공유

บทที่ 55 แน่ใจหรือว่าลูกของข้า

작가: Cherry Brown
last update 최신 업데이트: 2025-10-15 23:31:44

โรงเหล้าหลี่ช่าน

หลี่ช่านตั้งตารอที่จะเจอใครบางคนป๋อเหวินมาขอนัดเขาในตอนแรกเขาเองก็งง แต่ก็ได้ซักถามสหายออกไปจนได้ความว่าคนที่ขอนัดเขาคือพี่ชายของมู่จื่อเหมยช่วงนี้เขาไม่เจอนางเลยตั้งแต่เรื่องในวันนั้นนางก็ไม่มาหาเขาอีกเลย

"นายท่านหลี่ท่านป๋อเหวินมาแล้วขอรับ"

"พาไปรอข้าอีกห้อง"

"ขอรับ"เฉินลี่ตอบรับคำของผู้เป็นนายหลายวันที่ผ่านมาผู้เป็นนายของเขานั้นเหมือนมองหาใครสักคนที่จะมาที่โรงเหล้าบ่อย ๆ แต่หลังจากเหตุการณ์รุนแรงในวันนั้นนางก็หายไปเลยไม่มาอีกเลย แต่จะโทษนางก็ไม่ได้เจ้านายของเขาเป็นคนเอ่ยไล่นางเองตั้งห่าง

เฉินลี่นำคนทั้งสี่มารอพบนายท่านหลี่ที่ห้องรับแขกยามได้เห็นพี่ชายอีกคนของมู่จื่อเหมยสายตาเช่นนี้คงจะไม่ใช่คนธรรมดา คนธรรมดาย่อมจะต้องเกรงกลัวเขาแล้วเพราะรูปร่างน่ากลัว แต่คนตรงหน้ากับไม่กลัวแถมไม่คิดหลบสายตาเสียด้วย

"นี่ เฉินลี่มือขวาของหลี่ช่าน"

"เฉินลี่ นี่พี่ใหญ่ของนางและนี่พี่สามของนางเช่นกัน"

"คารวะนายท่านทั้งสองขอรับสักครู่นายท่านของข้าคงจะมาแล้วขอรับ"

มู่ซงหยวนคิดไม่ถึงว่ามู่จื่อเหมยจะมายังที่แบบนี้ด้วยถือว่านางใจกล้าน่าดู สถานที่เถื่อน ๆ มีแต่ชายฉกรรจ์น่ากลัวทั้งนั้นแต่เขาไม
이 책을.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน   บทที่ 117 ถอนต้นกล้าข้าว

    หลี่ช่านเตรียมใจมาเต็มร้อย แต่พอมาเจอท่านพ่อมู่ต๋าเข้าจริงก็ยากที่จะคาดเดาอุปนิสัยของท่านพ่อมู่ต๋า ลักษณะภายนอกดูเป็นคนใจดี ใจเย็น แต่พอได้พูดคุยได้สัมผัสยามโกรธเคืองใครนั้นเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย แต่ดูจากไม่ไล่ลงจากเกวียนแล้วน่าจะชอบคนเอาใจ ขยัน และจริงใจและซื่อตรง คิดอย่างไรพูดอย่างนั้น "ท่านพ่อพาคนผู้นี้มาทำไมกัน เจ้าคนชั่วนี่ออกมาห่าง ๆ เลยขอรับ"มู่ฉวนที่เห็นว่าคนที่นั่งเกวียนมากับท่านพ่อมู่คือใคร ก็ทำให้เลือดขึ้นหน้าใบหน้าทันทีถึงจะไม่เคยเจอกันเป็นสิบปีก็ยังจำได้"คนผู้นี้ทอดทิ้งน้องเล็กทำตัวเป็นโจรลักกินขโมยกินไม่มีความรับผิดชอบ""คารวะพี่ใหญ่มู่ พี่สะใภ้ใหญ่มู่ ข้าหลี่ช่านวันนี้ขอมาช่วยทำไไร่ด้วยขอรับข้าขออนุญาตท่านพ่อแล้วขอรับ""ใครพ่อเจ้ากัน"มู่ต๋าถึงระยะเวลาสั้น ๆ ที่นั่งด้วยกันมาบนเกวียนจะไม่ได้เอ่ยห้ามยามหลี่ช่านเอ่ยเรียกว่าท่านพ่อ แต่ก็ใช่ว่าจะอนุญาต"เจ้าคิดว่าจะมาช่วยทำไร่แล้วคิดว่าเรื่องที่ทำกับน้องเล็กครอบครัวมู่จะลืมหรือ""ถึงจะไม่ลืม แต่ข้าจะแก้ไขให้หนักกลายเป็นเบาทุกอย่างเกิดขึ้นจากข้าและข้าจะแก้ไขมันเอง"มู่เจียอิ่งที่ได้แต่ฟังบทสนทนาของคนทั้งสาม เพราะคนที่ชื่อหลี่ช

  • ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน   บทที่ 116 หลี่ช่านของ้อ

    2 สัปดาห์ต่อมาเรือนตระกูลหลี่หลี่ช่านที่พักรักษาตัวจนหายดีจากการสู้รบจากคนที่คิดไม่ซื่อและลอบกัดกัน ถึงจะได้เขตการปกป้องมาได้ แต่นับจากวันนี้ไประบบการปกครองของเขาจะเปลี่ยนไป จากดำกลายเป็นขาว"จะไม่ให้ข้าตามไปด้วยจริง ๆ หรือนายท่าน""ไม่ต้องปัญหาของข้า ข้าจะจัดการเองอยู่ดูแลเฉินลี่เถอะ"เฉินลี่อาการอยู่ในเกณฑ์ที่ดีขึ้นตอนนี้เหลือแค่พักรักษาตัวเท่านั้น "ขอรับ"หลี่ช่านออกจากเรือนมุ่งหน้าสู่หมู่บ้านซานซานที่เขาไม่เคยไปเหยียบเลย หรือไปทำความเคารพท่านพ่อท่านแม่ของมู่จื่อเหมยที่ตอนนี้นางได้เสียท่านแม่ของนางไป จากเหตุการณ์ความสัมพันธ์ครอบครัวที่มันคาราคาซังมานาน"รอข้าก่อนนะจื่อเหมย"หลี่ช่านมาที่หมู่บ้านซานซานคนเดียว เขาไม่ได้แต่งตัวร่ำรวยแต่แต่งตัวธรรมดา เพราะกลัวว่าท่านพ่อและพี่ชายของมู่จื่อเหมยจะมองเขาเป็นคุณชายที่ไม่เอาไหน เพราะเวลาล่วงเลยมานานตั้งแต่ที่นางตั้งท้องตามจริงเขาควรจะแสดงความรับผิดชอบตั้งแต่ตอนนั้น แต่เพราะความปลอดภัยของตัวมู่จื่อเหมยเอง หากเขาล่วงรู้ว่านางตั้งท้องเขาจะไม่คิดที่จะทำเช่นนั้นเลย แต่เพราะทุกอย่างดำเนินมาตามที่วางแผนไว้แล้วไม่สามารถที่จะเดินถอยหลังได้อีกแล้ว

  • ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน   บทที่ 115 ปิดคดี 2/2

    กว่าจะได้ปิดจบคดีก็ยามอิ๋น(03.00-04.59 น.)กว่าจะควบคุมสถานการณ์ได้ ของกลางที่ทำการจับกุมไว้ได้ถูกทางการยึดและจะเข้าสู่กระบวนการต่อไปหลังจากยามอิ๋นมู่ซงหยวนและทุกคนก็แยกย้าย เพราะได้หมดหน้าที่รับผิดชอบแล้วที่เหลือเป็นหน้าที่ของผู้เกี่ยวข้องยามซื่อ(09.00-10.59 น.)ร้านเมี่ยงปลาห้าสหายเปิดตามปกติถึงแม้ย่านหนึ่งในเมืองจะเกิดคดีสะเทือนขวัญและการทุจริตการค้าข้าวเกิดขึ้น ถึงคดีจะปิดจบลงแต่ยังสาวถึงคนที่อยู่เบื้องหลังใหญ่โตไม่ได้ แต่ก็สามารถที่จะจับต้นตอของเรื่องได้"วันนี้พนักงานดูน้อย ๆ นะแม่นาง""ยังทำงานกันปกติเจ้าค่ะ แต่ในครัวทำไม่ทันกันจริง ๆ เจ้าค่ะจึงได้ให้คนด้านนอกเข้าไปช่วยก็จะเหลือเท่าที่เห็นนี่แหละเจ้าค่ะ ปลาเผากันไม่ทันต้องช่วยกันหลายคนเจ้าคะจะได้ทันเสิร์ฟลูกค้า""แต่เมี่ยงปลาร้านเจ้าอร่อยจริง ๆ ลูกข้าไม่เคยกินผักยังยอมกินเลย เพราะพอกินคู่กันแล้วอร่อยมาก""ขอบคุณใต้เท้าเจ้าค่ะ"ซุ่นจือหลินจะให้เหล่าบุรุษที่ไปเกิดก่อให้มาออกมาด้านนอกได้อย่างไรใบหน้า แต่ละคนนั้นฟกช้ำกันเป็นแถบหากออกมาได้มีคนสงสัยอย่างแน่นอนและอาจจะเป็นเป้าได้ด้านนอกก็จะมีพนักงานที่นางรับเพิ่มมาอีกสองคนที่เป็นคนเ

  • ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน   บทที่ 114 ปิดคดี 1/2

    หลังจากผ่านเรื่องของเสี่ยวหมิงทุกคนก็เริ่มทำภารกิจต่อ คืนนี้มู่ซงหยวนวางแผนที่จะเข้าไปในจวนของผู้ต้องสงสัย เพราะจากการที่ไปลองเป็นลูกค้าซื้อข้าวแล้ว ข้างในดูซับซ้อนและแยกออกไปจากหน้าร้านคนที่ขายของอยู่ที่หน้าร้านจะเข้าไปด้านในไม่ได้คนที่ขายของอยู่ด้านนอกนั้นเป็นชาวบ้านธรรมดาไม่ได้รู้เรื่องอะไรมากเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้ไม่สงสัยเลย แต่เพราะที่นี่จ่ายเงินค้าแรงแพงกว่าที่อื่นคนเลยไม่ได้สนใจว่างานที่ทำนั้นมีอะไรซ่อนอยู่หรือเปล่า"พี่ซงหยวนข้างในดูน่ากลัวแปลก ๆ"อาหานรู้สึกว่าขนทั่วตัวของเขานั้นลุกซุ่ทั้งตัวแถบมาในตอนกลางดึกอีกบรรยากาศเลยเป็นใจให้น่ากลัว เหมือนจะมีผีออกมาเลย"บรรยากาศแบบนี้สิดีอาหานข้าชอบยิ่งนัก"เหลียงจงซินชอบที่สุดบรรยากาศที่หนาวเย็นเช่นนี้ ยิ่งถ้าได้เข้าไปด้านในแล้วยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ ยิ่งลึกลับยิ่งดีดูน่าค้นหาดี"ดีกับผีสิไม่ว่าบรรยากาศเช่นนี้เจ้ากลับมาชอบ ข้ากลัวจนจะเหี่ยวราดอยู่แล้ว""เลิกคุยกันก่อนมีคนมา"มู่ซงหยวนยังหาจังหวะเข้าไปด้านในไม่ได้ เพราะหากเป็นตอนกลางดึกเช่นนี้เป็นเวลาที่คนพวกนั้นจะออกมาใช้ชีวิตกัน การที่จะเข้าไปด้านในไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ได้

  • ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน   บทที่ 113 สู่ขออย่างมีเกียรติ

    วันนี้เป็นวันที่ครบกำหนดสามวันตามที่โจวจิ่งจื้อนั้นให้เวลามาหาเงิน 10 ตำลึงทอง แต่ยามซื่อแล้วก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีใครมาที่บ้านโจวกัน"ท่านพี่รอเสียหน่อยจะเป็นไรไป"วันก่อนสหายของสามีพาลูกชายมาดูตัวของโจวหานหลินอีกฝ่ายดูจะถูกใจโจวหานหลินเป็นอย่างมาก แต่โจวหานหลินเองก็บอกว่ามีคนรักอยู่และกำลังที่จะแต่งงานกัน จนทำให้อีกฝ่ายนั้นยอมล้มเลิกการดูตัวและต่างแยกย้ายกันด้วยดีทั้งโจวหานหลินและความสัมพันธ์ของโจวจิ่งจื่อกับสหายก็ยังเหมือนเดิม"ดีนะที่สหายของพี่นั้นเข้าใจดีและความสัมพันธ์ยังดีเหมือนกัน""ก็เด็กเขารักกันจะไปกีดกันเขาทำไมกันโต ๆ กันแล้ว""พี่หรือกีดกันหากกีดกันจริงคงจะไม่ได้เจอกันหรอกพี่นำลูกไปอยู่ที่อื่นยังจะดีกว่า"โจวจิ่งจื้อเองก็ไม่ได้จะต้องการเงิน 10 ตำลึงทอง แต่เพราะความดื้อด้านของทั้งมู่ซงหยวนและเสี่ยวหมิง เขาเองแค่อยากเห็นความพยายามของเสี่ยวหมิงก็เท่านั้นเองความหนักแน่นมีไหม ความกล้าหาญมีไหม หากมีคนกีดขวางความรักเสี่ยวหมิงเองจะทำเช่นไรไม่ให้เสียคนรักไปความเข้าหาผู้ใหญ่มีไหม ความนอบน้อมมีไหม จะมาเป็นลูกเขยบ้านโจวเขาเองก็จะต้องดูหลายอย่างถึงจะรู้จักมู่ซงหยวนว่าเป็นคนดี แต่สหายข

  • ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน   บทที่ 112 ผู้ปกครองใหญ่ออกโรง

    หลังจากผ่านคืนเจรจาคืนนั้นผ่านไปทุกคนจึงช่วยกันหาเงิน แต่ไม่มีใครรู้ว่าพี่ชายใหญ่ของกลุ่มคือใครคนที่ทุกคนที่เห็นจะต้องก้มหัวให้"ข้าไม่ได้ให้เปล่า แต่ถือว่าเป็นของขวัญรับขวัญหลานให้เจ้าแต่งแล้วจะต้องมีหลานให้ข้าทันทีเจ้าเสี่ยวหมิง"ความจริงเงินตรงนี้มู่ซงหยวนจะออกให้เอง แต่เพราะว่าเจ้าเสี่ยวหมิงคงจะไม่รับเพราะมู่ซงหยวนนั้นได้ช่วยเหลือมามากมายแล้ว"ขอบคุณขอรับพี่จ้าวข้ารักท่านมากมายขอรับ"ไม่เพียงเท่าเสี่ยวหมิงจะต้องทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายคืนนี้ให้สำเร็จด้วยในการมาพบเหล่าสหายในแต่ละครั้งนั้นจ้าวเฟยหลงจะแต่งตัวมาแต่ละครั้งไม่ซ้ำกันสักครั้ง เพราะเป็นการปลอมตัวที่ตลกมากเช่นครั้งนี้ปลอมตัวเป็นขอทานมีอย่างที่ไหน เป็นถึงองค์รัชทายาททรงทำตัวเป็นเด็กเล่นสนุกไปได้"คืนนี้เริ่มภารกิจแรกมีโรงค้าข้าวในเมืองอยู่สองที่เป็นพี่น้องกัน แต่กระจายกันเปิดรับข้าวมาในราคาถูกและขายให้ชาวบ้านในราคาที่แพง ๆ มีช่วงหนึ่งที่ราคาข้าวลดลงก็กวาดซื้อมามาก ๆ และรอเวลากดราคาให้แพงขึ้นมีขุนนางเกี่ยวข้องด้วย ข้าต้องการรายชื่อขุนนางพวกนั้นเร็วที่สุดให้ได้ไม่เกิน 7 วัน""ขอรับ"คนทั้งหกตอบรับพร้อมกันหลังได้รับภารกิจมาก็ต่าง

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status