LOGINShare
บทที่ 1011
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1012
“ข้าถามเจ้า ตอนนี้วัวเทียมเกวียนอยู่ที่ใด?”หลี่หรงหรงส่ายหน้า “ข้าเองก็ไม่รู้ แต่วัวเทียมเกวียนกำหนดเส้นทางไว้แน่นอนแล้ว”กู้หว่านเยว่โยนแผนที่ให้นางหนึ่งฉบับ“เจ้าจงวาดเส้นทางลงไปตอนนี้เลย”หลี่หรงหรงวาดเส้นทางลงไปอย่างว่าง่าย ชั่วขณะวางพู่กัน ยาพูดความจริงก็หมดฤทธิ์ ทันใดนั้นได้สติกลับมาแล้วมองแผนที่ตรงหน้า สีหน้าเปลี่ยนไปซูจิ่งสิงสืบเท้าขึ้นไปหนึ่งก้าวหยิบแผนที่ไปอย่างว่องไว“พวกเจ้าถึงขั้นขวัญกล้าลอบวางอุบายข้า?”หลี่หรงหรงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน นางไม่มีความทรงจำเมื่อครู่เหลืออยู่เลยแม้แต่น้อยตกลงเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่? นางถึงขั้นวาดเส้นทางการเดินทางของวัวเทียมเกวียนออกมา สองสามีภรรยาคู่นี้ทำอันใดนาง?กู้หว่านเยว่มองแผนที่การเดินทางของวัวเทียมเกวียน ยกมุมปากยิ้มน้อยๆ“พวกเราไม่ต้องไปคลังสินค้าอีกสามแห่งแล้ว ขอเพียงเก็บกวาดวัวเทียมเกวียนนี้ให้เกลี้ยง ก็เท่ากับเก็บกวาดอีกสี่คลังสินค้าที่เหลือได้ในคราวเดียว”ประหยัดเวลาประหยัดแรง นางดีใจขึ้นมาสองส่วนแล้ว“พวกเจ้าโหดร้ายเกินไปแล้ว ของเหล่านี้ล้วนเป็นสมบัติล้ำค่าของตลาดมืดอินซาน พวกเจ้าถือสิทธิ์อะไรมาปล้นไป?”หลี่หรงหร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1013
ต้องบอกว่า เวินทิงอวิ๋นเฉลียวฉลาดยิ่งนักภายในระยะเวลาสั้น ๆ ก็จำสถานะของทั้งสองคนได้“เจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้นเป่ย เหตุใดถึงต้องเป็นพวกเขา?”ทหารรับใช้ไม่กล้าแม้แต่จะเชื่อ แต่เวินทิงอวิ๋นกลับมั่นใจในสถานะของพวกเขา“สตรีร่างบางผู้นั้นจะต้องเป็นพระชายาเจิ้นเป่ยอย่างแน่นอน มิน่าล่ะน้ำเสียงของนางที่ข้าได้ยินช่างคล้ายกับเสียงของสตรียิ่งนัก”เวินทิงอวิ๋นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ นายหญิงสั่งให้เขาไปสร้างความเดือดร้อนให้สองคนนั้น ปรากฏว่ายังไม่ทันจะลงมือ ห้องเก็บของทั้งสี่แห่งได้ถูกสองคนนั้นขโมยไปจนหมดเกลี้ยงสองคนนี้ก็คือท่านอ๋องและพระชายาจริง ๆ หรือ?นี่มันโจรชัด ๆ !“ห้ามบอกเรื่องนี้กับนายท่านเด็ดขาด” หากนายท่านรู้เข้า เขาตายแน่เวินทิงอวิ๋นขมวดคิ้วแน่นอย่างโศกเศร้า ตอนนี้ยังทันนะ ตราบใดที่จับตัวเจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้นเป่ยได้ ย่อมตามเอาคลังสินค้าเล็กที่สูญหายไปเหล่านั้นกลับมาได้“ส่งนกพิราบออกไปส่งสาร แจ้งให้เกวียนวัวเปลี่ยนเส้นทาง”เวินทิงอวิ๋นกำชับว่า“ค่อยส่งทหารบางส่วนออกไปค้นหาที่อยู่ของเจิ้นเป่ยอ๋อง หากเจอกับพ่อบ้านหลี่ก็ฆ่าทิ้งเสีย”ใบหน้าของเขาไร้ซึ่งความปรานี ทหารร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1014
คำพูดของเจ้าของร้านแฝงไปด้วยความโกรธเคืองอยู่เล็กน้อย หลังจากที่พูดออกมาแล้วก็พลันตระหนักได้ว่าตนนั้นพลั้งปากพูดมากไป จึงได้ขอประทานอภัยอย่างหวาดกลัว“สิ่งที่ข้าน้อยพูดเมื่อครู่ ท่านทั้งสองห้ามบอกผู้อื่นนะขอรับ”กู้หว่านเยว่สงสารเขาอยู่ไม่น้อย“วางใจเถอะ เราไม่มีทางบอกผู้อื่นหรอก”ซูจิ่งสิงยังคงเป็นห่วงราษฎร์มาก จึงกล่าวถามอีกว่า“ในเมื่อราชสำนักไม่มีการบรรเทาความอดอยากให้กับราษฎร์ พวกชาวบ้านเหล่านั้นทำอย่างไร หรือรอให้หิวตายอย่างนั้นหรือ?”“มีคนตายเพราะความหิวโหยไปไม่รู้เท่าไหร่แล้ว”เจ้าของร้านทอดถอนใจหนึ่งครั้ง นัยน์ตาของเขาก็พลันวูบไหว“ได้ยินว่าเจดีย์หนิงกู่ทางนั้นอ้าแขนรับผู้ลี้ภัย มีหลายคนเดินทางไปที่นั่นแล้ว อีกไม่นานร้านนี้ก็จะปิดตัวลง ข้าเองก็ตั้งใจจะไปที่นั่นเช่นกัน”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงต่างมองตากัน ใบหน้าของทั้งสองคนอดเผยรอยยิ้มออกมาไม่ได้แม้ว่าโลกภายนอกจะอดอยากแร้นแค้น แต่ทุกคนต่างก็คิดว่าเจดีย์หนิงกู่เป็นสถานที่หลบภัยไปแล้วเจ้าของร้านอดกล่าวไม่ได้อีกว่า“เพียงแต่ได้ยินมาว่าอากาศในเจดีย์หนิงกู่นั้นหนาวยะเยือก ปลูกอะไรก็ไม่ขึ้น มีหิมะตกตลอดสี่ฤดู ไม่รู้ว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1015
“น้องหญิงระวัง”ซูจิ่งสิงโอบกู้หว่านเยว่ไปด้านข้าง องครักษ์เงาจากในที่มืดทยอยกันปรากฏตัว และเข้าต่อสู้กับคนชุดดำ“ท่านพี่ รีบขึ้นไปด้านบน”การแต่งกายของคนชุดดำกลุ่มนี้ช่างคล้ายกับคนที่จับตัวเสี่ยวจ้านจ้านไปในครั้งที่แล้วพวกเขาเป็นคนที่ตลาดมืด จู่ ๆ กู้หว่านเยว่ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ รีบคว้าตัวซูจิ่งสิงแล้ววิ่งขึ้นไปชั้นบน“เจ้าของร้านหลี่อาจจะเกิดเรื่องก็ได้”เป็นอย่างที่คิดไว้ ทันทีที่ทั้งสองคนออกมานอกห้อง ก็เห็นนักฆ่าสองคนกำลังจะสังหารหลี่หรงหรงอยู่พอดีโชคดีที่หลี่หรงหรงมีทักษะการต่อสู้ติดตัว แม้ว่ามือและเท้าจะถูกมัดไว้ แต่ก็ยังหลบเลี่ยงกระบวนท่าได้หลายครั้งแต่นางก็ไม่ได้โชคดีเพียงนั้น ไหล่ของนางถูกฟันอย่างรวดเร็ว“อย่าให้นางตายเด็ดขาด”กู้หว่านเยว่รีบกล่าว นางยังต้องเก็บหลี่หรงหรงไว้เพื่อใช้ประโยชน์“ช่วยข้าด้วย!”หลี่หรงหรงรีบวิ่งเข้ามา กู้หว่านเยว่คว้าตัวนางไปไว้ด้านข้าง ส่วนซูจิ่งสิงก็ลอยตัวออกไปสู้กับคนชุดดำสองคนนั้น“อย่าคิดหนีเชียว”กู้หว่านเยว่ชักกริชเล่มหนึ่งออกมา และกล่าวเตือนหากหลี่หรงหรงคิดจะหนี กริชที่อยู่ในมือของนางคงไม่ใช่เรื่องง่ายจะรับมืออย่าง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1016
“จัดการศพเหล่านั้นให้เรียบร้อย อย่าทำให้เจ้าของร้านตกใจ”ซูจิ่งสิงได้กำชับอีกครั้ง แล้วค่อยโบกมือสองสามีภรรยานั่งลงปรึกษากันราวกับไม่มีใครเห็น หลี่หรงหรงยังคงคิดไม่วิตก คล้ายกับว่าไม่อยากเชื่อว่าเวินทิงอวิ๋นที่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยกันเมื่อคืนจะกลับมาฆ่านาง“น้องหญิง เจ้าจะจัดการนางอย่างไร?”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้วเล็กน้อย การแบกคนที่คิดจะหนีตลอดเวลา ช่างเป็นภาระที่หนักหน่วงยิ่งนัก“ปล่อยนางก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้มตาหยี “ข้ารู้สึกว่านางน่าสนใจ”“พูดอย่างไรดีล่ะ?”แววตาของซูจิ่งสิงเกิดจิตสังหาร เขาไม่อยากเก็บคนของอินซานไว้ข้างกายหลี่หรงหรงหันกลับมาทันควันและกล่าวออกไปว่า“เรามาร่วมมือกันเถอะ?”กู้หว่านเยว่เหมือนจะเดาออกนานแล้ว จึงคลี่ยิ้มพลางกล่าวว่า“จะร่วมมือกันอย่างไร?”“ข้าช่วยหาเกวียนให้พวกเจ้า แต่พวกเจ้าต้องช่วยข้าเรื่องหนึ่ง ให้ข้าฆ่าเวินทิงอวิ๋นด้วยมือของข้าเอง”ใบหน้าของหลี่หรงหรงฉายแววโกรธแค้น กู้หว่านเยว่เหมือนจะครุ่นคิดอะไรได้บางอย่าง “เมื่อครู่เจ้ายังรักเขาจะเป็นจะตายอยู่เลย เหตุไฉนถึงเปลี่ยนใจอยากฆ่าเขาขึ้นมาล่ะ?”“ข้าไม่ใช่คนของตลาดมืด ทั้งหมดเป็นเพราะเขา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1017
นางกล่าวเตือนว่า “เห็นต้นไม้ต้นนั้นหรือไม่? ข้าแนะนำให้พวกเจ้าตัดต้นไม้ต้นนั้นทิ้งเสีย”นัยน์ตาของหลี่หรงหรงเปล่งประกาย“แบบนี้ ต่อให้เวินทิงอวิ๋นจะไล่ตามมาทัน แต่ก็ต้องล่าช้าเพราะหาเครื่องหมายไม่เจอ”นางเกลียดชังเวินทิงอวิ๋นมาก ครั้นนึกถึงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาแล้วน่ารำคาญยิ่งนัก“ทหาร”กู้หว่านเยว่ไม่ลังเล สั่งทหารมาตัดต้นไม้ต้นนั้นทันทีในเวลาต่อมานางได้สั่งให้คนตัดต้นไม้ที่มีเครื่องหมายเหล่านั้นทั้งหมด กระทั่งราดน้ำมันแล้วจุดไฟเผาจนวอดวาย“ครึ่งวันแล้ว ใกล้ถึงแล้วใช่หรือไม่?”ซูจิ่งสิงหรี่ตาลงเล็กน้อย จ้องมองหลี่หรงหรง นางอดตัวสั่นสะท้านไม่ได้เมื่อถูกเขามองด้วยสายตาเย็นชากู้หว่านเยว่รีบเข้าไปดึงตัวเขา แล้วโวยวาย “จะขู่นางทำไม”“กลัวนางโกหกเจ้า”ถึงอย่างไรก็เป็นคนจากตลาดมืด ซูจิ่งสิงค่อนข้างระมัดระวังตัวนางหลี่หรงหรงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ และมองไปทางกู้หว่านเยว่อย่างอ่อนโยน “วางใจเถอะ ข้าไม่หลอกเจ้าหรอก”“ข้าเชื่อเจ้า”กู้หว่านเยว่ยอมให้โอกาสนางอีกครั้ง รถม้ากำลังขับเคลื่อนไปบนถนน ผ่านไปแล้วอีกครึ่งชั่วยามองครักษ์เงาพรวดเข้ามารายงาน“รายงานนายท่าน พบเกวียนสองคันไม่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1018
แทบจะเสี้ยววินาทีหลังจากที่ถูกปืนยาชายิงใส่ก็ล้มลงภายในสามวินาที“ใคร ใครอยู่แถวนี้?”เมื่อเห็นสหายล้มลงอย่างฉับพลัน คนชุดดำที่คอยคุ้มกันเกวียนเหล่านั้นก็พลันตื่นตระหนก รีบหยุดเดิน จากนั้นก็กวาดมองไปรอบ ๆ ตัวซูจิ่งสิงลงมืออีกครั้ง เล็งเป้าไปยังคนชุดดำข้างหน้าแล้วทำการลั่นไกปืนใส่อีกฝ่ายสองสามีภรรยาให้ความร่วมมือกันเป็นอย่างดี เพียงแค่ไม่กี่นาที ก็ล้มคนชุดดำเหล่านั้นได้กู้หว่านเยว่ดีใจมาก “เดิมทีข้าคิดว่ายังต้องสู้กับพวกเขาอีกพักใหญ่ มีปืนยาชาพอง่ายขึ้นมาหน่อย”นางเก็บปืน แล้วแฉลบตัวเข้าไปตรวจสอบ พบว่าคนชุดดำทุกคนต่างหมดสติเรียบร้อยแล้วนางเปิดกล่องขนาดใหญ่บนเกวียน และตรวจสอบกล่องผ้าเหล่านั้นทีละกล่อง จนมั่นใจว่าสิ่งที่อยู่ภายในกล่องเป็นของที่มีมูลค่า จึงดึงเชือกที่ผูกติดกับวัวอย่างไร้ความปรานี จากนั้นก็ลากเกวียนสองคันเข้าไปในห้วงมิติ“คนชุดดำเหล่านี้ต่างปฏิบัติตามคำสั่งของตลาดมืด ในเมื่อได้ของมาอยู่ในมือแล้ว ก็ปล่อยพวกเขาไปเถอะ”กู้หว่านเยว่ไม่ตั้งใจจะคร่าชีวิตของพวกเขา มิเช่นนั้นคงไม่มีทางเปลี่ยนปืนธรรมดาเป็นปืนยาสลบหรอก“แล้วแต่เจ้า”ซูจิ่งสิงคิดเหมือนกับนางทั้งสองคนพ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1019
“อย่าเอ่ยถึงเขา!”เนี่ยชิงหลานกระทืบเท้า ใบหน้าฉายแววสับสนละคนโกรธเคือง ก่อนจะคว้าข้อมือของกู้หว่านเยว่“พี่หญิงกู้ เราไม่ต้องไปกับเขาหรอก เราไปกันเองเถอะ”กู้หว่านเยว่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กระทั่งเห็นเฉิงเซวียนเดินกะเผลกตามออกมาจากข้างใน“น้องหญิง เจ้าอย่าพูดจาเหลวไหล ข้าไม่ได้มีอะไรกับนางนะ”กู้หว่านเยว่ “?” จากนั้นเซี่ยเหอก็เดินออกมาจากโรงเตี๊ยม ยกสองมือคารวะ และกล่าวด้วยสีหน้าไม่สบายใจว่า“ชิงหลาน เจ้าเข้าใจผิดแล้ว เมื่อครู่ข้าเพียงแค่ช่วยคุณชายเฉิงตรวจอาการบาดเจ็บเท่านั้น”“อย่ามาเรียกข้า เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาเรียกข้าว่าชิงหลาน?”เนี่ยชิงหลานไม่ไว้หน้านางเลยสักนิด ทั้งยังพูดจาอย่างตรงไปตรงมาทำร้ายจิตใจเซี่ยเหอนางยืนโซเซ สีหน้าซีดเผือด“คุณหนูเนี่ย....”เฉิงเซวียนขมวดคิ้วแน่น “น้องหญิง ทำไมเจ้าต้องบีบบังคับกันขนาดนี้ นางมีจิตใจงดงามเพียงนี้”“ข้าบังคับคนอื่นหรือ?”เนี่ยชิงหลานยิ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงมองอย่างงุนงงเกิดอะไรขึ้น?ทำไมเซี่ยเหอถึงอยู่ที่นี่?กู้หว่านเยว่ไม่สนิทกับเซี่ยเหอ ที่ได้เจอกันไม่กี่ครั้งก็เพราะเนี่ยชิงหลานและเฉิงเซวียน“ขอ
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1659
นางอยากรู้ว่าราชินีหนานเจียงผู้นี้กำลังจะทำอะไรลับหลังนางกันแน่ ตั้งใจจะใช้ห้องปรุงพิษแห่งนั้นทำสิ่งที่น่าประหลาดใจอะไรอยู่กันแน่พิษ หากใช้มันจริง ๆ ความรุนแรงก็ไม่ต่างกับดินปืนเลยเวลานี้เกาเจี้ยนเพิ่งได้เข้าใจ “ท่านจะปลอมตัวเป็นหนึ่งในคนชุดดำเหล่านั้นอย่างนั้นหรือ?”“ถูกต้อง”กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางทำหน้ากากหนังคนเอาไว้เรียบร้อยแล้ว“ในเมื่อเจ้าและอวิ๋นมู่ร่วมมือกันแล้ว ต่อไปข้าคงฝากฝังเจ้าได้อย่างวางใจ ข้าขอเก็บของสักครู่แล้วจะออกเดินทางทันที”กู้หว่านเยว่ดูรีบร้อนมากเรื่องนี้จะช้าไม่ได้“ขอรับ”เกาเจี้ยนคงพูดอะไรไม่ได้ ถึงอย่างไรก็ผิดหวังความไว้วางใจของพระมเหสีไปแล้ว แต่นางก็ยังยกกองกำลังแนวหน้าให้เขาดูแลทั้งหมด!กู้หว่านเยว่คว้าป้ายอาญาสิทธิ์ของหกคนนั้น ก่อนจะควบม้ามุ่งหน้าไปกับทิศทางของหนานเจียงพร้อมกับชวีเฟิง“หวังว่าหว่านเยว่จะกลับมาอย่างปลอดภัย”อวิ๋นมู่มองไปยังทิศทางที่กู้หว่านเยว่จากไป แววตาเป็นห่วงยังคงจ้องมองอย่างนั้นอยู่เนิ่นนานเกาเจี้ยนจึงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าเป็นห่วง เมื่อครู่ใยไม่โน้มน้าวกับข้าเล่า เป็นห่วงตอนนี้จะได้อะไรขึ้นมา”อวิ๋นมู่คลี่ยิ้ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1658
“แบบนี้ไม่ได้นะขอรับ พระมเหสี การเดินทางครั้งนี้อันตรายมาก ก่อนจะออกเดินทาง ข้าสัญญาต่อฝ่าบาทว่าจะต้องปกป้องท่านอย่างดีที่สุดหากเขารู้ว่าข้าให้ท่านเดินทางไปหนานเจียงเพียงลำพัง เขาจะไม่ตัดหัวของข้าเลยหรือ?”เกาเจี้ยนร้อนใจมาก เหตุใดกู้หว่านเยว่ถึงได้มีความคิดที่เหลวไหลและกล้าหาญถึงเพียงนี้ เขายังไม่อยากตายกู้หว่านเยว่ยกมือเท้าคางพลางคลี่ยิ้ม“ไม่ได้จะไปเพียงลำพังเสียหน่อย นี่ ข้าให้ชวีเฟิงไปกับข้าด้วย”“เขา?” เขาเนี่ยนะ?เกาเจี้ยนส่ายหน้าทันที“พระมเหสี ได้โปรดท่านคิดทบทวนดี ๆ เถิด”ทว่าแม้แต่ซูจิ่งสิงก็ยังโน้มน้าวกู้หว่านเยว่ไม่ได้ นับประสาอะไรกับเกาเจี้ยน“เรื่องนี้ว่าไปตามนี้ก่อนแล้วกัน กว่าฟ้าจะสว่างยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วยาม ข้าง่วงแล้ว ขอพักสักหน่อย เจ้าออกไปจุดพลุส่งสัญญาณเถอะ รอให้คนของอวิ๋นมู่มาถึงแล้วค่อยมาปลุกข้า”เมื่อกู้หว่านเยว่กล่าวจบ ก็เข้าไปในกระโจมที่อยู่ถัดไปอื้อ ไม่ใช่ว่านางอยากเปลี่ยนกระโจมหรอก ความจริงคือกลิ่นเท้าในกระโจมของเกาเจี้ยนแรงเกินไปต่างหาก!พรุ่งนี้ต้องหาผงดับกลิ่นเท้ามาให้เขาสักห่อ รักษากลิ่นเท้าของเขาให้หาย“พระมเหสี!”เกาเจี้ยนไล่ตามม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1657
มิน่าล่ะในระหว่างการสอบสวนเมื่อครู่ นางมองเล่ห์เหลี่ยมที่พวกเขาพยายามจะใช้พิษไม่ต่ำกว่าห้าครั้งนั้นได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ภายใต้ความจนปัญญานางทำได้แค่กดจุดทั่วร่างกายของคนเหล่านี้ไว้ เหลือเพียงปากของพวกเขาที่ยังสามารถพูดได้“ชวีเฟิง เจ้าสมควรตาย”เมื่อคนชุดดำเห็นชวีเฟิงขายความลับของหนานเจียงจนหมดเกลี้ยง ดวงตาก็พลันเบิกกว้างอย่างโกรธเคือง และสบถเป็นภาษาถิ่น“หุบปาก”ครั้นกู้หว่านเยว่ได้ยินเสียงโวยวาย ก็ขว้างเข็มเล่มหนึ่งออกไปปักลิ้นของคนผู้นั้นอย่างหมดความอดทน“อ๊าก!”เขาส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาออกมาคนชุดดำคนอื่นเห็นเหตุการณ์นี้ก็ทยอยกันตัวสั่นงันงก รีบปิดปากทันที“เอาละ ตอนนี้เจ้าพูดต่อได้แล้ว” กู้หว่านเยว่หันไปมองชวีเฟิงชวีเฟิงตัวสั่นงันงกนางมารยังไงก็คือนางมารอยู่วันยังค่ำ น่ากลัวเหมือนกับในความทรงจำจริง ๆเขากลืนน้ำลายอึกใหญ่“ว่ากันว่า ในห้องปรุงพิษมีคนอยู่มากกว่าสามสิบคน ทุกคนอาศัยลวดลายบนแขนมาระบุสถานะ”กู้หว่านเยว่โบกมือไปมาเกาเจี้ยนตั้งสติแล้วรีบเดินขึ้นหน้า ถกแขนเสื้อของคนชุดดำทั้งหกคนขึ้น เผยให้เห็นแขนข้างภายใต้ร่มผ้าเป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ บนแขนของคนชุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
