LOGINเวลาผ่านไปเพียงยี่สิบนาที อาหารจานด่วน คือข้าวผัดการ์ตูนของน้องน้ำหวานถูกนำมาเสิร์ฟก่อน เจ้าขามองไปที่จานของลูกศิษย์ตัวน้อยแล้วก็อดที่จะยิ้มให้กับความน่ารักของอาหารในจานไม่ได้ ก็ข้าวผัดการ์ตูนของน้องน้ำหวานนั้น มันมีผักต่างๆ แกะสลักเป็นรูปตัวการ์ตูนตัวเล็กๆ ปะปนกับหมู และไข่ดูแล้วน่าทาน และน่าจะหลอกล่อเด็กๆ ได้ดีทีเดียว เธอยอมรับว่าณดลเป็นคนมีพรสวรรค์ในเรื่องนี้จริงๆ ไม่แปลกใจที่ร้านอาหารของเขาจะขายดิบขายดี น้องน้ำหวานหยิบช้อนก่อนที่จะตักข้าวผัดการ์ตูนขึ้นมาแล้วยื่นปากน้อยๆ ไปเป่าลมช้าๆ แล้วส่งข้าวเข้าปากอย่างเรียบร้อย
“หืม............อร่อยจังค่ะ” เสียงเล็กๆ เอ่ยขึ้นหลังจากกลืนข้าวที่เคี้ยวลงคอเรียบร้อยแล้ว
“ครูเจ้าขาอยากชิมไหมคะ” ลูกศิษย์ตัวน้อยเอ่ยเชิญชวน ด้วยอยากนำเสนอเมนูนี้ให้ครูเจ้าขาได้ทาน
“ครูชิมได้หรือคะ ครูกลัวน้องน้ำหวานจะทานไม่อิ่มค่ะ” เจ้าขาบอกยิ้มๆ
“ไม่เป็นไรค่ะ น้ำหวานทานบ่อยๆ แบ่งให้ครูเจ้าขาบ้างน้ำหวานไม่หวงค่ะ”
เด็กหญิงตัวน้อยบอกก่อนที่จะใช้ช้อนกลางตักข้าวผัดในจานของตนใส่จานของคุณครูคนสวย เจ้าขามองการกระทำของเด็กน้อยแล้วยิ้มออกมากับความน่ารัก เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และมีมารยาท เจ้าขาตักข้าวผัดการ์ตูนใส่ปาก ก่อนจะตาโต อาหารฝีมือณดลนั้นอร่อยทุกอย่างจริงๆ เธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่าณดลนั้นมีคุณสมบัติสามีแห่งชาติอยู่ไม่น้อย
ผ่านไปไม่ถึงห้านาทีอาหารหน้าตาแปลกๆ แต่ดูแล้วน่าจะอร่อยถูกวางเรียงรายอยู่ตรงหน้าคุณครูสาวกับลูกศิษย์ตัวน้อย
“เชิญครับครูเจ้าขา เมนูพวกนี้ผมเพิ่งคิดมาได้เมื่อกี้นี้เอง” ณดลบอกพร้อมกับนั่งลงข้างๆ หลานสาวของตน เจ้าขามองเขาอย่างอึ้งๆ ไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือเมนูที่เขาคิดค้นขึ้นมาใหม่
“ขอโทษนะคะคุณดล คุณช่วยบอกชื่อเมนูพวกนี้ให้ดิฉันฟังได้ไหมคะ” คุณครูสาวบอกเขา
“ได้ครับ เมนูแรกชื่อเมื่อไหร่จะรู้ เป็นการผสมผสานระหว่างผักกับเนื้อหมูที่ปรุงรสแล้วครับ ถ้าเราไม่คลี่ผักออกมาก็คงจะดูไม่ออกว่าผักนั้นห่อหมูอยู่ด้านใน ส่วนชื่อที่บอกว่าเมื่อไหร่จะรู้ก็คือถ้าคุณไม่ลองชิมคุณก็จะไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ด้านใน การมองบางสิ่งบางอย่างจากภายนอกอาจจะไม่ใช่อย่างที่ตาเห็นเสมอไป”
ณดลบอกด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก เจ้าขารู้สึกแปลกๆ กับชื่อเมนูอาหารของเขาแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก เธอใช้ช้อนกลางตักอาหารที่มีชื่อว่าเมื่อไหร่จะรู้ มาวางไว้ในจานของตนและจัดการตักมันใส่ปาก ทันทีที่เคี้ยวก็สัมผัสได้ถึงรสชาติของเนื้อหมูที่ปรุงรสอย่างกลมกล่อม
“หืม... อร่อยจังค่ะ” เธอตาโตบอกเขาหลังจากกลืนอาหารที่เคี้ยวลงคอไปแล้ว
“ขอบคุณครับ มาที่เมนูถัดไปกันดีกว่า” ณดลบอก คุณครูสาวพยักหน้า
“อันนี้เรียกว่า ขนมจีบบีบอัดรัก มันต่างจากขนมจีบทั่วไปก็คือเจ้าขนมจีบของผม มันจะมีผักที่หั่นเป็นรูปต่างๆ ให้ได้ลุ้นอยู่ด้านใน ที่ตั้งชื่อว่าขนมจีบบีบอัดรัด เพราะคนทำต้องใช้ใจและความอดทนในการหั่นผักเป็นรูปต่างๆ แถมเจ้าผักพวกนี้ก็แอบอยู่ในแผ่นเกี๊ยวทำให้คนชิมมองไม่เห็นถ้าไม่ได้ผ่ามันออกมาดู เชิญชิมดูครับ” ณดลนำเสนอเมนูที่สองด้วยรอยยิ้ม เจ้าขารู้สึกตงิดในใจกับชื่ออาหารอยู่บ้าง แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไร
คุณครูสาวตักเมนูที่สองมาวางไว้บนจานของตนก่อนที่จะใช้มีดเล็กที่ใช้สำหรับหั่นเนื้อสเต๊กมาหั่นเจ้าขนมจีบบีบอัดรักเพื่อดูรูปร่างของเจ้าผักด้านใน และทันทีที่เธอหั่นขนมจีบชิ้นนั้นออก รอยยิ้มมุมปากก็ปรากฏขึ้นเล็กน้อย ก็เจ้าผักด้านในนี่สิมันน่ารักอย่างบอกไม่ถูก รูปผักที่ทำเป็นรูปหัวใจเล็กๆ อัดผสมอยู่กับเนื้อหมูที่ถูกห่อด้วยแผ่นเกี๊ยว
เจ้าขาเงยหน้ามองใบหน้าหล่อของณดล หัวใจพลันกระตุกเมื่อเห็นว่าสายตาคมของเขานั้นจ้องมองเธออยู่ ใบหน้าหวานขึ้นสีเลือดฝาดอย่างห้ามไม่ได้ ถึงเธอจะใสซื่อขนาดไหน แต่ฟังจากชื่ออาหารที่เขาบอกว่าเพิ่งคิดค้นมาให้เธอมันก็น่าแปลกใจอยู่ไม่น้อย ไหนจะสายตาที่เขามองมาที่เธออีกเวลาที่เขานำเสนอเมนู ราวกับเขาจะบอกเธอว่าทำไมเธอถึงไม่รู้สักทีว่าเขาแอบชอบเธออยู่ ถ้าไม่คิดเป็นการเข้าข้างตนเองมากเกินไป เธอเชื่อว่าเธอตีความไม่ผิดแน่ๆ
“อร่อยไหมคะคุณครูเจ้าขา” เด็กหญิงพิชญ์สินีเอ่ยถามขึ้นขณะจ้องมองไปยังใบหน้าหวานของคุณครูสาวที่ตอนนี้มันเผยให้เห็นว่ามีสีเลือดฝาดขึ้นอยู่ที่โหนกแก้ม
“เอ๊ะ คุณครูเจ้าขาร้อนหรอคะ ทำไมหน้าแดงแจ๋เลย” เสียงของเด็กน้อยดึงสติของเจ้าขาให้กลับมาจากห้วงความคิด ณดลอมยิ้มอย่างพอใจ ดูแล้วคุณครูคนสวยคงจะเข้าใจบ้างแล้วว่าเขาพยายามจะสื่ออะไร
“อะ..เอ่อ ค่ะนิดหน่อย ครูขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ ดิฉันขออนุญาตไปห้องน้ำก่อนนะคะ” เจ้าขาบอกลูกศิษย์ตัวน้อย ก่อนจะหันไปบอกณดลแต่เธอนั้นเลือกที่จะหลบสายตาคมของเขาที่มองมา
“ให้น้องน้ำหวานไปเป็นเพื่อนไหมคะ” น้องน้ำหวานเอ่ยถามเจ้าขา
“น้องน้ำหวานทานให้อิ่มเถอะนะคะ เดี๋ยวคุณครูกลับมาค่ะ” น้องน้ำหวานพยักหน้าตอบ เจ้าขาจึงลุกจากโต๊ะตรงไปที่ห้องน้ำของห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ทันที ส่วนณดลมองตามไปด้วยรอยยิ้ม
ห้องคลอด“โอ๊ย........พี่ดล เจ้าขาเจ็บ.............” เสียงหวานร้องขึ้นด้วยความเจ็บ“อดทนหน่อยนะคะ พี่จะอยู่กับเจ้าขาตลอด ไม่ต้องกลัวนะคะ”ณดลปลอบภรรยาทั้งที่ใจเขาก็กลัวอยู่ไม่น้อย เจ้าขาถูกพาไปขึ้นเตียงเตรียมคลอด สูตินรีแพทย์เข้ามาตรวจเช็กปากมดลูกก็พบว่าคุณแม่พร้อมแล้วจึงสั่งให้เจ้าขาเบ่ง“เอาล่ะค่ะคุณแม่ น้องอยากจะออกมาเห็นหน้าคุณพ่อคุณแม่แล้วนะคะ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเบ่งนะคะ เบ่งเหมือนเราเบ่งอุจจาระนะคะ” เสียงนุ่มนวลของสูตินรีแพทย์ดังขึ้น เจ้าขาพยักใบหน้างามที่เริ่มซีดเซียวขึ้นลงก่อนที่จะมองหน้าสามีที่ซีดไม่ต่างกัน“ฮึบ.....อื้อ.........................ฮึบอื้อ.............”“เบ่งอีกค่ะคุณแม่ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเบ่งออกมาอีกค่ะ น้องเอาหัวลงแล้วค่ะ” เสียงสูตินรีแพทย์ดังขึ้น เจ้าขาเบ่งอีกสองสามครั้ง“กรี๊ด............................................” เจ้าขากรีดร้องอีกครั้งก่อนที่ร่างเล็กๆ ขาวอมชมพูที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดและคราบไขจะออกมาจากทางช่องคลอดด้วยฝีมือของสูตินรีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ“อุแว๊.......อุแว๊........อุแว๊..............” เสียงเล็กแผดดังขึ้นเต็มห้องพยาบาลสร้างความยินด
หลังจากที่รู้ตัวว่าภรรยาสาวตั้งครรภ์ ณดลก็คอยดูแลประคบประหงมเจ้าขาเป็นพิเศษ แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะเอาใจใส่หลานสาวคนสวยเช่นดังเดิม ความน่ารัก เอาใจใส่และความเสมอต้นเสมอปลายของสามีทำให้คุณครูสาวนั้นรู้สึกโชคดีเป็นที่สุด เธอคิดไม่ผิดจริงๆ ที่เลือกเขามาเป็นคู่ชีวิต“พี่ดลขา หนูอยากทานกุ้งเผา” เจ้าขาที่กำลังตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้วเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังนอนอยู่บนเตียงกับสามีหนุ่ม“เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปซื้อกุ้งแม่น้ำมาเผาให้นะคะ ว่าแต่หนูจะลาหยุดเมื่อไหร่คะ ดูสิน้องเจ้าขุนโตขึ้นทุกวันแล้วนะคะ”ณดลบอกก่อนที่จะเอ่ยถามภรรยาสาวเสียงนุ่มแล้วเอาหูของตนไปแนบที่หน้าท้องของภรรยาสาวที่ตอนนี้หน้าท้องยื่นออกมาให้ได้มองเห็นไม่มากเท่าไหร่ด้วยเป็นท้องแรกและท้องสาว“น้องเจ้าขุนครับ รอก่อนน้า เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณพ่อจะไปซื้อมาเผาให้สดๆ เลยนะครับ” ณดลคุยกับบุตรชายที่กำลังอยู่ในท้องของภรรยาสาวด้วยเสียงสอง เจ้าขามองไปที่สามียิ้มๆ ก่อนที่จะใช้มือบางลูบไปที่ผมนุ่มของเขาอย่างอ่อนโยน“ขอบคุณนะคะพี่ดล ขอบคุณที่พี่ให้ความรักและดูแลหนูกับลูกของเราเป็นอย่างดี”เสียงหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับน้ำตาที่คลอเต็มดวงตาคู่สวย ณดลเงยหน้าขึ้นมามอง
“อ่ะ...แอว๊ะ.........อ้วก”ยังพูดไม่ทันขาดคำหญิงสาวก็อาเจียนออกมาแบบไม่มีอะไรเลยอีกครั้งจนณดลอดที่จะสงสัยในอาการของภรรยาสาวไม่ได้“ทานอะไรไม่สะอาดหรือเปล่าคะ พี่ว่าวันนี้ไปหาหมอดีกว่า อย่าปล่อยให้เป็นนานเลย”ณดลถามก่อนที่จะชวนไปพบแพทย์ด้วยความเป็นห่วง เข้าขาไม่ขัดข้องเพราะดูจากอาการแบบนี้เธอไม่เคยเป็นมาก่อน สองสามีภรรยาจึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกัน ก่อนที่ณดลจะลงไปทำอาหารเช้าให้สองสาวและตัวเขา ส่วนเจ้าขาก็เดินเข้าไปปลุกน้องน้ำหวานที่ห้องของเธอ“เชิญค่ะ เจ้าหญิงทั้งสอง อาหารเช้าพร้อมแล้ว ที่รักของหนูเป็นข้าวต้มนะ” ณดลเลื่อนเก้าอี้ให้สองสาวได้นั่งก่อนที่จะเอ่ยเชิญทั้งสองสาว เจ้าขาและน้องน้ำหวานส่งยิ้มให้ก่อนที่จะยกมือไหว้ขอบคุณก่อนที่เจ้าขาจะตักข้าวต้มเข้าปาก หญิงสาวก็รู้สึกถึงกลิ่นเหม็นกระเทียมเจียว ร่างบางรีบลุกพรวดขึ้นจากโต๊ะก่อนที่จะวิ่งเข้าไปในห้องน้ำชั้นล่างที่อยู่ไม่ไกลจากห้องรับประทานอาหารมากนัก ทั้งณดลและน้องน้ำหวานรีบวิ่งตามไปดูด้วยความเป็นห่วง ป้าชื่นมองตามไปด้วยสายตาแปลกใจก่อนที่จะเดินเข้าไปหยิบยาดมที่กล่องยาสามัญประจำบ้านมาส่งให้ณดล“แอว๊ะ.......อ้วก...........” เจ้าขาพ
ขณะที่ณดลพยายามสอดใส่ท่อนเอ็นร้อนของตนเข้าไปในโพรงสวาทของภรรยาสาว เขาก็ต้องพบกับความยากลำบากเพราะความคับแน่น ถึงแม้จะผ่านนิ้วเรียวและลิ้นร้อนของเขามาแล้ว แต่มันก็ไม่ขยายพอที่จะรับท่อนเอ็นของเขาที่มีขนาดเกินมาตรฐานของชายไทย“อ๊ะ.......จะ...เจ็บค่ะ” เสียงหวานครางลอดออกมาจากริมฝีปากที่กำลังถูกครอบครองอยู่“ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาตินะคะ อย่างเกร็ง ปลดปล่อยอารมณ์ไปพร้อมกันกับพี่นะคะ”ณดลผละริมฝีปากออกก่อนที่จะกดจูบลงไปอีกครั้ง นิ้วเรียวสอดใส่เข้าไปในโพรงสวาทของเธออีกคราเขาระรัวนิ้วเข้าออกจนเจ้าขารู้สึกว่าตัวเองล่องลอยอีกครั้งจนมีน้ำรักออกมาเปรอะนิ้วของณดล มือหนาจับท่อนเอ็นร้อนของตนไปจ่อที่ปากทางอีกครั้งก่อนที่จะค่อยๆ กดและดันมันเข้าไปจนสุด“อ๊าย.............”เสียงหวานครางยาว เธอมีความรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียวปนเปกันไปหมด อยากที่จะห้ามเขาแต่อีกใจก็มีความต้องการอยากให้เขากระแทกเข้ามาข้างในของเธอให้แรงขึ้น“อืม.............อย่าเพิ่งขยับนะคะ เดี๋ยวจะเจ็บกว่านี้”เสียงทุ้มครางบอกภรรยาสาวก่อนที่เขาจะค่อยๆ จะขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบจนค่อยๆ เร่งจังหวะได้ในที่สุด เจ้าขารู้สึกแปลกประหลาดแต่ม
หลังจากที่เสร็จพิธีตามที่โบราณปฏิบัติต่อๆ กันมา เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ถูกทิ้งให้อยู่ด้วยกันตามลำพัง ซึ่งก่อนที่จะออกไปน้องน้ำหวานได้กระซิบทวงถามคำสัญญาของคุณอาคนสวย ซึ่งเจ้าขาก็ได้แต่ยิ้มเขินให้กับหลานสาว“พี่ว่าเราไปอาบน้ำกันก่อนดีไหมคะ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันเลย” ณดลเอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่ยังนั่งอยู่บนเตียงด้วยกัน“อาบด้วยกันหรอคะ” เจ้าขาเอ่ยถามด้วยความตกใจ“ก็ดีนะพี่ว่าประหยัดเวลาดี” ณดลตอบก่อนที่จะมองหน้าภรรยาสาวด้วยความเจ้าเล่ห์“พี่ณดล ไม่ต้องเลยค่ะ เจ้าขาขออาบก่อนแล้วพี่ค่อยอาบ ตกลงตามนี้นะคะ”เจ้าขารีบบอกสามีนิตินัยก่อนที่ตนเองจะรีบเข้าไปในห้องน้ำและล๊อคกลอนประตูทันที ณดลได้แต่มองก่อนที่จะหัวเราะออกมาด้วยความขำปนเอ็นดู‘ยังไงคืนนี้ก็หนีไม่พ้นแล้วครับ’ ชายหนุ่มคิดในใจ ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงที่เจ้าขาเข้าไปอาบน้ำก่อนที่จะออกมาในชุดคลุมของโรงแรม“เจ้าขาเสร็จแล้วค่ะ เชิญพี่ณดลไปอาบต่อได้เลยค่ะ”เจ้าขาบอกเขาอย่างเขินๆ เมื่อเห็นมัดกล้ามของสามีทางนิตินัยและกำลังจะเป็นสามีทางพฤตินัยในอีกไม่ช้านี้ ณดลไม่ได้ตอบอะไรก่อนที่จะกระโดดลงจากเตียงแล้วก็กดจมูกโด่งของตนลงบนแก้มนุ่มของภรรยาสาวหนักๆ หนึ่
หลังจากที่ครอบครัวของทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวนั้นกล่าวคำขอบคุณและอวยพรให้คู่บ่าวสาวแล้ว พิธีกรเลยกล่าวดำเนินการในพิธีต่อไป“เอาล่ะครับมาถึงตาเจ้าบ่าวเจ้าสาวของเราบ้าง ช่วยเล่าเรื่องราวที่ทำให้ทั้งสองได้พบได้เจอและได้รักกันให้ครอบครัวเพื่อนๆ และแขกผู้มีเกียรติฟังสักหน่อยนะครับ เริ่มที่เจ้าบ่าวเชฟสุดหล่อของเราก่อนเลยแล้วกันครับ”สิ้นเสียงของพิธีกรเสียงปรบมือจากเพื่อนๆ ของณดลก็ดังขึ้นทันที จะมีใครบ้างที่ไม่อยากรู้ว่าคนที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนแบบเขามีวิธีจีบคุณครูคนสวยคนนี้มาเป็นแฟนจนได้มาแต่งงานกันได้ยังไง“ฮิ้วๆๆๆๆๆ วี๊ดวิ้วๆๆๆๆ .......”“ครับ ขอบคุณเสียงโห่จากเพื่อนๆ ครับ” ณดลเอ่ยขึ้นมายิ้มๆ“ก่อนอื่นเลยผมอยากจะบอกว่าผมตกหลุมรักน้องเจ้าขา เจ้าสาวคนสวยของผมตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นเธอยืนส่งยิ้มให้กับนักเรียนที่หน้าโรงเรียนแล้วครับ ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนแล้วก็ได้ยินหลานสาวคนสวยของผมเล่าเรื่องคุณครูของเธอให้ฟังบ่อยๆ อ้อ ทุกคนคงรู้แล้วใช่ไหมครับว่าเจ้าสาวของผมเป็นครูประจำชั้นของหลานสาวผมมาก่อน ผมก็หาวิธีพิสูจน์ใจตัวเองอยู่หลายครั้งครับ แต่ใจมันก็บอกเลยว่าต้องจีบเธอคนนี้มาเป็นภ







![คนดีของเฮียมังกร [ผัวเอวดุ]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)