ผ่าหินดิบ

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

วันนี้ซูเมี่ยวจินกับฉางเล่ยมีนัดไปรับเอกสารร้านค้าที่มณฑล พวกเขาเดินทางกันหลังกินข้าวเช้าเสร็จ ในโกดังยังมีเครื่องใช้ไฟฟ้าเหลืออยู่ พวกเขาจึงยังไม่คิดจะซื้อมาเติมในวันนี้

ทั้งสองเข้ามณฑลแล้วแวะซื้อเสื้อผ้าเพิ่มให้ทุกคนในบ้านที่ห้างใหญ่และกินมื้อเที่ยงกันในห้าง ฉางเล่ยถามระหว่างกินข้าวว่าเมื่อไหร่จะผ่าหินดิบที่ซื้อมา

“อืม… เอาเป็นพรุ่งนี้ดีไหมคะ กว่าเราจะกลับถึงบ้านแล้วเก็บของที่ซื้อมาคงใช้เวลามากสักหน่อย” ซูเมี่ยวจินมองถุงเสื้อผ้าที่ครั้งนี้เธอซื้อให้ทุกคนคนละห้าชุด ทำให้ต้องขนถุงเสื้อผ้ามากกว่าครั้งก่อนหลายเท่าเลยทีเดียว

“ตกลงครับ แล้วถ้าเราผ่าได้หยก คุณจะขายเลยหรือเปล่า”

“ต้องดูก่อนนะคะ เรายังมีเงินในบัตรอีกแปดแสนเลยนะ แล้วยังมีเห็ดหลินจือแดงที่ยังไม่ได้เอาออกไปขายอีกมาก”

“ผมคิดว่าเราน่าจะขายดีกว่านะครับ ไม่อย่างน