บทที่ 375

“นั่นน่ะสิ”

พวกเหรินจี่เฟิง ฉีอวี้หมิงก็อยู่ด้วย

พวกเขาไม่รู้เรื่องความแค้นระหว่างหรงฉือกับตระกูลหลินและตระกูลซุน ตอนที่คุณย่าหลินบอกกับแขกว่าจำคนผิด ก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ

หลินลี่ไห่และหลินลี่หลานฟังแล้ว ก็ไม่มีใครเอ่ยปากพูดแทนหรงฉือ

ซุนลี่เหยาเห็นแล้วรู้สึกสะใจอย่างมาก

เจี่ยนเนี่ยนมองแล้วอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่คนอยู่เยอะ เธอก็ไม่กล้าเอ่ยปากจึงก้มหน้าลง

ตอนนี้ คุณยายหรง หรงสวิน และหรงอวิ๋นเฮ่อเดินออกมาจากลิฟต์พอดี

“พี่ครับ?”

เมื่อออกจากลิฟต์ก็เห็นว่ามีคนอยู่เต็มไปหมด หรงสวินและหรงอวิ๋นเฮ่อยังไม่ทันได้มีการตอบโต้อะไร ก็เห็นหรงฉือที่กำลังจะเดินออกไปอยู่ไกล ๆ

หรงฉือได้ยินเสียงของหรงอวิ๋นเฮ่อ จึงหันหน้ากลับไปมองเห็นว่าเป็นพวกคุณยายและพี่น้องของตัวเอง

ไม่นานนัก พวกหรงอวิ๋นเฮ่อและคุณยายหรงก็เห็นเฟิงถิงเซิน

แต่ในขณะเดียวกันคุณยายหรงก็เห็นหลินลี่ไห่ ซุนเยว่ชิง คุณย่าหลินและคนอื่น ๆ เช่นกัน

หรงฉือเม้มปาก หันตัวเดินกลับไปหาคุณยายหรง เข้าไปประคองคุณยายหรงพลางกล่าว “คุณยายคะ งานแต่งอยู่ทางนั้นค่ะ”

งานวันเกิดของคุณย่าหลินครั้งนี้ได้เชิญเพื่อนสนิทและผู้มีอิทธิพลของเมืองเหยียนเฉิงมาส่ว