LOGINShare
บทที่ 1
Last Updated:
2025-05-07 14:50:30ในงานแต่งของข้าราชการทหารเรือ..
"สวัสดีครับ" คนที่เอ่ยทักทายก็คือนายอิทธิพลหรือเรียกอีกอย่างว่าพ่อเลี้ยงอิทธิพลบิดาของเจ้าบ่าวในคืนนี้ "สวัสดี" บุญนำคือพ่อของเจ้าสาว "ผมเป็นพ่อเจ้าบ่าว" พ่อเลี้ยงอิทธิพลเห็นท่าทางอีกฝ่ายไม่อยากคุยด้วยก็เลยแนะนำตัว เพราะทั้งสองเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก "อ้าวเหรอครับสวัสดีครับท่าน" ดวงตาที่แข็งกร้าวเมื่อสักครู่เปลี่ยนไป สองมือของบุญนำพนมขึ้นมากราบไหว้อย่างสวยงาม "กระผมไม่รู้ว่าท่านเป็นบิดาของลูกเขยกระผม" "เราพูดกันปกติเถอะครับ" "มิได้หรอกครับท่านกระผมเป็นแค่ผู้น้อย" "พ่อคะ!" วันจันทร์พยายามปรามพ่อไม่ให้ทำพฤติกรรมแบบนี้ วันจันทร์ก็คือน้องสาวของเจ้าสาว พี่สาวของเธอคือนาวาโทคะน้า "เงียบ!!" ศรีไพรตะคอกบุตรสาว "คนนี้ก็ลูกสาวของพวกคุณหรือครับ" พ่อเลี้ยงอิทธิพลมองดูสาวสวยที่นั่งเคียงข้างอยู่กับแม่เจ้าสาว "ใช่แล้วเจ้าค่ะ" วันจันทร์รู้สึกอายเวลาพ่อกับแม่เจอคนรวยมีฐานะก็ชอบเป็นแบบนี้ ไปเอาคำศัพท์พวกนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ ตอนที่กำลังคิดเรื่องพ่อกับแม่อยู่ วันจันทร์แอบมองดูพ่อสามีของพี่สาว สายตาท่านมองเธอแปลกๆ รูปร่างหน้าตาของวันจันทร์ก็ไม่ได้ด้อยไปจากคะน้าคนเป็นพี่สาว และบ้านนี้ลูกสาวสวยกันทุกคน "ทำไมหรือครับ คุณท่านสนใจลูกสาวของผมเหรอ" "พ่อ!" วันจันทร์เหลือจะทนแล้วก็เลยเสียมารยาทลุกขึ้น "วันจันทร์นั่งลง!" มือของแม่เอื้อมไปกระชากตัวลูกสาวให้นั่งลง แต่วันจันทร์ก็สะบัดมือออกแล้วเดินไปจากโต๊ะนั้น "แบบนี้แหละที่เราต้องการ" พ่อเลี้ยงอิทธิพลมองตามหลังเด็กสาว ถึงแม้เธอจะไม่เด็กแล้วแต่สำหรับพ่อเลี้ยงอิทธิพลเธอเด็กมาก "เมื่อสักครู่คุณท่านพูดว่าอะไรนะครับ" "ผมอยากได้ลูกสาวของพวกคุณ" พอคำนี้ออกจากปากพ่อเลี้ยงอิทธิพล บุญนำก็หันมองหน้าภรรยา ส่วนศรีไพรก็มองหน้าสามีแบบไม่ได้นัดหมายกันเลย "ถ้าเป็นแบบนี้เราก็รวยตายน่ะสิ" บุญนำคนเป็นสามีกระซิบพูดกับภรรยา เพราะดูท่าแล้วพ่อเลี้ยงคนนี้คงสนใจลูกสาวคนรอง ถ้ารู้ว่าจะมีแต่คนรวยๆ มาร่วมงานแต่งคงขนลูกสาวมาทั้งบ้านแล้ว "แกก็ลองถามท่านดูหน่อยสิ" "จะให้กูถามอะไรวะ" ถึงแม้ว่าทั้งสองจะไม่ทะเลาะกันแต่คำพูดก็ประมาณนี้อยู่แล้ว "ทำไมต้องให้ได้สอนด้วย ลูกชายให้ได้ตั้งสองล้าน แกไม่คิดเหรอว่าคนพ่ออาจจะให้เยอะกว่านั้น" สองล้านที่ศรีไพรพูดถึงก็คือค่าสินสอด ที่จริงเรียกไปแค่ล้านเดียว แต่พายุเพิ่มให้อีกหนึ่งล้านบาทเพื่อไม่ให้พ่อกับแม่ของเธอมายุ่งเกี่ยวกับชีวิตลูกสาวอีก ก็เป็นเสียแบบนี้ใครเขาอยากให้มายุ่งกับเมียรักล่ะ พายุหรือนาวาโทพายุที่พูดถึงก็คือลูกชายคนรองของพ่อเลี้ยงอิทธิพล ที่แต่งงานกับคะน้าพี่สาวของวันจันทร์ (ทั้งสองอยู่ในเรื่องลวงรักแฟนเก่านะคะ) "คุยกับผมมาได้เลยครับ ไม่ต้องเกรงใจเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว" พ่อเลี้ยงอิทธิพลเห็นสองสามีภรรยากระซิบพูดคุยแถมยังมองมาที่ท่าน "กระผมคิดว่าท่านสนใจลูกสาวคนกลางของกระผมใช่ไหมครับ" "ใช่" "นั่นไงฉันว่าแล้ว ถามต่ออีกสิ" คนเป็นภรรยาสะกิดสามีให้พูดต่อ "ลูกสาวผมยังไม่เคยมีแฟน ถ้าคุณท่านสนใจเราคงต้องคุยเรื่องราคากันหน่อยครับ" "?" อิทธิพลคิดไว้แล้วว่าพ่อกับแม่ของลูกสะใภ้ต้องเป็นคนแบบนี้แน่ แต่ทำไมดูลูกสาวทั้งสองไม่เหมือนพ่อแม่เลย "ได้สิ" "พ่อๆๆ" ศรีไพรสะกิดสามีไว้ก่อน เพราะถ้าพูดเรื่องเงินต้องให้แบ่งกันลงตัว "อะไรของมึงวะเงียบไว้เถอะน่า!" "คนพี่ได้สองล้านคนน้องห้าม น้อยหน้ากันเข้าใจไหม" ศรีไพรยังกระซิบบอกสามี "ได้ๆๆ" พอตอบภรรยาแล้วบุญนำก็หันมาหาพ่อเลี้ยงอิทธิพล "คุณท่านคิดว่าจะให้ผมได้เท่าไรครับ" "พวกคุณจะไม่ถามเลยเหรอว่าผมต้องการลูกสาวพวกคุณไปทำอะไร" "เรื่องนั้นแล้วแต่คุณท่านเลยครับ ผมอยากให้คุณท่านเอ็นดูลูกสาวผมให้มากก็พอแล้ว" บุญนำคิดว่าพ่อเลี้ยงอิทธิพลคงอยากได้ลูกสาวตัวเองไปเป็นอนุภรรยา "เรื่องนี้เรารู้กันแค่สามคน พวกคุณทำได้ไหมล่ะ" "ได้สิเจ้าคะ" ศรีไพรตกปากรับคำไปอย่างไว "งานแต่งเจ้าพายุเสร็จเราค่อยคุยเรื่องนี้กันอีกที" พูดจบพ่อเลี้ยงอิทธิพลก็เดินเข้าไปหาเจ้าบ่าวเจ้าสาวเพราะใกล้ฤกษ์ส่งตัวเข้าหอแล้ว "คนจะรวยช่วยไม่ได้ อยู่ดีๆ บุญเก่าก็นำพา" "นำพาอะไร เงินที่ได้ไปเอาไปเล่นการพนันหมดหรือยัง" เงินที่ศรีไพรพูดถึงก็คือเงินหนึ่งล้านบาทที่แบ่งกับสามี "คุยกันแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวเรื่องเงินของกันและกัน ตัวเองก็ใช่ย่อยที่ไหน" "อย่ามาพูดมากนะเห็นไหมนั่นเขาจะส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้วรีบไปสิ!" พอสามีพูดให้บ้างก็รีบหาเรื่องเลี่ยง หลังส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอเสร็จ ญาติที่มาจากทางไกลก็กลับมาพักโรงแรมเดิม "ผมกลับก่อนนะพ่อ" "แกจะรีบกลับไปไหนรอกลับพรุ่งนี้พร้อมกัน" "งานแต่งจบแล้วทำไมต้องรอด้วย พ่ออยากอยู่ก็อยู่ต่อเองสิ" "ไอ้ใหญ่!"
Related chapters
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 2
"อะไรของพ่ออีก ให้มาร่วมงานแต่งลูกชายพ่อ ผมก็มาแล้วนี่ไง" "นั่นน้องชายของแกอย่าพูดแบบนี้อีก" "หึ!" "พรุ่งนี้ค่อยกลับพร้อมกัน คืนนี้ไปพักห้องที่เตรียมไว้" "แล้วลูกน้องผมล่ะ" "เรื่องลูกน้องนี่ก็เหมือนกัน แกจะขนมาทำไม ไม่ได้ไปออกรบที่ไหนสักหน่อย" "ไม่เอามาด้วยได้เหรอ" ชายหนุ่มพูดแค่เบาๆ เพราะศัตรูของเขาพร้อมจะประจันหน้ากันตลอดเวลา "แกจะทำยังไงกับพวกมันก็ได้..แต่คืนนี้แกต้องพักที่โรงแรมนี้" พูดจบพ่อเลี้ยงอิทธิพลก็เดินนำหน้าเข้าไปในโรงแรมก่อน "เอาไงดีครับพ่อเลี้ยง" เชี่ยวชาญคือลูกน้องคนสนิทของพันฤทธิ์หรือรู้จักกันในนามพ่อเลี้ยงใหญ่ "จะเอายังไงล่ะ พวกมึงก็เปิดโรงแรมที่นี่แหละนอนไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่" พันฤทธิ์ไม่เคยเกรงกลัวใครแม้แต่พ่อ แต่ตอนนี้ที่เชื่อฟังเพราะมีเรื่องให้พ่อช่วย [ที่จอดรถของโรงแรม] "ทำไมเราไม่กลับเลยล่ะแม่" เพราะถึงยังไงพี่เขยก็ให้รถตู้ไปส่งถึงที่บ้าน "จะรีบกลับไปไหน มีที่พักสวยหรูขนาดนี้ก็พักไปก่อนสิ" "มัวคุยอะไรกันอยู่ลงรถได้แล้ว" บุญนำที่นั่งอยู่ด้านหลังรอให้แม่กับลูกลงจากรถ วันจันทร์จำเป็นต้องเดินตามพ่อกับแม่เข้าไปในโรงแรม "นี่ห้องของลูกรับกุญแจไป
Last Updated : 2025-05-07จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 3
แกร็ก! ถ้าห้องนี้เธอไม่ได้อยู่คนเดียวคนที่รอเข้าห้องน้ำคงต้องบ่นแน่ เพราะเข้าเป็นชั่วโมงเลย ออกมาหญิงสาวก็ใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวกับที่ถือเข้าไปในห้องน้ำเช็ดผมออกมาด้วย แถมเธอยังฮัมเพลงแบบมีความสุข ห้องสวยขนาดนี้ใครจะไม่มีความสุขล่ะ "ใคร?" วันจันทร์เหมือนว่าเธอไม่ได้อยู่ในห้องนี้คนเดียว แต่จะมีใครเข้ามาได้ เพราะห้องนี้พี่เขยเปิดไว้ให้เอง "เราคงคิดมากไป"หญิงสาวหันกลับมามองตัวเองในกระจก ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า เธอขยับซ้ายทีขวาที เพื่อสำรวจรูปร่างของตัวเอง "เชอะ! ไม่ได้กินฉันหรอกไอ้เสี่ยบ้ากาม""??" คนที่ยื่นหน้าออกมาแอบมอง รีบขยับตัวเข้าไปในซอกมุมของห้องนั้นอย่างไวเพราะคิดว่าเธอเห็นแล้ววันจันทร์เดินมาเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าที่เธอนำติดตัวมาด้วยเพื่อจะเอาชุดออกมาใส่"หือ?" ห้องนี้มีผีหรือเปล่า ทำไมเหมือนมีสายตามองเรา เธอเคยได้ยินเรื่องเล่าของแขกที่มาพักโรงแรมหรู ก็นึกกลัวขึ้นมา "คงไม่ใช่หรอกมั้ง ป่านนี้คงไปผุดไปเกิดหมดแล้ว"หญิงสาวนำชุดนอนตัวบางออกมาสวมใส่โดยไม่ใส่ชุดชั้นใน เธอคิดว่านอนคนเดียวจะใส่ไปเพื่ออะไรอึดอัดเปล่าๆ"เอือก" เสียงกลืนน้ำลายของคนที่ซ่อนอยู่ในห้องนั้นก่อนที่จะนอนวันจันท
Last Updated : 2025-05-07จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 4
ณ.อำเภอหนึ่งของจังหวัดเชียงราย"ทำไมเราถึงมาไกลกันขนาดนี้คะ" ถามทีไรก็ถูกแม่ว่าทุกที แต่ก็อดถามไม่ได้เพราะนั่งรถมาเกือบจะ 24 ชั่วโมงแล้ว"ไม่ต้องถามมากหรอกเดี๋ยวก็ถึงแล้ว" เพราะศรีไพรเห็นป้ายทางเข้าตอนที่เลี้ยวเข้ามา"แค่อยากเที่ยวภูเขาแวะที่เชียงใหม่ก็ได้นี่แม่" ทางที่วิ่งเข้ามาตั้งแต่ถนนใหญ่มีแต่ภูเขาและต้นไม้ใหญ่ปกคลุมยังไม่นานรถก็มาจอดหน้าบ้านไม้สักหลังใหญ่ ไม่ใหญ่ธรรมดาสิใหญ่และกว้างขวางมากด้วย"โรงแรมเหรอแม่""ลงรถได้แล้ว""เราจะอยู่กันกี่วันคะ" วันจันทร์ถามแม่ขณะที่ลงมายืนยืดเส้นยืดสายอยู่"เอากระเป๋าตัวเอง" ศรีไพรถูกสามีสั่งไม่ให้พูดเรื่องนั้นแล้วก็เลยไม่ตอบคำถามลูกวันจันทร์เดินอ้อมไปเอากระเป๋าตัวเองที่อยู่หลังรถ"โรงแรมอะไรทำไมเหมือนบ้านคนจัง""ถามอะไรมากมายตามมาเถอะน่า"หญิงสาวถือกระเป๋าเดินตามพ่อกับแม่เข้ามา พอพวกเธอถือของไปแล้วรถตู้คันนั้นก็ขับออกไป"แล้วรถเขาจะไปไหนคะแม่""จะถามอะไรนักหนา""ที่นี่ไกลบ้านคนจะตาย แล้วเราจะกลับออกไปกันยังไง" เพราะบ้านหลังนี้อยู่บนเนินเขา และอาณาเขตแถวนี้ก็ไม่เห็นมีบ้านคนเลย "ว่าแต่ที่นี่ก็สวยมากเลยนะ""มากันแล้วเหรอ" เสียงทุ้มของชายวัยกลาง
Last Updated : 2025-05-07จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 5
"คุณพ่อกับคุณแม่ล่ะคะ" วันจันทร์เดินตามพ่อเลี้ยงอิทธิพลกลับมาก็ไม่เห็นพ่อกับแม่แล้ว"นั่งก่อนสิหนู""ฉันถามว่าพ่อกับแม่ฉันไปไหน" นอกจากจะไม่นั่งแล้วเธอยังเดินออกมาหน้าบ้าน เพื่อมองหาพ่อกับแม่"หนูไม่ต้องหาแล้ว""คุณหมายความว่ายังไง?""ฉันว่าหนูขึ้นไปพักห้องที่เตรียมไว้ให้ดีกว่า""ฉันถามว่าพ่อกับแม่ไปไหน!"แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง จนทั้งสองหันมองไปพร้อมกัน"ตีบทแตกดีนี่""ลงมาทำไม""หึ!" ผู้หญิงคนที่ปรบมืออยู่เมื่อสักครู่ มองด้วยหางตาแล้วก็เดินผ่านหน้าไปวันจันทร์ไม่ถามอะไรอีกแล้ว เธอรีบออกมาจุดที่รถตู้มาส่ง"พ่อคะ แม่คะ" หญิงสาวตะโกนเสียงดังเรียกพ่อกับแม่ แต่เสียงที่สะท้อนกลับมาก็มีแค่เสียงสัตว์ป่า"นั่นหนูจะไปไหน" พ่อเลี้ยงอิทธิพลเห็นว่าวันจันทร์เดินออกไปทางถนน "ไปตามกลับมา" พอเธอไม่ตอบพ่อเลี้ยงก็เลยสั่งลูกน้องให้ตามไปพาตัวเธอกลับมา"ถอยไปนะ" หญิงสาวถูกดักหน้าดักหลังไว้"เชิญคุณกลับเข้าบ้านดีกว่าครับ""ฉันบอกให้พวกแกถอยไปไง ไอ้พ่อเลี้ยงหื่นกามนั่นซื้อตัวฉันใช่ไหม!""เรื่องนั้นพวกผมคิดว่าคุณกลับไปถามพ่อเลี้ยงเองดีกว่านะครับ" ลูกน้องคนที่พูดขยับชายเสื้อออก เพื่อให
Last Updated : 2025-05-07จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 6
ก๊อก ก๊อกวันจันทร์ค่อยๆ ก้าวเข้ามา ใกล้ประตูอยากรู้ว่าเป็นใครที่มาเคาะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะเธอกลัวว่าจะเป็นไอ้พ่อเลี้ยงหื่นกามนั่นก๊อก ก๊อก "เอาข้าวมาให้ค่ะ" คนที่มาเรียกเห็นว่าข้างในเงียบก็เลยพูดก่อนแกร็ก.."ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวรับถาดอาหารมาแล้วก็รีบปิดประตู เพราะตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วกลัวว่าตาแก่นั่นจะบุกเข้ามาในห้องชั้นสองอีกโซนหนึ่ง..บ้านหลังนี้ถูกแบ่งเป็นโซนให้แต่ละคนได้ใช้ชีวิตโดยไม่ต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกัน ภรรยาของอิทธิพลอยู่ในบ้านหลังนี้มีทั้งหมดสามคนรวมทั้งภรรยาหลวง ที่กนกจันทร์ยอมให้สามีพาเมียน้อยเข้าบ้านได้เพราะสามีสัญญาว่าจะหยุดอยู่แค่นี้"แต่พ่อก็ไม่ทำตามสัญญาที่พูดไว้" หลังทานข้าวเสร็จพันฤทธิ์ก็ตามแม่ขึ้นมาบนห้องนอนของแม่"เรื่องของเขาปล่อยเขาไปเถอะลูก" นางต้องกล้ำกลืนฝืนทนพูดแบบนี้ออกมา เพราะไม่อยากให้ลูกเกลียดพ่อ แต่ในใจนั้นทุกข์หนักมาก ยิ่งผู้หญิงคนนั้นเป็นสาวแถมสวยสะพรั่งขนาดนี้ มีหวังพินัยกรรมที่เขียนไว้คงได้เขียนขึ้นมาใหม่แน่"แม่เห็นหน้ามันหรือยัง" เขายังไม่รู้หรอกว่าพ่อพาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้านกนกจันทร์พยักหน้าตอบลูกไป "มันพูดอะไรไหมตอนเห็นแม่" ยอมตามผู้ชายแ
Last Updated : 2025-05-07จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 7
"ทำไมฉันต้องเลือกด้วย..คุณให้เหตุผลมาก่อน" อยากจะโวยวาย แต่ที่นี่มันถิ่นของเขา แค่กระดิกตัวเธอก็คงเหลือแต่วิญญาณ"ถ้าหนูไม่เลือกงั้นแสดงว่าหนู.." "ฉันเลือกลูกชายของคุณ" ใช้น้ำเสียงและแววตาแบบนี้คงคิดว่าเธอจะเลือกคนแก่คราวพ่อแบบตัวเองล่ะสิ เอาวะหวังว่าลูกไม้คงหล่นไม่ไกลต้นนะ"โอเค.. งั้นเรามาคุยกันต่อ" ทีแรกก็แอบลุ้นเผื่อเด็กอยากกินของมีอายุหน่อย "เจ้าใหญ่ลูกชายคนโตของฉัน เป็นคนดื้อรั้น หัวแข็ง หนูสามารถจะเอามันอยู่ไหมล่ะ"วันจันทร์ไม่ได้ตอบทันที เพราะนึกขำอยู่ในใจ โตจะเป็นควายอยู่แล้วยังทำนิสัยเหมือนเด็กเหรอจนพ่อต้องหาพี่เลี้ยง "เอาอยู่""หนูรับปากแล้วนะ""ค่ะ" ตอนนี้ให้เป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่ตาแก่คนนี้"หนูอยากถามอะไรเกี่ยวกับลูกชายของฉันไหม" พ่อเลี้ยงอิทธิพลเห็นว่าเธอรับปากโดยไม่ถามเลย"ไม่ค่ะ""นิสัยหลักๆ ที่ฉันอยากให้หนูช่วยขัดเกลามันก็คือนิสัยเจ้าชู้""ห๊า?" วันจันทร์ถึงกับเสียงสูง ทีแรกคิดว่าลูกไม้จะหล่นไม่ไกลต้น แต่ที่ไหนได้.."ถ้าหนูช่วยหยุดมันเรื่องนี้ได้ หนูอยากได้อะไรฉันก็จะให้" พ่อเลี้ยงอิทธิพลคิดว่าถ้าเธอคนนี้เอาลูกชายอยู่เรื่องผู้หญิง เรื่องอื่นคงจะไม่ยากสำหรับเธอ เพราะถ้
Last Updated : 2025-05-07จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 8
หญิงสาวที่ยืนหลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ ค่อยๆ มองส่องออกมาดู ว่าผู้ชายคนนั้นจะหน้าตาเป็นยังไง แต่มองไปยังไม่พ้นต้นไม้เลยก็เห็นร่างของใครบางคนมายืนขวางอยู่ด้านหน้าขาเรียวค่อยๆ ก้าวถอยไปด้านหลัง "โอ๊ย" ทีแรกคิดว่าจะมีแค่ข้างหน้าแต่พอถอยหลังมา ร่างของเธอก็ชนเข้ากับใครอีกคนวันจันทร์กำลังจะขยับไปทางที่ไม่มีคนอยู่ แต่ก็ไม่ทัน "พวกนายเป็นใครปล่อยฉันนะ!" คนตัวเล็กพยายามดิ้นให้หลุดจากผู้ชายที่ล็อคตัวเธออยู่"ถ้าไม่อยากตายหุบปาก" คนที่พูดส่งสัญญาณบอกอีกคน ให้ตามลงมาจากเนินเขา เพราะพวกเขาไม่ได้พาเธอไปจุดจอดรถ ถ้าไปตรงนั้นมีหวังคนของพ่อเลี้ยงอิทธิพลได้เห็นแน่"โอ๊ย" วันจันทร์พยายามหยุด แต่ทางที่ลงมันชันมาก อีกฝ่ายใช้แรงนิดเดียวก็ทำให้ร่างของเธอลื่นไถลตามลงไปได้ พอลงมาถึงก็เห็นมีถนนเล็กๆ เส้นหนึ่งตัดผ่านทางนี้ ยืนอยู่ครู่หนึ่งก็มีรถวิ่งเข้ามาจอด"พวกนายปิดตาฉันทำไม" หญิงสาวที่ถูกมัดมือไว้พยายาม ที่จะมองดูว่าคนพวกนี้จะพาเธอไปไหน"ให้ผมขับเองดีกว่าครับพ่อเลี้ยง" ลูกน้องอีกคนเดินอ้อมไป แล้วคนที่มันเรียกว่าพ่อเลี้ยงก็ลงจากรถ เดินมาขึ้นนั่งด้านหลังข้างๆ เธอที่ถูกจับมัดตัวอยู่"พวกแกเป็นใคร ใช่พ่อเลี้ยง
Last Updated : 2025-05-07จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 9
"พวกมึงนี่ไม่ดูอะไรเลย" พันฤทธิ์นึกขำที่เปิดหน้าต่างเธอคงร้อน เพราะห้องนี้ไม่มีเครื่องปรับอากาศให้"เหรอครับ" เชี่ยวชาญถามเบาๆ เพราะเจ้านายนั่นแหละเป็นคนบอกให้พวกเขาแยกกันตามหา"เดี๋ยวมึงก็ถูกตีนกูหรอก ใครตั้งชื่อให้มึงเชี่ยวชาญวะ มึงเชี่ยวชาญตรงไหนวะเนี่ย""พ่อเลี้ยงจะไปไหนครับ""ก็กลับน่ะสิ ที่นี่ไม่มีแอร์สักตัวมึงว่ากูจะนอนได้เหรอ""แล้วพวกผมล่ะครับ" "มึงก็เฝ้าอยู่นี่แหละ" พูดจบพันฤทธิ์ก็เดินออกมาที่รถทีแรกเขาจะให้ช่างมาติดแอร์ที่นี่แล้ว เผื่อพาสาวๆ มาเปลี่ยนบรรยากาศ แต่พอคิดว่าจะเอาเธอมาซ่อนพ่อไว้ที่นี่ก่อน ก็เลยจะยังไม่ติดแอร์ดีกว่า ปล่อยให้อยู่ร้อนๆ แบบนี้ไปเลยถึงแม้ที่นี่จะเป็นป่ารกทึบ แต่ช่วงกลางวันถึงหัวค่ำอากาศอบอ้าว ส่วนตอนดึกๆ ถึงจะอากาศเย็นหน่อยชายหนุ่มขับรถออกมาก็เลยลองโทรกลับไปหาน้องสาวดู อยากจะรู้ว่าพ่อตามหาผู้หญิงคนนี้หรือยัง แต่พันฤทธิ์ก็ไม่ได้ถามตรงๆ เพราะพะเพื่อนยังไม่รู้ว่าตัวเองพาตัวผู้หญิงของพ่อออกมาจากบ้านหายออกมาสองชั่วโมง พ่อน่าจะรู้ได้แล้ว แต่ทำไมถึงไม่ตามหา พันฤทธิ์ก็รู้สึกแปลกใจ เพราะน้องสาวบอกว่าพ่อไม่เห็นพูดอะไรเลยครอบครัวของเขาทำธุรกิจปางไม้ มีที่
Last Updated : 2025-05-07
Latest chapter
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 30
พอเห็นว่าเป็นรถของลูกชาย กนกจันทร์ก็หันกลับมามองดูวันจันทร์ที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่นางสังเกตว่าเธอเก่งมากจากสีหน้าที่เปลี่ยนไปเมื่อสักครู่กลับมาปกติได้เร็วมาก"มาทานข้าวด้วยกันก่อนสิลูก""แม่" ดวงตานั้นมองไปที่แม่เล็กน้อยก่อนที่จะมองไปหาผู้หญิงอีกคน"แม่รู้เรื่องหมดแล้วล่ะ""รู้เรื่องแล้วก็ดีครับผมจะพาเธอกลับไป""แม่ไม่ให้ไป" ขาแกร่งที่ก้าวเดินเข้ามาหวังจะพาเธอออกไปจากบ้านหลังนี้ก็ได้หยุดลง"แม่ห้ามผมไม่ได้หรอกครับ""ลูกจะพาเธอไปด้วยในฐานะอะไร""ผมไม่มีฐานะให้เธอหรอกครับ" ชายหนุ่มตอบแม่ไปในทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดเลยแต่เขารู้ไหมว่าคำที่พูดนั้นมันทำร้ายจิตใจผู้หญิงคนหนึ่งมากแค่ไหน..ไม่มีสถานะให้เธองั้นเหรอ"ถ้างั้นแม่ก็คงอนุญาตให้หนูวันจันทร์ไปกับลูกไม่ได้""แม่จะไม่ถามเจ้าตัวหน่อยหรือครับว่าอยากไปกับผมไหม" สายตาคนที่พูดจับจ้องไปที่เธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีสายตาแม่ของเขามองมาด้วย เหมือนอยากรู้ว่าเธอจะตามลูกชายของนางไปไหม"ไม่ค่ะ" ในเมื่อที่แห่งนี้มันไม่ใช่ที่ของเธอ แล้วจะอยู่ต่อไปเพื่อให้ตัวเองเจ็บปวดอีกทำไม เพราะวันจันทร์หวังจะพึ่งแม่เลี้ยงให้พาเธอออกจากที่นี่"ได้!" ชายหนุ่มกระแทกเสีย
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 29
พันฤทธิ์กลับเข้ามาในห้องอาหารก็ไม่เห็นผู้เป็นแม่อยู่ในนี้แล้ว แต่ก็ได้ความจากปทุมวันแม่ของม่านฟ้าว่าท่านออกไปเอาของที่รถ"ถ้าอยากพาน้องไปดื่มต่อก็ได้นะ" พ่อฝ่ายหญิงเป็นคนพูดเปิดทางอีกที จะเรียกว่าอยากดองกับพ่อเลี้ยงอิทธิพลจนเนื้อเต้นก็ได้ เป็นใครก็อยากจะดองกับพ่อเลี้ยงอิทธิพลกันทั้งนั้น ม่านฟ้ามองดูฝ่ายชายว่าจะชวนไปดื่มไหม เธอไม่ได้มีชายคนรักที่ไหน ถ้าพ่อกับแม่พึงพอใจในตัวผู้ชายคนนี้เธอก็ไม่ปฏิเสธ แต่อยากจะคบหาดูใจกันไปก่อนพอผู้ใหญ่เปิดทางให้พันฤทธิ์ก็ชวนฝ่ายหญิงออกมา เพราะขี้เกียจนั่งปั้นหน้าอยู่ในห้องนั้นแล้ว"พ่อเลี้ยงครับ" ไอ้ขวดเห็นพ่อเลี้ยงออกมาก็รีบเข้ามารายงาน ทีแรกอยากเข้าไปหาในห้องอาหารด้วยซ้ำ"มีอะไร" คนที่เดินเข้ามาหาไอ้ขวดก็คือเชี่ยวชาญ"เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับพี่เชี่ยว""เรื่องอะไรวะ" เชี่ยวชาญหันมองไปดูพ่อเลี้ยงเล็กน้อยก่อนที่จะหันมาถามลูกน้อง"ก็คุณวันจันทร์น่ะสิครับ""ทำไม?""ตอนนี้ไปกับแม่เลี้ยงแล้ว""ไปกับแม่เลี้ยงไหนวะ""จะแม่เลี้ยงไหนล่ะครับ ก็แม่ของพ่อเลี้ยงใหญ่นั่นแหละ""อะไรนะ?""มีอะไรกัน" พันฤทธิ์เห็นลูกน้องกระซิบพูดกันก็เลยเดินเข้ามาหา ส่วนม่านฟ้ายังคงยืนอย
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 28
วันจันทร์นั่งรถมากับเขาแบบเงียบๆ เน้นมองบรรยากาศรอบข้าง ขนาดเธอมาอยู่ที่จังหวัดนี้แบบไม่เต็มใจ แต่พอเห็นความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมามันก็ทำให้เธอผูกพันแปลกๆ ยังไงไม่รู้ กว่าจะมาถึงสถานที่ที่เจริญก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมงได้ หญิงสาวมองดูป้ายใหญ่ที่ถูกตั้งไว้แบบโดดเด่น นี่หรือคือจังหวัดเชียงราย เธอไม่ได้ถามไม่ได้ชวนเขาคุยหรอกเพราะกลัวว่าเขาจะรำคาญ แค่ขอมาด้วยได้ก็ดีแล้วรถคันที่เธอนั่งอยู่วิ่งมาจอดหน้าโรงแรมหรู"เดี๋ยวจะให้ไอ้ขวดพาไปหาอะไรทาน" ก่อนลงจากรถชายหนุ่มหันมาพูดกับเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ"ค่ะ" มือหนาล้วงกระเป๋าเงินออกมาแล้วควักใบที่ใหญ่ที่สุดวางใส่มือเธอ โดยไม่ได้นับว่าเอาออกมาให้กี่ใบ"อยากซื้ออะไรก็ซื้อ" พันฤทธิ์ไม่ลืมที่จะสั่งไอ้ขวดว่าห้ามพาเธอเข้าไปเพ่นพ่านในโรงแรมห้องอาหาร VIP ของโรงแรมพันฤทธิ์แปลกใจเล็กน้อยทีแรกไม่คิดว่าพ่อจะมาร่วมรับประทานอาหารด้วย"มานั่งกับน้องสิลูก" คนที่กล่าวพูดก็คือพ่อเลี้ยงอิทธิพลพันฤทธิ์ก็เลยเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ว่างอยู่ มันเหลือแค่ตัวเดียวเขาจะไปนั่งไหนล่ะพิทักษ์ก็เลยสั่งให้พนักงานนำอาหารที่เตรียมไว้แล้วออกมา"วันนั้นได้ยินน้องบอกว่าเรามาทานข
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 27
"โอ๊ย" เห็นแบบนี้แทนที่เขาจะหยุดแต่กลับกระแทกแก่นกายเข้ามาในตัวเธอหนักหน่วงกว่าเดิมมือเรียวยื่นขึ้นไปดันหัวเตียงไว้เพราะแรงกระแทกมันทำให้ร่างของเธอกระเด็นไปจนชิดหัวเตียง"เจ็บ" ไม่ได้เจ็บที่ศีรษะกระแทกกับหัวเตียงหรอก แต่เจ็บตรงหว่างขาที่เขากำลังใช้ความรุนแรงด้วย"ซี๊ดด อยากเจอมากไม่ใช่เหรอ รับมันให้ไหวสิ""?" เขาหมายความว่ายังไง "โอ๊ย พ่อเลี้ยงเบาก่อนได้ไหมคะ" มือเรียวเอื้อมลงมาดันลำตัวอีกฝ่ายให้เบาแรงลงหน่อย แต่มือนั้นก็ถูกเขาจับรวบกดลงกับเตียง"ซี๊ดด เบาสุดแล้ว" เสียงกัดปากกัดฟันพูดในขณะที่ยังซอยเอว และจังหวะนั้นร่างหนาก็โน้มตัวลงมาหวังจะจูบแต่เธอเบือนหน้าออก "แลกลิ้นกันหน่อย" "?" อะไรคือแลกลิ้นล่ะ หญิงสาวปรายหางตากลับมามองเล็กน้อย ใครจะไปกล้าให้เขาจูบ เมื่อสักครู่เพิ่งใช้มันกับส่วนนั้นอยู่เลย เธอไม่มั่นใจว่าปากเขาจะติดประจำเดือนมาด้วยหรือเปล่า แต่ที่รู้คือตอนนี้ผ้าปูเตียงคงดูไม่ได้แล้ว"แลบลิ้นออกมา" จังหวะที่เขาแนบปากลงไปเธอกัดริมฝีปากไว้แน่นวันจันทร์จำใจต้องเผยอปากออกเล็กน้อยเพื่อให้เขาจูบได้"แลกลิ้นกัน" เขายังคงกระซิบพูดตอนที่สะโพกขยับไม่หยุดไม่หย่อน"อะไรคือแลกลิ้นล่ะ" ลิ้
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 26
ตั้งแต่ออกจากร้านขายยาเธอก็นั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงบ้านลงจากรถได้หญิงสาวก็เดินเข้าไปในห้อง ส่วนข้าวของคนของเขาจัดการเอาเข้าไปให้"นอนพักผ่อนให้มากๆ ตอนเย็นจะมาหา" ชายหนุ่มเดินตามเข้ามาพูดจบก็ออกไปโดยไม่รอเริ่มแล้วใช่ไหม เริ่มที่จะเป็นของตายเขาแล้วใช่ไหม หมากเกมนี้ไม่รู้ว่าใครจะเป็นคนเดิน เธอจะมีแรงมากพอที่จะเป็นคนขับเคลื่อนกระดานหมากนี้เองไหม แค่เริ่มก็เหมือนว่าเธอจะเป็นแค่ตัวเดินหมากของเขามือเรียวจับยาที่เขาเพิ่งซื้อให้ขึ้นมาดู ในแผงนั้นมันมีลูกศรชี้วนไปตั้งแต่เม็ดแรกจนถึงเม็ดสุดท้าย เขาคงกลัวว่าเราจะปล่อยท้องเพื่อจับเขามากเลยสินะ ..ใช่แล้วยาที่เธอได้มาก็คือยาคุมกำเนิด แถมเขาบอกเจ้าของร้านด้วยว่าขอยี่ห้อที่ดีที่สุด"เราจะไปไหนกันครับพ่อเลี้ยง""ไปโรงแรม""โรงแรม?" เชี่ยวชาญหันมองหน้าไอ้ขวด แค่พูดว่าไปโรงแรมก็รู้แล้วว่าไปทำไมใช้เวลาขับรถอยู่เกือบชั่วโมงได้กว่าจะมาถึงโรงแรมในตัวจังหวัด "ต้องเช็คให้ดีหน่อยสิว่าของขาดไหม ทำไมปล่อยให้ลูกค้าเป็นคนโทรลงมาแจ้ง" เสียงของผู้หญิงที่ดูจะมีอำนาจต่อว่าพนักงานอยู่"อยู่ตรงนั้นไงครับพ่อเลี้ยง""กูเห็นแล้ว""ผมว่าพ่อเลี้ยง ตาถึงมากเลยนะครับ" เชี่
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 25
ที่จริงวันจันทร์ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาจอดสักพักแล้ว เพราะเธอนอนไม่หลับ แต่ก็ไม่ได้เปิดประตูออกมาดู"พ่อเลี้ยงอยากดื่มอะไรไหมครับ""ไม่""แล้วทำไมพ่อเลี้ยงไม่เข้าไปนอนล่ะครับนี่ก็ดึกมากแล้ว""ถ้าพวกมึงง่วงก็ไปนอนเถอะ" เขากำลังคิดเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ไม่สิ..ที่จริงมันเกิดขึ้นตั้งแต่วันที่แม่ชวนออกไปทานข้าวแล้ว พ่อทำแบบนี้ไปทำไม "พ่อเลี้ยงครับ" เชี่ยวชาญที่กำลังจะไปพักผ่อนก็รีบเดินเข้ามารายงาน เมื่อได้ยินเสียงรถของพ่อเลี้ยงอิทธิพล"ตามมาทำไม" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินออกไป ดูว่าพ่อมาที่นี่ทำไมแต่ยังเดินไม่พ้นตัวบ้านคนเป็นพ่อก็เข้ามาก่อน"พ่อมาทำไม""มาคุยกับแกเรื่องหนูม่านฟ้า""ทำไมถึงอยากคุยกับผมล่ะครับ""แกเป็นลูกชายคนโต ถ้าฉันยกมรดกให้น้องๆ ไป เดี๋ยวแกก็สาปแช่งฉันอีก แกช่วยเอางานเอาการหน่อยได้ไหม""เอาเลยสิครับพ่ออยากยกให้ใครก็ยกให้เลย""แกมันก็เป็นเสียแบบนี้ แล้วฉันจะกล้าเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างมันขึ้นมากับมือ ฝากแกดูแลรับช่วงต่อได้งั้นเหรอ""ใช่ครับผมมันไม่ดี งานการก็ไม่ทำ สมควรแล้วที่พ่อจะคิดแบบนี้""ไอ้ใหญ่!" พ่อเลี้ยงอิทธิพลพยายามระงับอารมณ์โกรธไว้ก่อน "เรามาคุยกันดีๆ หนูม่
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 24
ที่โรงแรมหรู..บ่ายคล้อยวันเดียวกันนั้นไม่สนใจเรางั้นเหรอ มาจากไหนวะ ไม่รู้จักเราเลยหรือไง ผู้หญิงที่เจออยู่หน้าโรงแรมเมื่อตอนสายๆ เป็นอีกคนที่ทำให้พ่อเลี้ยงพันฤทธิ์สนใจได้คิดว่าจะนอนเอาแรงสักหน่อย แต่ก็มีเรื่องทำให้นอนไม่หลับ ชายหนุ่มก็เลยลงมาหาอะไรทานที่ห้องอาหาร"?" พอลงมาถึงชั้นล่าง ก็เห็นผู้หญิงที่ทำให้เขากระวนกระวายใจเดินผ่านหน้าไป "จะไปไหน" เห็นว่าในมือของเธอมีกระเป๋า พันฤทธิ์ก็เลยแกล้งตีเนียนเดินตามหลังไปสระว่ายน้ำของโรงแรมมาถึงเธอคนนั้นก็เริ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้ตู้ม.. ชายหนุ่มที่นอนอยู่เตียงที่มีไว้สำหรับแขกแถวริมสระว่ายน้ำ ค่อยๆ ขยับแว่นสายตาขึ้นมองผู้หญิงที่เพิ่งจะกระโดดน้ำลงไป"หุ่นนี่สุดยอดเลยนะครับพ่อเลี้ยง""มึงมาตั้งแต่เมื่อไรวะ" กำลังดูเพลินๆ ลูกน้องมายืนอยู่ข้างๆ ตั้งแต่เมื่อไรจนลืมสังเกต"ผมเห็นพ่อเลี้ยงเดินมาทางนี้ก็เลยเดินตามมาดูครับ"พันฤทธิ์ลุกขึ้นแล้วเดินกลับเข้าไปในโรงแรมแบบเสียอารมณ์ เย็นวันเดียวกัน.."เชิญด้านในเลยค่ะแม่เลี้ยง" ส่วนมากคนที่รู้จักกนกจันทร์จะเรียกนางว่าแม่เลี้ยง "คุณปทุมวันไม่น่าต้องลำบากมารอรับเลยค่ะ" กนกจันทร์ที่
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 23
ระหว่างที่นั่งรอเขาอาบน้ำให้เสร็จ หัวใจเธอเต้นแรงจนคิดว่ามันจะทะลุออกมาจากอกอยู่แล้ว จะสอนทำวิธีอื่นงั้นเหรอ เขาทำกันได้กี่วิธีเนี่ยชายหนุ่มใช้เวลาทำความสะอาดร่างกายในห้องน้ำอยู่ครู่หนึ่งก็ออกมา และก็พอใจมากที่เธอยอมทำตามคำสั่ง โดยการนั่งรออยู่บนเตียงพอออกมาผ้าเช็ดตัวที่มีอยู่ผืนเดียวเขาก็ใช้มันเช็ดน้ำที่เกาะตามตัวอยู่ สายตาคมมองมาดูหญิงสาวที่ไม่กล้าแม้จะหันมามองเขาเลยด้วยซ้ำที่เขาบอกจะสอนเธอ..ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงไม่ต้องสอน แต่สำหรับเธอมันคงต้องสอนกันหน่อย"ทำไมไม่มองฉันล่ะ""คือ.." ที่จริงหางตาเธอก็พอเห็นว่าเขาไม่มีอะไรปิดบังร่างกาย แล้วเธอจะกล้าหันไปมองได้ยังไงชายหนุ่มใช้ผ้าเช็ดตัวผืนนั้นพันรอบท่อนล่างไว้ก่อนที่จะเดินมาหาเธอ มือหนาเอื้อมไปเชยคางคนที่นั่งอยู่บนเตียงให้หันมาหาดวงตากลมมองสูงขึ้นไปดูคนที่ยืนอยู่เบื้องหน้า"พร้อมหรือยัง"ไม่พร้อมได้ไหม แต่ก็คงต้องพร้อมแหละ ถ้าเธอใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เขาก็คงไม่เลี้ยงต่อ ญาติโกโหติกาก็ไม่ใช่ ใบหน้าเรียวสวยหวานนั้นพยักตอบไปเล็กน้อย"ถอดมันออกสิ"มือเรียวเอื้อมขึ้นมาจับตรงปมของผ้าเช็ดตัว แล้วก็ดึงมันออกจนผ้าเช็ดตัวผืนนั้นกองลงไปอยู่ท
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 22
"มีอะไรครับพ่อเลี้ยง" พอได้ยินเสียงพ่อเลี้ยงพันฤทธิ์เรียก เชี่ยวชาญและไอ้ขวดแถมประสิทธ์ที่อยู่ด้านนอกก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมกัน"อย่าเข้ามานะ" วันจันทร์ตะโกนบอกให้ทุกคนหยุดอยู่แค่นั้นเอี๊ยดดด....ทุกคนแทบจะหยุดพร้อมกัน แต่ไม่ได้หยุดด้วยเสียงที่วันจันทร์บอกนะ..ที่หยุดเพราะเห็นเลือดที่มันเลอะพื้นอยู่"ถึงกับเลือดสาดเลยเหรอครับพ่อเลี้ยง""เลือดสาดบ้านมึงน่ะสิ!" พันฤทธิ์หันไปตะคอกลูกน้อง"ออกไปให้หมดเลย" วันจันทร์ไล่ทุกคนออกไป เพราะจะก้าวเดินไปไหนก็ไม่ได้ถ้าก้าวขามีหวังประจำเดือนได้ไหลออกมาเลอะไปทั่วบ้านแน่"ไอ้เชี่ยวมึงกับไอ้ขวดไปซื้อไอ้นั่นให้เธอหน่อยสิ""อะไรครับไอ้นั่น" "ก็ไอ้ที่ผู้หญิงเอามารองไง""เขาเรียกผ้าอนามัยครับพ่อเลี้ยง""เออ! กูรู้ว่าเป็นผ้าอนามัย ออกไปซื้อมาหน่อยซิ""ให้พวกผมเนี่ยนะไปซื้อ" ทั้งสองถามขึ้นแทบจะพร้อมกัน"หรือมึงจะให้กูไปซื้อเอง""มันก็คงต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วครับ นั่นผู้หญิงของพ่อเลี้ยงนี่ครับ""เอ้าไอ้นี่มึงจะไปดีๆ หรือไปด้วยน้ำตา""ผ้าอนามัยยังให้เราออกไปซื้อมาให้เลย" เชี่ยวชาญและขวดเดินบ่นไปที่รถ "เดี๋ยวผมขับรถให้นะ พี่ลงไปซื้อเอานะ" "แกนั่นแหละลงไปซื้อ เก
