ตอนที่23มติสวรรค์

มิ่นเหมิ่นเบี่ยงตัวหลบ สุดชีวิตยงเจี้ยนรวบหัวรวบหางนี่เองที่เขาเรียกว่ารวบหัวรวบหางสินะ

“ขี้เกียจอาบน้ำแต่ดูรึตัวเจ้านี่เหม็นเชียวข้าอยากจะกอดจะหอมบ้างก็ไม่ได้ เหม็นเช่นนั้นจะอยู่กับข้าต้องรักสะอาดไปเถอะไปแช่น้ำอุ่นกันเจ้าลงไปจับปลายังหกกล้าลงน้ำนี่ทำท่ากลัวน้ำหรือ ม่ายยยยยยข้าไม่ได้ลงน้ำนะแค่จับปลาอยู่ริมตลิ่ง

ขืนตัวขั้นสุดแต่อีกคนกับกอดไว้แน่น อืออออออไม่มีทางจะให้ไปแช่อุ่นน้ำที่มีคนเปลือยอยู่ในนั้นไม่นะ

“องค์ชายขอรับน้ำจะเย็นไปแล้วขอรับ”

หยงเจี้ยนยิ้มบาง ๆ มุมปากเล็กน้อยก่อนจะตอบ

"ไม่ต้องห่วง ข้าไม่รีบร้อน" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความผ่อนคลายและไม่แสดงอาการรีบร้อนในเรื่องนี้

เขายิ้มให้กับเจ้าจิ้งจอกอย่างอบอุ่น ก่อนจะลูบหัวมันเบา ๆ

"เจ้าจะต้องอยู่กับข้าไปนาน ๆ นะเจ้าจิ้งจอกน้อยเช่นนั้นยอมตามใจข้าโดยดีเถอะน่าาาา" หยงเจี้ยนพูดเบา ๆ ขณะที่มือของเขาเริ่มลูบตัวมันอย่างอ่อนโยน ราวกับเขากำลังปลอบประโลมมันให้รู้สึกปลอดภัยและไม่ต้องกังวลใด ๆ

มิ่นหมิ่นกลับซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขา เอียงหน้าขึ้นมามองเขา

หยงเจี้ยนอมยิ้ม

“ไปกันเถอะ พูดง่ายๆ แบบนี้สิ” ลุกขึ้นยืนด้วยร่างเปลือยเปล่า มิ่นหมิ่นวิ