Library
Maghanap
Home / รักโบราณ / ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม / บทที่ 165

Share

บทที่ 165

Author: เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้
last update Huling Na-update: 2025-05-04 04:09:56
ยิ่งคิดย่าฮวาก็ยิ่งโมโห นางแทบทนไม่ไหวที่จะถลาเข้าไปเอากรงเล็บเหี่ยวๆ ของตนฝากรอยข่วนบนหน้าเยว่อวิ๋น ทว่าเพียงนางส่งสายตาโกรธแค้น หญิงสาวตรงหน้าก็ส่ายศีรษะให้นางเสียก่อน

“ขอเตือนเจ้า อย่าได้ทำในสิ่งที่คิดจะดีกว่า ข้าไม่ใช่คนที่จะยึดหลักธรรมเนียมหรอกนะ ต่อให้เจ้าแก่กว่าข้าเป็นร้อยปี ข้าก็สามารถตีเจ้า
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 351

    ยามนี้หานจีในสายตาทุกคนมีสภาพหน้าบวมฉึ่งราวกับหัวหมู ท่าทางกรีดร้องร่ำไห้ที่คิดว่าจะดูน่าสงสารแท้จริงกลับไม่ต่างจากคนบ้าที่กำลังคลุ้มคลั่ง อีกทั้งยามนางอ้าปากแต่ละทียังมองเห็นรูโหว่หลุมดำที่น่าขัน“ข้าจำได้ว่าเคยบอกไม่ให้คุณหนูหานมาที่นี่” กู้เหยียนเซียวยังคงมีท่าทางเย็นชาไม่เปลี่ยน สภาพน่าขันของหาน

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 350

    น่าเสียดายที่คำภาวนาของเยว่อวิ๋นไร้ผล เพราะพอนางหันสายตาไปที่เจ้าของวัตถุชิ้นนั้น ก็เห็นหลุมดำที่เป็นเสมือนรูระบายอากาศน้อยๆ บนแนวฟันของคุณหนูหานเข้าพอดี“...”จบแล้ว...กลายเป็นหญิงงามที่เปิดปากพูดทีก็จะมองเห็นฟันที่หลอ แบบนี้อนาคตจะมีใครกล้าสู่ของหานจีแต่งงานกันละนี่ คิดถึงตรงนี้สายตาเห็นใจจากเยว่

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 349

    “เกิดอะไรขึ้น!”เสียงหวีดร้องที่คุ้นหูทำให้กู้เหยียนเซียวอดขมวดคิ้วไม่ได้ ดวงตาคมมองไปยังห้องที่มาของเสียงด้วยแววตาเย็นชา ชายหนุ่มขบคิดเล็กน้อยก่อนจะหันมาถามคนข้างๆ “เยว่อวิ๋นเจ้าพาใครมาหรือเปล่า”ไม่แปลกที่กู้เหยียนเซียวจะถามเช่นนี้ เพราะที่ผ่านมาเยว่อวิ๋นมักมีคนติดตามมาด้วยเสมอ ดังนั้นเขาจึงสั่งให

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 348

    ถึงกระนั้น เยว่อวิ๋นก็ไม่ได้เดือดร้อนต่อข่าวร้ายที่กู้เหยียนเซียวนำมาเลยสักนิด นางฝากนัดหมายให้เขาไปบอกกับคนในกองทัพผู้นั้นด้วยท่าทีสบายๆ ก่อนจะชะงักไปเล็กน้อยเมื่อนึกถึงอะไรบ้างอย่างขึ้นมาได้“ว่าแต่คนที่ต้องการสูตรยาเป็นคนของใคร ท่านกู้พอจะรู้เรื่องนี้หรือไม่”แม้ในใจจะคิดยืมมือองค์หญิงใหญ่มาจัดกา

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 347

    “หมอเยว่ท่านมาแล้ว นายท่านกำลังรออยู่ข้างในขอรับ”เยว่อวิ๋นพยักหน้ารับ นางทักทายเฉียนซานอย่างคุ้นเคย ก่อนจะหันไปถามแม่สามีเชิงขอความเห็น “ท่านแม่ข้าจะเข้าไปคุยธุระกับท่านกู้อาจเสียเวลาสักหน่อย ท่านจะรอที่นี่ก่อน หรือว่าให้สืออิงพาท่านไปร้านเครื่องประดับก่อนดีเจ้าคะ”มู่หรงเซียนที่มาก็เพื่อเกาะติดลูก

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 346

    แม้ว่าข้ออ้างนี้จะถูกมู่หรงเซียนนำมาใช้อย่างส่งๆ ทว่ากลับทำให้แม่นมเซียงเกิดความเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวง นางมั่นใจว่าเหตุผลที่องค์หยิงใหญ่ให้ความเมตตาต่อตัวเอง ต้องเป็นเพราะพอใจที่นางออกความเห็นเรื่องของเยว่ซื่อเป็นแน่ไม่อย่างนั้นในหมู่คนติดตามทำไมจึงมีแค่นางที่ได้พักกันเล่า...และความเข้าใจผิดนี้เอง

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status