เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 301
บทล่าสุด
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 314
สีหน้าของเจิ้งเจียงดูอึดอัดใจเล็กน้อย “อยู่ที่คอกวัวทางนั้นครับ”เมื่อได้ยินดังนั้น ฟู่ซือเหยียนก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติ “เกิดอะไรขึ้น?”เจิ้งเจียงเหลือบมองเสิ่นชิงซูแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปทางฟู่ซือเหยียนแล้วกล่าวอย่างจนปัญญา “ผู้ใหญ่บ้านเขาหวังดีน่ะครับ อยากจะช่วยคุณเจียงทำความสะอาดสักหน่อย ไม่อยากให้พอญาติมารับแล้วเห็นสภาพแบบนี้จะพากันเสียใจ แต่ว่าคุณเจียงเธอไม่ให้ความร่วมมือเลยครับ”“หมายความว่ายังไงคะ?” เสิ่นชิงซูจ้องหน้าเจิ้งเจียง ถามอย่างร้อนใจ “แม่ของฉันเป็นอะไรไปกันแน่?”เจิ้งเจียงทำได้เพียงมองไปที่ฟู่ซือเหยียนฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “พาพวกเราไปดูเถอะ”“ก็ได้ครับ ตามผมมา”เจิ้งเจียงพูดจบก็หันหลังเดินไปยังประตูเล็กอีกบานในสวนประตูเล็กนั้นเปิดทะลุไปยังคอกวัวของบ้านผู้ใหญ่บ้านเสิ่นชิงซูก้าวเท้าตามเจิ้งเจียงไปติด ๆเมื่อเธอเดินพ้นประตูเล็ก แล้วมองเห็นคอกวัวเบื้องหน้า ในใจของเธอก็ยังคงมีเสี้ยวความหวังเธอคิดว่า คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้ง...แต่ไม่นาน ความจริงอันโหดร้ายก็ตบหน้าเธออย่างจัง!ในคอกวัวนั้น มีร่างของผู้หญิงที่ซูบซีดจนใบหน้าเหลืองกร้านคนหนึ่งขดตัวอยู่ตรงมุ
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 313
ท่าเรือเมืองหนานเรือยอร์ชส่วนตัวลำหนึ่งจอดเทียบอยู่ที่ท่าเรือกัปตันเรือแจ้งว่าวันนี้คลื่นลมในทะเลค่อนข้างแรง ไม่สามารถทำความเร็วได้ กว่าจะถึงเกาะจินน่าจะใช้เวลาราวสี่ชั่วโมงเสิ่นชิงซูปวดหัวมากจริง ๆ พอขึ้นเรือยอร์ชเธอก็ตรงดิ่งไปหาห้องเพื่อพักผ่อนทันทีฟู่ซือเหยียนรู้ว่าเธอไม่สบาย จึงให้พนักงานหญิงบนเรือนำยาแก้เมาเรือไปให้เสิ่นชิงซูก็ไม่ได้เรื่องมาก กินยาแก้เมาเรือแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงทันทีวันนี้คลื่นลมแรงมากจริง ๆ เรือยอร์ชส่วนตัวจึงโคลงเคลงไม่หยุดเมื่อออกสู่กลางทะเลเมื่อคืนเสิ่นชิงซูพักผ่อนไม่เพียงพออยู่แล้ว ถึงแม้จะนอนอยู่ก็ยังรู้สึกทรมานอยู่ดียาแก้เมาเรือค่อย ๆ ออกฤทธิ์ เธอจึงผล็อยหลับไปอย่างสะลึมสะลือเมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็รู้สึกว่าเรือโคลงเคลงหนักกว่าเดิมเสิ่นชิงซูเลิกผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นนั่งเธอลองดูเวลา ปรากฏว่าเพิ่งจะผ่านไปแค่สองชั่วโมงเท่านั้นเธอรู้สึกท้อใจที่เวลาแต่ละวินาทีช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าในตอนนั้นเอง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นเสิ่นชิงซูสวมรองเท้า แล้วเดินไปเปิดประตูฟู่ซือเหยียนยืนอยู่ด้านนอก มองเธอด้วยแววตาสีดำลุ่มลึก “ยังไม่สบายอยู่เหร
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 312
เสิ่นชิงซูลดสายตามองมือตัวเองที่กำแน่น “ได้ยินมาว่าที่นั่นยังค่อนข้างล้าหลัง”“ก็ค่อนข้างล้าหลัง คนหนุ่มสาวส่วนใหญ่ออกไปหางานทำข้างนอกกันหมด ที่นั่นเลยเหลือแต่คนวัยกลางคนกับคนแก่เป็นหลัก”เสิ่นชิงซูสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะรวบรวมความกล้าเอ่ยถาม “แล้วแม่ของฉัน... สบายดีไหมคะ?”“เรื่องนั้น ตอนนี้ยังบอกยาก”เสิ่นชิงซูหันขวับไปมองเขา ความรู้สึกตึงเครียดแล่นปราดไปทั่วร่าง “หมายความว่ายังไง?”ในตอนนี้พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินก็นำนมอุ่นมาเสิร์ฟพอดีฟู่ซือเหยียนรับแก้วนมมา แล้วยื่นไปตรงหน้าเสิ่นชิงซู “ดื่มนมอุ่น ๆ สักแก้ว แล้วนอนพักสักงีบนะ”เวลานี้เสิ่นชิงซูจะมีอารมณ์ดื่มนมแล้วนอนหลับลงได้ยังไง“ฟู่ซือเหยียน คุณบอกความจริงฉันมาเถอะ ยังไงฉันก็ต้องเผชิญหน้ากับมันอยู่ดี!”“ในเมื่อยังไงคุณก็ต้องรู้ แล้วจะรีบร้อนไปทำไม”ฟู่ซือเหยียนยื่นแก้วนมเข้าไปใกล้เธออีกนิด “ดื่มซะ แล้วนอนหลับให้สบายสักงีบ”เสิ่นชิงซูปรายตามองแก้วนมตรงหน้า “ฉันไม่ดื่ม คุณเอาออกไป”ฟู่ซือเหยียนเลิกคิ้ว “กลัวผมจะวางยาคุณหรือไง”“ไม่ได้กลัว แต่ฉันขยะแขยง ดื่มไม่ลง” เมื่อเห็นว่าเขาไม่คิดจะบอกเรื่องอาการของแม่ เธอก็ไม่
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 311
“ใช่ ไม่ว่าฟู่ซือเหยียนจะคิดอะไรอยู่ ขอแค่เจียงเยว่หลานกลับมาหาอาซูอย่างปลอดภัย นั่นก็ถือเป็นเรื่องดีแล้ว!”......เวินจิ่งซีจอดรถที่ลานจอดของสนามบิน และเดินเข้าไปส่งเสิ่นชิงซูข้างในด้วยตัวเองฟู่ซือเหยียนยังมาไม่ถึงเสิ่นชิงซูได้รับข้อมูลเที่ยวบินจากฟู่ซือเหยียนแล้ว“ฟู่ซือเหยียนจัดเครื่องบินส่วนตัวไว้” เสิ่นชิงซูหันไปบอกเวินจิ่งซี “คุณกลับไปก่อนเถอะ”เวินจิ่งซีอารมณ์ไม่ดีนัก เขาซุกมือลงในกระเป๋ากางเกงข้างหนึ่ง ก้มหน้าพึมพำ “ผมจะรอให้เขามาก่อนแล้วค่อยไป”“ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วง แต่ไม่ต้องกังวล พอรับแม่ฉันแล้ว ฉันจะรีบกลับมาทันที”“แล้วถ้าฟู่ซือเหยียนใช้น้าเจียงมาขู่คุณล่ะ” เวินจิ่งซีแค่นเสียงเย็นชา “อย่าลืมสิว่าลูกชายสุดที่รักของเขายังรอให้คุณกลับไปเป็นแม่อยู่นะ!”“นั่นไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องคิด ตอนนี้ฉันคิดแค่ว่าจะพาแม่กลับมาได้ยังไง” แววตาของเสิ่นชิงซูแน่วแน่ “เวินจิ่งซี คุณต้องอยู่ที่นี่ ฉันยังมีเรื่องอยากให้คุณช่วย”เวินจิ่งซีเงยหน้าขึ้นมองเธอเสิ่นชิงซูมองเขาแล้วพูด “รอข่าวจากฉันนะ”......ประมาณสิบนาทีต่อมา ฟู่ซือเหยียนก็มาถึงคนที่มากับเขายังมีเส้าชิงด้วยเมื่อเส้าช
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 310
เสิ่นชิงซูเก็บสัมภาระเสร็จก็ลุกเดินไปอุ้มลูกสาว จูบใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอเบา ๆ“แม่รู้แล้วจ้ะ”เสี่ยวอันหนิงเป็นเด็กที่ได้รับความรักมากมายตั้งแต่เด็ก ในใจของเธอเต็มไปด้วยความอุ่นใจ ดังนั้นสำหรับเธอแล้ว เรื่องอย่างการที่เสิ่นชิงซูไปดูงานจึงไม่มีผลกระทบใด ๆ……ในตอนที่เสิ่นชิงซูลากกระเป๋าเดินทางลงชั้นล่าง เจี่ยงเหวินจิ่นก็ตื่นแล้วเวลานี้เจี่ยงเหวินจิ่นกับเวินจิ่งซีกำลังนั่งดื่มน้ำชาสนทนากันอยู่ที่ห้องรับแขกพอเห็นเสิ่นชิงซูลากกระเป๋าเดินทางมา ทั้งสองก็ตกใจ“ดึกขนาดนี้แล้วจะไปไหนน่ะ?”เวินจิ่งซีผุดลุกขึ้นมาตรงหน้าเสิ่นชิงซูทันที มองสำรวจเธอทีหนึ่ง พบว่าหางตาแดง ๆเขาขมวดคิ้ว “เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”เสิ่นชิงซูกำมือที่ลากกระเป๋าเดินทางแน่นเล็กน้อย“ฟู่ซือเหยียนเพิ่งโทรหาฉันค่ะ”เจี่ยงเหวินจิ่นก็ลุกเดินมาถามด้วย “เขาจะให้เธอทำอะไรอีก?”“เขาข่มขู่คุณอีกใช่ไหม? เอาเสี่ยวอันหนิงมาข่มขู่คุณใช่ไหม?” เวินจิ่งซีโมโหจนกัดฟัน “สี่ปีแล้ว เขาไม่เปลี่ยนเลยสักนิด!”“เรื่องครั้งนี้ไม่เหมือนกันค่ะ” เสิ่นชิงซูมองทั้งสอง “เขาบอกว่าเขาหาแม่ฉันเจอแล้ว”เจี่ยงเหวินจิ่นกับเวินจิ่งซีพากันอึ้ง“เขา
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 309
เสิ่นชิงซูเพิ่งเห็นข้อความ ฟู่ซือเหยียนก็โทรเข้ามาอีกครั้งนี้เธอรับสายทันทีอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย“ฟู่ซือเหยียน ข้อความที่คุณส่งมาหมายความว่ายังไง?”“เรื่องมันยาว” ฟู่ซือเหยียนน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คุณเก็บสัมภาระเดี๋ยวนี้ แล้วไปรอผมที่สนามบิน”เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว “คุณไม่บอกอะไรเลย ทำไมฉันต้องเชื่อคุณด้วย?”“ตอนนั้นที่น้าเจียงกระโดดแม่น้ำ ผมจ้างทีมค้นหานานาชาติมืออาชีพ ตอนที่ทีมค้นหาของทางตำรวจค้นหาแถบแม่น้ำหลีเจียง ทีมค้นหาของผมขยายเป้าหมายไปต่างประเทศแล้ว หลายปีนี้ไม่เคยหยุดค้นหา”เสิ่นชิงซูกำมือที่ถือโทรศัพท์แน่น “ดังนั้นความหมายของคุณคือ...แม่ฉันยังมีชีวิตอยู่?”“ข่าวทางนั้นที่ส่งมาบอกว่ายังอยู่ แต่ยังยืนยันแน่ชัดไม่ได้” ฟู่ซือเหยียนพูด “ต้องให้คุณไปเอง”เสิ่นชิงซูหลับตาลง “ฟู่ซือเหยียน ทางที่ดีคุณอย่าหลอกฉัน”“ผมตำหนิเรื่องที่น้าเตียงกระโดดลงแม่น้ำมาตลอด ผมอยากให้เธอมีชีวิตอยู่มากกว่าใคร ๆ”น้ำเสียงฟู่ซือเหยียนฟังดูจริงจังขึงขังเสิ่นชิงซูรู้สึกซับซ้อนเธอไม่เชื่อฟู่ซือเหยียนแต่ นั่นคือแม่ ขอแค่มีความหวังน้อยนิด เธอจะพลาดไม่ได้“ฉันไปกับคุณได้ แต่ฉันต้องพาคนหนึ่งไปด้วย”
บางทีคุณอาจจะชอบ
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X25.9K viewsธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม46.5K viewsภรรยาที่(ไม่)รัก
ชะนีติดมันส์24.0K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก48.5K viewsเมียทาส
สาริศา762 viewsแม่บ้านนางบำเรอของมาเฟียร้ายกาจ
พอร์นจัง313 viewsผัวแก่
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.1K viewsปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ
Sun Su699 views
