LOGINฉือหว่านหมุนตัวเดินออกมาจากที่นั่นเธอเดินคนเดียวมาถึงระเบียงทางเดินยาว ขณะนั้นเอง เสียงทุ้มต่ำอบอุ่นก็ดังขึ้นจากข้างหลัง “หวานหว่าน”ฉือหว่านชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับไป เห็นฮั่วซือหานที่เดินตามออกมาเขาตามออกมาจริงๆฮั่วซือหานก้าวเข้าใกล้ “หวานหว่าน!”ฉือหว่านรีบถอยหลังหลายก้าว “อย่าเข้ามาใกล้ฉันแบบนี้! เราควรรักษาระยะห่างไว้จะดีกว่า!”เพราะในร่างของเขายังมีพิษกู่รักดียวอยู่ ยิ่งเข้าใกล้เธอมากเท่าไร เขาก็จะยิ่งเจ็บปวดทรมานมากขึ้นเท่านั้นฮั่วซือหานเป็นคนที่ถึงจะเจ็บก็ไม่เปล่งเสียงออกมา เขาไม่เคยพูดว่าทรมานแค่ไหน ทำให้ฉือหว่านไม่รู้เลยว่าเขากำลังเจ็บมากเพียงใด สิ่งเดียวที่เธอทำได้ คืออยู่ให้ห่างจากเขาเมื่อเห็นเธอถอยไป ฮั่วซือหานก็หยุดนิ่งอยู่ตรงนั้นทันทีทั้งคู่ยืนห่างกันเพียงไม่กี่ก้าว แต่ช่องว่างนั้นกลับเหมือนเหวลึกที่ไม่มีวันข้ามถึงฉือหว่านพูดเสียงเบา “ฮั่วซือหาน คุณตามฉันมามีอะไรหรือเปล่า?”ฮั่วซือหานนิ่งไปครู่หนึ่ง “ไม่มีหรอก ฉันแค่อยากเห็นหน้าเธอ”หัวใจของฉือหว่านอ่อนลงเล็กน้อย “ฉัน...”คำพูดยังไม่ทันจบ เสียงหนึ่งที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น “ซือหาน ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”ฉือห
ฟู่อวิ๋นเซินกับเย่ฮวนเอ่อร์ได้เดินไปถึงจุดจบที่มีความสุข ฉือหว่านถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่เพื่อนสนิทที่สุดของเธอ ในที่สุดก็ได้แต่งงานกับคนที่เธอรักที่สุดฉือหว่านน้ำตาคลอเบ้า มองภาพตรงหน้าอย่างพร่ามัว แล้วปรบมือให้เต็มแรงทันใดนั้นมีมือหนึ่งยื่นเข้ามาพร้อมกระดาษทิชชูฉือหว่านก้มมอง เห็นนิ้วเรียวยาวสะอาดห้าปลายนิ้วภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาว ข้อมือมีนาฬิกาเหล็กหรูราคาแพง มือคู่นั้นถือทิชชูส่งให้เธอฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เห็นว่าเป็นฮั่วซือหานฮั่วซือหานยืนอยู่ข้างๆ เธอตลอด พอเห็นเธอน้ำตาไหล เขาก็ส่งกระดาษให้ที่จริง ฉือหว่านกับฮั่วซือหานไม่ได้เจอกันมาหลายวันแล้ว ฮั่วซือหานถูกพิษกู่รักเดียว ถ้าเข้าใกล้เธอเมื่อไร เขาจะเจ็บปวดทรมานอย่างรุนแรงเพราะเหตุนี้เอง ฮั่วซือหานถึงตัดสินใจจะแต่งงานกับลี่เจียวงานแต่งของทั้งคู่เตรียมการมานาน แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เสร็จ ขนาดฟู่อวิ๋นเซินกับเย่ฮวนเอ่อร์จะแต่งแล้ว งานของพวกเขายังไม่คืบหน้าเลยวันนี้ฟู่อวิ๋นเซินขอเย่ฮวนเอ่อร์แต่งงาน เธอถึงได้เจอฮั่วซือหานอีกครั้งตอนนี้ฮั่วซือหานยื่นกระดาษให้ ฉือหว่านก็รับไว้ “ขอบคุณค่ะ”เธอกล่าวขอบคุณเหมือนพูดกับคนแป
เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งเสียอีก จริงอย่างที่ว่า ฟู่อวิ๋นเซินชอบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ ทุกการตัดสินใจของเขาล้วนมีเงาของเธออยู่ในนั้นทั้งสองคนจากที่รักกันตั้งแต่วัยเยาว์ จนมาถึงวันที่จะก้าวเข้าสู่ประตูวิวาห์ วันนี้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบที่สุดสองชั่วโมงต่อมา ช่างทำเล็บพูดว่า “คุณเย่ ทำเล็บเสร็จแล้วค่ะ ถ้าไม่ถูกใจก็ยังแก้ได้อยู่นะคะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้ม “ฉันชอบมากเลย ไม่ต้องแก้แล้วค่ะ”เธอหันไปมองฟู่อวิ๋นเซิน “ประธานฟู่ สวยไหม?”ตลอดสองชั่วโมงนั้น ฟู่อวิ๋นเซินนั่งรออยู่บนโซฟาอ่านหนังสือพิมพ์ พอได้ยินเสียงเธอ เขาก็ลุกขึ้น เดินมาหาเย่ฮวนเอ่อร์ แล้วจับมือเธอไว้ทั้งสองข้าง “สวยมาก”เย่ฮวนเอ่อร์หัวเราะ “ฉันก็ว่าสวยเหมือนกัน!”ไม่นานหลังจากนั้น บางสิ่งก็ถูกสวมลงบนนิ้วของเธอ เธอก้มลงมอง แล้วเห็นว่าเป็นแหวนเพชรวงหนึ่งฟู่อวิ๋นเซินสวมแหวนเพชรลงบนมือของเธอเย่ฮวนเอ่อร์ชะงัก “ประธานฟู่ นี่คุณทำอะไรน่ะ?”ฟู่อวิ๋นเซินค่อยๆ คุกเข่าข้างหนึ่งลง “ฮวนเอ่อร์ ฉันอยากขอเธอแต่งงาน”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจ “แต่คุณก็เคยขอฉันแต่งงานไปแล้วนี่คะ!”ทันใดนั้น “ฟึ่บ” ผ้าม่านถูกเปิดออก เธ
ฟู่อวิ๋นเซินไม่แม้แต่จะมองฮั่วเสวียนอีกครั้ง “พาเธอไป!”ฮั่วเสวียนถูกนำตัวไปแล้วซูอินไม่มีความสงสารเหลืออยู่เลย สำหรับเธอ ฮั่วเสวียนคือคนที่สมควรได้รับผลกรรมของตัวเองซูอินหันมองเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ ฮั่วเสวียนถูกจับไปแล้ว เรื่องนี้ในที่สุดก็จบสักที”ฟู่อวิ๋นเซินกล่าว “ฉันจะให้ทีมทนายของฟู่ซื่อกรุ๊ปยื่นฟ้องฮั่วเสวียน ฮั่วเสวียนจะไม่มีวันออกจากคุกไปได้ตลอดชีวิต”พูดจบ ฟู่อวิ๋นเซินวางมือลงบนหน้าท้องของเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้ม “แน่นอนว่าฉันไม่เป็นอะไร ฉันสบายดี ลูกก็สบายดีด้วย”ฟู่อวิ๋นเซินพูดเสียงต่ำ “ตอนแรกฉันไม่เห็นด้วยกับแผนนี้เลยนะ ตอนนี้เธอตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว ทั้งเธอและลูกจะมีอันตรายไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว!”แผนการแผนซ้อนแผนนี้เป็นสิ่งที่เย่ฮวนเอ่อร์เป็นคนคิดขึ้นเอง ตอนแรกฟู่อวิ๋นเซินไม่ยอมอย่างเด็ดขาด เพราะมันเสี่ยงเกินไป ใครจะรู้ว่าฮั่วเสวียนซึ่งสติไม่สมประกอบจะทำเรื่องบ้าคลั่งอะไรออกมา เขาเพียงต้องการให้เย่ฮวนเอ่อร์กับลูกปลอดภัยดีเท่านั้นแต่เย่ฮวนเอ่อร์ยืนยันจะทำ ฟู่อวิ๋นเซินจึงต้องเคารพการตัดสินใจของเธอและร่วมมือด้วย ทั้ง
ซูอิน “หวังเสวียน เธอน่าจะประหารไม่หมด คุกต่างหากคือที่พำนักที่ดีที่สุดของเธอ!”หวังเสวียนถอยหลังไปสองก้าวว่า “ฉันรู้แล้ว ฉันรู้แล้ว ทั้งหมดนี้เป็นแผนของพวกคุณ ใช่ไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์กล่าวว่า “หวังเสวียน เธอเพิ่งเริ่มมีสติกลับมา ที่เธอทำโง่เมื่อครู่นี้มันตลกมากจริงๆ”หวังเสวียนกล่าวว่า “เย่ฮวนเอ่อร์ ซูอิน แล้วก็คุณฟู่อวิ๋นเซิน พวกคุณสามคนร่วมมือกันตั้งนานแล้ว!”ซูอินกล่าวว่า “ใช่แล้ว! ห้องรับแขกมีวงจรปิด บันทึกทันทีตอนที่เธอวางยาพิษไว้ เราจึงใช้แผนตอบโต้ ฉันเอาซุปไก่ไปส่งที่โรงพยาบาล ให้โรงพยาบาลออกใบรับรองการเสียชีวิตปลอม แล้วกลับไปหาเธอ ทำให้เธอเผลอพูดสารภาพทุกความผิดด้วยปากของเธอเอง!”สีหน้าของหวังเสวียนซีดไปในทันทีจนหมด เธอไม่คิดว่าซูอินจะร่วมมือกับฟู่อวิ๋นเซินและเย่ฮวนเอ่อร์ตั้งแต่แรกแล้วหวังเสวียน “ซูอิน เธอรู้ได้ยังไงว่าสามคนอันธพาลพวกนั้นเป็นคนที่ฉันจ้างมา?”เย่ฮวนเอ่อร์ “หวังเสวียน จะมีอะไรบังเอิญขนาดนั้นได้ยังไง ฉันให้อวิ๋นเซินสืบเกี่ยวกับเธอ แล้วอวิ๋нเซินก็หาคนอันธพาลสามคนนั้นมาสามารถเปิดโปงตัวตนที่แท้จริงของเธอต่อหน้าซูอินได้ หวังเสวียน โอ้ไม่ ฉันไม่ควรเรียกเธอว่าหวัง
ฟู่อวิ๋นเซินมาแล้ว!หวังเสวียนรอฟู่อวิ๋นเซินมาตลอด มองซ้ายมองขวา เฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ อยากให้เขามาเสียทีตอนนี้เขามาแล้ว หวังเสวียนถึงกับเลือดขึ้นหน้า เอ่ยด้วยความดีใจว่า “ประธานฟู่ คุณมาพอดีเลย! รีบจับซูอินไว้เร็ว!”ฟู่อวิ๋นเซินพาคนมาล้อมไว้ เขามองหวังเสวียนด้วยสายตาเย็นเฉียบหวังเสวียนมีท่าทางคล้ายคนเสียสติ “ประธานฟู่ เป็นซูอินนั่นแหละที่ฆ่าฮวนเอ่อร์! เดิมทีเธอคิดจะหนีขึ้นเรือแต่หนีไม่สำเร็จ คุณมาพอดีเลย รีบจับเธอไปเพื่อแก้แค้นให้ฮวนเอ่อร์เถอะ!”ซูอินมองหวังเสวียน “หวังเสวียน เธอรู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา? ถึงตอนนี้แล้วยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นอีกเหรอ?”ฟู่อวิ๋นเซินหัวเราะเย็น “หวังเสวียน ตกลงใครกันแน่ที่วางยาฆ่าฮวนเอ่อร์?”หวังเสวียนยกมือชี้ไปที่ซูอิน “ประธานฟู่ เป็นซูอินนั่นแหละ! เธอใส่ยาพิษในซุปไก่แก่ แล้วป้อนให้ฮวนเอ่อร์กินกับมือ ทำให้ฮวนเอ่อร์ตาย! เรื่องนี้คุณก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? ตอนแรกคุณให้คนจับเธอไว้ แต่เธอดันหนีออกมาได้ เธอคิดจะหนีไป!”ซูอินหัวเราะเยาะ “หวังเสวียน เป็นเธอต่างหากที่ฆ่าฮวนเอ่อร์!”หวังเสวียนว่า “ประธานฟู่ อย่าฟังซูอินนะ เธอต่างหากคือฆาตกรตัวจริง!”ฟ