Share
บทที่ 422
Related chapter
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 423
หลี่โม่ซึ่งกำลังพักฟื้นอยู่ที่บ้านกำลังดูข่าวต่าง ๆ บนโทรศัพท์มือถือ ทันใดนั้นหน้าจอก็เปลี่ยนเป็นปรากฏสายโทรเข้า สายที่โทรเข้ามาปรากฏเป็นชื่อของเฉียวเจิ้งหลง หลี่โม่กดรับสายอย่างไม่ตั้งใจ และเสียงที่เคารพอ่อนน้อมก็ดังขึ้นมาจากเฉียวเจิ้งหลง “คุณหลี่ครับ ผมคือเฉียวเจิ้งหลง” "อืม" หลี่โม่ทำเสียงขึ้นจมูก เพื่อแสดงว่าเขารับรู้แล้ว เฉียวเจิ้งหลงไม่ได้คิดอะไรมาก กลับกันพูดอย่างมีความสุขมากขึ้นว่า "พอดีทางผมจัดงานประมูล ก็เลยอยากเชิญคุณมาด้วย ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลาว่างไหมครับ" งานประมูลสำหรับบุคคลทั่วไปนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าถึงได้ แต่สำหรับคนระดับอย่างหลี่โม่แล้ว การเข้าร่วมงานประมูลเป็นกิจกรรมบันเทิงยามว่าง “การประมูลประเภทอะไร?” หลี่โม่ถามอย่างไม่ใส่ใจ ถ้าหากรายการประมูลไม่น่าสนใจ หลี่โม่จะไม่ไปแน่นอน เฉียวเจิ้งหลงเข้าใจความหมายของหลี่โม่เป็นอย่างดี และรีบกล่าวว่า “มีสมบัติและโบราณวัตถุทุกประเภทเลยครับ รวมทั้งเครื่องประดับชั้นยอด และยังมีจี้หยกมรกตเนื้อแก้วโบราณ ค่อนข้างดีมากเลยนะครับ แล้วก็ค่อนข้างหายากด้วย" สีเขียวมรกตเป็นสีระดับสูงสุดของหยก และยิ่งเป็นชนิดโ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 424
“คุณผู้ชายเชิญทางนี้ค่ะ ตอนนี้เป็นช่วงทานอาหารว่างและเชื่อมสัมพันธ์ แขกหลายท่านที่มาสามารถสื่อสารกันได้ค่ะ” พนักงานต้อนรับหญิงเดินนำหลี่โม่เข้าไปในห้องโถง มีโต๊ะอาหารยาวอยู่ในห้องโถง และมีอาหารว่างหลากหลายจัดเรียงวางอยู่บนโต๊ะอาหาร นอกจากนั้นยังมีพนักงานเสิร์ฟยกไวน์แดง แชมเปญ วิสกี้ และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อื่น ๆ ซึ่งกำลังยกไปมาในห้องโถงอาหาร ในขณะที่หลี่โม่กำลังมองไปรอบ ๆ สุภาพบุรุษจอมปลอมที่กำลังถือแก้วไวน์แดงและหมุนแก้วเบา ๆ นั้นกำลังสนทนากับผู้นำธุรกิจสถาบันทางการเงิน และหญิงสาวสวยที่ร่ำรวยไม่กี่คนอย่างฮั่วเจี้ยนเฟิงก็เห็นเงาร่างของหลี่โม่ เมื่อเห็นหลี่โม่เดินเข้ามาในสถานที่ด้วยชุดเสื้อผ้าธรรมดา คิ้วของฮั่วเจี้ยนเฟิงก็เลิกขึ้นสูง “นานน้อยเจี้ยนเฟิงเป็นอะไรไป เห็นคุณขมวดคิ้วขึ้นแบบนี้ อย่าบอกนะว่าคุณเจอศัตรูเข้า?” เศรษฐีที่อยู่ตรงข้ามฮั่วเจี้ยนเฟิงยิ้มพลางพูดติดตลก เมื่อเห็นท่าทางของฮั่วเจี้ยนเฟิงในตอนนี้ ต้องมีเรื่องให้ซุบซิบนินทาอย่างแน่นอน "นายน้อยฉิน นายน้อยจาง พอดีผมเจอเพื่อนเก่าคนหนึ่งน่ะ" ตอนที่พูดถึงเพื่อนเก่า ฮั่วเจี้ยนเฟิงก็แสดงท่าทางกัดฟันกรอด ซึ่งขัดต่อความร
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 425
เมื่อได้ยินเสียงของเฉียวเจิ้งหลง ฮั่วเจี้ยนเฟิงก็ผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นใบหน้าก็ฉายรอยยิ้ม นายน้อยฉิน นายน้อยจางและคนอื่น ๆ ต่างก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นมา และใบหน้าก็แสดงรอยยิ้มที่สดใส สำหรับพวกเขาแล้ว การที่สามารถปรากฏใบหน้าต่อเฉียวเจิ้งหลง ได้กล่าวทักทาย และพูดเพียงไม่กี่คำนั้นก็ถือว่าเป็นการมีเกียรติมากแล้ว ฮั่วเจี้ยนเฟิงเงยหน้าขึ้นอย่างผู้เหนือกว่าและหรี่ตามองหลี่โม่ เขาออกเสียงในลำคออย่างเย็นชาแล้วพูดเสียงเบา ๆ ว่า "หึ! นายรอตายได้เลย เฉียวเจิ้งหลงเกลียดคนที่แอบอ้างมากที่สุด ทุกคนได้ยินสิ่งที่นายพูดไปเมื่อกี้นี้" หลี่โม่ใช้สายตามมองที่สมเพชคนทึ่มอย่างฮั่วเจี้ยนเฟิง ไม่รู้ว่าเขาไปเอาความมั่นใจแบบนี้มาจากไหนกัน ถึงได้กล้าพูดคำแบบนี้ออกมา เมื่อเห็นสายตาของหลี่โม่ ในใจของฮั่วเจี้ยนเฟิงก็เต็มไปด้วยความโกรธ และรู้สึกว่าสายตาของหลี่โม่เป็นการยั่วยุ เฉียวเจิ้งหลงเดินเข้ามาในห้องโถงพร้อมกับข้างกายที่รายล้อมไปด้วยกลุ่มลูกน้อง สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่เฉียวเจิ้งหลง และผู้คนมากมายต่างรวมตัวกันที่ประตู พวกเขาอยากจะพูดคุยกับเฉียวเจิ้งหลงสองสามคำก็ยังดี หลังจากใช้สายตากวาดมองไปรอ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 426
“พวกคุณสองคนก็ร่วมด้วยเหรอ?” เฉียวเจิ้งหลงถามนายน้อยจางและนายน้อยฉินอย่างฉุนเฉียว นายน้อยจางและนายน้อยฉินต่างรู้สึกเย็นวาบในใจ แม้จะไม่รู้ว่าทำไม แต่รู้สึกว่าไม่สามารถยอมรับความผิดนี้ได้อย่างแน่นอน “พวกเราถูก… ฮั่วเจี้ยนเฟิงยุยงนะครับ เขาเป็นคนนำเรื่องพวกนี้ก่อนเลย ลึก ๆ ในใจพวกเราไม่ได้เต็มใจเลยนะครับ” “ใช่ครับ พวกเราต่างไม่เต็มใจ พวกเรารู้ดีว่าทุกคนเท่าเทียมกัน และไม่ควรตัดสินผู้คนจากรูปลักษณ์ภายนอก เราไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงทำเลยสักนิด” นายน้อยจางและนายน้อยฉินต่างพยายามที่จะโยนความผิด แต่เฉียวเจิ้งหลงก็ยิ้มขึ้นอย่างเย็นชา จากนั้นเฉียวเจิ้งหลงก็ยกมือขึ้นมาโบกตบทั้งสองคนด้วยหน้ามือแล้วต่อด้วยหลังมืออีกที “คิดว่าฉันหลอกง่ายมากหรือไง?” เฉียวเจิ้งหลงยิ้มอย่างเย็นชา “ไม่ ไม่ใช่ครับ พวกผมผิดไปแล้ว สำนึกผิดแล้วครับ” นายน้อยจางและนายน้อยฉินจะร้องไห้แล้ว เดิมทีพวกเขาต้องการติดตามฮั่วเจี้ยนเฟิงเพื่ออวดอำนาจ แต่คิดไม่ถึงว่าจะมีผลลัพธ์เช่นนี้ ฮั่วเจี้ยนเฟิงกุมหน้าตัวเอง และมองไปยังหลี่โม่ที่ยืนอยู่ด้านข้างด้วยท่าที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาว ในใจก็ไม่พอใจมากขึ้นทันที “ปร
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 427
“นายคิดว่าหัวสมองฉันทึ่มเหมือนนายหรือไง?” เฉียวเจิ้งหลงทุบหัวฮั่วเจี้ยนเฟิงอย่างแรงจนเจิงหลงเกิดอาการวิ๊งวิ๊ง และดาวสีทองกำลังจะขึ้นมาบนหัวเขา เฉียวเจิ้งหลงรู้สึกหงุดหงิดโมโหมากที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงไม่ตระหนักถึงเหตุการณ์ในปัจจุบัน ในใจก็แอบด่าฮั่วเจี้ยนเฟิงว่าสมองเบลอ ไม่ได้ดูเลยว่าเขาได้ยกตัวอย่างให้เห็นแล้ว นายยังไม่รู้จักขอโทษขออภัยอีกเหรอ! “คุณหลี่ คุณอยากให้ผมไล่พวกเขาออกไปไหมครับ ผมไม่ควรเชิญคนที่ไม่รู้จักกาละเทศะแบบนี้มาเลย” เฉียวเจิ้งหลงกล่าวด้วยความละอายใจ บรรดาเศรษฐีและหญิงสาวต่างตกใจอย่างมาก และแอบคาดเดาว่าหลี่โม่มีที่มาอย่างไร แต่เมื่อมองไปยังการแต่งกายที่ธรรมดาของหลี่โม่ บรรดาเศรษฐีและหญิงสาวก็ไม่สามารถเดาได้ว่าเขามาจากไหน และไม่มีสิ่งไหนที่มาตัดสินเขาได้ว่าเขามีพื้นเพอย่างไรหรือมาจากไหน ฮั่วเจี้ยนเฟิงดูเหมือนมดในสายตาของหลี่โม่ และไม่ต้องการแม้แต่จะสนใจเขาเลย "ช่างมันเถอะ" หลี่โม่ตอบกลับเบา ๆ “คุณหลี่ใจกว้างเกินไปแล้ว คราวนี้ถือว่าพวกเขาโชคดีไป ไม่อย่างนั้นผมคงจะตบให้เลือดกลบปาก แต่ละคนพูดจาไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง เปิดปากพูดแต่เรื่องไร้สาระ” เฉียวเจิ้งหลงก
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 428
ก่อนหน้านี้ต่อหน้าทุกคน หลี่โม่อาจไม่แสดงท่าทีหยิ่งทะนงใด ๆ แต่หลังจากหันหลังกลับ เขาอาจจะสั่งให้เฉียวเจิ้งหลงทำอะไรบางอย่างก็ได้ ถ้าหากยังอยู่ที่นี่ต่อไปคงไม่ปลอดภัยแน่ ๆ “พวกคุณไปก่อนเลย วันนี้มีรายการสินค้าอย่างหนึ่ง ผมต้องชนะการประมูลมาให้ได้ พวกคุณกลับไปก่อนเถอะ วันหลังผมจะเชิญคุณสองคน” ฮั่วเจี้ยนเฟิงกล่าวด้วยใบหน้าที่เย็นชา นายน้อยจางและนายน้อยฉินไม่พูดมากไปกว่านี้แล้ว ทั้งสองหันหลังกลับและออกจากสถานที่พร้อมกัน ฮั่วเจี้ยนเฟิงหลับตาและหายใจเข้าลึก ๆ สองครั้ง จากนั้นหยิบแก้ววิสกี้ขึ้นมาจากถาดของพนักงานเสิร์ฟที่เดินผ่านมา และยกขึ้นดื่มหมดแก้ว ในขณะนี้ ฮั่วเจี้ยนเฟิงไม่กล้าที่จะมองใครเลย เพราะรู้ว่าทุกคนรอบตัวกำลังมองมาที่เขาด้วยสายตาเยาะเย้ยและเสียดสี แต่ฮั่วเจี้ยนเฟิงจะจากไปไม่ได้เพราะเขาต้องการประมูลสิ่งของที่สำคัญ นั่นก็คือจี้หยกมรกตเนื้อแก้วโบราณ ทันทีที่เห็นจี้นั้น ในความคิดของฮั่วเจี้ยนเฟิงก็จินตนาการถึงจี้คอนี้ที่ได้ไปอยู่บนรอบคอสีขาวของกู้หยุนหลาน จากนั้นหญิงสาวก็นัวเนียเขาราวกับแมวน้อย! เขารู้สึกว่ามีเพียงจี้ที่วิจิตรงดงามเท่านั้นถึงจะคู่ควรกับรูปลักษณ์ที่ไม
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 429
"สิบล้าน!" ผู้เชี่ยวชาญฝ่ายประมูลของฮั่วเจี้ยนเฟิง หลังจากที่เขาเบื่อหน่ายมาครึ่งงาน ในที่สุดก็ได้รับคำสั่งจากเจ้านาย แล้วโบกป้ายทะเบียนในมืออย่างบ้าคลั่งเพื่อเสนอราคา ผู้ดำเนินการประมูลยิ้มและพูดว่า "หมายเลข 78 เสนอราคา 10 ล้าน มีใครจะเสนอราคาอีกไหมครับ? นี่คือจี้หยกมรกตเนื้อแก้วโบราณชั้นเยี่ยมที่สุด" ฮั่วเจี้ยนเฟิงยิ้มที่มุมปาก เขารู้สึกว่าทันทีที่ตัวเองเสนอ 10 ล้านหยวนนั้นทำให้ผู้ชมตกใจอย่างแน่นอน หลี่โม่มองผู้ดำเนินการประมูลบนหน้าจออย่างสบาย ๆ จากนั้นเปิดอุปกรณ์สื่อสารแล้วพูดว่า "20 ล้าน" "ได้ครับเจ้านาย" ผู้ดำเนินการประมูลได้รับคำสั่งจากหลี่โม่ ก็ชูป้ายทะเบียนในมือให้สูงขึ้น "ยี่สิบล้าน" บรรดาเศรษฐีบางคนที่กำลังเตรียมที่จะเสนอราคา ต่างก็ถอนหายใจเมื่อได้ยินราคา 20 ล้านบนหน้าจอ ในใจคิดว่าวันนี้มีคนโหดเหี้ยมมาจากไหนกันที่เสนอราคาเพิ่มขึ้นทีละ 10 ล้าน นี่ยังจะให้พวกเขาเข้าร่วมอยู่อีกไหม ฮั่วเจี้ยนเฟิงขมวดคิ้ว คิดว่าคราวนี้คงจะเจอคู่แข่งที่แข็งแกร่งเข้าแล้ว และไม่แน่ว่าบางทีก็อาจจะทำให้เขากระอักเลือดได้หากเสนอเงินสูงขนาดนั้น แต่เมื่อคิดว่าตัวเองได้เตรียมเงินสดไว้ 60 ล
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 430
แต่ในกรณีนี้ ฮั่วเจี้ยนเฟิงอยากจะเก็บเงินอีก 10 ล้านเอาไว้ ในขณะนี้ ฮั่วเจี้ยนเฟิงรู้สึกว่า ตราบใดที่มายเลข 118 นั้นเป็นคนมีเหตุผลและเข้าใจคุณค่าของจี้หยกนี้ เขาก็จะไม่เสนอราคามากกว่า 60 ล้านหยวน เพราะราคานั้นเกินมูลค่าของหยกนี้แล้ว หลังจากเสนอราคาแล้ว ฮั่วเจี้ยนเฟิงก็รู้สึกโมโห และดึงเนคไทที่คอเสื้อออกอย่างแรงเพื่อให้ตัวเองหายใจได้คล่องยิ่งขึ้น บนหน้าจอ ตัวแทนปาะมูลของฮั่วเจี้ยนเฟิงใช้กำลังทั้งหมดตะโกนขึ้นไปว่า "หก! หกสิบล้าน!" น้ำเสียง สำเนียง และความเร็วในการพูดล้วนเลียนแบบฮั่วเจี้ยนเฟิง และตัวแทนประมูลก็อยากจะทำตามคำสั่งของฮัวเจี้ยนเฟิงให้เสร็จ และเขาก็ได้ทุ่มเทสุดตัวแล้วจริง ๆ หลี่โม่มองไปที่ท่าทางตัวแทนการประมูลของฮั่วเจี้ยนเฟิง เขาอดไม่ได้ที่จะขำออกมา และคิดว่าผู้ชายคนนี้มาเล่นตลกจริง ๆ “ไม่รู้หรอกนะว่าตัวแทนประมูลของใครกัน น่าเสียดายมาก ถ้าไม่ไปเล่นตลก” เมื่อผู้ดำเนินการประมูลได้ยินราคา 60 ล้านหยวน ทันใดนั้น อะดรีนาลีนก็หลั่งออกมาในปริมาณมาก ความดันโลหิตเพิ่มขึ้น และสีหน้าก็แดงฉาน ในฐานะผู้ดำเนินการประมูล เขาจำเป็นต้องทราบข้อมูลทุนและช่วงมูลค่าของสินค้าแต่ละรายก
Latest chapter
