เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 8 มีใครเคยบอกไหม ว่าอย่าโนบรา
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-01 19:28:55“บ้านคุณอยู่ที่ไหนเหรอ”
อัญญาบอกชื่อคอนโดมิเนียมของเธอให้กับชายหนุ่ม เขาพยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะขับรถออกไปอย่างช้าๆ ผิดกับตอนที่มาอย่างลิบลับ
“หิวไหม” เขาพยายามชวนเธอคุย
“ไม่ค่ะ” หญิงสาวส่ายหัว
“แต่ผมหิว”
“อาจารย์จอดข้างหน้าก็ได้นะคะ เดี๋ยวฉันกลับเองได้ คุณจะได้ไปหาอะไรทาน”
“ผมบอกเหรอว่าผมจะไปคนเดียว” คาร์ลอสรู้ดีว่าเธอเองก็คงหิวไม่ต่างกันเท่าไหร่ เพราะตอนนี้ก็เลยเวลาอาหารเย็นมานานมากแล้ว
อัญญาอยากจะปฏิเสธอีกครั้งแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอเลย เพราะชายหนุ่มเลี้ยวรถเข้ามาจอดยังร้านอาหารเล็กๆ ที่ยังเปิดอยู่แม้ว่าจะดึกมากแล้ว
คาร์ลอสจอดรถแล้วลงมาเปิดประตูให้เธอ อัญญาทำตัวไม่ถูกเพราะไม่เคยมีใครเปิดประตูให้กับเธอแบบนี้
"ลงมาสิคุณ ผมหิว”
“ค่ะ” เธอลงจากรถแล้วเดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย
ถนนยามค่ำคืนรถโล่งกว่าตอนกลางวันอยู่มากเพียงไม่กี่นาทีจากร้านอาหารเขาก็พาเธอมาถึงที่พัก
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”
“จะไม่ชวนผมขึ้นข้างบนหน่อยเหรอ”
“ฉันว่าไม่ดีกว่าค่ะ”
“ผมคงมีโอกาสได้ขึ้นไปข้างบนนั้น”
อัญญาไม่ตอบเธอรีบลงจากรถทันทีโดยไม่รอให้เขาเปิดประตู
“แล้วเจอกันนะครับ” คาร์ลอสเปิดกระจกตะโกนไล่หลัง
******
เช้าวันเสาร์กว่าอัญญาจะตื่นก็เกือบ 10 โมงเช้า เพราะเมื่อคืนกว่าจะอาบน้ำเข้านอนก็เกือบตีหนึ่ง ไหนจะนอนไม่หลับเพราะเอาแต่คิดถึงใบหน้าของอาจารย์หนุ่มนั่นอีก ทำเอาเช้านี้เธอแทบไม่อยากลุกจากที่นอน
อัญญาดื่มกาแฟกับขนมปังที่เหลือตั้งแต่เมื่อวานรองท้องไปก่อน
จากนั้นก็อาบน้ำและนั่งดูซีรี่ย์ระหว่างรอเวลาให้ร้านโทรศัพท์ในห้างเปิด
มีหลายอย่างที่เธอต้องทำในวันนี้ อย่างแรกคือไปเอารถที่จอดไว้ตั้งแต่เมื่อวาน
จากนั้นก็เอาโทรศัพท์ไปซ่อม ถ้ามันยังซ่อมได้ เพราะเท่าที่เห็นหน้าจอแตกซะขนาดนั้น ไม่รู้ว่าข้างในจะเป็นอย่างไรบ้าง
สุดท้ายก็แวะไปเยี่ยมพี่เบญกับลูกชายที่โรงพยาบาล
ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง
อัญญารีบวิ่งไปเปิดประตูเพราะเช้าวันเสาร์แบบนี้คนที่จะมาหาเธอที่ห้องก็คงมีแต่นวนันท์เท่านั้น แม้จะอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมเพื่อนรักต้องกดกริ่งเพราะเธอบอกรหัสที่ประตูไปแล้ว
“อาจารย์” หญิงสาวตกใจเป็นอย่างมากที่เห็นคาร์ลอสที่หน้าประตู
อีกคนก็ตกใจไม่แพ้กันเพราะตอนนี้หญิงสาวตรงหน้าแต่งกายต่างจากทุกครั้งที่เจอ
วันนี้อัญญาสวมเสื้อยืดสีขาวตัวโคร่งเพียงมองผ่านๆ เขาก็รู้ดีว่าเธอไม่ได้สวมใส่เสื้อชั้นในเป็นแน่ ไหนจะผมที่ปล่อยยาวสยายรอบกรอบใบหน้ารูปไข่ดูแล้วชวนมอง อีกทั้งกางเกงตัวสั้นที่โผล่เลยชายเสื้อมาเพียงเล็กน้อย ขาเรียวเล็กขาวจนเกือบซีด
ใบหน้าขาวเนียนของเธอยามนี้ไร้ซึ่งเครื่องสำอาง ริมฝีปากสีชมพูอ่อนตามธรรมชาติ คาร์ลอสมองแล้วแอบกลืนน้ำลายในทันที
“อาจารย์ขึ้นมาที่นี่ได้ยังไง” เธอแปลกใจที่รปภ.ยอมให้เขาขึ้นมาหาเธอถึงบนห้อง
“ผมไม่จำเป็นต้องบอก เอาเป็นว่าผมขึ้นมาได้ก็แล้วกัน”
“แล้วมีธุระอะไรเหรอคะ”
“ผมเอานี่มาให้”
เขาส่งกล่องโทรศัพท์ให้เธอ
“เอามาให้ทำไมคะ”
“ก็ผมเห็นว่าของคุณร่วงแตก พอดีผมนึกได้ว่ามีเครื่องที่มหาลัยให้มา แต่ผมใช้ไม่ถนัด พอกลับบ้านไปก็เลยไปค้นมาให้คุณ”
“อย่าลำบากเลยค่ะ”
“รับไว้เถอะครับ ผมไม่ได้ซื้อมาเองสักหน่อย เราก็พนักงานของมหาลัยเหมือนกัน” เขาบอกเหตุผล
“ของไม่ใช่แค่สองสามบาทนะคะ จะมาให้กันง่ายๆ ได้ยังไง”
“ก็ผมไม่ได้ซื้อมา”
“แต่ฉันไม่อยากได้”
“เอาเถอะน่า ถือว่าเป็นค่าจ้างล่วงหน้าแล้วกัน เพราะผมคงต้องพึ่งพาคุณอีกหลายอย่างเลย เพราะพี่เบญลาคลอด”
“แต่ฉันว่ามันมากเกินไป เอาอย่างนี้เดี๋ยวฉันจ่ายเงินให้คุณดีกว่า แต่รอให้ฉันไปธนาคารก่อนนะ”
“งั้นก็แล้วแต่คุณเลย ถ้ามันทำให้คุณสบายใจขึ้น”
“งั้นก็ขอบคุณนะคะ” เธอจะปิดประตู
“เดี๋ยวๆ นี่จะจะไล่ผมกลับเลยเหรอ คุยตั้งนานขอทานน้ำสักแก้วได้ไหม”
“ค่ะ” เธอคงไม่เสียมารยาทขนาดไม่ให้เขากินน้ำ
คาร์ลอสเดินตามหลังหญิงสาวเข้ามา เขามองสะโพกกลมกลึงที่เคลื่อนไหวไปตามจังหวะการเดิน คาร์ลอสเหมือนโดนสะกด เขาไม่ได้นั่งรอตรงโซฟาอย่างที่เธอบอก แต่เขาเดินตามเธอไปถึงส่วนของห้องครัว
“นี่อาจารย์หิวน้ำขนาดนั้นเลยเหรอคะ” อัญญาถามเมื่อเห็นเขาเดินตามเธอมา
“เรียกผมคาร์ลอสก็ได้ ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ที่มหาลัยสักหน่อย” เขาทำตัวไม่ถูกเมื่อเธอเรียกแบบนั้น
หญิงสาวรินน้ำเย็นใส่แก้วก่อนส่งให้เขา
คาร์ลอสรับแก้วน้ำมาดื่มไปเพียงครึ่ง สายตาจับจ้องไปยังร่างบอบบางของหญิงสาวตรงหน้า เนินอกอวบอิ่มทำให้เขาลืมตัว
“ว๊ายยย” อัญญาอุทานอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆ ชายหนุ่มก็ดึงร่างเธอมาปะทะแผงอกกว้าง
“อาจารย์จะทำอะไร ปล่อยนะคะ” เธอพยายามดิ้น เพราะจำได้ดีว่าครั้งที่แล้วที่เธออยู่ในอ้อมแขนของเขานั้นเกิดอะไรขึ้น
“คาร์ลอส ผมชื่อคาร์ลอส” เขาย้ำ
สองมือพยายามดันแผงอกกว้างออก นั่นยิ่งทำให้ร่างกายส่วนล่างของเธอแอ่นโค้งเข้าหาท่อนล่างของชายหนุ่ม เธอรู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างกำลังขยายตัวอยู่ภายใต้กางเกงยีนส์ตัวหนาอัญญาหายใจติดขัดเพราะตอนนี้เธอกับเขาอยู่ในคอนโดของเธอคงไม่มีใครมาช่วยเธอแน่ๆ ถ้าเขาคิดจะทำอะไรกับเธอที่นี่
คาร์ลอสปวดหนึบท่อนล่างที่ตอนนี้มันกำลังค่อยๆ ขยายตัวอย่างช้า ยิ่งได้ใกล้ชิดร่างนุ่มนิ่ม ได้สูดกลิ่นหอมอ่อนๆ เขาก็คบกรามแน่น
เขาโทษว่าเป็นความผิดของเธอ ที่แต่งตัวแบบนี้
“มีใครเคยบอกไหม ว่าอย่าโนบราแล้วเปิดประตูให้ผู้ชายแบบนี้” เขากระซิบข้างหูจนอัญญาขนลุกเกรียวไปทั้งตัว
คาร์ลอสพยายามความคุมตัวเองอย่างเต็มที่ แต่ยิ่งใกล้เธอเขาก็ยิ่งเสียการควบคุม ชายหนุ่มราดน้ำเย็นเฉียบในมือลงบนเสื้อของหญิงสาวทำให้เต้าคู่งามปรากฏชัดเจนขึ้น
“อ๊ะ” อัญญาสะดุ้งถอยตัวหนี แต่เขาก็รั้งเธอไว้ด้วยแขนกำยำ
คาร์ลอสเอื้อมมือวางแก้วน้ำบนตู้เย็น
สองแขนโอบร่างนุ่มนิ่มให้กระชับขึ้น ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าคาร์ลอสก้มต่ำลงมา
หญิงสาวไม่กล้าหลับตาเพราะกลัวจะเกิดเหตุการณ์แบบเดิมอีก ครั้งนี้เธอจ้องตาเขาแล้วก็เหมือนโดนมนต์สะกด
บทที่เกี่ยวข้อง
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 9 ขอนะ ผมหิวนม nc
คาร์ลอสก้มหน้ามาจนหน้าผากชิด ตาจ้องตา เขาพรหมจูบไปที่หน้าผากช้าๆ อัญญาหลับตาพริ้มเมื่อเขาประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบามาที่เปลือกตาทั้งสองข้าง เลื่อนลงมาที่สองแก้ม วนหยอกล้ออยู่กับริมฝีปากมือหนึ่งเชยคางเธอขึ้น ส่วนอีกมือก็ดันท้ายทอยเพียงนิดเขาจุมพิตเธออย่างแผ่วเบา ที่ข้างใบหู จนอัญญาเคลิบเคลิ้ม ปากเล็กเผยออกตามแรงอารมณ์เขาค่อยแทรกลิ้นร้อนๆ เข้าไปในโพรงปากนุ่มหญิงสาวจูบตอนแบบที่เขาทำ อย่างกล้าๆ กลัวๆ นั่นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของคาร์ลอสให้เตลิดจูบของทั้งสองร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นหนาเข้าไปควานหาน้ำหวานจากโพรงปากสาว ลิ้นร้อนตวัดพันกันไปมา เขานำเธอตาม เธอเรียนรู้ไปกับเขาทีละน้อยเสียงจ๊วบจ๊าบ ดังไปทั่วห้องในขณะที่จูบอย่างดูดดื่ม เขาก็สอดมือใต้เสื้อลูบไล้แผ่นหลังเปลือยเปล่ากระตุ้นอารมณ์สาวจนกระเจิงอัญญาชอบรสจูบที่เขามอบให้ หญิงสาวเขย่งตัวสูงขึ้นเพื่อให้ได้รับจูบของเขาอย่างเต็มที่“อืม” คาร์ลอสพอใจเป็นอย่างมากกับการตอบสนองของหญิงสาว“ผมอยากจูบคุณแบบนี้นานๆ” เขาพลอดคำหวานระหว่างถอนปากออกเพื่อให้เธอได้พักหายใจอัญญาพยายามฝืนตัวเองเธอผลักร่างหนาออกแต่ดูเหมือนแรงเธอจะมีเพียงน้อยนิดชายหนุ่มรุกจนหญ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 10 สับสน
อัญญานอนขดตัวนิ่งในผ้าห่มหลังจากที่เขาออกไป เธอรู้สึกสมเพชตัวเองอย่างที่สุด ที่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับไฟราคะที่เขามอบให้ ความรู้สึกสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ก็เหมือนว่ามันยังไม่ถูกเติมเต็ม เธอโหยหา เธออยากให้เขาสอดใส่ อยากให้เขาทำมากกว่านี้ ในใจอยากร้องขออยากให้เขาเข้ามาในตัวเธอ พอคิดถึงเรื่องนี้น้ำตาเธอก็ไหลรินเขารังเกียจเธอ เป็นเหตุผลเดียวที่เธอคิดได้ในตอนนี้เขารังเกียจเธอ เขารังเกียจเธอ เขารังเกียจเธอ คำเดิมวนเวียนอยู่ในหัวครั้งแล้วครั้งเล่า ตอกย้ำให้เธอต้องลืมเรื่องวันนี้ให้ได้หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด เธอเดินไปส่องกระจกเงาบานใหญ่ ก็ต้องตกใจ เพราะปากเธอบวมเจ่อเหมือนคนแพ้อาหาร เขาทิ้งร่องรอยไว้ทั่วร่างกาย สองเต้ามีทั้งรอยจูบและรอยแดงเป็นปื้น จากการบีบเคล้น นั่นยิ่งตอกย้ำให้เธอได้นึกถึงเขาร่างกายร้อนรุ่มขึ้นมาอีกครั้งเพียงแค่คิดว่าเขาเมื่อครู่เขาทำอย่างไรกับร่างกายเธอบ้างหญิงสาวรีบเดินไปยังห้องน้ำแล้วเปิดฝักบัวเต็มแรง ดับความร้อนรุ่มและชำระล้างร่างกาย และหวังว่ามันจะชำระความทรงจำไปด้วยกว่าคาร์ลอสจะขับรถมาถึงโรงพยาบาลที่เพื่อนเขาทำงานอยู่ก็กินเวลานานโข ทั้งๆ ที่มันไม่ได้อยู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 11 ครั้งแรก แต่ไม่ใช่ครั้งเดียว nc
“ปล่อยคุณน่ะเหรอ” เขาหัวเราะในลำคอ“ฉันว่าคุณเมาแล้วนะ กลับไปก่อนเถอะ”“คุณก็เห็น ผมดื่มไปนิดเดียว”“แต่ฉันง่วง” เธอพยายามไล่“ยังไม่ดึกเลยจะรีบง่วงไปไหน หาความสุขกันก่อนนะ”“ฉันนึกว่าคุณมีความสุขดีแล้วเสียอีก คู่รักของคุณออกจะสวยปานนั้น”“หึงเหรอ”“ไม่เลยสักนิด”“แต่ผมว่าคุณหึงนะ ถ้ายังงั้นคงไม่เอาแต่หน้างอตลอดทางตอนที่ผมมาส่งหรอก”“ไม่หึงก็คือไม่หึง อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันจะหึงคุณทำไม” ท่าทางแสนงอนนั้นทำเขาใจเต้นแรง“แล้วอยากเป็นไหมล่ะ” เขาไม่รอคำตอบท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อกระชับร่างบางเข้าหาตัว สะโพกกลมกลึงแนบกับร่างกายแกร่งทรวงอกนุ่มหยุ่นปะทะเข้ากับแผงอกกว้าง ยอดปทุมถันหดตัว แม้จะมีเชิ้ตเนื้อดีขวางอยู่แต่เธอก็รู้สึกได้ว่ามันภายใต้เนื้อผ้านั้นมีกล้ามเนื้อกำยำซ่อนอยู่ หญิงสาวรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นไข้ ใบหน้าแดงก่ำ ไม่กล้าสบตา สะโพกผายถอยหนีคาร์ลอสมองกิริยานั้นอย่างชอบใจ เขากระตุกสายชุดคลุมอาบน้ำครั้งเดียวก็หลุดสาบชุดคลุมแยกออก เขากดสะโพกของเธอเข้าหาร่างแกร่งอัญญาหน้าแดงก่ำเมื่อได้สัมผัสกับความแข็งของท่อนเอ็นที่บดเบียดกับหน้าท้องเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอน 12 ร้องขออย่างลืมอาย nc
คาร์ลอสจูบเล้าโลม ทั่วไปหน้า ซอกคอ ก่อนจะงับเบาๆ ที่ยอดปทุมถัน ก่อนจะดูดมันจนแก้มตอบ เหมือนทารกน้อยที่หิวโหยอัญญาเผลอครางกระเส่า ความเสียวแผ่ไปทั่วร่าง สองมือจับไหล่หนาไว้แน่น“อืมมม” เขาครางในลำคอขณะที่ปากยังเต็มไปด้วยเต้างาม เขาดูดกินโดยไม่รู้สึกเบื่อท่อนเอ็นก็แทงเข้าออกจากเบาเป็นหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ หัวแม่มือเขี่ยยอดเกสรเป็นจังหวะ“ได้โปรด คาร์ลอส อย่าทรมานฉันเลย” ในที่สุดหญิงสาวก็ทนไม่ไหว เสียงกระซิบที่ข้างหูเต็มไปด้วยแรงปรารถนาอยากให้เขาช่วยปลดปล่อยเสียงนั้นกระตุ้นให้ร่างหนากระหน่ำใส่ร่างอรชร ที่ร่อนสะโพกแอ่นรับตรงหน้าอย่างดุดัน อารมณ์พิศวาสพลุ่งพล่าน“อ่า โอวส์ ซีด เมียจ๋า “ร่องสาวตอดรัดเขาจนต้องห่อปากซี๊ด เขาเองก็ทรมานไม่ต่างจากเธออัญญาหอบสะท้านไปทั้งร่าง แผ่นหลังโค้งจนเต้างามลอยเด่น ปรนเปรอความหิวกระหายของชายหนุ่มด้วยความเต็มใจเมื่อเขาทั้งกัด ทั้งดูดเธอก็เกร็งสะท้าน มือเรียวกดลงบนไหล่หนาอย่างเต็มแรงคาร์ลอสจับขาข้างหนึ่งของเธอชี้ขึ้นพาดไว้บนไหล่กว้าง แล้วตัวเองก็คุกเข่ามันทำให้เขาสอดใส่ได้ลึกขึ้นกว่าเดิมมาก เนินขาวลอยเด่น“อ่าส์ ตอดแรงแบบนี้ถึงใจผมที่สุด ซี๊ด อ่าส์ “เขาพอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 13 ขอเวลา
คาร์ลอสมาหาอัญญาตอนบ่าย รปภ.แจ้งว่าหญิงสาวออกไปข้างนอกแล้วเขาจึงนั่งรออยู่ที่มุมรับแขกของคอนโดจนถึงเวลาห้าโมงเย็น เธอก็ยังไม่กลับเขาชักเริ่มเป็นห่วงมากขึ้นเรื่อยๆ จึงตัดสินใจโทร.ถามเบญญาภา เพราะคิดว่าเธอคงจะไปเอารถที่นั่น“น้องอัญออกไปตั้งแต่เที่ยงแล้วนะคะ ยังไม่ถึงคอนโดอีกเหรอ”“ผมยังไม่เจอเธอเลย”“แล้วมีธุระอะไรกับเธอหรือเปล่า ทำไมดูร้อนใจจัง”“ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอกครับ พอดีวันนี้เรานัดกันว่าตอนบ่ายจะไปมหกรรมหนังสือด้วยกัน โทรไปเธอก็ไม่รับผมเลยนึกเป็นห่วง”“ลองไปตามเธอที่ร้านกาแฟที่หน้ามหาลัยสิคะ ร้านใหญ่ๆ พี่ก็จำชื่อร้านไม่ได้ น้องอัญมักจะไปอยู่ที่นั่นบ่อยๆ เหมือนว่าจะเป็นเพื่อนกับเจ้าของร้าน”“ขอบคุณครับพี่เบญ” เขารีบไปตามที่เธอบอกในร้านมีลูกค้ากับพนักงานเหลืออยู่ไม่กี่คนคงเพราะใกล้ปิดแล้วเขาเดินไปถามหาเจ้าของร้านกับพนักงานคนหนึ่งแล้วก็ได้เบอร์โทรศัพท์ของเธอมาทางด้านอัญญากับนวนันท์ก็พากันมาทานข้าวที่ร้านประจำ“อัญฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แกสั่งเลยฉันเอาแบบเดิม”พอออกจากห้องน้ำก็มีสายเข้า นวนันท์ชั่งใจว่าจะกดรับดีใหม่เพราะเป็นเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกไว้ยิ่งตอนนี้มีพวกแก๊งค์คอลเซนเต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-03ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 14 เพื่อนใหม่ ประสบการณ์ใหม่
“มาทะเลทั้งฝนตกซะได้ เฮ้อ” อัญญาบ่นกับตัวเองเธออุตส่าห์ดีใจว่าได้มาประชุมไกลถึงภูเก็ต แต่ฝนก็ตกทุกวันจนไม่ได้ออกไปไหนเลย“อัญคืนนี้พวกเราจะไปดื่มกันที่ผับชั้นล่างของโรงแรมนะ สนใจไปด้วยกันไหม”จุ๊บแจงเพื่อนที่ประชุมด้วยกันมาชวน“ไปด้วยกันนะอัญ ที่นี่น่ะหนุ่มๆ หล่อๆ ทั้งนั้นเลย” รุ่นพี่อีกคนก็เห็นด้วย“แหมๆ เรื่องหนุ่มๆ ละไวเชียวนะพี่เชอร์รี่” แพรวารุ่นน้องอีกคนอดแซวไม่ได้การประชุมร่วมกันมา 3 วันทำให้พูดคุยกันได้อย่างสนิทสนม“จริงๆ อาชีพอย่างเราหาแฟนยากจัง วันๆ อยู่แต่ห้องสมุด ผู้ชายที่เจอก็นักศึกษาเด็กๆ หรือไม่ก็อาจารย์แก่ๆ” จุ๊บแจงเสริมทั้งสี่สาวพากันหัวเราะ“แล้วอัญล่ะ มีแฟนหรือยัง”อัญญาส่ายหัวแทนคำตอบ“แต่เอ๊ะ แจงจำได้ว่าปีก่อนโน้นพี่เชอร์รี่นะคะ” แต่งงานแล้ว“แต่งได้ก็หย่าได้นะน้อง”“เรื่องมันเป็นยังไงคะ เล่าได้ไหม แพเป็นคนชอบกินเผือกค่ะพี่”“สามีเก่าพี่เป็นคนดีมาก สุภาพ อ่อนโยน ให้เกียรติพี่ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่”“งั้นที่เลิกก็เพราะดีเกินไปเหรอคะ” อัญญาแปลกใจ“ก็ไม่เชิงหรอก อยู่กันเกือบ 2 ปี แต่เวลาอยู่บนเตียงมันเหมือนตกนรก”“เขาซาดิสม์เหรอพี่” จุ๊บแจงขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-03ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 15 เสียงฟ้าร้องทำให้เกิดเสียงสองเรา nc
“คาร์ลอส” น้ำเสียงดีใจทำให้ชายหนุ่มยิ้ม รีบเข้าไปกอดเอวคอดแล้วพากันเดินออกไปเขาพาเธอมายังลิฟต์แล้วกดชั้นที่ต้องการ อัญญามองตามแต่ไม่ได้ถามเพราะตอนนี้ใจเต้นแรงที่เห็นเขาเธอมองอย่างสงสัยที่เขามีคีย์การ์ดของห้องเธอ“เนี่ยเหรอ ขอที่ฟร้อนมาไง” เขาอธิบายเมื่อเห็นเธอเอาแต่จ้อง“เดี๋ยวนี้เขาให้กันง่ายเลยเหรอ โรงแรมนี้ยังไงไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย” เธอบ่น“ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่คนอย่างผมลองอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้” คำพูดหยิ่งผยองของเขาทำให้เธอเริ่มไม่พอใจ“ก็คงอย่างนั้น” พูดจบก็ดันประตูเข้าไปคาร์ลอสเอามือดันประตูไว้ไม่ให้เธอ“ส่งแล้วก็กลับได้”“ใครบอกว่าผมมาส่ง คืนนี้ผมจะค้างที่นี่”“ไม่ได้นะ”“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้”“คุณมีสิทธิ์อะไร”“จะให้ผมพูดไหมล่ะ ว่าผมมีสิทธิ์อะไร หรือเราจะยืนเถียงกันถึงเรื่องสิทธิ์จนเพื่อนที่คุณไปเที่ยวด้วยที่ผับมาเห็นล่ะ”อัญญาเลยต้องยอมเพราะกลัวว่าจะมีคนเห็นเปรี๊ยง!!!“ว้าย!!!”อัญญากระโดดกอดคนตัวโตทันทีด้วยความตกใจคาร์ลอสโอบกอดเธอกลับทันทีอย่างปลอบโยนพร้อมลูบศีรษะเบาๆ“กลัวเหรอครับ” เขากระซิบข้างหู“ค่ะ” อัญญาพึ่งรู้ตัวว่าตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดของเขา“คิดถึงผมไหม” เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-07ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 16 หันหน้าคุยกัน
ฝนยังคงตกต่อเนื่อง แม้จะเลยเวลาอาหารกลางวันมาแล้วก็ยังไม่เห็นแสงแดดเลยสักนิดอัญญานอนซุกตัวใต้ผ้าห่มโดยมีร่างหนาของคาร์ลอสโอบเอวอยู่ไม่ห่างเมื่อคืนทั้งคู่ร่วมรักกันอย่างไม่รู้จักเหนื่อยกว่าเขาจะยอมให้เธอได้นอนพักก็ปาไปเกือบตีสี่คาร์ลอสมองร่างสาวด้วยแววตาเปี่ยมสุข รู้สึกหัวใจที่มันตายด้านไปแล้วได้กลับมามีน้ำหล่อเลี้ยงอีกครั้ง ภายนอกเธอก็เป็นแค่คนธรรมดา ออกจะดูจืดชืดเย็นชาสำหรับสายตาคนอื่นด้วยซ้ำ แต่พอได้ใกล้ชิดเขาก็รู้ว่าหญิงสาวคนนี้ซ่อนความเร่าร้อนไว้ภายใน ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เหมือนว่าเธอมีมนตร์เสน่ห์ดึงดูดจนเขาแทบหลอมละลายทุกครั้งอัญญาลืมตาเมื่อรู้สึกว่าคนข้างขยับตัว เธอไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าเมื่อคืนเธอกับเขามีความสุขกันมากแค่ไหน“มอร์นิ่งจ้ะที่รัก” เขากล่าวทักทาย ก่อนจะมอบจูบหวานรับวันใหม่“มอร์นิ่งค่ะ” อัญญาทักทายตอบเมื่อเขาถอนจูบออก“คุณนอนต่อสักหน่อยก็ได้ หิวหรือเปล่า เดี๋ยวผมจะสั่งรูมเซอร์วิสให้ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม”อัญญาส่ายหน้าแทนคำตอบ เธอรู้สึกประหม่าไม่น้อยที่เห็นเขาร่างเปลือยเปล่านอนอยู่ใกล้ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนก็ใกล้ชิดกันจนร่างกายแทบจะหลอมรวม“คุณช่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-07
บทล่าสุด
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 23 มุมในสุดของห้องสมุด nc
ช่วงปิดเทอมแบบนี้ห้องสมุดค่อนข้างเงียบเหงา ป้ายที่หน้าห้องแจ้งว่าปิด แต่อัญญากับเพื่อนร่วมงานก็ยังจัดหนังสือเข้าชั้นอยู่ข้างใน ตั้งแต่วันนี้ห้องสมุดที่นี่จะปิดประมาณ 2 สัปดาห์แต่อัญญาก็ต้องไปทำงานที่หอสมุดของมหาวิทยาลัย ซึ่งก็พอดีกับที่แฟนหนุ่มของเธอจะไปอังกฤษการที่ไม่ต้องมาทำงานที่ตึกนี้คงพอช่วยให้เธอไม่ต้องคิดถึงเขามา เพราะที่หอสมุดงานค่อนข้างยุ่ง การทำงานคงจะช่วยให้วันเวลาผ่านไปโดยเร็ว“ไปกินข้าวกันไหมพี่อัญ” กานพลูเริ่มหิวเพราะนี่ก็ถึงเวลาอาหารแล้ว“ไปก่อนเลยจ้ะ พี่จะจัดต่ออีกหน่อยเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ตอนบ่ายกานไม่ต้องเข้ามานะ ไปที่หอสมุดเลย”“ได้ค่ะพี่อัญ กุญแจอยู่ในลิ้นชักนะคะ” กานพลูหอบหิ้วของใช้ส่วนตัวพะรุงพะรังไปหมด เพราะกะว่าทานข้าวเสร็จแล้วจะได้ไม่ต้องกลับมาเอาของอีกรอบรุ่นน้องออกไปแล้วตอนนี้ทั้งห้องมีเพียงหญิงสาวกำลังจัดหนังสือเล่มสุดท้ายเข้าชั้นวางหนังสือที่มุมด้านในสุดของห้องสมุดอัญญาดึงทิชชูเปียกออกมาเช็ดฝุ่นในมือจนสะอาด พอหมุนตัวจะเดินออกมาจากมุมอับก็ต้องดีใจปนตกใจที่เห็นว่าตอนนี้มีใครยืนอยู่“ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะที่รัก”“อัญคิดว่าตอนนี้คุณน่าจะกำลังจัดกระเป๋าเตรีย
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 22 คุ้มค่ากับการรอคอย nc
คาร์ลอสพรมจูบไปทั้งหลังขาวเนียนอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากร้อนแตะไปตรงไหน ร่างสาวก็แทบละลาย“โอ้วว” เสียงแหบต่ำของคาร์ลอสที่พยายามควบคุมตัวเองอย่างที่สุดสะโพกงอนงามลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ร่องเสียวยังมีน้ำไหลซึม กลีบกุหลาบที่เคยปิดตอนนี้มันแย้มออกเพราะบทรักที่ผ่านมาเมื่อครู่ไม่มีจุดไหนบนร่างกายเธอที่เขาไม่เคยเห็น และเมื่อได้เห็นมากเท่าไหร่เขาก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดอัญญาทั้งบริสุทธิ์ สะอาดแต่ก็เร่าร้อนไปในตัว เธอพร้อมรับกับบทรักที่เขามอบให้อย่างไม่มีเขินอาย เธอเรียนรู้ได้เร็วและเขาเองก็ชอบที่เธอมอบความสุขให้เขาทุกครั้งนิ้วหัวแม่มือลูบไล้วนติ่งเกสรวนเป็นวงกลม ก่อนที่ลิ้นร้อนจะก้มลงดูดเลียด้วยความหื่นกระหาย อัญญาสะดุ้งเฮือก สองมือกอดหมอนแน่น เสียงครางอยู่ในลำคอเพราะความเสียวที่เขามอบให้“เมียจ๋า ของเมียทั้งหวานทั้งหอม” เขาปาดเลียลิ้นไปทั่วทำเอาคนที่กึ่งนอนกึ่งคุกเข่าอยู่สั่นสะท้านเขาสอดปลายลิ้นเขาไปดูดกลืนกินน้ำรักของเธอที่ตอนนี้มันไหลรินออกมาตามแรงปรารถนานิ้วยาวเรียวสอดเข้าเปิดทางรัก ร่องสาวตอดรัดแน่น คาร์ลอสรัวนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะอย่างคนชำนาญในเกมส์แห่งรัก เขารู้วิธีปรนเป
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 21 เกือบเดือนมันนานเกินไปนะ nc
คาร์ลอสรู้สึกว่าการทานอาหารร่วมกับคณบดีและเพื่อนอาจารย์วันนี้มันช่างยาวนานเป็นที่สุด เขาอยากกลับไปหาอัญญาใจแทบขาด แต่ก็ไม่อาจเสียทำมารยาทแบบที่คิดได้“อาจารย์คาร์ลอสเป็นคนพูดน้อยแบบนี้ตลอดหรือเปล่าคะ” วิรัณดาหรือดาหวันลูกสาวท่านคณบดีอดที่จะถามไม่ได้ เพราะเกือบ 2 ชั่วโมงบนโต๊ะอาหารนั้น เธอแทบไม่ได้ยินเสียงของเขาเลย“ครับ”“ผมเองก็ได้ยินชื่อเสียงคุณมานาน เห็นว่าพูดน้อย แต่เรื่องสอนนั้นถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว”“ขอบคุณครับ” เขากล่าวของคุณอย่างเกรงใจอาจารย์อรรถสิทธิ์รู้ดีว่าตอนนี้อาจารย์หนุ่มรุ่นน้องของเขานั้นอึดอัดแค่ไหน เขาจึงรีบชวนท่านคณบดีคุยเรื่องอื่นคาร์ลอสมาถึงคอนโดก็เกือบห้าทุ่ม อัญญาปิดไฟเข้านอนแล้ว เขาจึงรีบอาบน้ำในห้องนอนเล็กเพราะกลัวว่าจะรบกวนเธออัญญานอนหดตัวตะแคงอยู่ใต้ผ้าห่มสีเทาผืนหนา โดยไม่รู้ว่าตอนนี้แฟนหนุ่มของเธอนั้นกลับมาแล้วและเขากำลังจะปลุกเธอขึ้นมาเพราะแรงคิดถึงอย่างล้นเหลือคาร์ลอสดึงห่มออกจากร่างบางที่นอนหลับปุ๋ยอย่างเบามือ เขาคิดถึงเธอจนรอให้ตื่นไม่ไหว ร่างบางของอัญญาอยู่ในชุดนอนผ้าซาตินสีครีมเนื้อบางเบาจนแนบไปกับทุกสัดส่วน“คาร์ลอส กลับมาแล้วเหรอคะ” เธอถามพลิกต
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 20 ความเข้าใจ
เช้าวันจันทร์คาร์ลอสมาส่งอัญญาที่ทำงานแต่เช้าหลังจากส่งเธอเขาก็กลับไปที่คอนโดของตัวเอง วันนี้เขามีสอนแค่ช่วงบ่ายแม้ว่าวันหยุดที่ผ่านมาเขาไม่ได้พักอย่างเต็มที่แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด เขาดูแลเธอด้วยความเต็มใจ ไม่มีเรื่องเซ็กส์เข้ามาเกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อย แต่มันก็มีความสุขในอีกรูปแบบหนึ่ง ความสุขในแบบที่เรียบง่ายแต่อบอุ่นไปทั้งหัวใจกลางวันทานข้าวด้วยกันนะครับ เดี๋ยวผมซื้ออาหารเข้าไปเองเขาส่งข้อความให้เธอจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนโดยไม่ลืมตั้งเวลาปลุกคาร์ลอสถือชุดเบนโต๊ะที่เขาซื้อระหว่างทาง ชายหนุ่มแวะที่ห้องสมุดกะให้ถึงเวลาพักของอัญญาพอดี แล้วก็พาเธอเดินขึ้นไปทานอาหารที่ห้องทำงานของตัวเอง เขาไม่สนใจว่าจะมีสายตาอีกกี่คู่ที่มองเขากับเธอที่เดินหายเข้าไปด้วยกัน“อร่อยไหมครับ”“ค่ะ คุณจะลองหน่อยไหม” เธอเลื่อนเซ็ตอาหารของเธอให้เขาเพราะคาร์ลอสซื้อมาแค่อย่างละเซ็ต“ป้อนผมหน่อยได้ไหม”เพราะเห็นว่านี่เป็นห้องทำงานส่วนตัวของเขาอัญญาจึงไม่ต้องคอยระวังว่าจะมีใครเปิดเข้ามา เธอใช้ตะเกียบคีบแซลมอนจิ้มโชยุกับวาซาบิเพียงเล็กน้อยก่อนส่งเข้าปากเขาอย่างว่าง่าย“อืม อร่อยจัง” คาร์ลอสเคี้ยวตุ้ยๆ เหม
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 19 ในวันที่ฉันอ่อนแอ
อัญญาเดินออกมาจากหอสมุดพร้อมกับเพื่อนร่วมงานอีก 2 คน พอเดินถึงที่จอดรถก็เห็นรถของเขาจอดรออยู่แล้วติ๊ง...เดี๋ยวผมขับตามไปนะ เอารถไปเก็บก่อนแล้วค่อยไปกินข้าวกันนะเมื่ออ่านข้อความจบเธอก็หันมายิ้มให้เขาก่อนจะขับรถตรงยังที่พักของเธออัญญาขับรถไปจอดยังที่ประจำแล้วก็นั่งรถเขาออกไป“ทำไมวันนี้ถึงต้องทำงานเลิกค่ำแบบนี้ เหนื่อยไหมครับ” เขาถามขณะที่รออาหาร“ไม่หรอกค่ะ อัญชินแล้วแต่ก่อนก็เลิกงานเวลานี้ประจำ แต่พอไปทำที่ห้องสมุดคณะก็ได้เลิกงานเร็ว แต่ก็ยังต้องมาช่วยงานที่นี่บ้างเพราะช่วงเย็นคนจะค่อนข้างเยอะ”“คุณล่ะคะ เป็นยังไงบ้าง”“ผมก็เรื่อย ๆ ตอนนี้ก็ใกล้จะปิดคอร์สแล้ว งานก็จะเยอะหน่อยทั้งเตรียมข้อสอบแล้วไหนจะยังตรวจวิทยานิพนธ์อีก”“แบบนี้ต้องกินเยอะๆ นะคะจะได้มีแรงทำงาน” เธอตักกุ้งตัวโตในจานผัดบล็อคโคลี่ให้เขาทานเสร็จเขาก็ขับรถไปส่งเธอ“ไม่ต้องขึ้นไปส่งหรอกค่ะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะคะ คุณรีบกลับไปพักเถอะค่ะ แล้วก็อย่านอนดึกนะคะเดี๋ยวจะไม่สบาย”เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบไปที่หลังมือเบาๆ ก่อนจะยอมให้เธอลงจากรถ“ถึงแล้วผมจะไลน์มาบอกนะครับ คุณก็รีบอาบน้ำเข้านอนนะครับ”“บ๊าย บายค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ”
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 18 แค่ได้เจอก็สุขใจ
บ่ายวันอาทิตย์อัญญาตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น หลังจากนอนพักไปนานหลายชั่วโมงเมื่อคืนหลังจากคาร์ลอสพาเธอไปอาบน้ำซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่การอาบน้ำปกติอย่างที่เธอคิด ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน กว่าเขาจะยอมปล่อยให้เธอได้พักก็เกือบหลับคาห้องน้ำข้างกายว่างเปล่าเจ้าของห้องคงตื่นไปนานแล้วเพราะพื้นที่นอนข้างเธอเย็นเฉียบ ประตูห้องนอนปิดสนิท หญิงสาวเดินผ่านห้องแต่งตัวก็เห็นกระเป๋าเดินทางของตัวเองวางอยู่ เธอค้นหาเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใส่ก่อนเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วกลับออกมาด้วยชุดใหม่ เดรสสีฟ้าแขนกุดคอวีเนื้อผ้าบางเบายาวคลุมเข่าเล็กน้อยพอเปิดประตูออกมาก็ไม่เห็นคนตัวโตที่เป็นเจ้าของห้อง เธอได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์จึงเดินตามเสียงนั้นไป“เดี๋ยวผมลงไปรับครับ” เขาวางสายแล้วหันมาพอดี“ตื่นแล้วเหรอที่รัก หลับสบายไหม”“ค่ะ คุณตื่นนานแล้วเหรอ”“ก็ก่อนหน้าคุณสักพัก หิวหรือเปล่า ผมสั่งอาหารมาแล้ว รอแป๊บนะครับเดี๋ยวผมลงไปเอา”“ฉันรบกวนคุณหรือเปล่า”“โอ้ว ที่รัก อย่าคิดอย่างนั้น เดี๋ยวผมมานะ” เขาก้มลงจูบแก้มเนียนก่อนคว้ากระเป๋าเงินเดินออกจากห้องไปหลังทานอาหารเธอเป็นคนล้างจานจากนั่นก็มานั่งดูเขาทำงาน
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 17 ถ้าครั้งเดียวคงไม่ใช่คาร์ลอส nc
คาร์ลอสปลุกเร้าอารมณ์อย่างช้าๆ อัญญาแอ่นอกสะท้านเมื่อเขาเขี่ยนิ้ววนไล้ยอดเต้าทั้งสอง ร่างกายเสียวสะท้านเขาโน้มคอลงมาจูบเธอจากด้านหลัง ปากเขาร้อนผ่าว เธอเผยอปากรับ เบี่ยงตัวออกเล็กน้อยเพื่อให้เขาจูบได้ถนัดขึ้นลิ้นร้อนเข้ามากวาดไล้ดูดความหวานอย่างหิวโหย ความซ่านสยิวแล่นไปทั่ว ท้องน้อยปั่นป่วน แขนเกาะเกี่ยวไหล่กว้างยึดเกาะไว้แน่น“อืม” คาร์ลอสพอใจกับการตอบสนองจูบวาบหวามเนิ่นนาน“ที่รัก ผมอยากเห็นคุณชัดๆ” เขาบอกเมื่อถอนจูบออกแล้วดันตัวเธอออกจากอกแกร่ง“คาร์ลอส” อัญญารีบยกมือปิดเต้างามเขาค่อยๆแกะมือเธอออกจากสองเต้าด้วยมือที่สั่นเทา เขาเคยเห็นของเธอมาแล้วแต่ก็ยังอยากเห็นโดยเฉพาะในห้องของเขาที่เปิดไฟสว่างจ้า“โอ้ว มันสวยมากเลยที่รัก”เพียงแค่เขามองสองเต้าก็เหมือนจะขยายใหญ่ ปลายยอดรัดตึง กระตุ้นสัญชาตญาณในตัวของหญิงสาวโดยไม่ต้องพึ่งฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เลยสักนิดสองมือแกร่งโอบใต้เต้างาม ร่างเธอสั่นสะท้าน เมื่อนิ้วหัวแม่มือของเขาไล้ไปตามยอดที่แข็งเป็นไต เขาสะกิดเบาๆ“อ่า” อัญญาเผยอปากกว้างเพราะความเสียวชายหนุ่มอดใจแทบไม่ไหว รั้งร่างเธอเข้าใกล้แล้วซุกใบหน้าเข้ากลางร่องอกคู่งามสูดกลิ่นสาว สองมือ
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 16 หันหน้าคุยกัน
ฝนยังคงตกต่อเนื่อง แม้จะเลยเวลาอาหารกลางวันมาแล้วก็ยังไม่เห็นแสงแดดเลยสักนิดอัญญานอนซุกตัวใต้ผ้าห่มโดยมีร่างหนาของคาร์ลอสโอบเอวอยู่ไม่ห่างเมื่อคืนทั้งคู่ร่วมรักกันอย่างไม่รู้จักเหนื่อยกว่าเขาจะยอมให้เธอได้นอนพักก็ปาไปเกือบตีสี่คาร์ลอสมองร่างสาวด้วยแววตาเปี่ยมสุข รู้สึกหัวใจที่มันตายด้านไปแล้วได้กลับมามีน้ำหล่อเลี้ยงอีกครั้ง ภายนอกเธอก็เป็นแค่คนธรรมดา ออกจะดูจืดชืดเย็นชาสำหรับสายตาคนอื่นด้วยซ้ำ แต่พอได้ใกล้ชิดเขาก็รู้ว่าหญิงสาวคนนี้ซ่อนความเร่าร้อนไว้ภายใน ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เหมือนว่าเธอมีมนตร์เสน่ห์ดึงดูดจนเขาแทบหลอมละลายทุกครั้งอัญญาลืมตาเมื่อรู้สึกว่าคนข้างขยับตัว เธอไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าเมื่อคืนเธอกับเขามีความสุขกันมากแค่ไหน“มอร์นิ่งจ้ะที่รัก” เขากล่าวทักทาย ก่อนจะมอบจูบหวานรับวันใหม่“มอร์นิ่งค่ะ” อัญญาทักทายตอบเมื่อเขาถอนจูบออก“คุณนอนต่อสักหน่อยก็ได้ หิวหรือเปล่า เดี๋ยวผมจะสั่งรูมเซอร์วิสให้ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม”อัญญาส่ายหน้าแทนคำตอบ เธอรู้สึกประหม่าไม่น้อยที่เห็นเขาร่างเปลือยเปล่านอนอยู่ใกล้ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนก็ใกล้ชิดกันจนร่างกายแทบจะหลอมรวม“คุณช่
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 15 เสียงฟ้าร้องทำให้เกิดเสียงสองเรา nc
“คาร์ลอส” น้ำเสียงดีใจทำให้ชายหนุ่มยิ้ม รีบเข้าไปกอดเอวคอดแล้วพากันเดินออกไปเขาพาเธอมายังลิฟต์แล้วกดชั้นที่ต้องการ อัญญามองตามแต่ไม่ได้ถามเพราะตอนนี้ใจเต้นแรงที่เห็นเขาเธอมองอย่างสงสัยที่เขามีคีย์การ์ดของห้องเธอ“เนี่ยเหรอ ขอที่ฟร้อนมาไง” เขาอธิบายเมื่อเห็นเธอเอาแต่จ้อง“เดี๋ยวนี้เขาให้กันง่ายเลยเหรอ โรงแรมนี้ยังไงไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย” เธอบ่น“ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่คนอย่างผมลองอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้” คำพูดหยิ่งผยองของเขาทำให้เธอเริ่มไม่พอใจ“ก็คงอย่างนั้น” พูดจบก็ดันประตูเข้าไปคาร์ลอสเอามือดันประตูไว้ไม่ให้เธอ“ส่งแล้วก็กลับได้”“ใครบอกว่าผมมาส่ง คืนนี้ผมจะค้างที่นี่”“ไม่ได้นะ”“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้”“คุณมีสิทธิ์อะไร”“จะให้ผมพูดไหมล่ะ ว่าผมมีสิทธิ์อะไร หรือเราจะยืนเถียงกันถึงเรื่องสิทธิ์จนเพื่อนที่คุณไปเที่ยวด้วยที่ผับมาเห็นล่ะ”อัญญาเลยต้องยอมเพราะกลัวว่าจะมีคนเห็นเปรี๊ยง!!!“ว้าย!!!”อัญญากระโดดกอดคนตัวโตทันทีด้วยความตกใจคาร์ลอสโอบกอดเธอกลับทันทีอย่างปลอบโยนพร้อมลูบศีรษะเบาๆ“กลัวเหรอครับ” เขากระซิบข้างหู“ค่ะ” อัญญาพึ่งรู้ตัวว่าตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดของเขา“คิดถึงผมไหม” เ
