Share

บทที่ 5

Penulis: มู่เหลียนชิง
“แค่ก แค่ก—” ฟู่สุยสุยไอหนัก ๆ อีกครั้ง

ครั้งนี้เธอไอจนตัวงอแทบจะยืนไม่ไหว

ร่างเล็ก ๆ ทรุดคุกเข่าลงกับพื้นเสียงดัง “ฟุ่บ” ก่อนจะกระอักเลือดออกมา

“สุยสุย!” หนิงหนานเสว่เสียงสั่น รีบเข้าไปดู

ใบหน้าของฟู่สุยสุยแดงก่ำดูเหมือนจะเป็นเพราะพิษไข้ แต่ริมฝีปากกลับซีดขาว “หนูไม่เป็นไรค่ะคุณแม่...”

หนิงหนานเสว่รีบอุ้มลูกขึ้นมา “แม่จะพาหนูไปโรงพยาบาล”

มือเล็ก ๆ ของฟู่สุยสุยจับหนิงหนานเสว่แน่น ดวงตาของเธอแดงก่ำจนผิดปกติ

หนิงหนานเสว่รีบไปโรงพยาบาล หลังหมอทำการเจาะเลือดฟู่สุยสุยเสร็จ จากนั้นก็รอผลการตรวจอยู่ข้างนอก

“คุณแม่คะ คุณพ่อเกลียดหนูมากใช่ไหมคะ...” เสียงที่อ่อนโยนของเธอ ในที่สุดก็เปิดเผยความอ่อนแอของตัวเองในยามป่วยไข้

หนิงหนานเสว่ได้ยินคำถามนั้นแล้ว

เธอกลับตอบไม่ได้

เธออยากจะบอกลูกมากว่า

สุยสุย

พ่อไม่ได้เกลียดหนูเลยนะ

แต่เกลียดแม่ต่างหาก

ถ้าหนูเป็นลูกของสวีจือหรู

หนูจะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ

หนิงหนานเสว่โกหกอีกครั้ง เธอส่ายหน้าพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “ไม่หรอก สุยสุย พ่อไม่ได้เกลียดหนู เขาแค่ยุ่งมากเท่านั้น...”

ฟู่สุยสุยยิ้มจาง ๆ ใบหน้าซีดเซียวดูอิดโรย มือเล็ก ๆ ลูบผมของหนิงหนานเสว่ “คุณแม่ต้องมีความสุขนะคะ”

แค่คำ ๆ นี้ก็เกือบจะทำให้น้ำตาของเธอพรั่งพรูออกมา

แต่เธอต้องอดทนไว้

แล้วก็ฝืนยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้

“หมอครับ—” ทันใดนั้นเสียงเย็นยะเยือกก็ดังแทรกขึ้นมา

หลังของหนิงหนานเสว่แข็งทื่อ

สองแม่ลูกเงยหน้าขึ้นพร้อมกัน แล้วก็เห็นฟู่เฉินที่ควรจะกำลังยุ่งอยู่ ในเวลานี้กลับปรากฏตัวที่โรงพยาบาล และในอ้อมแขนที่แข็งแกร่งของเขา อุ้มผู้หญิงอีกคนอยู่ นั่นก็คือสวีจือหรู

ฟู่สุยสุยตะโกนจากจิตใต้สำนึกว่า “คุณพ่อ—”

ฟู่เฉินจับเสียงนั้นได้อย่างรวดเร็ว เมื่อสายตาของเขาหันมาเห็นหนิงหนานเสว่กับลูกสาว เขาก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัด

ในเวลานี้ สวีจือหรูที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาก็เห็นหนิงหนานเสว่กับลูกสาวเช่นกัน เธอจับแขนเสื้อของเขาแน่น “อาเฉิน ฉันเจ็บ...”

สายตาของฟู่เฉินคมชัดขึ้น เขาเอ่ยปลอบว่า “หมอกำลังมาแล้ว”

อีกด้าน หมอก็กำลังวิ่งมาอย่างรีบร้อน

ฟู่เฉินเก็บสายตากลับ กล่าวอะไรบางอย่างกับหมอเสร็จ จากนั้นเดินตามหมอไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ฟู่สุยสุยมองตามแผ่นหลังของพ่อที่เดินจากไป สมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ

“คุณแม่คะ ทำไมคุณพ่อถึงอุ้มน้าคนนั้น...”

หน้าอกของหนิงหนานเสว่เหมือนถูกเหยียบย่ำอย่างแรง เธอหายใจเร็วขึ้น แต่แล้วก็ฝืนยิ้มในทันที “น่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานของพ่อที่บริษัทบาดเจ็บน่ะ”

“จริงเหรอคะ?” ฟู่สุยสุยเหม่อลอยไปชั่วขณะ “แต่เราก็อยู่ที่โรงพยาบาล ทำไมคุณพ่อถึงเป็นห่วงคนอื่น แต่ไม่ห่วงเราล่ะคะ?”

ในวินาทีนั้น หนิงหนานเสว่ถึงตระหนักได้ว่า

ไม่ว่าเธอจะสร้างเรื่องโกหกขึ้นมาอย่างไร

ก็ไม่อาจลบล้างความจริงได้

แม้แต่เด็กยังสามารถรับรู้ได้ แสดงให้เห็นว่าฟู่เฉินลำเอียงอย่างชัดเจนเพียงใด

หนิงหนานเสว่ตาแดงก่ำ “บางทีอาการของคุณน้าอาจจะรุนแรงก็ได้...”

ฟู่สุยสุยเงียบ

และความเงียบนี้ยิ่งทำให้หนิงหนานเสว่รู้สึกไม่สบายใจ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา หนิงหนานเสว่พาฟู่สุยสุยไปรับผลการตรวจ แต่ใครจะคาดคิดว่าจะบังเอิญเจอฟู่เฉินและสวีจือหรูที่นั่งอยู่บนรถเข็นข้าง ๆ เขาพอดี

หนิงหนานเสว่ตกใจเล็กน้อย หน้าอกของเธอแน่นจนแทบหายใจไม่ออก

ในวินาทีนั้น เธอเสียใจมากที่ได้รู้จักฟู่เฉิน

เธอยอมรับความอับอายและการดูถูกในอดีตที่เขาไม่รักเธอ

แต่เธอยอมรับไม่ได้ที่ลูกของเธอต้องทนทุกข์ทรมานแบบเดียวกัน

ทันใดนั้น ฟู่สุยสุยพลันร้องออกมาว่า “คุณพ่อ—”

สายตาของฟู่เฉินและสวีจือหรูมองมาพร้อมกัน

สีหน้าของฟู่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ยังคงดูสงบ “สุยสุย”

สายตาของฟู่สุยสุยจับจ้องอยู่ที่สวีจือหรู “คุณพ่อคะ คุณน้าคนนี้คือใครเหรอคะ...”

ใบหน้าหล่อเหลาและเย็นชาของฟู่เฉินดูหนักใจเล็กน้อย จากนั้นกล่าวว่า “นี่คือ...”

ขณะที่ฟู่เฉินจะพูด สวีจือหรูก็จับมือเขาแน่น แล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ว่า “หนูน้อย ฉันเป็น... เพื่อนของพ่อหนู”

พอสวีจือหรูพูดประโยคนี้จบก็หน้าซีดลงมาก แม้แต่เสียงก็สั่นเทา

น่าสงสารมาก

แม้แต่หนิงหนานเสว่เห็นแล้วก็ยังรู้สึกสงสาร

สีหน้าของฟู่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย ในวินาทีนั้น จู่ ๆ เสียงของเขาก็ต่ำลง “สุยสุย นี่คือแฟนของพ่อ”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ หัวใจของหนิงหนานเสว่ก็เหมือนถูกเทด้วยเหล็กร้อน ๆ มันสงบอย่างน่าประหลาดใจ

เป็นดังคาด เขาไม่ยอมให้สวีจือหรูเสียใจแม้แต่น้อย

ดังนั้นเธอจึงรู้ตั้งแต่วินาทีแรกที่บังเอิญพบกันว่าเธอไม่สามารถปิดบังได้อีกต่อไป

“สุยสุย นี่คือน้าสวี เป็นแฟนของพ่อนะ” น้ำเสียงของหนิงหนานเสว่ฟังดูสงบมากจนแทบจะไม่มีอะไรสงบไปกว่านี้อีกแล้ว

ใบหน้าเล็ก ๆ ของฟู่สุยสุยซีดลงจริง ๆ

หนิงหนานเสว่ย่อตัวลง ลูบใบหน้าเล็ก ๆ ของฟู่สุยสุย “ลูกรัก จริง ๆ แล้วมีบางอย่างที่แม่ยังไม่ได้บอกหนู ความจริงแล้วพ่อกับแม่แยกทางกันแล้ว... แต่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน พ่อก็ยังคงเป็นพ่อของหนู แม่ก็ยังคงเป็นแม่ของหนูนะ...”

เดิมทีฟู่เฉินคิดว่าหนิงหนานเสว่จงใจอุ้มลูกมาที่นี่เพื่อโวยวาย เพราะเธอก็เคยมีเล่ห์เหลี่ยมไม่น้อย

ดังนั้นเมื่อกี้เขาจึงแนะนำตัวตนของสวีจือหรู ส่วนหนึ่งก็เพื่อระบายความโกรธ

แต่เขาไม่คาดคิดว่าหนิงหนานเสว่จะพูดออกมาตรง ๆ อย่างนี้

หรือว่าเขาเข้าใจผิดไปเอง?

ฟู่สุยสุยรู้สึกสมองปั่นป่วน แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความเศร้า “แล้วคุณแม่ล่ะคะ...”

หนิงหนานเสว่อึ้งไปชั่วขณะ

น้ำตาของฟู่สุยสุยไหลริน “สุยสุยมีคุณพ่อกับคุณแม่ แต่คุณแม่ คุณแม่ไม่มีอะไรเลย...”

ในวินาทีนั้น หนิงหนานเสว่รู้สึกเหมือนหัวใจถูกบดขยี้ แต่แล้วก็ถูกสุยสุยของเธอปะติดปะต่อกันทีละเล็กทีละน้อย

ใช่แล้ว เธอไม่มีญาติเหลือแล้ว และกำลังจะไม่มีลูก

เธอตัวคนเดียวในโลกใบนี้

ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป

หนิงหนานเสว่ลูบศีรษะของฟู่สุยสุย “แม่ยังมีหนูไงจ๊ะ เอาล่ะ รีบทักทายน้าสวีสิ”

ฟู่สุยสุยรู้สึกว่าอกเล็ก ๆ ของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่น และแทบหายใจไม่ออก แต่แม่บอกว่าต้องเป็นเด็กมีมารยาท เธอกลั้นน้ำตา มองดูพ่อของเธอกุมมือผู้หญิงอีกคน แล้วฝืนยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้ “สวัสดีค่ะน้าสวี...”

เมื่อสวีจือหรูได้ยินเสียง ‘น้าสวี’ ที่เอ่ยออกมาอย่างฝืนใจ สีหน้าก็ไม่ค่อยดีนัก แต่ฟู่เฉินอยู่ที่นี่ จึงทำได้เพียงเม้มปากพร้อมพยักหน้า และยิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “สวัสดีจ้ะสุยสุย”

ฟู่เฉินหน้านิ่งไปชั่วขณะ มองฟู่สุยสุยทักทายเสร็จแล้วนั่งลงข้างหนิงหนานเสว่อย่างเงียบ ๆ โดยไม่ส่งเสียงดังหรือโวยวายเลย แม้แต่หนิงหนานเสว่ก็ไม่ได้มองมาทางนี้เลย

ทั้ง ๆ ที่ดูเป็นภาพที่อบอุ่นแท้ ๆ แต่ทำไมเขากลับรู้สึกไม่สบายใจเลยล่ะ?

ในขณะนั้นเอง เลขาจางก็จ่ายเงินเสร็จและรีบกลับมา

หนิงหนานเสว่ส่งลูกให้กับเลขาจาง จากนั้นพูดกับฟู่เฉินว่า “เราคุยกันหน่อยได้ไหม”

“ต่อหน้าลูก คุณจะโวยวายอะไร?”

ใบหน้าของฟู่เฉินเต็มไปด้วยความไม่พอใจ และปฏิเสธโดยไม่คิด
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 100

    ทันที่เธอลงจากรถ เธอก็เอนตัวครึ่งหนึ่งไปพิงฟู่เฉิน ราวกับกลัวว่าใครจะไม่รู้ว่าพวกเขาสนิทกันมาก ฟู่เฉินก็โอบเอวเธอไว้ แล้วเดินเข้าไปข้างในทั้งอย่างนั้น จากนั้นพวกเขาก็เห็นหนิงหนานเสว่ที่กำลังจะเดินเข้าไปตรงหน้าประตูเมื่อสบตากับดวงตาที่เหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้มของหนิงหนานเสว่ ฟู่เฉินก็รู้สึกเหมือนถูกแทงเข้าที่หัวใจอย่างไม่ทราบสาเหตุ และถึงกับรู้สึกว่าการจับมือกับสวีจือหรูนั้นทำให้รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย“คุณหนิงคะ คุณอย่าโกรธเลยนะคะ เป็นเพราะฉันไม่เคยมางานเลี้ยงแบบนี้มาก่อน ก็เลยขอให้อาเฉินพามาน่ะค่ะ”“ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลรู้สึกเบื่อมาก ก็เลยอยากออกมาผ่อนคลายบ้างค่ะ”“ฉัน... ฉันไม่รู้ว่าคุณก็อยู่ที่นี่ด้วย”สวีจือหรูพูดไปพลาง น้ำตาก็เริ่มคลออยู่ในเบ้าตานี่ถ้าเป็นเมื่อก่อน หนิงหนานเสว่คงจะอาละวาดไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ แต่ตอนนี้หนิงหนาเสว่เพียงแค่ยิ้มจาง ๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “คุณสวีพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลคงลำบากมาก ในเมื่อมาแล้ว งั้นเดี๋ยวเข้าไปแล้วก็สนุกให้เต็มที่เลยนะคะ”“อาเฉิน คุณต้องดูแลคุณสวีให้ดีนะ เดี๋ยวถ้าเธอชอบอะไร อย่าลืมซื้อมันให้เธอนะ” หนิงหนานเสว่พูดด้วยน้ำเสียง

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 99

    เดิมทีเรื่องนี้เป็นเรื่องเร่งด่วนอย่างยิ่ง แต่ตอนนี้ฟู่เฉินกลับไม่รีบร้อนขนาดนั้นแล้วเขายืนอยู่ตรงนั้นพลางมองไปที่หนิงหนานเสว่ด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่โวยวายใส่เขาเมื่อรู้สึกได้ถึงความสงสัยของฟู่เฉิน หนิงหนานเสว่จึงมองกลับด้วยสายตาที่สงสัยเช่นเดียวกัน สุดท้ายเพียงแค่โบกมือ “ไปดีมาดี ไม่ส่ง”“รอผมกลับมา” ฟู่เฉินทิ้งคำพูดนี้ไว้แล้วหันหลังกลับเดินจากไปอย่างรวดเร็วหนิงหนานเสว่มองตามแผ่นหลังของเขาแล้วก็เปล่งเสียงออกจมูกอย่างดูแคลน ก่อนจะหันไปมองเลขาเฉินที่ยืนรออยู่ที่เดิม “มองอะไร รีบไปเตรียมรถสิ เราจะไปสายไม่ได้”“แต่ท่านประธานฟู่บอกให้คุณรอเขาไม่ใช่เหรอครับ?” เลขาเฉินมองหนิงหนานเสว่อย่างไม่เข้าใจคุณผู้หญิงของพวกเขาเริ่มมีความเห็นเป็นของตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่?หนิงหนานเสว่เห็นเลขาเฉินมีท่าทางสงสัยแล้วก็รู้สึกขำ และพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “คุณเพิ่งรู้จักท่านประธานฟู่ของพวกคุณเป็นวันแรกเหรอ? เขายังจะกลับมาอีกเหรอ?”ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน เพียงแต่คนที่ได้รับคำสัญญาคือสุยสุย แต่พ่อคนนี้ไม่เคยรักษาสัญญาเลยแม้แต่ครั้งเดียวตอนแรกสุยสุยก็รอคอยอย่างโง่เ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 98

    หนิงหนานเสว่แสดงออกอย่างมั่นใจและสง่างามเมื่ออยู่ต่อหน้ากล้อง ไม่มีความกระอักกระอ่วนใจแม้แต่น้อย เนื่องจากถูกเปิดเผยเรื่องส่วนตัว ราวกับว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเธอเลยเดิมที ฟู่เฉินหวังว่าจะได้เห็นหนิงหนานเสว่ที่มีความเข้าใจและเป็นมืออาชีพแบบนี้ แต่ไม่รู้ทำไม เมื่อสบตากับดวงตาที่นิ่งสงบเหมือนน้ำนิ่งของเธอแล้ว ฟู่เฉินกลับรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา!เมื่อก่อน สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการที่เธอทุ่มเทความคิดทั้งหมดให้กับเขา แต่ตอนนี้เมื่อไม่มีความคิดอะไรเลย เขากลับรู้สึกว่ามันยิ่งยากที่จะยอมรับมากกว่าเดิม“คุณผู้หญิงฟู่ แล้วความสัมพันธ์ระหว่างคุณสวีและคุณฟู่ เป็นยังไงกันแน่ครับ?”“คุณสวีเป็นเพียงคุณสวีเท่านั้น แต่ฉันคือคุณผู้หญิงฟู่ และตอนนี้อาเฉินก็อยู่ข้างฉัน นี่ไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุดหรอกเหรอ?”หนิงหนานเสว่ยิ้มบาง ๆ พลางจับมือฟู่เฉินไว้ และจงใจประสานนิ้วมือกันต่อหน้าสื่อ แถมยังอวดแหวนแต่งงานของพวกเขาอย่างเปิดเผยอีกด้วยจริง ๆ แล้วแหวนของหนิงหนานเสว่หายไปในกลีบเมฆตั้งนานแล้ว นี่เป็นแค่แหวนแบบเดียวกันที่ซื้อจากแอปพินซีซีเท่านั้น ไม่มีค่าอะไรเลยฟู่เฉินจ้องมองไปท

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 97

    นี่คือผลลัพธ์ที่หนิงหนานเสว่ต้องการ ตอนนี้สวีจือหรูอยากใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมันเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อก่อนเธอเคยทำให้พวกเธอทุกข์ทรมานยิ่งกว่าตาย ตอนนี้ถึงเวลาที่เธอจะได้ลิ้มรสชาติของการนอนไม่หลับบ้างแล้ว!เมื่อเผชิญกับคำถามจากนักข่าว หนิงหนานเสว่แสดงออกอย่างใจกว้างและเหมาะสม และได้รับคำชื่นชมมากมาย เธอไม่เพียงแต่ใช้โอกาสนี้ยอมรับตัวตนของเธอต่อโลกภายนอกอย่างเป็นทางการเท่านั้น แถมยังส่งสัญญาณว่าเธอนั้นยอดเยี่ยมมากอีกด้วยสำหรับหนิงหนานเสว่ นี่เป็นโอกาสทองที่หาได้ยากในพันปี เธอต้องการให้ทั้งโลกได้รู้จักชื่อของเธอ เธอคือหนิงหนานเสว่ ไม่ใช่คุณผู้หญิงฟู่ที่เป็นเหมือนนกขมิ้นในกรงทองบ้า ๆ นั่น!เมื่อเห็นสถานการณ์ถูกควบคุมและนำโดยหนิงหนานเสว่ ฟู่เฉินก็เริ่มมองผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ ด้วยมุมมองใหม่ เดิมทีเขาคิดว่าเธอรู้แค่ราคาผักผลไม้ในซูเปอร์มาร์เก็ตเท่านั้น แต่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะมีด้านที่ชำนาญเช่นนี้ด้วยไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า แต่ฟู่เฉินรู้สึกอยู่เสมอว่าหนิงหนานเสว่ที่อยู่ตรงหน้านี้ดูเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนอย่างสิ้นเชิง ในอดีตเธอไม่มีตัวตนและจืดชืดไม่มีชีวิตชีวา เป็นเพียงเ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 96

    “จริงเหรอ? นี่คือชุดแบบที่ซูเปอร์โมเดลระดับโลกเพิ่งใส่เดินแฟชั่นโชว์มานะ ทําไมถึงสําส่อนล่ะ?”“คนยุคราชวงศ์ชิงนี่ฆ่ายากจริง ๆ”หนิงหนานเสว่กลอกตามองบนใส่ทันที ปฏิเสธการใช้เทคนิคปั่นหัวของอีกฝ่าย แถมยังตอกกลับไปอีกหนึ่งประโยคนี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เมื่อก่อนฟู่เฉินพูดอะไรก็จะเป็นอย่างนั้น แม้ว่าเขาจะใช้มุมมองหลายมิติในการโจมตีหนิงหนานเสว่ เธอก็ไม่เคยต่อต้านเลย แม้กระทั่งจะคิดทบทวนตัวเองว่าเธอทำผิดจริง ๆ หรือไม่แต่หนิงหนานเสว่คนปัจจุบันไม่โง่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะเธอรู้ว่าเธอไม่ผิดอะไร และเธอก็ไม่ได้ทำอะไรที่มันไม่ถูกเลย เป็นเพราะคนผิดต่างหากจึงถูกเกลียดชังแม้แต่สไตลิสต์คนเมื่อกี้ก็ยังรุมชมว่าเธอสวย มีแต่ผู้ชายตรงหน้าคนนี้เท่านั้นที่ทำหน้าเคร่งขรึมและบอกว่าไม่สวย นี่มันไม่ใช่แค่ไร้รสนิยม แต่ยังทำให้เสียบรรยากาศอีกด้วยฟู่เฉินเองก็คิดไม่ถึงว่าแค่สองคำของเขา จะถูกตอกกลับมาเป็นชุดยาวขนาดนี้?คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่น “หนิงหนานเสว่ นี่คือกลยุทธ์ใหม่ของคุณเหรอ? คุณต้องการดึงดูดความสนใจของผมด้วยวิธีแบบนี้เหรอ? ฝันไปเถอะ”“ก็ไม่รู้ว่าใครที่กำลังฝันอยู่กันแน่ จะไปห

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 95

    หลังจากแต่งงานแบบเรียบง่ายแล้ว ก็ยิ่งดูสวยสมบูรณ์แบบ ลี่หัวมองผลงานของตัวเองด้วยความพึงพอใจอย่างมากแม้ว่าสไตลิสต์อย่างพวกเขามีทักษะการแต่งหน้าที่ยอดเยี่ยมมาก แต่พวกเขาก็ยังชอบคนที่มีพื้นฐานดีอยู่แล้ว เพราะการเพิ่มความสวยงามให้กับสิ่งที่มีอยู่แล้วนั้นย่อมง่ายกว่าการทำศัลยกรรมมาก ที่สำคัญคือมันไม่เพียงแค่ประหยัดเวลาและยังได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดอีกด้วยดูเหมือนไม่ได้แต่ง แต่จริง ๆ แล้วแต่งนั่นคือระดับสุดยอดหนิงหนานเสว่มองดูตัวเองในกระจกแล้วก็รู้สึกขำอย่างสุดขีด ความจริงแล้วเมื่อก่อนเธอก็ชอบสีสันที่โดดเด่นแบบนี้ แต่เพราะหลังจากที่คบกับฟู่เฉินแล้ว ฟู่เฉินบอกว่ารสนิยมของเธอต่ำทรามเกินไป เธอจึงค่อย ๆ คล้อยตามเขา ปรับตัวเข้าหาเขา และเริ่มใส่เสื้อผ้าสีเก่า ๆ และจืดชืด ตอนนี้คิดดูแล้วก็รู้สึกว่าเธอได้ลืมตัวตนที่แท้จริงของตัวเองไปโดยไม่รู้ตัวจริง ๆ“ชุดนี้สวยมาก ฉันชอบมันมาก คุณไปหาฟู่เฉินเพื่อให้เขาจ่ายเงินเถอะ”หนิงหนานเสว่พูดอย่างมั่นใจเงินแค่นี้ สำหรับฟู่เฉินแล้วไม่ถือว่ามากมายอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้น เธออาจจะแลกกลับคืนมาได้มากกว่านั้น แล้วฟู่เฉินจะทำธุรกิจที่ขาดทุนได้ยังไงกัน?หนิงหนาน

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status