Home / โรแมนติก / ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก / ตอนที่ 4 รบกวนแค่นิดหน่อย

Share

ตอนที่ 4 รบกวนแค่นิดหน่อย

last update Last Updated: 2025-06-26 21:03:19

 

กลิ่นหอมกรุ่นของซอสมะเขือเทศที่เคี่ยวจนได้ที่และชีสพาเมซานที่โรยหน้าพาสต้าอบใหม่ๆ ลอยอบอวลไปทั่วร้านเมื่อคุณนีรนุชเป็นคนยกพาสต้าจานโตออกมาเสิร์ฟให้กับฐากูรแขกประจำที่มักแวะมาทานอาหารกลางวันอยู่บ่อยๆ แต่วันนี้เขามาทานมื้อค่ำ

ชายหนุ่มสั่งพอร์คช็อปซอสไวน์แดงและกำลังนั่งทานด้วยความเอร็ดอร่อย

“ลองชิมพาสต้าหน่อยนะคะคุณฐากูร พอดีฉันเพิ่งปรับสูตรค่ะ เลยอยากให้ลูกค้าประจำอย่างคุณได้ลองชิมแล้วช่วยวิจารณ์ด้วยนะคะ”

“ครับ” ฐากูรตักพาสต้าขึ้นมาเป่าเล็กน้อยก่อนจะส่งมันเข้าปากแล้วยิ้มอย่างพอใจ

“ผมว่ารสชาติเดิมก็อร่อยมากอยู่แล้วแต่จานนี้ทั้งอร่อยทั้งกลิ่นหอมติดจมูก”

“ให้กี่คะแนนดีคะ”

“ผมให้เต็มสิบเลยครับและคิดว่าลูกค้าคนอื่นก็น่าจะชอบเหมือนกัน”

“ขอบคุณนะคะ”

“ผมก็ต้องขอบคุณเช่นกันที่ให้เกียรติผมได้ลองชิม”

“ไม่เป็นไรค่ะก็คุณเป็นลูกค้าประจำของเรานี่คะ ช่วงนี้ไร่องุ่นของคุณคงกำลังสวยเลยใช่ไหมคะ”

ฐากูรเงยหน้าจากจานเล็กน้อยดวงตาคมกริบเหลือบมองเธอ ก่อนจะพยักหน้ารับเบาๆ

“ครับ...ช่วงนี้กำลังจะเก็บเกี่ยวพอดี”

“ถ้าพรุ่งนี้หรือวันอื่นคุณมาทานอาหารเที่ยง ฉันอยากรบกวนคุณสักหน่อย”

“คุณนุชบอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจนะครับ”

“คือหนูเนสลูกสาวของฉันอยากจะไปเที่ยวที่ไร่น่ะค่ะ แล้วแกก็ไม่อยากรบกวนให้น้าชายต้องมารับ ฉันเลยอยากจะฝากลูกสาวติดรถไปที่ไร่หน่อยค่ะ ส่วนขากลับจะให้พลมาส่ง”

“ได้สิครับ แต่ถ้าไปตอนบ่ายจะเที่ยวได้ไม่ทั่ว พรุ่งนี้เช้าผมจะเข้ามาทำธุระในเมืองตอนเก้าโมงจะให้เธอไปกับผมตอนนั้นก็ได้นะครับ”

“ดีเลยค่ะ ถ้างั้นฉันจะบอกลูกสาวให้เตรียมตัว”

“ถ้าผมทำธุระเสร็จจะมารับที่ร้านนะครับ”

“ขอบคุณค่ะ ถ้าเนสรู้คงดีใจมาก ฉันขอตัวก่อนนะคะ เชิญทานให้อร่อยค่ะ” นีรนุชกล่าวขอบคุณก่อนจะเดินกลับเข้าไปในครัว

เนสิตาอยากถามมารดาว่าคุยอะไรกับเขาบ้างแต่เวลาหัวค่ำเช่นนี้ลูกค้าที่ร้านเยอะจนแทบไม่มีเวลาส่วนตัว หญิงสาวเลยอดทนรอที่จะคุยกับมารดาหลังจากปิดร้านแล้ว ถึงจะเป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจเธอแต่รู้ว่าไม่เหมาะสมเลยที่จะเอาแต่ถามเรื่องของตัวเองขณะที่คนอื่นกำลังวุ่นวายกับงานในร้าน

“ขอบคุณมากนะทุกคนที่ทำงานกันอย่างเต็มที่ วันนี้กลับไปพักผ่อนกันได้แล้วจ้ะ”

เมื่อทุกคนกลับหมดแล้วนีรนุชก็ขับรถพาลูกสาวกลับบ้าน

“หนูจะไม่ถามแม่เหรอว่าคุยกับคุณฐากูรแล้วเขาว่ายังไงบ้าง”

“หนูเห็นแม่เหนื่อยแล้วที่ร้านก็ยุ่งหนูเลยคิดว่ารอให้แม่หายเหนื่อยค่อยถามก็ได้ค่ะ”

“น่ารักมากจ้ะที่รู้จักรอ” นีรนุชมองลูกสาวแล้วยิ้มอย่างภูมิใจ

“แล้วผลเป็นไงคะแม่ เขาจะให้หนูติดรถเขาไปไหมคะ”

“ให้สิ แต่เขาจะมาทำธุระในเมืองตอนเก้าโมงแล้วจะแวะรับหนูที่ร้าน”

“หนูนึกว่าจะไปตอนเที่ยง”

“ไปตอนเช้าจะได้มีเวลาเที่ยวทั้งวันนะลูก”

“แต่ตอนกลางวันที่ร้านยุ่งนะคะ หนูไม่เอาเปรียบทุกคน”

“พรุ่งนี้พี่ลูกปลาก็กลับมาทำงานแล้ว เมื่อตอนหัวค่ำพี่เขาก็โทรมายืนยันกับแม่แล้วจ้ะ หนูไม่ต้องเป็นห่วงที่ร้านเลยนะ”

“แน่นะคะแม่” เธอถามอย่างไม่แน่ใจ

“แน่สิ อย่าลืมโทรบอกน้าพลด้วยนะลูกว่าหนูจะไปที่ไร่”

“ตอนนี้มันดึกแล้ว พรุ่งนี้หนูจะโทรตั้งแต่เช้าเลยค่ะแม่”

เช้าวันต่อมา

เนสิตาตื่นนอนแต่เช้าวันนี้หญิงสาวสาวกางเกงยีนดูทะมัดทะแมง สวมเสื้อกล้ามสีขาวแล้วทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าอ่อน พับแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อศอกและเลือกสวมรองเท้าผ้าใบคู่โปรดเตรียมตัวสำหรับการไปเที่ยว

“ชุดนี้โอเคไหมคะแม่” เธอถามมารดาก่อนจะออกจากบ้าน

“น่ารักมากจ้ะ ดูคล่องแคล่วดี”

“จริงจ้ะ ลูกสาวแม่เป็นสาวเต็มตัวแล้วนะ กลับไปเรียนครั้งนี้แม่ว่าคงมีผู้ชายมาจีบเยอะอีกตามเคยใช่ไหม”

“หนูไม่สนใจผู้ชายพวกนั้นหรอกค่ะ” เนสิตายิ้มเพราะคนที่เธอสนใจคือผู้ชายที่ชื่อฐากูรต่างหาก

“แม่รู้ว่าวัยรุ่นก็มีแฟน แต่อย่ามีความรักจนลืมเรื่องเรียนและถ้าจะมีอะไรกับผู้ชายก็ต้องรู้จักป้องกัน”

เพราะใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศมานานหลายปีทำให้นีรนุชรู้ดีว่าเรื่องความรักและความสัมพันธ์ของหนุ่มสาวมันเป็นเรื่องที่ห้ามยาก และยิ่งห้ามพวกเธอก็ยิ่งอยากจะรู้ เธอมีเพื่อนที่มีลูกอยู่วัยเดียวกันที่อิตาลีและเพื่อนของเธอก็ให้ลูกสาวไปฝังยาคุมกำเนิดเพราะคิดว่าห้ามเรื่องนี้ยากก็เลยป้องกันไว้ก่อนจะดีกว่าปล่อยให้ตั้งครรภ์ตั้งแต่ยังไม่พร้อม

“แม่คะ หนูรู้ว่าแม่เป็นห่วงแต่หนูสัญญาค่ะว่าจะเรียนจบและให้แม่แต่งตัวสวยๆ ไปงานรับปริญญาของหนูแน่นอนค่ะ” เนสิตาให้สัญญาและแอบขอโทษมารดาในใจที่ตอนนี้เธอกำลังทำตรงกันข้ามเพราะกำลังจะจีบฐากูรให้มาเป็นแฟน

เนสิตาและมารดาออกจากบ้านในเวลาแปดโมงครึ่งซึ่งเช้ากว่าวันที่ไปทำงานเพราะปกติทั้งสองจะออกจากบ้านในเวลาเก้าโมงเช้าเพื่อนไปเตรียมร้านอาหารโดยที่ลูกน้องของพวกเธอจะไปถึงและเตรียมร้านก่อน

“เที่ยวให้สนุกนะลูกแต่อย่าไปกวนน้าพลหรือคุณฐากูร” นรีนุชเตือนลูกสาวเมื่อได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าร้าน

“ค่ะแม่” เธอตอบมารดาแล้วค้ากระเป๋าเป้ใบเล็กที่มีกระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์ไปด้วย

“เอาแซนด์วิชไปกินบนรถด้วยนะ แม่ให้เหมียวทำให้แล้วก็นี่กาแฟของคุณฐากูร” หญิงสาวบอกขณะเดินตามหลังลูกสาวมาที่รถของฐากูรที่จอดรออยู่

“สวัสดีค่ะคุณฐากูร”

“สวัสดีครับเนส คุณนุช”

“สวัสดีค่ะคุณฐากูร ฉันฝากลูกสาวด้วยนะ”

“ได้ครับ”

“อย่ากวนคุณฐากูรมากนะลูก”

“ค่ะแม่หนูไปก่อนนะคะแม่”

หญิงสาวเดินอ้อมมาอีกด้านของรถแล้วขึ้นไปนั่งคู่กับฐากูร เธอโบกมือให้มารดาก่อนจะปิดกระจกเมื่อรถเคลื่อนตัวออกจากหน้าร้าน

“ขอบคุณนะคะที่แวะมารับ แม่ฝากแซนด์วิชและกาแฟมาให้ด้วยค่ะ ทานเลยไหมคะ”

“ขอแค่กาแฟก็พอครับ” เขารับกาแฟมาจิบสายตาจับจ้องไปบนถนนด้านหน้าอย่าง

“แต่แซนด์วิชสูตรของแม่อร่อยนะคะ ลองชิมดูก่อนถ้าไม่อร่อยก็แค่คายทิ้งเองค่ะ แต่ถ้าไม่ชิมเลยแม่คงเสียใจและถ้าแม่ถามเนสคงไม่รู้จะตอบแม่ยังไงว่าคุณฐาชอบหรือเปล่า” หญิงสาวหว่านล้อมเธอรู้ว่าเขาคงยังไม่ได้ทานอะไรเพราะปกติเขาจะเข้ามาที่ร้านและรวบมื้อเช้ากับมื้อกลางวันเข้าด้วยกันตลอด

ฐากูรวางแก้วกาแฟลงบนที่วางแก้วแล้วรับแซนด์วิชจากเนสิตามาทานเพราะถ้าไม่ทำแบบนั้นเอก็คงยังพูดไม่หยุดแน่ๆ

“อร่อยใช่ไหมคะ”

“อือ เมนูนี้ไม่มีในร้าน”

“คุณคงไปที่ร้านบ่อยใช่ไหมคะถึงรู้ว่าเมนูนี้”

“ก็ทุกครั้งที่เข้าเมือง”

“น้าพลบอกว่าที่ไร่ของคุณก็มีร้านอาหารและเครื่องดื่มด้วยใช่ไหมคะ”

“ก็ตามนั้น”

“แล้วทำไมต้องมาทานที่ร้านล่ะคะ ไม่ใช่ว่าเนสไม่อยากให้คุณมาทานนะคะเนสก็แค่แปลกใจ”

“ถ้าผมไปทานที่นั่นก็ต้องทักทายทุกคนในฐานะเจ้าของไร่แล้วคุณคิดว่าผมจะได้ทานไหมล่ะ”

“นึกว่าคุณติดใจอาหารที่ร้าน” หญิงสาวรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

“นั้นก็ใช่นะ อาหารที่ร้านเธออร่อยถูกปาก”

“คุณไม่ต้องแกล้งพูดเอาใจหรอกค่ะ”

“ผมจะทำแบบนั้นไปทำไม อาหารอร่อยผมก็บอกอร่อย”

“เนสขอบคุณแทนแม่ครัวด้วยค่ะ” เธอพูดพร้อมกับหันมายิ้ม

 เนสิตาก็ยังคงเป็นฝ่ายที่ชวนฐากูรคุยอยู่ตลอดทางเพราะถ้าให้เขาเริ่มก่อนทั้งรถก็คงเงียบอย่างแน่นอน

ใช้เวลาไม่นานรถก็เลี้ยวเข้ามาบนถนนลูกรังที่ทอดยาวเข้าไปในอาณาบริเวณอันกว้างใหญ่ของไร่องุ่น ด้านซ้ายมือเป็นร้านอาหารและร้านของฝากเพราะสังเกตจากรถที่จอดเรียงรายอยู่หลายคัน

“มีคนมาเที่ยวตั้งแต่เช้าเหมือนกันนะคะ”

“ใช่ครับ ผมขอตัวไปทำงานนะ น้าคุณเดินมานั่นแล้ว”

“ขอบคุณค่ะ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 36 ตอนจบ

    เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับความฝัน ตอนนี้เนสิตาเรียนจบแล้ว หลังจากผ่านงานรับปริญญามาเมื่อเดือนก่อน วันนี้ก็เป็นวันสำคัญของเธออีกหนึ่งวันเนสิตา“เสร็จแล้วค่ะคุณเนส สวยที่สุดเลยค่ะ” ช่างแต่งหน้าเอ่ยชม“ขอบคุณนะคะ เนสเกือบจำตัวเองไม่ได้เลย” หญิงสาวพูดกับช่างแต่งหน้าและช่างทำผมที่มาช่วยแต่งตัวอยู่นานนับชั่วโมงเนสิตายืนนิ่งอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่วันนี้เธอสวมแต่งงานขาวตัดเย็บอย่างประณีตด้วยช่างฝีมือดีที่ฐากูรเป็นคนติดต่อให้ เธอใช้มือลูบไล้ไปตามเส้นผมที่ถูกเกล้าขึ้นอย่างบรรจง เผยให้เห็นลำคอระหงที่เคยเป็นที่ปรารถนาของว่าที่เจ้าบ่าว เนสิตาจำได้ดีถึงสัมผัสร้อนแรงและคำกระซิบหวานๆ ที่ฐากูรมอบให้ในค่ำคืนเหล่านั้นและวันนี้คือวันที่ทุกความปรารถนาระหว่างเธอกับเขาจะถูกเติมเต็มอย่างถูกต้องทั้งนิตินัยและพฤตินัย“นี่ฉันจริงๆ เหรอเนี่ย...” เธอพึมพำกับตัวเอง เสียงหวานแผ่วเบาแทบไม่ได้ยิน ภาพเจ้าสาวในกระจกนั้นงดงามเกินกว่าที่เธอเคยจินตนาการไว้หลายเท่าและในอีกไม่กี่ชั่วโมงเธอกำลังจะก้าวเข้าสู่บทบาทใหม่ที่ยิ่งใหญ่ บทบาทของภรรยาฐากูรชายหนุ่มที่เธอรักหมดหัวใจความตื่นเต้นปนความประหม่าแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง เ

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 35 ครั้งแรกแต่มันก็ดีที่สุด nc

    เมื่อคนรักขอมีหรือเขาจะไม่ทำตาม ฐากูรก้มลงมาจูบเธออีกครั้ง จูบนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งหวานและเร่าร้อนขึ้นทุกขณะ ยิ่งจูบก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาให้ลุกโชนเนสิตาก็ตอบสนองเขาได้ไม่ต่างกัน ลิ้นเล็กของหญิงสาวสอดแทรกเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นของเขา ทำให้ชายหนุ่มครางในลำคออย่างพอใจฐากูรผละจูบออกเมื่อเธอเริ่มขาดอากาศ เขาไล้ปลายลิ้นจูบซับลงมาจากปลายคางมน ขบเม้มซอกคอขาวจนขึ้นรอยสีกุหลาบตีตราแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่วผิวเนียนลิ้นร้อนลากไล้ผ่านฐานสีชมพูสวย ก่อนจะงับยอดทับทิมเข้าอุ้งปากร้อน เนสิตาได้แต่นอนดิ้นพล่านให้เขาได้ดูดกินอย่างที่ต้องการ“ผมชอบกินนมจากเต้าที่สุด”เขากระซิบก่อนจะลากไล้ลิ้นร้อนต่ำลงมายังกึ่งกลางลำตัว ขบเม้มท้องที่เรียบเนียนนิ้วร้ายลากต่ำสอดนิ้วเข้าไปยังจุดอ่อนไหวที่ตอดรัดทันทีเมื่อเขาเข้าไปได้เพียงนิดเดียว“อ๊ะ!...” เนสิตาสะดุ้งเฮือก“เจ็บเหรอ” ฐากูรถามอย่างอ่อนโยน“ไม่เจ็บ...แต่เนสเสียว”คำตอบของเธอทำให้เขายิ้มอย่างพึงพอใจ ก่อนที่จะขยับปลายนิ้วเข้าลึกไปจนสุดความยาว แล้วคว้านหมุน กดย้ำลงตรงจุดกระสันทางด้านในจนหญิงสาวร้องครางด้วยความเสียวซ่าน เธอขยับสะโพกไปตามจังหวะน

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 34 แค่คนเดียว nc

    เช้ามืดวันรุ่งขึ้นฐากูรขับรถจากไร่มายังกรุงเทพฯ ทันที เขารู้สึกตื่นเต้นและประหม่าในเวลาเดียวกัน ชายหนุ่มกลัวว่าเนสิตาจะไม่ยกโทษให้และถ้ามันเป็นแบบนั้นเขาคงทนไม่ได้อย่างแน่นอน แต่เขาก็จะทำอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้เธอกลับมาเป็นคนรักของเขาอีกครั้งเขาไปดักรอเนสิตาที่ด้านล่างหอพัก เมื่อเห็นร่างเล็กๆ ที่คุ้นเคยเดินออกมาจากประตูฐากูรก็รีบก้าวลงจากรถไปหาเธอทันที“เนส” ฐากูรดีใจมากที่ได้เจอกับอีกครั้งหลังจากไม่เจอกันนานเกือบสองสัปดาห์เนสิตาชะงักเธอหันมามองฐากูรด้วยความตกใจและดีเป็นอย่างมากดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อเห็นเขาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเธอคิดถึงเขาจนใจจะขาด“คุณฐา!” เนสิตาเอ่ยเรียกชื่อเขาด้วยเสียงสั่นเครือ น้ำตาเอ่อคลอขึ้นในดวงตาอย่างห้ามไม่ได้ฐากูรเดินเข้าไปหาเธออย่างรวดเร็ว เขากุมมือเนสิตาไว้แน่นเหมือนกลัวว่าเธอจะหนีไปไหน“ไปคุยกันในรถนะ”เนสิตาเดินตามเขาไปอย่างว่าง่ายในใจมีเรื่องราวมากมายที่อยากพูดคุยกับเขา“มีอะไรคะ” เธอถามออกไปแต่ไม่กล้ามองหน้าเขาเพราะกลัวฐากูรจะเห็นว่าตอนเธอคิดถึงเขามากแค่ไหน เรื่องที่เกิดขึ้นเธอเองก็มีส่วนผิดที่ไปบอกเลิกเขาทั้งที่ควรจะคุยกันด้วยเหตุผล“ผมขอโทษนะเนส

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 33 ถ้าไม่เชื่อใจก็เลิก

    การคบกันอย่างเปิดเผยทำให้ฐากูรและเนสิตามีความสุขมาก เนสิตากลับบ้านบ่อยมากขึ้นโดยมีฐากูรเป็นคนรับส่ง และจะช่วยงานที่ร้านหนึ่งวัน ส่วนอีกหนึ่งวันก็ไปที่ไร่กับฐากูร พอช่วงปิดเทอมเธอก็ช่วยงานทั้งสองที่อย่างเต็มที่ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูจะดำเนินไปอย่างราบรื่นและงดงาม จวบจนกระทั่งเนสิตาขึ้นปีสี่และต้องไปฝึกงานเนสิตาได้เข้าฝึกงานที่บริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เธอตั้งใจทำงานและเข้ากับเพื่อนร่วมงานได้เป็นอย่างดี เธอมีรุ่นพี่คนหนึ่งที่สนิทสนมด้วยและคอยช่วยเหลือเธอทุกอย่าง ซึ่งนั่นทำให้ฐากูรเริ่มไม่พอใจ เขามาหาเนสิตาที่กรุงเทพฯ บ่อยขึ้น และทุกครั้งที่มาเขามักจะเห็นเนสิตาสนิทสนมกับรุ่นพี่คนนั้น ซึ่งทำให้เขาหึงหวงอย่างรุนแรงและเริ่มแสดงอาการไม่พอใจออกมาให้เห็นในเย็นวันหนึ่งหลังจากที่ฐากูรมารับเนสิตาที่บริษัทใบหน้าของเขาดูบึ้งตึงผิดปกติต่างจากทุกครั้งที่มารับเธอ“คุณฐา คิดถึงจังค่ะ ขับรถมาเหนื่อยไหม” เนสิตายิ้มอย่างดีใจที่คนรักมารอรับ“ไม่หรอก เนสล่ะเหนื่อยไหม” เขาถามอย่างห่วงใย“เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ ฝึกงานที่นี่เนสได้อะไรหลายอย่างเลยค่ะ เหนื่อยบ้างแต่ก็สนุกด้วยค่ะ” เธอตอบด้วยท่าทางสดใส“แล้วทำไมวั

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 32 เปิดอกคุย

    วันจันทร์มาถึงเร็วกว่าที่เนสิตาคิดไว้ วันนี้ฐากูรจะไปคุยกับมารดาของเธอที่ร้านอาหารหลังจากทานอาหารเช้าฝีมือเนสิตาแล้วฐากูรก็ขับรถมาส่งหญิงสาวที่มหาวิทยาลัยตามปกติ แต่บรรยากาศบนรถกลับแตกต่างออกไปจากทุกครั้ง เนสิตารู้สึกประหม่าและกังวลอย่างเห็นได้ชัด เธอจับมือของฐากูรแน่นตลอดทาง“ไม่ต้องกังวลนะครับเนส ผมจะทำให้ดีที่สุด” ฐากูรบีบมือเธอเบาๆ เพื่อปลอบโยน สายตาของเขาอ่อนโยน แต่แฝงไปด้วยความมุ่งมั่น“เนสรู้ค่ะ แต่เนสก็ยังกลัวอยู่ดี” เนสิตาตอบเสียงแผ่ว ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความกังวล“อย่าคิดมากทุกอย่างจะเรียบร้อย” เขาบอกให้เธอคลายความกังวลเมื่อรถจอดสนิทหน้าตึกคณะฐากูรกดจูบลงบนหลังมืออย่างรักใครj“ตั้งใจเรียนนะครับ แล้วเดี๋ยวผมจะโทรหา”“ขับรถดีๆ นะคะ” หญิงสาวมองด้วยสายตาห่วงใย“ครับผมไปนะ”เนสิตาพยักหน้าก่อนจะดึงมือออกอย่างแล้วเดินลงจากรถไปอย่างช้าๆ ฐากูรมองตามหลังเธอจนกระทั่งร่างเล็กหายลับไปในอาคารเรียน จากนั้นเขาก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ปรับเปลี่ยนสีหน้าให้จริงจัง ก่อนจะขับรถมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารอิตาเลียนที่คุณนีรนุชมารดาของเนสิตาฐากูรเข้าไปจัดการธุระในไร่ก่อนจะขับรถมายังร้านอาหารอาหารอิตาเลี่ยน

  • ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก   ตอนที่ 31 อบอวลไปด้วยความรัก

    สายของวันใหม่ร่างเปลือยเปล่าของเนสิตาและฐากูรที่ยังคงกอดเกี่ยวกันอยู่บนเตียง ฐากูรตื่นขึ้นมาก่อนเขาก้มมองใบหน้าสวยหวานที่ซบอยู่บนแผงอกอย่างหลงใหล ลมหายใจแผ่วเบาสม่ำเสมอแสดงให้เห็นว่าเธอกำลังหลับอย่างสบาย ชายหนุ่มยิ้มอย่างอ่อนโยน นิ้วเรียวเกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าผากของเนสิตาออกอย่างแผ่วเบา เพราะไม่อยากให้คนรักตื่นแต่ไม่นานนักเนสิตาก็รู้สึกตัวเธอลืมตาขึ้นช้าๆ ก่อนจะพบว่าดวงตาคมกริบของฐากูรกำลังจ้องมองเธออยู่ รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอทันที“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณฐา” เธอเอ่ยเสียงหวานดวงตาเป็นประกายระยับรู้สึกดีมากที่ตื่นมาแล้วเจอคนรักนอนอยู่ข้างๆ“อรุณสวัสดิ์หลับครับสบายไหมครับ” ฐากูรตอบแล้วก้มลงจูบบนหน้าผากเนียนของเธออย่างอ่อนโยน“สบายที่สุดเลยค่ะ เนสไม่อยากตื่นเลย” เธอซบใบหน้าลงกับแผงอกของเขาอีกครั้ง การอยู่ในอ้อมกอดของฐากูรทำให้หญิงสาวรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นไปถึงหัวใจ“เมื่อคืนเนสคงเหนื่อยมาก” เขาเอ่ยแซวพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม“ก็คุณฐานั่นแหละค่ะที่ทำให้เนสเหนื่อย” เนสิตาหน้าแดงระเรื่อค้อนเขาอย่างน่ารักและตีแผงอกของเขาเบาๆ ในแววตากลับเต็มไปด้วยความสุข“ผมแค่อยากชดเชยให้เนสเท่านั้นเองค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status