่อนเลย แต่โชคดีที่เพื่อนร่วมงานของเธอไม่เป็นอะไรมาก หญิงสาวจึงเดินลากกระเป๋าเดินทางเพื่อจะขึ้นรถตรงทางเข้าหมู่บ้าน และระหว่างที่เธอเดินไปได้สักพักก็มีรถยนต์ขับตามหลังเธอมา ฝนแก้วที่แต่งหน้าแต่งตัวเป็นป้าหันไปมองรถยนต์คันงามนั่น“สวัสดีครับป้า จะไปไหนครับ ติดรถผมไปไหม แล้วหลานสาวคนสวยของป้าไปต่างจังหวัดจริงๆ เหรอ ป้าอำผมหรือเปล่า” เจ้าของรถยนต์ชะลอรถและขับตามเพื่อคุยกับเธอ“ก็ใช่น่ะสิ” หญิงสาวตอบอย่างหัวเสีย“ไม่เห็นต้องใส่อารมณ์กันเลยนี
ตอนเย็นที่บ้านของฝนแก้ว“อย่าค่ะคุณซัน อย่าเข้ามานะคะ” เสียงผู้หญิงร้องลั่นบ้านจนได้ยินออกมาถึงข้างนอก ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้านของตนเองถึงกับทิ้งบุหรี่ที่เขาดูดไปได้ไม่กี่ทีอย่างไม่ลังเลและเดินตรงมายังบ้านของเจ้าของเสียงร้องนั่น“อย่าค่ะคุณซัน อย่าทำอะไรฉันนะคะ ฉันกลัวแล้วคุณจะเอาข้าวของในบ้านอะไรไปก็ได้ทั้งนั้นค่ะ” เสียงผู้หญิงที่อยู่ในบ้านพูดขึ้นแอ๊ด… ปึงชายหนุ่มร่างสูงเปิดประตูเข้าไปอย่างไม่ลังเล และตรงเข้าไปคว้าคอเสื้อของผู้ชายที่นั่งหันหน้าเข้าหาหญิงคนหนึ่งอยู่และปล่อยหมัดไปที่ปลายคางของซันทันทีพลั่ก!กำปั้นหนักๆ ของรามสูรถึงกับทำให้ซันเข่าอ่อนและล่วงไปกองกับพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว“อย่าค่ะ อย่าค่ะ” หญิงวัยสี่สิบกว่าๆ ที่นั่งตรงข้ามซันเมื่อกี้ เข้ามาห้ามและดึงเสื้อของรามสูรไว้จนยับยู่ยี่“หยุดอะไรล่ะครับป้า ผมฟังมานานแล้ว ป้าเอาแต่ร้องอย่าค่ะๆ อยู่นั่นแหละ ถ้าไม่ยอมมันก็ชกมันไปสักหมัดจะเป็นไรไปครับ” ชายหนุ่มหัวร้อนจะปล่อยหมัดเข้าไปหาซันอีกที ให้ตายเถอะ ถึงเขาจะมีผู้หญิงมากแค่ไหนแต่ไม่เคยขืนใจพวกเธอแบบนี้เลยสักครั้ง และที่ไอ้หมอนี่ทำอยู่มันเก
“โอ๊ย” ชายหนุ่มถูกหญิงสาวเช็ดทำความสะอาดใบหน้าร้องลั่นพร้อมกับเอามือปิดดวงตาข้างซ้ายของตัวเองในทันที ราวกับว่ามันเจ็บปวดมากมายซะเหลือเกินหญิงสาวที่เร่งเช็ดอยู่ถึงกับชะงักมือของเธอและเอียงคอมองเขาให้แน่ใจว่าเจ็บจริง“คุณเป็นอะไรคะคุณรามสูร” หญิงสาวเอามือจับมือของเขาที่ปิดตาอยู่เพราะจะดูให้ชัด“แสบตาครับ คุณเอาอะไรใส่ในน้ำยาเช็ดกันแน่” ชายหนุ่มยังปิดตาเอาไว้ หญิงสาวรีบหยิบขวดนั้นมาดุู แย่แล้วนี่มันขวดเซรั่มบำรุงผม!“ฉะ ฉันๆ ขอโทษค่ะคุณรามสูร” ฝนแก้วตกใจจนทำอะไรไม่ถูก“น้ำยาล้างตาค่ะ มีไหมคะ ห้องน้ำอยู่ไหนคะ” หญิงสาวลนลานเดินพล่านไปทั่วห้อง พร้อมกับรีบเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปและพยุงชายร่างสูงในชุดสูทสีดำเข้าไปยังห้องน้ำและเปิดก๊อกเพื่อล้างตาของเขาโดยให้น้ำไหลผ่านดวงตาอยู่สักพักเมื่อร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาเขาขยี้ตาเบาๆ“อย่าขยี้สิคะ มันจะอักเสบได้” หญิงสาวจับข้อมือของร่างใหญ่ไว้ จนชายหนุ่มค่อยๆ หรี่ตาขึ้นมามองหญิงสาว“ฉันขอโทษนะคะ” เธอบอกเสียงอ่อน เพราะถ้าเขาเอาเรื่องขึ้นมามีหวังเธอได้ตกงานแน่ๆ“แสบมากเลยครับ” เขาจึงค่อยๆ เปิดตาและเธอเห็นว่ามันแดงมาก“ไปหาหมอไหมคะ” “ไม่ดีกว่าครับนี่มันก็ค่ำ
เรื่องแบบนี้มันเป็นความเชื่อและใช้วิจารณญาณส่วนบุคคล ตอนแรกเธอไม่เชื่อเลย และก็เริ่มเชื่อจนในที่สุด เธอเชื่อแล้วว่าคำที่หมอดูบอกเธอเป็นเรื่องจริงทั้งนั้น เธออยากจะบ้าตายที่เขาอยู่ตรงหน้าของเธอแบบนี้ ใบหน้าดวงตาคมเข้มฉายแววซุกซนให้เธอตลอด ใบหน้าเรียบเนียนของเขาเพียงเธอทาไพรเมอร์ก็ทำให้ดูดีโดยที่ไม่ต้องแต่งแต้มอะไรมากแล้ว ดวงตาชั้นเดียวแต่มันคมเข้มของเขาจ้องมองหญิงสาวตลอดจนเธอเองอยากจะเอานิ้วจิ้มลูกตาของเขาให้บอดไปซะให้รู้แล้วรู้รอด‘ลูกค้าๆๆ ท่องไว้’ หญิงสาวพูดในใจและเธอสังเกตเห็นว่าเขามีไฝตรงปีกจมูกและด้านข้างของจมูกตรงกลางอย่างละเม็ดเรียงกัน ไฝไม่ใหญ่มาก แต่ถ้ามองใกล้ๆ แบบนี้ก็จะเห็นอยู่‘ไฝเสน่ห์ สินะ ฉันไม่หลงเสน่ห์ของนายหลอกย่ะ” และเธอก็ตบแป้งพัฟแรงขึ้น“โอ๊ย ผมเริ่มเจ็บแล้วนะครับ” ชายหนุ่มรู้ดีว่าหญิงสาวจงใจแกล้งแต่งหน้าเขาแรงๆ เพราะเขาก็ใช้สายตารุ่มร่ามกับเธอจริงๆ หมับ! เจ้าของเสียงที่ร้องเจ็บ จับข้อมือของหญิงสาวเอาไว้ราวกับว่าจะให้หญิงสาวหยุด แต่เปล่าเลย เขาจับคว้าข้อมือของเธอแล้ว ให้หญิงสาวแต่งหน้าของเขาเบาๆ อย่างอ่อนโยน ให้ตายเถอะ! เขากลับไม่โกรธเธอเลยสักนิด กลับแสดงท่าทา
รถยนต์คันหรูมาจอดหน้าบ้านของหญิงสาว “ขอบคุณนะคะที่มาช่วยฉันเมื่อกี้ และให้ฉันติดรถมาด้วย” ฝนแก้วพูดก่อนจะเปิดประตูลงจากรถคันงามนั้น“ถ้าคุณยังกลัววัยรุ่นพวกนั้น คุณแจ้งความได้นะ ผมจะพาคุณไปเอง” รามสูรลงจากรถและเดินมาดักหน้าเธอเอาไว้“ไม่หรอกค่ะ ฉันคิดว่าพวกนั้นคงไม่กล้าแล้ว แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรด้วยค่ะ” เธอตอบเสียงเรียบเพราะในใจคิดแต่เรื่องคำพูดของหมอดูคนนั้น เช้าวันใหม่ชายร่างสูงมาจอดรถยนต์รออยู่หน้าบ้านของฝนแก้ว เพราะรอเวลาที่หญิงสาวจะเดินออกมาทำงานแต่กลับต้องพบหญิงวัยสี่สิบกว่าๆ เดินถือกระเป๋าใบเดียวกับเมื่อคืนที่ฝนแก้วถืออยู่เดินออกมาจากบ้านและปิดรั้วประตูอย่างทะมัดทะแมง“สวัสดีครับป้า ฝนแก้วไม่อยู่บ้านเหรอครับ” ชายหนุ่มเปิดประตูรถลงมาทักทายพร้อมยกมือไหว้ แต่ป้าวัยสี่สิบกว่าๆ กลับทำตาโตใส่ราวกับตกใจที่เจอหน้ารามสูร“คือผมอยู่บ้านข้างๆ นี่ไงครับ เพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับชี้บ้านหลังถัดไปที่อยู่ติดกับเธอ“ฝนแก้วเหรอ เธอไปทำงานแล้ว นี่ฉันกำลังจะเอากระเป๋าไปให้หลานสาวสงสัยจะลืม” ป้าวัยสี่สิบกว่าๆ พูดดัดเสียงนิดหน่อยและชูกระเป๋าในมือขึ้น พลางคิดในใจ ว่าเธอแต่