LOGINShare
27
Last Updated:
2025-06-04 02:05:42
Latest chapter
จิ้งจอกเก้าหาง 29
ไป๋ผิงและไป๋เฉินเริ่มเดินทางไปยังจุดหมายเดียวกัน: หุบเขาตำนานที่ซ่อนหัวใจแห่งเผ่าจิ้งจอก สมบัติลึกลับที่เชื่อกันว่าสูญหายไปเมื่อหลายพันปีก่อน...ผู้ใดที่ค้นพบและควบคุมหัวใจแห่งเผ่าจิ้งจอกได้ จะได้รับพลังอันไร้ขีดจำกัดจากจิ้งจอกพันปี ซึ่งสามารถต้านทานอันตรายใดๆ ได้ แม้แต่มือที่อันตรายของมนุษย์ล่าจิ้งจอกบนหลังจิ้งจอกขาวตัวใหญ่ที่ได้กลายเป็นพาหนะพิเศษของนาง ไป๋ผิงนั่งอยู่ ขณะที่ไป๋เฉินเดินเคียงข้างนาง และคอยตรวจสอบรอบด้านอย่างระมัดระวัง“เจ้ามั่นใจหรือไม่ว่านี่คือลู่ทางที่ถูกต้อง?” ไป๋เฉินถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ ดวงตาคมจับจ้องไปที่เส้นทางข้างหน้า“หัวใจของเผ่าจิ้งจอก... มันกำลังเรียกข้ามาในใจข้า” ไป๋ผิงตอบด้วยความมั่นใจ แต่ดวงตาของนางดูเหมือนกำลังครุ่นคิดฉึก!เสียงลูกศรพุ่งผ่านหูของไป๋เฉินดังขึ้นอย่างกะทันหัน ก่อนที่จิ้งจอกขาวจะคำรามอย่างดุดัน และอากาศก็ลอยมากับกลิ่นเลือดจางๆ“กับดัก” ไป๋เฉินขบกรามแน่น ก่อนจะพุ่งตัวขึ้นไปยังต้นไม้เพื่อโจมตีศัตรูที่ซ่อนตัวอยู่ศัตรูมีจำนวนไม่น้อย แต่ทุกคนสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าและถืออาวุธแปลกๆ ที่ไม่ใช่เวทมนตร์หรืออาคม แต่กลับมีพลังที่น่าประหลาดใจ“มนุษย์ล่า
จิ้งจอกเก้าหาง 27
เมื่อไป๋ผิงและพี่ชายต่างแม่กลับมาที่ห้องพัก พี่ชายของเธอซึ่งบาดเจ็บอย่างหนักจากการต่อสู้กับนักล่าจิ้งจอก เริ่มพูดถึงเรื่องราวที่เขาไม่เคยบอกใครมาก่อน แม้ว่าดวงตาของเขาจะยังคงเปล่งประกาย แต่มันกลับดูหม่นหมองราวกับปีกของมังกรในความมืด"ไป๋ผิง.." พี่ชายของนางตอบกลับด้วยเสียงเบา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยแผลเป็นและร่องรอยแห่งความทุกข์ยาก "คนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้... คือ นักล่าจิ้งจอกที่เราเพิ่งต่อสู้เมื่อครู่"คำพูดของเขาทำให้ไป๋ผิงตกใจ หัวใจของนางเต้นรัวเมื่อนางรับรู้ถึงพลังใหม่ที่จะเข้ามาในชีวิตของนางผ่านการต่อสู้และความทุกข์ยากเช่นที่ผ่านมา"นักล่าจิ้งจอก?" ไป๋ผิงกล่าวด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ "แต่ทำไมเขาถึงทำเช่นนี้?"พี่ชายของนางหายใจลึกและหลับตาลง เขาเล่าเรื่องราวที่ถูกซ่อนเอาไว้อย่างช้าๆ"มานานมากแล้ว... มีคนลึกลับพยายามทำลายเผ่าจิ้งจอกของเรา เขาคือคนที่มีพลังมืดและควบคุมจิตวิญญาณของสัตว์และมนุษย์บางชนิดให้ทำตามคำสั่ง บังคับพวกมันให้กระทำการทารุณต่อเผ่าของเรา... มันไม่ใช่แค่การล่าจิ้งจอก เขาต้องการทำลายเผ่าของเราทั้งหมดเพื่อยึดครองพลังของเราและใช้มันในการครองโลก..."ไป๋ผิ
จิ้งจอกเก้าหาง 26
ข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วทั้งเมือง ภายในเวลาไม่กี่วัน เรื่องราวในป่าก็กลายเป็นหัวข้อสนทนาไปทั่ว บอกกันปากต่อปากว่า พี่ชายต่างมารดาของไป๋ผิง ถูกไป๋ผิงกับไป๋ผิงสังหาร ทุกคนต่างพากันเห็นใจแม้แต่ในเผ่าจิ้งจอกเอง ข่าวการตายของพี่ชายต่างสายเลือดก็ยังเป็นที่พูดถึงกันเบา ๆ แต่ไม่มีใครรู้ความจริงว่า เขายังมีชีวิตอยู่ และถูกซ่อนไว้อย่างลับ ๆ ณ ที่แห่งหนึ่งไป๋ผิงยืนอยู่ข้างเตียงไม้ในห้องใต้ดินมืดมิดและเงียบงัน ร่างของพี่ชายต่างมารดานอนแน่นิ่งอยู่บนนั้น ใบหน้ายังคงซีดเซียวราวคนตายจากบาดแผลสาหัส แต่ร่างกายเริ่มตอบสนองต่อการรักษา ลมหายใจเริ่มสม่ำเสมอขึ้นช้า ๆ“พี่... พี่ยังไม่ตาย…” น้ำเสียงของไป๋ผิงสั่นเครือและขาดห้วง ข่าวลือต่าง ๆ ก้องอยู่ในหัว นางเต็มไปด้วยความกลัวและความเศร้าพี่ชายต่างมารดาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ดวงตาแดงช้ำยังเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและเสียใจ เขายิ้มอ่อน ๆ ให้นาง “ข้า... ไม่คิดเลยว่าจะมีใครเป็นห่วงข้าขนาดนี้…” เขาพูดเบา ๆ ราวเสียงกระซิบไป๋ผิงทรุดลงคุกเข่าข้างเตียง จับมือเขาไว้อย่างแผ่วเบา “อย่าพูดแบบนั้น... ข้ายังตัดสินใจไม่ได้... ข้ายังไม่อยากเสียพี่ไป” เสียงของนางเจือด้วยความเจ็บปวดแล
จิ้งจอกเก้าหาง 25
ทันใดนั้น มืออุ่นๆ หนึ่งข้างยื่นออกมาและจับข้อมือของนาง เมื่อนางหันกลับไป ก็พบกับดวงตาคมกริบของไป๋จื้อเหวิน ที่แวบหนึ่งมีแสงแปลกๆ ส่องประกายออกมา "เจ้า..." ไป๋ผิงยังไม่ทันพูดจบก็รู้สึกถึงแรงดึงที่เบาๆ ร่างของเธอถูกดึงไปข้างหน้า และทันใดนั้นก็ได้รับจูบอันร้อนแรงและเร่งด่วนบนริมฝีปาก ซึ่งทำให้นางประหลาดใจ ดวงตาของไป๋ผิงเบิกกว้าง หัวใจเต้นระรัวเหมือนกลองรบ นางพยายามจะถอยหนี แต่ก็รู้สึกถึงมือเหล็กที่ยึดรอบเอวของเธอแน่นหนา จูบนี้... ไม่ใช่จูบที่เร่งรีบ แต่กลับลึกซึ้งและยืนยันเหมือนเขาต้องการกลืนกินนางทั้งหมด หมอกเย็นจากน้ำตกพัดมาเปียกผมของพวกเขาและทำให้ผิวหนังเย็นลง เหมือนกับว่าพวกเขากำลังอยู่ในความฝัน แม้แค่การกระทำสองอย่างนี้ ความอ่อนโยนและความหลงใหลของไป๋เฉินก็ชัดเจน เขาพูดติดขัดเล็กน้อยก่อนจะกระซิบข้างริมฝีปากของนาง"อย่าหนีจากข้าอีก... ไป๋ผิง" เสียงลึกของเขาก้องอยู่ในใจของนาง รู้สึกเหมือนร่างกายของนางไม่มีน้ำหนักอะไรเลย ภาพของความใกล้ชิดที่สวยงามและเจ็บปวด มือที่พยายามผลักเขาออกกลายเป็นการจับเสื้อผ้าของเขาแน่นขึ้น ไป๋เฉินจ้องมองนาง แล้วก้มลงไปเพื่อจูบอีกครั้ง ครั้งนี้... มันลึ
จิ้งจอกเก้าหาง 23
ไป๋เฉินและไป๋ผิงเดินเล่นในสวนดอกไม้ที่เบ่งบานเต็มที่ นางไม่ได้ทันสังเกตด้วยซ้ำว่าตนกำลังยิ้มโดยไม่มีเหตุผล สิ่งแวดล้อมรอบข้างสงบเงียบมีเพียงเสียงลมโชยเบา ๆ กับเสียงฝีเท้าแผ่วเบาที่ร่วมขับเคลื่อนการเดินทางของทั้งสองแต่แล้ว"อ๊ะ!"ไป๋ผิงสะดุดรากไม้ที่โผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน นางเซล้มไปข้างหน้า ในเสี้ยววินาทีก่อนจะร่วงถึงพื้น ร่างสูงข้างกายนางคว้าข้อมือไว้ทันควันร่างของนางถูกดึงเข้ามาแนบอกแข็งแรงของไป๋เฉิน ใบหน้าของนางเกือบจะซุกแนบอกเขาเต็ม ๆ ดวงตาตกตะลึงของนางเงยขึ้นสบกับสายตาคมกริบที่จ้องตอบมาอย่างตรงจุดใกล้เกินไปแล้ว!นางผงะถอย สีหน้าแดงซ่าน หัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากอก นางกระพริบตาถี่ ๆ พยายามตั้งสติ แต่ทำได้ยากเมื่อรอยยิ้มเอียง ๆ ของไป๋เฉินอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก"ระวังเท้าด้วย" เขากล่าวเสียงต่ำไป๋ผิงเม้มปากหันกลับไป แต่ไม่ทันแล้วแก้มทั้งสองข้างของนางแดงระเรื่อไปหมด!ไป๋เฉินหัวเราะเบา ๆ "หน้าแดงหรือ?""...ข้าไม่ได้หน้าแดงนะ!" นางโพล่งออกมาอย่างรวดเร็ว พยายามยืดตัวให้ตรงแต่ก็สายไปแล้วล่ะเขาโน้มตัวเข้าใกล้ กระซิบข้างหูด้วยเสียงพร่าแผ่ว แฝงแววหยอกล้อ "จริงหรือ"ไป๋ผิงสะดุ้ง ปัดมือเขาออ
จิ้งจอกเก้าหาง 21
พวกเขาสร้างบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความใกล้ชิดและความรัก ไป๋ผิงไม่เคยรู้สึกถึงความอบอุ่นและความเชื่อมโยงเช่นนี้มาก่อน ท่วงท่าของพวกเขาเล่าเรื่องราวของความเชื่อใจ ความรัก และพลังร่วมกัน “ค่ำคืนนี้ ข้าอยากเก็บช่วงเวลานี้ไว้ในความทรงจำของชีวิตตลอดไป” ไป๋ผิงคิดพลางยิ้มให้ไป๋จวี้อี้ คืนนั้น ทุกคนในเผ่าจิ้งจอกต่างเต้นรำด้วยความสุข ทุกจังหวะ ทุกการเคลื่อนไหว สื่อถึงความเข้มแข็งของสายสัมพันธ์ ความเป็นหนึ่งเดียวที่ไม่มีสิ่งใดทำลายได้ เมื่อพิธีเลี้ยงสิ้นสุดลง ไป๋ผิงเดินกลับที่พักเพียงลำพัง ห่างไกลจากเสียงหัวเราะและดนตรีที่ค่อย ๆ เลือนหาย ภายใต้แสงโคมที่นุ่มนวล นางเดินเข้าสู่ห้องของตนอย่างเงียบงัน เสียงฝีเท้าเบา ๆ บนพื้นไม้สะท้อนเป็นเสียงก้องจาง ๆ ไป๋ผิงเข้าสู่บ้าน แม้จะเงียบสงบแต่พลังและความสุขจากงานเฉลิมฉลองยังอุ่นอยู่ในอก ความเหนื่อยล้าเริ่มเข้ามาแทรก แต่ก็ไม่อาจเทียบกับความรู้สึกพิเศษที่กำลังพลุ่งพล่านในใจ นางทิ้งตัวลงบนหมอน ปล่อยใจให้ล่องลอยผ่านภาพงานเลี้ยง การเต้นรำกับไป๋เฉิน และทุกสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างช่วงเวลานั้น ขณะที่นางกำลังครุ่นคิดถึงอดีต ไป๋เฉินก็เดินเข้ามาเงียบ ๆ เขายืนอยู
You may also like
DEVIL'S CURSE ต้องคำสาป
-Something519 viewsภรรยาข้าคือนางร้าย
malinee222 viewsเวียงแสนพรหม
ลันลาบายหมายเลขแปด113 viewsจ้าวเว่ยเว่ยสาวน้อยทะลุมิติพร้อมกระจกวิเศษ
primพริมโรส5.2K viewsถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า195 viewsสวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ
rasita_suin547 viewsร้อยวิธีพลีชีพในวันสิ้นโลก
แมวน้อยหมวกเขียว608 viewsเมื่อฉันติดอยู่ในเกมฮาเร็มที่ไม่ตรงปก
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า283 views
