Home / โรแมนติก / ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก / ตอนที่ 1 ปิดเทอมที่ไม่ได้พัก

Share

ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก
ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก
Author: จินต์พิชา

ตอนที่ 1 ปิดเทอมที่ไม่ได้พัก

last update Last Updated: 2025-06-26 21:02:09

 

“เฮ้อ....เสร็จซะที” เนสิตาหญิงสาวลูกครึ่งไทย-อิตาลีวัยสิบเก้าปีถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังจากล้างจากกองโตเสร็จในเวลาเกือบจะสี่ทุ่ม

“วันนี้ลูกค้าเยอะมาก ขอบใจนะเนสที่ช่วยพี่ล้างจาน ถ้างั้นพี่คงล้างคนเดียวถึงห้าทุ่มแน่” มาลีหญิงสาววัยยี่สิบห้าพูดขณะคว่ำจานใบสุดท้ายลงบนชั้น

“ไม่เป็นไรค่ะพี่มาลี แล้วนี่พี่ลูกปลาจะมาทำงานเมื่อไหร่คะ” เนสิตาหมายถึงลูกปลาพนักงานอีกคนของทางร้านที่ไม่สบายและลางานไปหลายวันแล้ว

“ที่ถามถึงพี่ลูกปลานี่เพราะคิดถึงหรือเพราะเหนื่อยที่ต้องมาช่วยงานกันล่ะหนูเนส” น้ามาลีแม่ครัวถามเนสิตาลูกสาวเจ้าของร้าน

“ก็ทั้งสองอย่างค่ะน้ามาลี”

“เมื่อตอนบ่ายลูกปลาเขาโทรมาบอกว่าจะขอหยุดอีกสองวัน ช่วงนี้ทุกคนก็เหนื่อยกันหน่อยนะ” คุณนีรนุชบอกกับพนักงานของร้านทั้งสามคนและลูกสาวที่มาช่วยงานร้านอาหารในช่วงปิดเทอม

“แบบนี้แม่ต้องให้ค่าจ้างพวกเราเพิ่มนะคะ”

“แน่นอนแม่จะให้ค่าเหนื่อยทุกคนเพิ่ม แต่คืนนี้ไปพักกันก่อนเถอะพรุ่งนี้เรายังต้องทำงานกันอีก”

“พี่นุชคะ พรุ่งนี้เป็นเวรของลูกปลาไปซื้อของพี่นุชจะให้มาลีไปซื้อแทนไหมคะ”

“ไม่เป็นไรพรุ่งนี้พี่จะไปเองจ้ะ จะพาเจสไปดูด้วยว่าอะไรต้องซื้อตรงไหน”

“ได้ค่ะ มาลีไปก่อนนะคะ”

“ขี่รถดีๆ นะพี่มาลี”

“ขอบใจนะเนส”

“เหมียวก็ขอกลับก่อนนะคะพี่นุช”

“ขอบใจมากนะเหมียวที่อยู่ช่วยจนเก็บร้าน” ที่นีรนุชพูดแบบนี้เพราะปกติแล้วเหมียวจะมีหน้าที่ช่วยเธอทำอาหารในครัวและไม่จำเป็นต้องช่วยเก็บกวาดร้านแต่งวันนี้เธออยู่ช่วยจนร้านปิด

“ไม่เป็นไรค่ะพี่นุช เราไม่ได้ยุ่งแบบนี้ทุกวันสักหน่อย วันไหนยุ่งก็ต้องช่วยกันไปล่ะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ”

“พรุ่งนี้เนสจะซื้อขนมในตลาดมาฝากนะคะน้าเหมียว”

“ขอบใจจ้ะหนูเนส น้าไปก่อนนะ”

เมื่อพนักงานทุกคนกลับไปแล้วนีรนุชและเนสิตาก็ปิดประตูกระจกหน้าร้านก่อนจะดึงประตูเหล็กแบบม้วนลงมาจากนั้นก็ล็อกอีกทีก่อนจะพากันเดินไปยังรถกระบะที่จอดอยู่ด้านหน้าร้าน

“แม่คะแวะเซเว่นหน่อยได้ไหม” เนสิตาบอกมารดาเมื่อรถใกล้จะถึงร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอยเข้าบ้าน

“หิวเหรอลูก”

“เปล่าค่ะแม่ เนสจะซื้อครีมทาผิวค่ะ ขวดที่เอามาจากหอมันหมดแล้วค่ะ”

“ได้สิ ไหนๆ ก็แวะแม่ฝากซื้อเบียร์ให้หน่อยนะ”

“นึกยังไงถึงจะกินเบียร์ล่ะแม่”

“วันนี้มันเหนื่อยน่ะลูกแม่อยากหาอะไรเย็นๆ กินหน่อยจะได้หลับสบาย”

“เอากี่กระป๋องคะแม่”

“แค่กระป๋องเดียวก็พอแล้วหนูล่ะเอาด้วยไหม”

“ก็ได้ค่ะ นานแล้วที่เราไม่ได้กินเบียร์ด้วยกันแม่รอแป๊บนะคะเดี๋ยวหนูมาค่ะ” เนสิตาหยิบธนบัตรใช้เก็บของหน้ารถก่อนจะลงไปยังร้านสะดวกซื้อ

หญิงสาวได้ครีมทาผิวแล้วจากนั้นก็เดินไปหยิบเบียร์มาอีกสองกระป๋องก่อนจะเดินมาชำระเงินที่หน้าเคาน์เตอร์ พนักงานมองหน้าเธอแล้วยิ้มก่อนพูดขึ้น

“ขอดูบัตรประชาชนด้วยค่ะ”

“ต้องใช้ด้วยเหรอคะ” หญิงสาวเพิ่งเคยมาซื้อเบียร์เป็นครั้งแรกมองหน้าพนักงานอย่างสงสัย

“ค่ะ เราต้องดูก่อนว่าน้องอายุถึงสิบแปดปีหรือยัง”

“เอาแค่รูปบัตรได้ไหมคะบัตรตัวจริงของหนูอยู่ในรถค่ะ” เนสิตาเอารูปบัตรประชาชนที่ตนเองเก็บไว้ในโทรศัพท์ให้กับพนักงานดู

“ได้ค่ะ”

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวจ่ายเงินแล้วเดินกลับมาที่รถ

“นานเลยนะเนส มีอะไรหรือเปล่า”

“เขาขอดูบัตรประชาชนค่ะแม่ หนูก็เลยเอารูปบัตรในโทรศัพท์ให้เขาดูค่ะ หนูเพิ่งรู้ว่าที่นี่เขาขอดูบัตรด้วย”

“ก็หน้าลูกสาวแม่ยังดูเหมือนอายุไม่ถึงสิบแปดเขาก็เลยขอดูไงล่ะ” นีรนุชพูดกับลูกสาวก่อนจะขับรถกลับ

บ้านของพวกเธออยู่ห่างจากร้านอาหารไม่ไกลเท่าไหร่ใช้เวลาขับรถไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ

ตั้งแต่สามีเสียชีวิตเมื่อปีก่อนนีรนุชก็ตัดสินใจพาลูกสาวกลับมายังบ้านเกิดของตัวเองที่จังหวัดนครราชสีมาเธอใช้เงินหนึ่งในสามที่ได้จากประกันชีวิตของสามีมาลงทุนเปิดร้านอาหารโดยเช่าด้านล่างของตึกสองคูหาแห่งหนึ่ง

ร้านอาหารของเปิดตั้งแต่ 10.00 น.-14.00 น. ซึ่งในช่วงกลางวันจะมีอาหารตามสั่งพวกข้าวผัดและผัดกะเพราเสริมจากอาหารพวกสเต๊กและพาสต้าอีกด้วย ส่วนช่วงเย็นเปิดตั้งแต่ 16.30 น.-21.00 น. ซึ่งช่วงนี้จะเน้นไปทางอาหารอิตาลี

“เหนื่อยหน่อยนะเนส ช่วงนี้คนเราไม่พอ หนูกลับมาพักผ่อนช่วงปิดเทอมแท้ๆ แต่ยังต้องมาช่วยแม่ทำงาน”

“ไม่เป็นไรค่ะแม่ ก็นี่เป็นร้านของเรานี่คะ เราก็ต้องช่วยกันค่ะ” หญิงสาวนั่งลงข้างมารดาในห้องรับแขกก่อนจะเปิดกระป๋องเบียร์ส่งให้

“หนูเป็นเด็กดีมากเลยรู้ไหมเนส แม่ดีใจนะที่หนูเกิดมาเป็นลูกแม่” นีรนุชหันมามองลูกสาวด้วยแววตาอ่อนโยน

“แต่วันนี้หนูรับออเดอร์ผิดทำให้ลูกค้าบ่น”

“ไม่เป็นไรนะลูก ของแบบนี้มันต้องค่อยๆ เรียนรู้ไป หนูไม่เคยทำงานแบบนี้มาก่อนมันก็ต้องพลาดกันบ้าง”

“แม่คะหนูคิดถึงพ่อค่ะ ถ้าพ่อยังอยู่แม่คงไม่ต้องเหนื่อยแบบนี้”

“แม่เองก็คิดถึงพ่อเหมือนกัน” เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือความเสียใจจากการจากไปอย่างกะทันหันของสามียังคงเกาะกุมจิตใจของเธอ

“แม่คะ หนูไม่เรียนต่อก็ได้หนูอยากจะช่วยแม่ที่ร้าน”

“นั้นไม่ใช่สิ่งแม่ต้องการ อันที่จริงพ่อเขาก็ทิ้งเงินประกันไว้เรามากพอที่จะอยู่กันได้อย่างสบาย แต่ที่มาเปิดร้านเพราะอยากให้เงินที่ได้มันงอกเลยและแม่ก็ไม่อยากจะอยู่เฉยๆ”

“หนูรักแม่นะคะ และก็ขอบคุณที่ทำเพื่อหนู หนูสัญญาค่ะว่าจะตั้งใจเรียนค่ะ” เนสิตาขยับเข้ามานั่งข้างมารดาแล้วกอดไว้แน่น เธอวางคางเกยไหล่แม่

“แม่ก็รักหนูจ้ะ เด็กดีของแม่ตอนนี้เราเหลือกันแค่สองคนแล้วนะลูก เราต้องรักกันให้มากๆ นะ” นีรนุชลูบบนศีรษะลูกสาวเบาๆ ตอนนี้เนสิตาคือสิ่งเดียวที่ทำให้เธอมีความสุขและเธอจะทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกสาวมีความสุขแม้จะต้องทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ก็ตาม

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 36 ตอนจบ

    เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับความฝัน ตอนนี้เนสิตาเรียนจบแล้ว หลังจากผ่านงานรับปริญญามาเมื่อเดือนก่อน วันนี้ก็เป็นวันสำคัญของเธออีกหนึ่งวันเนสิตา“เสร็จแล้วค่ะคุณเนส สวยที่สุดเลยค่ะ” ช่างแต่งหน้าเอ่ยชม“ขอบคุณนะคะ เนสเกือบจำตัวเองไม่ได้เลย” หญิงสาวพูดกับช่างแต่งหน้าและช่างทำผมที่มาช่วยแต่งตัวอยู่นานนับชั่วโมงเนสิตายืนนิ่งอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่วันนี้เธอสวมแต่งงานขาวตัดเย็บอย่างประณีตด้วยช่างฝีมือดีที่ฐากูรเป็นคนติดต่อให้ เธอใช้มือลูบไล้ไปตามเส้นผมที่ถูกเกล้าขึ้นอย่างบรรจง เผยให้เห็นลำคอระหงที่เคยเป็นที่ปรารถนาของว่าที่เจ้าบ่าว เนสิตาจำได้ดีถึงสัมผัสร้อนแรงและคำกระซิบหวานๆ ที่ฐากูรมอบให้ในค่ำคืนเหล่านั้นและวันนี้คือวันที่ทุกความปรารถนาระหว่างเธอกับเขาจะถูกเติมเต็มอย่างถูกต้องทั้งนิตินัยและพฤตินัย“นี่ฉันจริงๆ เหรอเนี่ย...” เธอพึมพำกับตัวเอง เสียงหวานแผ่วเบาแทบไม่ได้ยิน ภาพเจ้าสาวในกระจกนั้นงดงามเกินกว่าที่เธอเคยจินตนาการไว้หลายเท่าและในอีกไม่กี่ชั่วโมงเธอกำลังจะก้าวเข้าสู่บทบาทใหม่ที่ยิ่งใหญ่ บทบาทของภรรยาฐากูรชายหนุ่มที่เธอรักหมดหัวใจความตื่นเต้นปนความประหม่าแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง เ

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 35 ครั้งแรกแต่มันก็ดีที่สุด nc

    เมื่อคนรักขอมีหรือเขาจะไม่ทำตาม ฐากูรก้มลงมาจูบเธออีกครั้ง จูบนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งหวานและเร่าร้อนขึ้นทุกขณะ ยิ่งจูบก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาให้ลุกโชนเนสิตาก็ตอบสนองเขาได้ไม่ต่างกัน ลิ้นเล็กของหญิงสาวสอดแทรกเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นของเขา ทำให้ชายหนุ่มครางในลำคออย่างพอใจฐากูรผละจูบออกเมื่อเธอเริ่มขาดอากาศ เขาไล้ปลายลิ้นจูบซับลงมาจากปลายคางมน ขบเม้มซอกคอขาวจนขึ้นรอยสีกุหลาบตีตราแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่วผิวเนียนลิ้นร้อนลากไล้ผ่านฐานสีชมพูสวย ก่อนจะงับยอดทับทิมเข้าอุ้งปากร้อน เนสิตาได้แต่นอนดิ้นพล่านให้เขาได้ดูดกินอย่างที่ต้องการ“ผมชอบกินนมจากเต้าที่สุด”เขากระซิบก่อนจะลากไล้ลิ้นร้อนต่ำลงมายังกึ่งกลางลำตัว ขบเม้มท้องที่เรียบเนียนนิ้วร้ายลากต่ำสอดนิ้วเข้าไปยังจุดอ่อนไหวที่ตอดรัดทันทีเมื่อเขาเข้าไปได้เพียงนิดเดียว“อ๊ะ!...” เนสิตาสะดุ้งเฮือก“เจ็บเหรอ” ฐากูรถามอย่างอ่อนโยน“ไม่เจ็บ...แต่เนสเสียว”คำตอบของเธอทำให้เขายิ้มอย่างพึงพอใจ ก่อนที่จะขยับปลายนิ้วเข้าลึกไปจนสุดความยาว แล้วคว้านหมุน กดย้ำลงตรงจุดกระสันทางด้านในจนหญิงสาวร้องครางด้วยความเสียวซ่าน เธอขยับสะโพกไปตามจังหวะน

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 34 แค่คนเดียว nc

    เช้ามืดวันรุ่งขึ้นฐากูรขับรถจากไร่มายังกรุงเทพฯ ทันที เขารู้สึกตื่นเต้นและประหม่าในเวลาเดียวกัน ชายหนุ่มกลัวว่าเนสิตาจะไม่ยกโทษให้และถ้ามันเป็นแบบนั้นเขาคงทนไม่ได้อย่างแน่นอน แต่เขาก็จะทำอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้เธอกลับมาเป็นคนรักของเขาอีกครั้งเขาไปดักรอเนสิตาที่ด้านล่างหอพัก เมื่อเห็นร่างเล็กๆ ที่คุ้นเคยเดินออกมาจากประตูฐากูรก็รีบก้าวลงจากรถไปหาเธอทันที“เนส” ฐากูรดีใจมากที่ได้เจอกับอีกครั้งหลังจากไม่เจอกันนานเกือบสองสัปดาห์เนสิตาชะงักเธอหันมามองฐากูรด้วยความตกใจและดีเป็นอย่างมากดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อเห็นเขาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเธอคิดถึงเขาจนใจจะขาด“คุณฐา!” เนสิตาเอ่ยเรียกชื่อเขาด้วยเสียงสั่นเครือ น้ำตาเอ่อคลอขึ้นในดวงตาอย่างห้ามไม่ได้ฐากูรเดินเข้าไปหาเธออย่างรวดเร็ว เขากุมมือเนสิตาไว้แน่นเหมือนกลัวว่าเธอจะหนีไปไหน“ไปคุยกันในรถนะ”เนสิตาเดินตามเขาไปอย่างว่าง่ายในใจมีเรื่องราวมากมายที่อยากพูดคุยกับเขา“มีอะไรคะ” เธอถามออกไปแต่ไม่กล้ามองหน้าเขาเพราะกลัวฐากูรจะเห็นว่าตอนเธอคิดถึงเขามากแค่ไหน เรื่องที่เกิดขึ้นเธอเองก็มีส่วนผิดที่ไปบอกเลิกเขาทั้งที่ควรจะคุยกันด้วยเหตุผล“ผมขอโทษนะเนส

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 33 ถ้าไม่เชื่อใจก็เลิก

    การคบกันอย่างเปิดเผยทำให้ฐากูรและเนสิตามีความสุขมาก เนสิตากลับบ้านบ่อยมากขึ้นโดยมีฐากูรเป็นคนรับส่ง และจะช่วยงานที่ร้านหนึ่งวัน ส่วนอีกหนึ่งวันก็ไปที่ไร่กับฐากูร พอช่วงปิดเทอมเธอก็ช่วยงานทั้งสองที่อย่างเต็มที่ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูจะดำเนินไปอย่างราบรื่นและงดงาม จวบจนกระทั่งเนสิตาขึ้นปีสี่และต้องไปฝึกงานเนสิตาได้เข้าฝึกงานที่บริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เธอตั้งใจทำงานและเข้ากับเพื่อนร่วมงานได้เป็นอย่างดี เธอมีรุ่นพี่คนหนึ่งที่สนิทสนมด้วยและคอยช่วยเหลือเธอทุกอย่าง ซึ่งนั่นทำให้ฐากูรเริ่มไม่พอใจ เขามาหาเนสิตาที่กรุงเทพฯ บ่อยขึ้น และทุกครั้งที่มาเขามักจะเห็นเนสิตาสนิทสนมกับรุ่นพี่คนนั้น ซึ่งทำให้เขาหึงหวงอย่างรุนแรงและเริ่มแสดงอาการไม่พอใจออกมาให้เห็นในเย็นวันหนึ่งหลังจากที่ฐากูรมารับเนสิตาที่บริษัทใบหน้าของเขาดูบึ้งตึงผิดปกติต่างจากทุกครั้งที่มารับเธอ“คุณฐา คิดถึงจังค่ะ ขับรถมาเหนื่อยไหม” เนสิตายิ้มอย่างดีใจที่คนรักมารอรับ“ไม่หรอก เนสล่ะเหนื่อยไหม” เขาถามอย่างห่วงใย“เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ ฝึกงานที่นี่เนสได้อะไรหลายอย่างเลยค่ะ เหนื่อยบ้างแต่ก็สนุกด้วยค่ะ” เธอตอบด้วยท่าทางสดใส“แล้วทำไมวั

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 32 เปิดอกคุย

    วันจันทร์มาถึงเร็วกว่าที่เนสิตาคิดไว้ วันนี้ฐากูรจะไปคุยกับมารดาของเธอที่ร้านอาหารหลังจากทานอาหารเช้าฝีมือเนสิตาแล้วฐากูรก็ขับรถมาส่งหญิงสาวที่มหาวิทยาลัยตามปกติ แต่บรรยากาศบนรถกลับแตกต่างออกไปจากทุกครั้ง เนสิตารู้สึกประหม่าและกังวลอย่างเห็นได้ชัด เธอจับมือของฐากูรแน่นตลอดทาง“ไม่ต้องกังวลนะครับเนส ผมจะทำให้ดีที่สุด” ฐากูรบีบมือเธอเบาๆ เพื่อปลอบโยน สายตาของเขาอ่อนโยน แต่แฝงไปด้วยความมุ่งมั่น“เนสรู้ค่ะ แต่เนสก็ยังกลัวอยู่ดี” เนสิตาตอบเสียงแผ่ว ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความกังวล“อย่าคิดมากทุกอย่างจะเรียบร้อย” เขาบอกให้เธอคลายความกังวลเมื่อรถจอดสนิทหน้าตึกคณะฐากูรกดจูบลงบนหลังมืออย่างรักใครj“ตั้งใจเรียนนะครับ แล้วเดี๋ยวผมจะโทรหา”“ขับรถดีๆ นะคะ” หญิงสาวมองด้วยสายตาห่วงใย“ครับผมไปนะ”เนสิตาพยักหน้าก่อนจะดึงมือออกอย่างแล้วเดินลงจากรถไปอย่างช้าๆ ฐากูรมองตามหลังเธอจนกระทั่งร่างเล็กหายลับไปในอาคารเรียน จากนั้นเขาก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ปรับเปลี่ยนสีหน้าให้จริงจัง ก่อนจะขับรถมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารอิตาเลียนที่คุณนีรนุชมารดาของเนสิตาฐากูรเข้าไปจัดการธุระในไร่ก่อนจะขับรถมายังร้านอาหารอาหารอิตาเลี่ยน

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 31 อบอวลไปด้วยความรัก

    สายของวันใหม่ร่างเปลือยเปล่าของเนสิตาและฐากูรที่ยังคงกอดเกี่ยวกันอยู่บนเตียง ฐากูรตื่นขึ้นมาก่อนเขาก้มมองใบหน้าสวยหวานที่ซบอยู่บนแผงอกอย่างหลงใหล ลมหายใจแผ่วเบาสม่ำเสมอแสดงให้เห็นว่าเธอกำลังหลับอย่างสบาย ชายหนุ่มยิ้มอย่างอ่อนโยน นิ้วเรียวเกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าผากของเนสิตาออกอย่างแผ่วเบา เพราะไม่อยากให้คนรักตื่นแต่ไม่นานนักเนสิตาก็รู้สึกตัวเธอลืมตาขึ้นช้าๆ ก่อนจะพบว่าดวงตาคมกริบของฐากูรกำลังจ้องมองเธออยู่ รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอทันที“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณฐา” เธอเอ่ยเสียงหวานดวงตาเป็นประกายระยับรู้สึกดีมากที่ตื่นมาแล้วเจอคนรักนอนอยู่ข้างๆ“อรุณสวัสดิ์หลับครับสบายไหมครับ” ฐากูรตอบแล้วก้มลงจูบบนหน้าผากเนียนของเธออย่างอ่อนโยน“สบายที่สุดเลยค่ะ เนสไม่อยากตื่นเลย” เธอซบใบหน้าลงกับแผงอกของเขาอีกครั้ง การอยู่ในอ้อมกอดของฐากูรทำให้หญิงสาวรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นไปถึงหัวใจ“เมื่อคืนเนสคงเหนื่อยมาก” เขาเอ่ยแซวพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม“ก็คุณฐานั่นแหละค่ะที่ทำให้เนสเหนื่อย” เนสิตาหน้าแดงระเรื่อค้อนเขาอย่างน่ารักและตีแผงอกของเขาเบาๆ ในแววตากลับเต็มไปด้วยความสุข“ผมแค่อยากชดเชยให้เนสเท่านั้นเองค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status