LOGINShare
ตอนที่ 4 รบกวนแค่นิดหน่อย
Last Updated:
2025-06-26 21:03:19กลิ่นหอมกรุ่นของซอสมะเขือเทศที่เคี่ยวจนได้ที่และชีสพาเมซานที่โรยหน้าพาสต้าอบใหม่ๆ ลอยอบอวลไปทั่วร้านเมื่อคุณนีรนุชเป็นคนยกพาสต้าจานโตออกมาเสิร์ฟให้กับฐากูรแขกประจำที่มักแวะมาทานอาหารกลางวันอยู่บ่อยๆ แต่วันนี้เขามาทานมื้อค่ำ
ชายหนุ่มสั่งพอร์คช็อปซอสไวน์แดงและกำลังนั่งทานด้วยความเอร็ดอร่อย
“ลองชิมพาสต้าหน่อยนะคะคุณฐากูร พอดีฉันเพิ่งปรับสูตรค่ะ เลยอยากให้ลูกค้าประจำอย่างคุณได้ลองชิมแล้วช่วยวิจารณ์ด้วยนะคะ”
“ครับ” ฐากูรตักพาสต้าขึ้นมาเป่าเล็กน้อยก่อนจะส่งมันเข้าปากแล้วยิ้มอย่างพอใจ
“ผมว่ารสชาติเดิมก็อร่อยมากอยู่แล้วแต่จานนี้ทั้งอร่อยทั้งกลิ่นหอมติดจมูก”
“ให้กี่คะแนนดีคะ”
“ผมให้เต็มสิบเลยครับและคิดว่าลูกค้าคนอื่นก็น่าจะชอบเหมือนกัน”
“ขอบคุณนะคะ”
“ผมก็ต้องขอบคุณเช่นกันที่ให้เกียรติผมได้ลองชิม”
“ไม่เป็นไรค่ะก็คุณเป็นลูกค้าประจำของเรานี่คะ ช่วงนี้ไร่องุ่นของคุณคงกำลังสวยเลยใช่ไหมคะ”
ฐากูรเงยหน้าจากจานเล็กน้อยดวงตาคมกริบเหลือบมองเธอ ก่อนจะพยักหน้ารับเบาๆ
“ครับ...ช่วงนี้กำลังจะเก็บเกี่ยวพอดี”
“ถ้าพรุ่งนี้หรือวันอื่นคุณมาทานอาหารเที่ยง ฉันอยากรบกวนคุณสักหน่อย”
“คุณนุชบอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจนะครับ”
“คือหนูเนสลูกสาวของฉันอยากจะไปเที่ยวที่ไร่น่ะค่ะ แล้วแกก็ไม่อยากรบกวนให้น้าชายต้องมารับ ฉันเลยอยากจะฝากลูกสาวติดรถไปที่ไร่หน่อยค่ะ ส่วนขากลับจะให้พลมาส่ง”
“ได้สิครับ แต่ถ้าไปตอนบ่ายจะเที่ยวได้ไม่ทั่ว พรุ่งนี้เช้าผมจะเข้ามาทำธุระในเมืองตอนเก้าโมงจะให้เธอไปกับผมตอนนั้นก็ได้นะครับ”
“ดีเลยค่ะ ถ้างั้นฉันจะบอกลูกสาวให้เตรียมตัว”
“ถ้าผมทำธุระเสร็จจะมารับที่ร้านนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ ถ้าเนสรู้คงดีใจมาก ฉันขอตัวก่อนนะคะ เชิญทานให้อร่อยค่ะ” นีรนุชกล่าวขอบคุณก่อนจะเดินกลับเข้าไปในครัว
เนสิตาอยากถามมารดาว่าคุยอะไรกับเขาบ้างแต่เวลาหัวค่ำเช่นนี้ลูกค้าที่ร้านเยอะจนแทบไม่มีเวลาส่วนตัว หญิงสาวเลยอดทนรอที่จะคุยกับมารดาหลังจากปิดร้านแล้ว ถึงจะเป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจเธอแต่รู้ว่าไม่เหมาะสมเลยที่จะเอาแต่ถามเรื่องของตัวเองขณะที่คนอื่นกำลังวุ่นวายกับงานในร้าน
“ขอบคุณมากนะทุกคนที่ทำงานกันอย่างเต็มที่ วันนี้กลับไปพักผ่อนกันได้แล้วจ้ะ”
เมื่อทุกคนกลับหมดแล้วนีรนุชก็ขับรถพาลูกสาวกลับบ้าน
“หนูจะไม่ถามแม่เหรอว่าคุยกับคุณฐากูรแล้วเขาว่ายังไงบ้าง”
“หนูเห็นแม่เหนื่อยแล้วที่ร้านก็ยุ่งหนูเลยคิดว่ารอให้แม่หายเหนื่อยค่อยถามก็ได้ค่ะ”
“น่ารักมากจ้ะที่รู้จักรอ” นีรนุชมองลูกสาวแล้วยิ้มอย่างภูมิใจ
“แล้วผลเป็นไงคะแม่ เขาจะให้หนูติดรถเขาไปไหมคะ”
“ให้สิ แต่เขาจะมาทำธุระในเมืองตอนเก้าโมงแล้วจะแวะรับหนูที่ร้าน”
“หนูนึกว่าจะไปตอนเที่ยง”
“ไปตอนเช้าจะได้มีเวลาเที่ยวทั้งวันนะลูก”
“แต่ตอนกลางวันที่ร้านยุ่งนะคะ หนูไม่เอาเปรียบทุกคน”
“พรุ่งนี้พี่ลูกปลาก็กลับมาทำงานแล้ว เมื่อตอนหัวค่ำพี่เขาก็โทรมายืนยันกับแม่แล้วจ้ะ หนูไม่ต้องเป็นห่วงที่ร้านเลยนะ”
“แน่นะคะแม่” เธอถามอย่างไม่แน่ใจ
“แน่สิ อย่าลืมโทรบอกน้าพลด้วยนะลูกว่าหนูจะไปที่ไร่”
“ตอนนี้มันดึกแล้ว พรุ่งนี้หนูจะโทรตั้งแต่เช้าเลยค่ะแม่”
เช้าวันต่อมา
เนสิตาตื่นนอนแต่เช้าวันนี้หญิงสาวสาวกางเกงยีนดูทะมัดทะแมง สวมเสื้อกล้ามสีขาวแล้วทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าอ่อน พับแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อศอกและเลือกสวมรองเท้าผ้าใบคู่โปรดเตรียมตัวสำหรับการไปเที่ยว
“ชุดนี้โอเคไหมคะแม่” เธอถามมารดาก่อนจะออกจากบ้าน
“น่ารักมากจ้ะ ดูคล่องแคล่วดี”
“จริงจ้ะ ลูกสาวแม่เป็นสาวเต็มตัวแล้วนะ กลับไปเรียนครั้งนี้แม่ว่าคงมีผู้ชายมาจีบเยอะอีกตามเคยใช่ไหม”
“หนูไม่สนใจผู้ชายพวกนั้นหรอกค่ะ” เนสิตายิ้มเพราะคนที่เธอสนใจคือผู้ชายที่ชื่อฐากูรต่างหาก
“แม่รู้ว่าวัยรุ่นก็มีแฟน แต่อย่ามีความรักจนลืมเรื่องเรียนและถ้าจะมีอะไรกับผู้ชายก็ต้องรู้จักป้องกัน”
เพราะใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศมานานหลายปีทำให้นีรนุชรู้ดีว่าเรื่องความรักและความสัมพันธ์ของหนุ่มสาวมันเป็นเรื่องที่ห้ามยาก และยิ่งห้ามพวกเธอก็ยิ่งอยากจะรู้ เธอมีเพื่อนที่มีลูกอยู่วัยเดียวกันที่อิตาลีและเพื่อนของเธอก็ให้ลูกสาวไปฝังยาคุมกำเนิดเพราะคิดว่าห้ามเรื่องนี้ยากก็เลยป้องกันไว้ก่อนจะดีกว่าปล่อยให้ตั้งครรภ์ตั้งแต่ยังไม่พร้อม
“แม่คะ หนูรู้ว่าแม่เป็นห่วงแต่หนูสัญญาค่ะว่าจะเรียนจบและให้แม่แต่งตัวสวยๆ ไปงานรับปริญญาของหนูแน่นอนค่ะ” เนสิตาให้สัญญาและแอบขอโทษมารดาในใจที่ตอนนี้เธอกำลังทำตรงกันข้ามเพราะกำลังจะจีบฐากูรให้มาเป็นแฟน
เนสิตาและมารดาออกจากบ้านในเวลาแปดโมงครึ่งซึ่งเช้ากว่าวันที่ไปทำงานเพราะปกติทั้งสองจะออกจากบ้านในเวลาเก้าโมงเช้าเพื่อนไปเตรียมร้านอาหารโดยที่ลูกน้องของพวกเธอจะไปถึงและเตรียมร้านก่อน
“เที่ยวให้สนุกนะลูกแต่อย่าไปกวนน้าพลหรือคุณฐากูร” นรีนุชเตือนลูกสาวเมื่อได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าร้าน
“ค่ะแม่” เธอตอบมารดาแล้วค้ากระเป๋าเป้ใบเล็กที่มีกระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์ไปด้วย
“เอาแซนด์วิชไปกินบนรถด้วยนะ แม่ให้เหมียวทำให้แล้วก็นี่กาแฟของคุณฐากูร” หญิงสาวบอกขณะเดินตามหลังลูกสาวมาที่รถของฐากูรที่จอดรออยู่
“สวัสดีค่ะคุณฐากูร”
“สวัสดีครับเนส คุณนุช”
“สวัสดีค่ะคุณฐากูร ฉันฝากลูกสาวด้วยนะ”
“ได้ครับ”
“อย่ากวนคุณฐากูรมากนะลูก”
“ค่ะแม่หนูไปก่อนนะคะแม่”
หญิงสาวเดินอ้อมมาอีกด้านของรถแล้วขึ้นไปนั่งคู่กับฐากูร เธอโบกมือให้มารดาก่อนจะปิดกระจกเมื่อรถเคลื่อนตัวออกจากหน้าร้าน
“ขอบคุณนะคะที่แวะมารับ แม่ฝากแซนด์วิชและกาแฟมาให้ด้วยค่ะ ทานเลยไหมคะ”
“ขอแค่กาแฟก็พอครับ” เขารับกาแฟมาจิบสายตาจับจ้องไปบนถนนด้านหน้าอย่าง
“แต่แซนด์วิชสูตรของแม่อร่อยนะคะ ลองชิมดูก่อนถ้าไม่อร่อยก็แค่คายทิ้งเองค่ะ แต่ถ้าไม่ชิมเลยแม่คงเสียใจและถ้าแม่ถามเนสคงไม่รู้จะตอบแม่ยังไงว่าคุณฐาชอบหรือเปล่า” หญิงสาวหว่านล้อมเธอรู้ว่าเขาคงยังไม่ได้ทานอะไรเพราะปกติเขาจะเข้ามาที่ร้านและรวบมื้อเช้ากับมื้อกลางวันเข้าด้วยกันตลอด
ฐากูรวางแก้วกาแฟลงบนที่วางแก้วแล้วรับแซนด์วิชจากเนสิตามาทานเพราะถ้าไม่ทำแบบนั้นเอก็คงยังพูดไม่หยุดแน่ๆ
“อร่อยใช่ไหมคะ”
“อือ เมนูนี้ไม่มีในร้าน”
“คุณคงไปที่ร้านบ่อยใช่ไหมคะถึงรู้ว่าเมนูนี้”
“ก็ทุกครั้งที่เข้าเมือง”
“น้าพลบอกว่าที่ไร่ของคุณก็มีร้านอาหารและเครื่องดื่มด้วยใช่ไหมคะ”
“ก็ตามนั้น”
“แล้วทำไมต้องมาทานที่ร้านล่ะคะ ไม่ใช่ว่าเนสไม่อยากให้คุณมาทานนะคะเนสก็แค่แปลกใจ”
“ถ้าผมไปทานที่นั่นก็ต้องทักทายทุกคนในฐานะเจ้าของไร่แล้วคุณคิดว่าผมจะได้ทานไหมล่ะ”
“นึกว่าคุณติดใจอาหารที่ร้าน” หญิงสาวรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
“นั้นก็ใช่นะ อาหารที่ร้านเธออร่อยถูกปาก”
“คุณไม่ต้องแกล้งพูดเอาใจหรอกค่ะ”
“ผมจะทำแบบนั้นไปทำไม อาหารอร่อยผมก็บอกอร่อย”
“เนสขอบคุณแทนแม่ครัวด้วยค่ะ” เธอพูดพร้อมกับหันมายิ้ม
เนสิตาก็ยังคงเป็นฝ่ายที่ชวนฐากูรคุยอยู่ตลอดทางเพราะถ้าให้เขาเริ่มก่อนทั้งรถก็คงเงียบอย่างแน่นอน
ใช้เวลาไม่นานรถก็เลี้ยวเข้ามาบนถนนลูกรังที่ทอดยาวเข้าไปในอาณาบริเวณอันกว้างใหญ่ของไร่องุ่น ด้านซ้ายมือเป็นร้านอาหารและร้านของฝากเพราะสังเกตจากรถที่จอดเรียงรายอยู่หลายคัน
“มีคนมาเที่ยวตั้งแต่เช้าเหมือนกันนะคะ”
“ใช่ครับ ผมขอตัวไปทำงานนะ น้าคุณเดินมานั่นแล้ว”
“ขอบคุณค่ะ”
Latest chapter
ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก ตอนที่ 15 อยากให้มาแต่ไม่กล้าชวน
สามวันแล้วที่เนสิตาไม่ติดต่อมาหาหลังจากวันที่เขาจูบกับเธอที่น้ำตกท้ายไร่ ฐากูรรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นกับเธอแต่ในตอนนั้นบรรยากาศและอารมณ์มันพาไป เขาอยากจะเจอเนสิตาและขอโทษเธอแต่จะโทรศัพท์ไปหาแต่ก็ละอายใจเกินกว่าจะทำแบบนั้นเขาคิดว่าบางทีตอนนี้เนสิตาอาจจะโกรธเขาจนไม่อยากจะคุยกับเขาแล้วก็ได้เพราะปกติเธอมักจะโทรศัพท์หาเขาในเวลาหัวค่ำทุกวัน แต่นี่มันก็ผ่านมาสามวันแล้วที่เขาไม่ได้ยินเสียงของเธอเลยจากที่เป็นคนชอบความสันโดษชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อเนสิตาเข้ามาในชีวิต เขารู้สึกชอบในความสดใสชอบเสียงคุยเจื้อยแจ้วที่คุยอยู่ข้างหูมันทำให้ความรู้สึกเหงาหายไปจนหมดสิ้นฐากูรต้องคุยเรื่องที่เกิดขึ้นกับเนสิตาให้รู้เรื่องเขาต้องขอโทษเธออย่างจริงจังต่อหน้ากับสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้เขาจัดการเคลียร์งานทุกอย่างในไร่จนเสร็จจากนั้นก็ขับรถมาอย่างร้านอาหารของคุณนีรนุชเพื่อหวังว่าจะได้เจอกับเนสิตาอีกครั้งแต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะวันนี้หญิงสาวไม่ได้มาทำงานฐากูรนั่งทานอาหารอย่างเงียบๆ ลูกค้าในร้านค่อนข้างเยอะทำให้เขาไม่มีโอกาสถามถึงเนสิตาเลย เมื่อมื้ออาหารจบลงเขาก็เดินออกจากร้านมาด้วยความผ
ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก ตอนที่ 14 ทุกอย่างมันไวมาก
ทั้งสองเหมือนตกอยู่ในภวังค์เนิ่นนานกว่าจะผละออกจากกัน“ผมขอโทษ” เขาพูดอย่างสำนึกผิดก่อนจะประคองหญิงสาวกลับมาที่รถเนสิตานั่งเงียบมาตลอดทางเพราะกำลังสับสนกับความรู้สึกของตนเอง“จะกลับเลยเหรอ”“ค่ะเนสต้องรีบกลับไปอาบน้ำ”“เจ็บอยู่ไหมขับรถไหวหรือเปล่า” เขาถามอย่างห่วงใย“ไม่ค่ะ ไปก่อนนะคะ”“ขับรถดีๆ นะ” เขามองตามหลังรถคันเล็กของเธอไปจนสุดสายตาเนสิตาขับรถออกมาจากไร่ของฐากูรพอพ้นเขตรั้วได้ไม่นานหญิงสาวก็จอดรถข้างทาง ตอนนี้เธอแทบไม่มีสมาธิขับรถเลยเพราะสมองคิดถึงแต่จูบของฐากูรเมื่อครู่จูบแรกในชีวิตของเธอมันเกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งกับผู้ชายที่เธอรู้จักมาได้ไม่นานนัก แต่กลับรู้สึกผูกพันอย่างประหลาด ความรู้สึกที่เพิ่งได้รับนั้นไม่ใช่แค่การแตะต้องกันของริมฝีปาก แต่มันคือการเปิดโลกใบใหม่ที่ไม่เคยรู้จักเป็นประตูสู่ความรู้สึกที่ซับซ้อนและลึกซึ้งยิ่งกว่าที่เคยเข้าใจตอนนี้ในใจของเนสิตาเต็มไปด้วยคำถามมากมาย แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีความสุขที่เอ่อล้นจนอยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนั้น ความกลัวที่อาจจะเกิดขึ้นกับการถูกรุกรานไม่มีอยู่เลย มีแต่ความรู้สึกปลอดภัยและอ่อนโยนที่แผ่ซ่านมาจากสัมผัสของเขา ความรู้สึกว่าโลกทั
ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก ตอนที่ 13 สัมผัสแรก
วันนี้เนสิตาตื่นเต้นและดีใจมากที่จะได้ไปเที่ยวที่ไร่องุ่นของฐากูร เธอขับรถเก๋งคันเก่าของมารดาเข้าสู่ถนนสายเล็กที่มุ่งหน้าสู่ไร่องุ่นของฐากูรอีกครั้ง กลิ่นหอมจางๆ ของดินและองุ่นที่คุ้นเคยลอยมาปะทะจมูกตั้งแต่ก่อนจะเห็นรั้วไร่เธอไม่ได้ติดรถเขามาอย่างเคย แต่การได้ขับรถมาด้วยตัวเองแบบนี้กลับให้อิสระและรู้สึกเหมือนตัวเองโตขึ้นกว่าเดิมเมื่อรถจอดสนิทที่หน้าออฟฟิศทางด้านหลังของร้านอาหารนวพลก็เดินออกมาต้อนรับหลาน“น้านึกว่าเนสจะหลงไปที่อื่นแล้ว ทำไมถึงช้าจัง”“ก็สองข้างทางวิวดีมากนี่คะหนูเลยขับช้า วันนี้น้าพลยุ่งไหมคะ”“ไม่เท่าไหร่ อยากดูเขาทำไวน์ใช่ไหม”“ใช่ค่ะแต่หนูไม่รบกวนน้าพลหรอกค่ะหนูนัดกับคุณฐาไว้แล้ว” เนสิตาบอกกับน้าชายเพราะเมื่อวานเธอโทรศัพท์มานัดกับฐากูรไว้แล้ว“แน่ใจนะว่านัดไว้แล้ว”“แน่ค่ะ แล้วตอนนี้คุณฐาอยู่ที่ไหนคะ”“อยู่ในห้องทำงาน ห้องนั้นไง” นวพลชี้ไปยังห้องหนึ่งที่อยู่อีกด้านของออฟฟิศ“หนูขอตัวก่อนนะคะ”“อย่าไปกวนเขามากล่ะ” เขากำชับหลานสาวแต่ก็ไม่รู้ว่าเธอจะฟังคำเตือนของเขาหรือเปล่าหญิงสาวเคาะประตูพอเขาอนุญาตก็รีบเปิดเข้าไป เธอยิ้มทักทายเจ้าของห้องที่นั่งทำงานเอกสารกองโตอยู
ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก ตอนที่ 12 เพราะเขาน่าสนใจ
เช้าวันใหม่เนสิตาตื่นตั้งแต่เช้า เธอเลือกสวมชุดที่เน้นความสบายคล่องตัวแต่ยังคงความน่ารักอย่างที่ชอบ เสื้อกล้ามคอกลมผ้าคอตตอนสีขาวซึ่งเป็นสีโปรดจากนั้นสวมทับคาร์ดิแกนสีเบจตัวบางเหมาะสำหรับอากาศที่ร้อนอบอ้าว ท่อนล่างกางเกงผ้าลินินสีเบจขาสั้นเหนือเข่าเผยให้เห็นเรียวขาสวยรับกับรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่โปรดที่เธอสวมอยู่เป็นประจำผมสีน้ำตาลเข้มถูกรวบขึ้นเป็นหางม้าสูงปล่อยปอยผมบางส่วนหลุดลุ่ยลงมาข้างแก้มอย่างเป็นธรรมชาติ วันนี้เธอแต่งหน้าอ่อนๆ เผยผิวหน้าใสรับริมฝีปากที่เจือสีระเรื่อจากลิปออยด์สีหวานทำให้เธอดูมีเสน่ห์ตามวัยอย่างน่ามอง หญิงสาวหมุนตัวหน้ากระจกจนมั่นใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยก็ออกมาช่วยมารดาเอาแซนด์วิชลงกล่อง“ถึงแล้วโทรบอกแม่ด้วยนะลูก”“ได้ค่ะแม่หนูรู้ว่าแม่เป็นห่วง”เมื่อรถของฐากูรเล่นเข้ามาหน้าบ้านสองแม่ลูกก็จัดแซนด์วิชลงกล่องเสร็จพอดีฐากูรดับเครื่องและเดินลงมาจากรถวันนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนขึ้นถึงข้อศอกกับกางเกงยีนสบายๆ เหมือนกับทุกวันจะต่างก็ตรงรองเท้าเพราะวันนี้เขาสวมรองเท้าผ้าใบแทนที่จะเป็นรองเท้าบูตเหมือนตอนที่อยู่ในไร่ชายหนุ่มยังไม่ทันได้กดออดที่หน้าบ้านคุณนีรนุชและลูกส
ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก ตอนที่ 11 โอกาสวิ่งเข้าหา
แม้ตอนนี้เนสิตาจะหายจากอาการไข้แล้วแต่มารดาของเธอก็ยังไม่ให้ไปช่วยงานที่ร้านด้วยเหตุผลที่ว่าอยากให้เธอได้พักผ่อน แต่ดูเหมือนเนสิตาจะไม่ได้คิดแบบนั้นเลย สองวันมานี้เธออยู่บ้านและรู้สึกเหงามากแม้ตอนกลางวันจะโทรศัพท์ไปคุยกับเพื่อนและดูซีรี่ส์เรื่องโปรดแต่มันก็ไม่สนุกเลยเมื่อเทียบกับการออกไปที่ไร่องุ่นของฐากูรเมื่อวานหญิงสาวโทรศัพท์ไปชวนเขาคุยในเวลาหัวค่ำแต่ก็คุยได้ไม่นานเพราะฐากูรขอตัวไปทำงานก่อนหญิงสาวไม่รู้ว่าทำไมเขายังจะต้องทำงานอะไรกลางคืนอีกแต่ถ้าเจอกันครั้งหน้าเธอจะต้องถามเขาให้ได้ว่าที่เขาชอบพูดว่าขอตัวไปทำงานนั้นเพราะเขาไม่อยากจะคุยกับเธอหรือเพราะเขามีงานที่จะต้องทำจริงๆเหตุผลที่ไม่ถามทางโทรศัพท์ก็เพราะอยากจะเห็นสีหน้าและท่าทางของเขาขณะตอบคำถามของเธอด้วยว่ามันมีความจริงใจหรือกำลังโกหกถึงกันแน่เนสิตานอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงจนกระทั่งได้ยินเสียงรถของมารดาที่ขับเข้ามาในบริเวณบ้านในเวลาเกือบจะสี่ทุ่มหญิงสาวรีบเปิดประตูต้อนรับทันที“เหนื่อยไหมคะแม่วันนี้ลูกค้าเยอะไหม”“เยอะจ้ะลูกค้าเต็มทุกโต๊ะเลย”“กินน้ำเย็นๆ ก่อนนะคะแม่ กินข้าวมาหรือยังคะ” เนสิตารีบเอาน้ำในตู้เย็นมาให้มารดาแล้
ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก ตอนที่ 10 รู้สึกผิดที่ดูแลไม่ดี
หลังจากจัดการงานทุกอย่างที่ไร่เสร็จแล้วฐากูรก็ยกลังไวน์ขึ้นหลังรถกระบะก่อนจะขับรถเข้ามาในเมืองวันนี้เขาต้องส่งไวน์ให้กับร้านอาหารของคุณนีรนุชลูกค้าประจำ“สวัสดีค่ะคุณฐา คุณวันนี้มาส่งเองเหรอคะ”“สวัสดีครับคุณนุช ผมจะเข้ามาทานข้าวที่นี่อยู่แล้วก็เลยเอาไวน์มาส่งเองจะได้ไม่เสียเที่ยวครับ” เขาพูดขณะยกกล่องไวน์เข้าทางหลังร้าน“ขอบคุณนะคะที่เอาไวน์มาส่งก่อนเวลา ช่วงนี้ลูกค้าสั่งไวน์กันเยอะก็เลยต้องสั่งด่วน”“ไม่เป็นไรครับ ลูกค้าคุณนุชเยอะผมเองก็ขายไวน์ได้เยอะ” เขายิ้มก่อนจะยกไวน์ลังสุดท้ายเข้าไปวางในห้องครัวจากนั้นก็เดินออกมาด้านหน้าเลือกโต๊ะนั่งประจำของตนเองก่อนจะสั่งเมนูคุ้นเคยมาทานระหว่างรออาหารนีรนุชก็มาชวนคุย“เมื่อวานลูกสาวฉันไปกวนอะไรคุณฐาหรือเปล่าคะ”“ไม่หรอกครับเธอก็เหมือนนักท่องเที่ยวทั่วไป”“ถ้าลูกสาวของฉันไปกวนคุณฐาบอกมาได้เลยนะคะ เนสยังเด็กไม่ค่อยรู้กาลเทศะเท่าไหร่บางครั้งก็ติดจะพูดมากไปหน่อย ฉันกลัวคุณฐาจะรำคาญค่ะ”“ไม่เป็นไรหรอกครับแล้วนี่เจ้าตัวไปไหนล่ะ ปกติผมจะเห็นมาคอยรับออเดอร์”“ไม่สบายค่ะ”“อ้าวเป็นอะไรล่ะครับ”“ก็คงตากแดดทั้งวันน่ะค่ะก็เลยเป็นไข้”“ผมขอโทษนะครับที่พาล
You may also like
ปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz21.0K viewsบำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn27.7K viewsรอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด285.9K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.3K viewsพันธะร้ายซ่อนรัก
SS.WONDER2.3K viewsสามีมือสอง
ร่มหลากสี19 viewsซ่อนรักเมียเก็บ
ตงหยาง(ตะวันอ้อมข้าว)96 viewsลิขิตปรารถนากากีข้ามภพ
นทธี ศศิวิมล374 views
