로그인공유
บทที่ 18 สมบัติของบ้านมู่
최신 업데이트:
2025-09-14 16:28:43
최신 챕터
ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน บทที่ 31 มู่ซงหยวนทำตัวน่ารัก
ยามเฉิน(07.00-08.59 น.)วันนี้ซุนจือหลินตื่นมาทำกับข้าวแต่เช้า เพราะวันนี้จะไปบ้านซุนและก็จะพามู่ซงหยวนไปด้วย เพราะเขาบอกว่าอยากไปแต่จริง ๆ คือไม่อยากอยู่บ้านคนเดียวตั้งหาก"เมื่อเช้านี้พี่ไปรดน้ำต้นมะลิกับต้นกล้วย พี่ว่าดินที่บ้านเรามันต้องดีมากแน่ ๆ ต้นกล้วยถึงได้โตเร็วกว่าเมื่อวานที่พึ่งปลูก""ต้นกล้วยปลูกง่ายขึ้นง่ายเจ้าค่ะ ได้ดินดีน้ำดีเลยโตเราน่าจะเป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ""วันนี้มีดอกมะลิอยู่พี่เก็บมาด้วยให้เจ้า"มู่ซงหยวนเองก็ทำได้แค่นำดอกมะลิไปล้างและใส่ในขันน้ำ แต่เขาเองอยากจะให้ซุนจือหลินทำมากกว่า เพราะรู้สึกว่าเวลาที่กลืนน้ำลงไปในลำคอแล้วรู้สึกสดชื่นกว่าปกติ"เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนนะเจ้าคะข้าใกล้จะทำกับข้าวเสร็จแล้วเจ้าค่ะ""ได้"มู่ซงหยวนจะจ้างสหายของเขาทั้งสามคนในการเอาน้ำมาเติมในห้องอาบน้ำ เพราะเขาในตอนนี้ไม่สามารถที่จะทำได้ ในใจอยากที่จะซื้อเกวียนใจแถบขาดแต่ก็ยังทำไม่ได้ เพราะเดี๋ยวท่านแม่มู่จะสงสัยรวมถึงทุกคนด้วยซุนจือหลินจัดเตรียมกับข้าวเสร็จมู่ซงหยวนก็ออกมาพอดี นางจึงได้เข้าไปอาบต่อไปถึงบ้านซุนก็คงจะสาย ๆ ข้าวเช้าที่บ้านท่านแม่เล็กจะทำให้ท่านพ่อกินแล้วกับข้าวที่นำไปให้จะเป
ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน บทที่ 30 เริ่มภารกิจแรก
ยามซื่อ(09.00-10.59 น.)"พี่สะใภ้จะให้พวกเราปลูกตรงไหนขอรับ"เสี่ยวหมิงเห็นว่าพี่สะใภ้นั้นเดินวนอยู่แถวหลังบ้านเหมือนจะต้องการความช่วยเหลือจึงรีบวิ่งมา เจ้าอาหานกับเจี้ยนโปที่เห็นก็รีบวิ่งตามมาทันที"ปลูกไว้แถว ๆ ต้นมะลิก็ได้แต่อย่าใกล้กันมากนะ""มีสามหน่อเองหรือขอรับ"เสี่ยวหมิงเองรู้ว่าสิ่งที่พี่สะใภ้จะปลุกคืออะไร เพราะเป็นอาหารสำหรับเขาเวลาเข้าป่าสำรวจพื้นที่ยามที่จะต้องค้างคืนในป่า"มีเท่านี้แหละเจอแค่นี้"ซุนจือหลินโกหกออกไปว่านางเจออยู่บนภูเขาและขุดมาไว้ที่บ้านซุน เมื่อเช้านางทำกับข้าวและแบ่งไปที่บ้านจึงถือโอกาสนี้เอาหน่อกล้วยออกมาและทำภารกิจให้เสร็จ เพราะปลูกหน่อกล้วยไม่ได้แปลว่าภารกิจจะสำเร็จเพราะหน่อกล้วยจะโตเป็นต้นกล้วยและส่วนประกอบในต้นกล้วยจะต้องมีบางอย่างที่สามารถรักษาท่านพ่อซุนให้หายได้อย่างแน่นอน"เดี๋ยวปลูกเสร็จก็พากันไปล้างไม้ล้างมือนะและไปกินข้าวพี่ทำเสร็จแล้วอยู่ในครัว กินกันได้เลยไม่ต้องรอพี่ซงหยวนกับพี่กินข้าว""ขอรับพี่สะใภ้"อาหาน/เสี่ยวหมิง/เจี้ยนโป ขานรับ"เจ้าพวกนั้นกำลังทำอันใดกัน"มู่ซงหยวนที่เดินหาว่าซุนจือหลินหลังจากกลับมาจากบ้านซุนนางก็หายไปเลย"ข้าให้ปลูกหน
ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน บทที่ 29 มู่ซงหยวนน้อยใจ
หลังจากที่ล้างจานเสร็จมู่ซงหยวนก็ไล่ทั้งสามคนกลับบ้านทันที ดูจากวันนี้แล้วเขาคงจะได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาเจ้าพวกนั้นเป็นอย่างแน่นอน"จะไปอาบน้ำหรือ แต่นี่ดึกแล้วอาบเดี๋ยวจะเป็นไข้เอาพรุ่งนี้ค่อยอาบแล้วกัน""ไม่เจ้าค่ะ ข้าจะอาบน้ำและก็จะอาบเดี๋ยวนี้ด้วยเจ้าค่ะ""ทำไมเจ้าถึงดื้อกับพี่เช่นนี้"มู่ซงหยวนเองไม่ว่าจะบอกอะไรซุนจือหลิน นางมักจะไม่ฟังคำของเขาเลยจนถึงขั้นต้องบังคับขู่เข็ญ"พี่เองก็จะไม่อาบน้ำหรือเจ้าคะ""ใช่ พี่จะอาบพรุ่งนี้…แต่หากเจ้าจะอาบพี่ก็จะอาบน้ำด้วย""ไอ้บ้า! พี่บ้าหรือไงกันจะมาอาบน้ำกับข้าทำไมกัน""ถ้าได้ก็ดี แต่พี่หมายความว่าพี่ก็จะอาบน้ำเหมือนหากเจ้ายืนยันที่จะอาบน้ำ เพราะเจ้าคงไม่อยากนอนกับคนที่ไม่อาบน้ำหรอกใช่หรือไม่""ใช่ เจ้าค่ะข้าไม่นอนกับคนตัวเหม็น"ซุนจือหลินเอ่ยจบก็รีบเดินเข้าไปอาบน้ำทันที ดีหน่อยที่ห้องอาบน้ำอยู่ในตัวบ้าน แต่แค่ใช้อาบน้ำล้างหน้าล้างตาเท่านั้น หากจะทำธุระส่วนตัวต้องข้างนอกบ้านมีพื้นที่สำหรับการทำธุระส่วนตัวมู่ซงหยวนไม่ได้ไปไหนไกลเขานั่งรอซุนจือหลินอยู่ที่หน้าห้องอาบน้ำ เพื่อรอที่จะอาบน้ำต่อจากนางและเป็นการเฝ้านางอาบน้ำไปในตัวด้วย"พี่อาบน้ำเ
ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน บทที่ 28 ผัดกะเพราหมูสับไข่ดาว
มู่ซงหยวนทำได้เพียงนั่งมองไปทางครัวที่กำลังวุ่นวาย เพราะช่วยกันทำกับข้าวทุกคน มีส่วนร่วมกันหมดยกเว้นเขาคนเดียวที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย นอกเสียจากออกเงินเท่านั้น"เดี๋ยวที่เหลือพี่ทำเองพวกเจ้าไปรอข้างนอกกันให้หมด"ซุนจือหลินรู้ว่าพวกเขาจะจามกัน เพราะพริกที่ตำนั้นน่าจะเผ็ดร้อนน่าดู เพราะพวกเขาก็บอกว่าชอบกินเผ็ดรวมถึงคนด้านนอกที่มองมาในครัวไม่วางสายตาเลย"ขอรับพี่สะใภ้"อาหาน/เสี่ยวหหมิง/เจี้ยนโป ขานรับพร้อมกัน"เดี๋ยวเสร็จแล้วพี่จะเรียกอีกทีนะ"หลังคนทั้งสามออกไปซุนจือหลินก็ทอดไข่ดาวเสร็จพอดีทั้งหมด 5 ฟอง และที่สำคัญนางอาจจะต้องขอบคุณมู่ซงหยวนหรือเปล่าน้า เพราะข้าวของเครื่องครัวที่มีครบทุกอย่างทำเอานางนั้นปลื้มปีติ เพราะว่าทำอาหารไม่ติดขัดเลย แม้แต่ขั้นตอนเดียว"ฮัดชิ้ว""ฮัดชิ้ว!"..."ฮัดเช้ย!"กลิ่นผัดพริกและกระเทียมตีขึ้นในอากาศภายในห้องครัวจนทะลักออกไปข้างนอกจนได้ยินเสียงจามของบุรุษร่างแกร่งทั้งสี่คนที่จามแข่งกัน"ฮัดชิ้ว! ข้าไม่ไหวแล้วขอออกไปข้างนอกก่อนแล้วกัน"อาหานที่ทนไม่ไหวแล้วเขาจามจนจมูกแดงไปหมดแล้ว ถึงว่าพี่สะใภ้ถึงให้พวกเขาออกมารอข้างนอกแทนที่จะอยู่ในครัวต่อเสี่ยวหมิงกับเจี้ยนโ
ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน บทที่ 27 คืนแรกก็ปวดหัวแล้ว
"พี่ซงหยวนปล่อยข้าได้แล้ว""เจ้าค่ะ""หึ ฟอด"มู่ซงหยวนไม่ลืมที่จะแอบลักหอมแก้มอีกข้างของซุนจือหลิน เพราะกลัวว่านางอาจจะน้อยใจที่เขานั้นหอมแก้มนางแค่ข้างเดียว"นี่! ทะ พี่มาหอมแก้มข้าทำไมอีก""แก้มเมียพี่มีสิเจ้าจะหอมแก้มพี่คืนพี่ก็ย่อมยินดีเป็นอย่างมาก""โรคจิต"ซุนจือหลินปรับอารมณ์ตามไม่ทันกับมู่ซงหยวนที่อยู่บ้านนั้นมีนิสัยเงียบขรึม แต่พอมาอยู่ที่บ้านใหม่นั้นกับเป็นคนละคนบุคลิกของเขาในตอนนี้คือจู่โจมนางหนักเป็นอย่างมากมู่ซงหยวนไม่ได้ทำอะไรต่อ เขาปล่อยให้ซุนจือหลินจัดข้าวของของนางให้เสร็จแล้วค่อยมาคุยธุระของเขากัน โดยมู่ซงหยวนใช้สายตาจับจ้องซุนจือหลินอยู่ตลอดไม่ว่านางจะขยับตัวไปทางไหนเดินไปทิศทางไหนก็ตาม"เดี๋ยวท่านอยู่บ้านนะข้าจะไปบ้านท่านป้าโจว"หลังจากที่จัดข้าวของเสร็จนางก็เดินเข้าไปดูในครัว ซึ่งก็เป็นอย่างที่คาดเดาไว้ มีข้าวของพร้อมใช้แต่ขาดพวกวัตถุดิบเท่านั้นเครื่องปรุงรสก็มีด้วยถึงจะแปลกใจ แต่ก็ไม่คิดที่จะเอ่ยถามอีกฝ่ายเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา หากเขาพร้อมที่จะบอกก็คงจะพูดออกมาเอง"ไปทำไมแล้วจะไปยังไง""เดินแล้วก็ไม่ต้องคิดที่จะตามไปด้วยขาพี่ยังไม่หายดีอยู่บ้านเท่านั้นที่พ
ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน บทที่ 26 แต่งงาน
บ้านซุนมู่ซงหยวนมาถึงที่บ้านซุนตอนนี้เขากำลังจะไปรับตัวเจ้าสาวและไม่ลืมที่จะนำสิ่งของไปตอบแทนท่านพ่อท่านแม่ของซุนจือหลินที่เลี้ยงนางมา"เข้าไปสิเจ้าสาม"มู่ต๋าเห็นลูกชายยืนอยู่หน้าห้องไม่เข้าไปในห้องสักที จึงเอ่ยถามอาจจะตื่นเต้นก็ได้วันนี้วันสำคัญของเจ้าสาม"ท่านพ่อข้าไม่กล้าขอรับ"มู่ซงหยวนทั้งตื่นเต้นและก็กังวลเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ตอนไปออกรบก็ไม่ได้มีอาการตื่นเต้นและวิตกกังวลเช่นนี้มาก่อน"เป็นธรรมดาเจ้าสามวันนี้เจ้ามาในฐานะเจ้าบ่าวและว่าที่สามีของซุนจือหลิน"มู่ฉวนจงใจเอ่ยเสียงดังเพื่อให้คนในห้องได้ยิน"อย่าชักช้าเจ้าสามจะเอาไหมเมียน่ะเดี๋ยวหนูซุนจือหลินรอนานจนเปลี่ยนใจพ่อไม่รู้ด้วยนะ""ท่านพ่อขอรับ"มู่ซงหยวนไม่รอช้าหากเขายังชักช้ามีหวังนางอาจจะเปลี่ยนใจอย่างที่ท่านพ่อของเขาบอกก็ได้ปล่อยให้นางรอนานไม่ดีมู่ซงหยวนเข้ามาในห้องเจอเจ้าสาวของเขานั่งอยู่บนเตียงในห้องมีพี่สะใภ้ใหญ่อยู่เป็นเพื่อนนาง "เอ่อ พี่มารับเจ้า"มู่ซงหยวนเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก เพราะความสวยของซุนจือหลินทำเขาอาจตายได้"เจ้าค่ะ"หลังผ่านด่านกั้นประตูมาทั้งนางและมู่ซงหยวนต่างต้องมาทำพิธีไหว้ฟ้าดิน ไหว้เจ้าที่ ไหว้เทพเจ้า
다른 추천
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู807.9K 조회수ชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล587.1K 조회수ชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว
จิ้งเยี่ยน62.0K 조회수ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ
ฤดูหนาวที่เงียบเหงา19.0K 조회수อนุของบิดาช่างน่ากินนัก
วันว่างว่างของหญิงใหญ่391 조회수เกิดใหม่เป็นบุตรีเศรษฐีผู้ตกอับ
เทียนสื่อ3.0K 조회수หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง
Sanassetong 5.0K 조회수อัปลักษณ์จวนเดียวดาย
จ้าวฮุ่ยอิง3.8K 조회수
