ใครจะเป็นศพที่สองดี

"พี่แมน!" เสียงหวานเอ่ยขึ้น แต่เธอกลับถูกแรงกระชากของหญิงสาว จนล้มลงไปนอนแนบกับพื้น

"มึงคงคิดว่ามึงคือผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกที่ได้จูบกับมันสินะ กูบอกเลยว่ามึงมันโง่" งงในงง สับสนจนหัวจะระเบิดนี่มันเรื่องอะไรกันแน่

"ผู้ชายที่มีเรียกว่าพี่แมนเนี่ย มันไม่ได้แมนสมชื่อของมันหรอกนะ มันก็เป็นไอ้พวกหน้าตัวเมียดีๆนี่แหละ" หญิงสาวตะแบงเสียงขึ้น ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหามีนอีกครั้ง

"มึงต้องขอบคุณกูรู้ไหม ที่กูช่วยให้มึงตาสว่างขึ้นมาได้" นิ้วเรียวจิ้มมาที่หัวของมีนซ้ำๆ

"ตาสว่าง? มึงหมายความว่ายังไง" มีนรีบถามกลับ

"ฮ่าๆ ก็เพราะมึงโง่แบบนี้สินะ มึงถึงถูกมันหลอกได้"

"มึงก็รีบพูดมาสิ จะชักช้าหาพระแสงอะไรล่ะ" มีนเหลือ เธอเบื่อที่จะฟังอะไรวกไปวนมาอีกแล้ว

เพี๊ยะ !!

ฝ่ามือเล็กปะทะเข้าพ่วงแก้มงาม ก่อนที่ร่างเล็กล้มลงไปนอนแนบพื้นอีกครั้ง ตอนนี้มีนรู้สึกถึงแรงตบของผู้หญิงคนนั้น จนเธอปวดกามไปหมด แถมมุมปากของเธอยังมีเลือดซิบออกมาอีกด้วย

"มึงกล้าขึ้นเสียงกับกูเหรอ จะตายอยู่แล้วยังอวดดีไม่เลิก" 

"มึงก็พูดมาสิ มึงอยากพูดอะไรก็รีบพูดมา" มีนถามเสียงอ่อนลง เธอรู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่พร้อมจะฆ่าเธอได้ทุกเมื่อ

"ฮ่าๆๆ มึงคงอยากจะรู้เรื่องของไอ้แมนใจจะขาดเลยสินะ กูจะบอกให้ไอ้แมนมันชั่วกว่าที่มึงเห็น มึงรู้ไหมว่าอาชีพนักบอลของมันก็เพื่อคอนเนคชั่นเท่านั้น มันไม่ได้แสนดีอย่างที่มึงเห็นหรอก"

ได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดมา มีนก็พอจะเข้าใจแล้ว แต่ที่เธอไม่เข้าใจก็คือ ทำไมพี่แมนต้องมาตีสนิท มาทำดีกับเธอ ทั้งๆที่เธอไม่ได้มีได้รวยหรือสามารถทำประโยชน์ให้พี่เขาได้เลย

จู่ๆ เสียงที่คุ้นหูก็ดังขึ้น...

"ดาด้าจับพี่มาทำไม? " เสียงของพี่แมนดังขึ้น ก่อนที่เขาจะถูกชายฉกรรจ์คุมตัวเข้ามาเช่นกัน

"พี่แมน!" มีนมองดูที่แมนที่ตอนนี้สะบักสะบอมไปหมด 

"ฮ่าๆๆๆ นู้นไงล่ะสุภาพบุรุษขี่ม้าขาวของมึง มานู้นแล้ว" ผู้หญิงคนนั้นถามย้ำด้วยความเจ็บใจ

"พี่แมนช่วยมีนด้วยค่ะ บอกให้ผู้หญิงคนนี้ปล่อยมีนที" มีนร้องขอความช่วยเหลือจากพี่แมน แต่ชายหนุ่มกับแสดงท่าทีราวกับไม่รู้จักเธอเลย

"มึงเป็นใคร กูไม่รู้จัก" เมื่อมีนได้ยินดังนั้น เธอก็ถึงกับจุกอก นี่นะเหรอพี่แมนที่แสนดีของเธอ 

"ฮ่าๆๆ ตอนนี้มึงคงเห็นธาตุแท้ของมันแล้วสินะ" ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะด้วยความซะใจ

"ดาด้ารีบบอกให้ลูกน้องของดาด้าปล่อยพี่เถอะนะ" พี่แมนพยายามขอความเห็นใจจากผู้หญิงคนนั้น โดยเขาไม่แม้จะแลตามองมีนเลย

"พี่แมน!" มีนเรียกพี่แมนอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะหันมาตวาดเธอ

"อย่ามาเรียกกู มึงกับกูไม่รู้จักกันซะน้อย" 

"ไอ้เหี้ยแมน ที่ผ่านมามึงหลอกกูใช่ไหม?" มีนย้ำถามคนตรงหน้าด้วยความเจ็บใจ เธอผิดหวังมากที่เธอเคยไว้ใจคนอย่ามัน

"เออ! กูหลอกมึง ใครบอกให้มึงโง่เชื่อกูเองล่ะ"

"ซู่ววววว ยังไงพวกมึงก็ต้องตายอยู่แล้ว จะเถียงกันไปทำไมล่ะ? ฮ่าๆๆ" ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาใกล้มีนอีกครั้ง

มีนยอมรับว่าตอนนี้มีนรู้สึกกลัวมาก เธอไม่นึกไม่ฝันเลย ว่าตัวเองจะมาตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายขนาดนี้ ที่นี่อันตรายเกินกว่าที่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งจะทนรับไหว

"ว่าแต่ระหว่างพวกมึงสองคน ใครอยากจะตายก่อนกันล่ะ" ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะมีอาการทางจิตด้วยสินะ

"ดาด้าปล่อยพี่ไปเถอะ พี่รักดาด้ามากนะ" พี่แมนพยายามเอาอกเอาใจผู้หญิงคนนั้น เพื่อที่จะให้ตนเองรอด ช่างเป็นการกระทำที่ไม่สมกับเป็นลูกผู้ชายเอาซะเลย

"มึงหุบปากไปเลย" หญิงสาวตวาดเสียงขึ้น ก่อนที่เธอจะเดินถือปืนมาทางมีน แล้วจ่อเข้าที่หัวของเธอ

​            ตอนนี้ปืนหนักอึ้งถูกทิ้งน้ำหนักลงมาบนหัวของมีน เธอสั่นเกร็งไปหมดเมื่อรู้ว่าเจ้าของปืนนั่นจะลั่นไกในไม่ช้า

"ดูสิ! ตัวมันสั่นระริกเชียว สงสัยจะกลัวมากละสิท่า ฮ่าๆๆ " หญิงสาวหัวเราะชอบใคร ก่อนที่หันกระบอกปืนไปยิ่งลูกน้องของเธอที่ยืนอยู่ข้างหลังแมน

ปัง!!

เสียงปืนดังขึ้น ทำเอาตัวคนเล็กสะดุ้งโหยง น้ำตาที่เคยคลอเต็มเบ้า ตอนนี้มันกลับไหลแก้มของมีนโดยที่เธอไม่รู้ตัว

"ฮ่าๆๆ ใครจะเป็นศพที่สองดีน่ะ" หญิงสาวก้มต่ำลง ก่อนจะเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าที่บอบช้ำของพี่แมน พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม หญิงสาวแสดงความรักด้วยกันจูบปากที่อาบเลือดของเขา

"ทำไมล่ะแมน? ทำไมคุณถึงไม่รู้จักพอ" หญิงสาวคร่ำครวญตรงหน้าชายหนุ่มอย่างเวทนา เธอคงจะรักพี่แมนมาก แต่สำหรับผู้ชายแล้ว ผู้หญิงก็เป็นแค่ของเล็กของพวกเขาเท่านั้น

"ดาด้าปล่อยพี่ไปเถอะน่ะ พี่กับผู้หญิงคนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ" พี่แมนพยายามขอร้องผู้หญิงคนนั้น แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่พอใจ

"หึๆ ไม่ได้เป็นอะไรเหรอ ถ้าไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วกับทำไมพวกแกต้องจูบกันด้วยล่ะ" น้ำตาแห่งความเคียดแค้นไหลออกมาเป็นทาง เธอคงรักผู้ชายคนนี้จนหมดใจ แต่กลับได้ความรักจอมปลอมกลับคือไป เธอเป็นผู้หญิงที่น่าเห็นใจมาก แต่ในทางกลับกัน กลับเป็นเธอเองที่ทำตัวเองทั้งนั้น

"ก็มันมาอ่อยพี่ก่อน!" มีนถึงกับอึ้งกับคำตอบของคีย์

"ไอ้แมน! ไอ้สารเลว" มีนกร่นด่าชายชั่วตรงหน้าอย่างไม่อาย ทำไมไอ้พวกผู้ชายมันต้องเหี้ยแบบนี้ทุกคนเลยเหรอ?

ในขณะที่สถานการณ์กำลังตกอยู่ในความตึงเครียด จู่ๆ ก็มีเสียงตะโกนขึ้นมา

"หยุดนะ!! นี่คือเจ้าหน้าที่ตำรวจ พวกคุณถูกจับแล้ว" เมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นได้ยินว่าตำรวจมา เธอจึงไม่ลังเลที่จะเหนี่ยวไกปืนออกไป

ปัง!!

เมื่อสิ้นเสียงของปืน ร่างเล็กของมีนล้มลงไปกองอยู่ที่พื้น ก่อนที่เลือดจะไหลนองออกมาเป็นสาย

"มีนไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายที่นอนทับบนร่างเล็กของมีนเอ่ยถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา