เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 300
บทล่าสุด
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 314
สีหน้าของเจิ้งเจียงดูอึดอัดใจเล็กน้อย “อยู่ที่คอกวัวทางนั้นครับ”เมื่อได้ยินดังนั้น ฟู่ซือเหยียนก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติ “เกิดอะไรขึ้น?”เจิ้งเจียงเหลือบมองเสิ่นชิงซูแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปทางฟู่ซือเหยียนแล้วกล่าวอย่างจนปัญญา “ผู้ใหญ่บ้านเขาหวังดีน่ะครับ อยากจะช่วยคุณเจียงทำความสะอาดสักหน่อย ไม่อยากให้พอญาติมารับแล้วเห็นสภาพแบบนี้จะพากันเสียใจ แต่ว่าคุณเจียงเธอไม่ให้ความร่วมมือเลยครับ”“หมายความว่ายังไงคะ?” เสิ่นชิงซูจ้องหน้าเจิ้งเจียง ถามอย่างร้อนใจ “แม่ของฉันเป็นอะไรไปกันแน่?”เจิ้งเจียงทำได้เพียงมองไปที่ฟู่ซือเหยียนฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “พาพวกเราไปดูเถอะ”“ก็ได้ครับ ตามผมมา”เจิ้งเจียงพูดจบก็หันหลังเดินไปยังประตูเล็กอีกบานในสวนประตูเล็กนั้นเปิดทะลุไปยังคอกวัวของบ้านผู้ใหญ่บ้านเสิ่นชิงซูก้าวเท้าตามเจิ้งเจียงไปติด ๆเมื่อเธอเดินพ้นประตูเล็ก แล้วมองเห็นคอกวัวเบื้องหน้า ในใจของเธอก็ยังคงมีเสี้ยวความหวังเธอคิดว่า คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้ง...แต่ไม่นาน ความจริงอันโหดร้ายก็ตบหน้าเธออย่างจัง!ในคอกวัวนั้น มีร่างของผู้หญิงที่ซูบซีดจนใบหน้าเหลืองกร้านคนหนึ่งขดตัวอยู่ตรงมุ
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 313
ท่าเรือเมืองหนานเรือยอร์ชส่วนตัวลำหนึ่งจอดเทียบอยู่ที่ท่าเรือกัปตันเรือแจ้งว่าวันนี้คลื่นลมในทะเลค่อนข้างแรง ไม่สามารถทำความเร็วได้ กว่าจะถึงเกาะจินน่าจะใช้เวลาราวสี่ชั่วโมงเสิ่นชิงซูปวดหัวมากจริง ๆ พอขึ้นเรือยอร์ชเธอก็ตรงดิ่งไปหาห้องเพื่อพักผ่อนทันทีฟู่ซือเหยียนรู้ว่าเธอไม่สบาย จึงให้พนักงานหญิงบนเรือนำยาแก้เมาเรือไปให้เสิ่นชิงซูก็ไม่ได้เรื่องมาก กินยาแก้เมาเรือแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงทันทีวันนี้คลื่นลมแรงมากจริง ๆ เรือยอร์ชส่วนตัวจึงโคลงเคลงไม่หยุดเมื่อออกสู่กลางทะเลเมื่อคืนเสิ่นชิงซูพักผ่อนไม่เพียงพออยู่แล้ว ถึงแม้จะนอนอยู่ก็ยังรู้สึกทรมานอยู่ดียาแก้เมาเรือค่อย ๆ ออกฤทธิ์ เธอจึงผล็อยหลับไปอย่างสะลึมสะลือเมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็รู้สึกว่าเรือโคลงเคลงหนักกว่าเดิมเสิ่นชิงซูเลิกผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นนั่งเธอลองดูเวลา ปรากฏว่าเพิ่งจะผ่านไปแค่สองชั่วโมงเท่านั้นเธอรู้สึกท้อใจที่เวลาแต่ละวินาทีช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าในตอนนั้นเอง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นเสิ่นชิงซูสวมรองเท้า แล้วเดินไปเปิดประตูฟู่ซือเหยียนยืนอยู่ด้านนอก มองเธอด้วยแววตาสีดำลุ่มลึก “ยังไม่สบายอยู่เหร
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 312
เสิ่นชิงซูลดสายตามองมือตัวเองที่กำแน่น “ได้ยินมาว่าที่นั่นยังค่อนข้างล้าหลัง”“ก็ค่อนข้างล้าหลัง คนหนุ่มสาวส่วนใหญ่ออกไปหางานทำข้างนอกกันหมด ที่นั่นเลยเหลือแต่คนวัยกลางคนกับคนแก่เป็นหลัก”เสิ่นชิงซูสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะรวบรวมความกล้าเอ่ยถาม “แล้วแม่ของฉัน... สบายดีไหมคะ?”“เรื่องนั้น ตอนนี้ยังบอกยาก”เสิ่นชิงซูหันขวับไปมองเขา ความรู้สึกตึงเครียดแล่นปราดไปทั่วร่าง “หมายความว่ายังไง?”ในตอนนี้พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินก็นำนมอุ่นมาเสิร์ฟพอดีฟู่ซือเหยียนรับแก้วนมมา แล้วยื่นไปตรงหน้าเสิ่นชิงซู “ดื่มนมอุ่น ๆ สักแก้ว แล้วนอนพักสักงีบนะ”เวลานี้เสิ่นชิงซูจะมีอารมณ์ดื่มนมแล้วนอนหลับลงได้ยังไง“ฟู่ซือเหยียน คุณบอกความจริงฉันมาเถอะ ยังไงฉันก็ต้องเผชิญหน้ากับมันอยู่ดี!”“ในเมื่อยังไงคุณก็ต้องรู้ แล้วจะรีบร้อนไปทำไม”ฟู่ซือเหยียนยื่นแก้วนมเข้าไปใกล้เธออีกนิด “ดื่มซะ แล้วนอนหลับให้สบายสักงีบ”เสิ่นชิงซูปรายตามองแก้วนมตรงหน้า “ฉันไม่ดื่ม คุณเอาออกไป”ฟู่ซือเหยียนเลิกคิ้ว “กลัวผมจะวางยาคุณหรือไง”“ไม่ได้กลัว แต่ฉันขยะแขยง ดื่มไม่ลง” เมื่อเห็นว่าเขาไม่คิดจะบอกเรื่องอาการของแม่ เธอก็ไม่
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 311
“ใช่ ไม่ว่าฟู่ซือเหยียนจะคิดอะไรอยู่ ขอแค่เจียงเยว่หลานกลับมาหาอาซูอย่างปลอดภัย นั่นก็ถือเป็นเรื่องดีแล้ว!”......เวินจิ่งซีจอดรถที่ลานจอดของสนามบิน และเดินเข้าไปส่งเสิ่นชิงซูข้างในด้วยตัวเองฟู่ซือเหยียนยังมาไม่ถึงเสิ่นชิงซูได้รับข้อมูลเที่ยวบินจากฟู่ซือเหยียนแล้ว“ฟู่ซือเหยียนจัดเครื่องบินส่วนตัวไว้” เสิ่นชิงซูหันไปบอกเวินจิ่งซี “คุณกลับไปก่อนเถอะ”เวินจิ่งซีอารมณ์ไม่ดีนัก เขาซุกมือลงในกระเป๋ากางเกงข้างหนึ่ง ก้มหน้าพึมพำ “ผมจะรอให้เขามาก่อนแล้วค่อยไป”“ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วง แต่ไม่ต้องกังวล พอรับแม่ฉันแล้ว ฉันจะรีบกลับมาทันที”“แล้วถ้าฟู่ซือเหยียนใช้น้าเจียงมาขู่คุณล่ะ” เวินจิ่งซีแค่นเสียงเย็นชา “อย่าลืมสิว่าลูกชายสุดที่รักของเขายังรอให้คุณกลับไปเป็นแม่อยู่นะ!”“นั่นไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องคิด ตอนนี้ฉันคิดแค่ว่าจะพาแม่กลับมาได้ยังไง” แววตาของเสิ่นชิงซูแน่วแน่ “เวินจิ่งซี คุณต้องอยู่ที่นี่ ฉันยังมีเรื่องอยากให้คุณช่วย”เวินจิ่งซีเงยหน้าขึ้นมองเธอเสิ่นชิงซูมองเขาแล้วพูด “รอข่าวจากฉันนะ”......ประมาณสิบนาทีต่อมา ฟู่ซือเหยียนก็มาถึงคนที่มากับเขายังมีเส้าชิงด้วยเมื่อเส้าช
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 310
เสิ่นชิงซูเก็บสัมภาระเสร็จก็ลุกเดินไปอุ้มลูกสาว จูบใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอเบา ๆ“แม่รู้แล้วจ้ะ”เสี่ยวอันหนิงเป็นเด็กที่ได้รับความรักมากมายตั้งแต่เด็ก ในใจของเธอเต็มไปด้วยความอุ่นใจ ดังนั้นสำหรับเธอแล้ว เรื่องอย่างการที่เสิ่นชิงซูไปดูงานจึงไม่มีผลกระทบใด ๆ……ในตอนที่เสิ่นชิงซูลากกระเป๋าเดินทางลงชั้นล่าง เจี่ยงเหวินจิ่นก็ตื่นแล้วเวลานี้เจี่ยงเหวินจิ่นกับเวินจิ่งซีกำลังนั่งดื่มน้ำชาสนทนากันอยู่ที่ห้องรับแขกพอเห็นเสิ่นชิงซูลากกระเป๋าเดินทางมา ทั้งสองก็ตกใจ“ดึกขนาดนี้แล้วจะไปไหนน่ะ?”เวินจิ่งซีผุดลุกขึ้นมาตรงหน้าเสิ่นชิงซูทันที มองสำรวจเธอทีหนึ่ง พบว่าหางตาแดง ๆเขาขมวดคิ้ว “เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”เสิ่นชิงซูกำมือที่ลากกระเป๋าเดินทางแน่นเล็กน้อย“ฟู่ซือเหยียนเพิ่งโทรหาฉันค่ะ”เจี่ยงเหวินจิ่นก็ลุกเดินมาถามด้วย “เขาจะให้เธอทำอะไรอีก?”“เขาข่มขู่คุณอีกใช่ไหม? เอาเสี่ยวอันหนิงมาข่มขู่คุณใช่ไหม?” เวินจิ่งซีโมโหจนกัดฟัน “สี่ปีแล้ว เขาไม่เปลี่ยนเลยสักนิด!”“เรื่องครั้งนี้ไม่เหมือนกันค่ะ” เสิ่นชิงซูมองทั้งสอง “เขาบอกว่าเขาหาแม่ฉันเจอแล้ว”เจี่ยงเหวินจิ่นกับเวินจิ่งซีพากันอึ้ง“เขา
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 309
เสิ่นชิงซูเพิ่งเห็นข้อความ ฟู่ซือเหยียนก็โทรเข้ามาอีกครั้งนี้เธอรับสายทันทีอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย“ฟู่ซือเหยียน ข้อความที่คุณส่งมาหมายความว่ายังไง?”“เรื่องมันยาว” ฟู่ซือเหยียนน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คุณเก็บสัมภาระเดี๋ยวนี้ แล้วไปรอผมที่สนามบิน”เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว “คุณไม่บอกอะไรเลย ทำไมฉันต้องเชื่อคุณด้วย?”“ตอนนั้นที่น้าเจียงกระโดดแม่น้ำ ผมจ้างทีมค้นหานานาชาติมืออาชีพ ตอนที่ทีมค้นหาของทางตำรวจค้นหาแถบแม่น้ำหลีเจียง ทีมค้นหาของผมขยายเป้าหมายไปต่างประเทศแล้ว หลายปีนี้ไม่เคยหยุดค้นหา”เสิ่นชิงซูกำมือที่ถือโทรศัพท์แน่น “ดังนั้นความหมายของคุณคือ...แม่ฉันยังมีชีวิตอยู่?”“ข่าวทางนั้นที่ส่งมาบอกว่ายังอยู่ แต่ยังยืนยันแน่ชัดไม่ได้” ฟู่ซือเหยียนพูด “ต้องให้คุณไปเอง”เสิ่นชิงซูหลับตาลง “ฟู่ซือเหยียน ทางที่ดีคุณอย่าหลอกฉัน”“ผมตำหนิเรื่องที่น้าเตียงกระโดดลงแม่น้ำมาตลอด ผมอยากให้เธอมีชีวิตอยู่มากกว่าใคร ๆ”น้ำเสียงฟู่ซือเหยียนฟังดูจริงจังขึงขังเสิ่นชิงซูรู้สึกซับซ้อนเธอไม่เชื่อฟู่ซือเหยียนแต่ นั่นคือแม่ ขอแค่มีความหวังน้อยนิด เธอจะพลาดไม่ได้“ฉันไปกับคุณได้ แต่ฉันต้องพาคนหนึ่งไปด้วย”
บางทีคุณอาจจะชอบ
บ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย46.5K viewsแรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก27.4K viewsน้องเมีย (Secret)
ลำเจียก24.8K viewsภรรยาที่(ไม่)รัก
ชะนีติดมันส์24.0K viewsWhere the North Star Shines... ภายใต้แสงดาวเหนือ
จันทร์เจ้าฟากฟ้า137 viewsคลั่งรักแฟนรีเทิร์น
ลิขิตา Likita60 viewsสยบหัวใจยัยตัวร้าย
ดอกอ้อลู่ลม1.3K viewsเพียงเศษใจ
อัญจรี551 views
