บทที่ 59

“ผมไม่อยากจะพูดจาแรง ๆ กับปู่หรอกนะครับ แต่ว่ากลับบ้านของตัวเองไปเถอะ ที่นี่ไม่ใช่บ้านของผมด้วยซ้ำ ปู่ก็น่าจะรู้ ว่าผมออกมาตัวเปล่า ทุกอย่างที่มีอยู่ในตอนนี้ก็ของเซียนอวี่ทั้งนั้น ผมไม่ได้มีสิทธิ์อะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว อาหารที่กินทุกวันนี้ก็เงินที่มาจากการทำงานของเซียนอวี่ ผมน่ะ ไม่มีอะไรเป็นของตัว