ไปต่อที่ห้องพี่ไหม

หมับ! เมธากรไม่ตอบหากแต่เขากลับคว้าเอาไมโครโฟนจากมือนักร้องสาวมาไว้ที่ตัวเอง ก่อนจะเป็นฝ่ายร้องเพลงแทนเธอจนคนทั้งงานมองมาเป็นสายตาเดียวกัน ไม่เว้นแม้แต่ขวัญเมษาที่เธอรู้ดีอยู่แล้วว่าเขาร้องเพลงได้ แถมยังทำได้ดีไม่แพ้นักร้องอาชีพ

​สายตาเธอมองเขาอย่างชื่นชม เช่นเดียวกับเขาที่มองเธออย่างชื่นชมไม่แพ้กันเลย

​คุณหมอหนุ่มใหญ่ร้องเพลงจนจบ ก่อนจะกล่าวอวยพรบ่าวสาวพอเป็นพิธี

​“ยินดีกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวด้วยนะครับ ดีใจที่วันนี้ทั้งคู่หาคนที่ใช่เจอ แล้วก็เอาใจช่วยให้ผมเจอเจ้าสาวของตัวเองด้วยนะครับ” พูดจบเมธากรก็หันไปคืนไมโครโฟนให้กับพิธีกรของงาน ประโยคเมื่อครู่นี้เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวน้อยใหญ่มากมายเพราะมันเป็นเหมือนการประกาศกร้าวออกมาครั้งแรกว่าเขายังโสดและไม่คิดปิดกั้นตัวเอง!

​ที่ผ่านมาคนบ้างานอย่างอาจารย์นายแพทย์เมธากรไม่เคยวางตัวเป็นหนุ่มเจ้าสำราญหรือเข้าถึงง่ายขนาดนี้มาก่อน ทว่าคืนนี้ใครบางคนทำให้เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ และไอ้ประโยคสุดแสนจะขี้อ่อยเมื่อครู่นี้ก็พูดเพื่อต้องการจะบอกเธอเช่นกัน

​เมธากรกำลังสนใจขวัญเมษา! นั่นคือความจริงที่คนอายุเข้าหลักสี่อย่างเขาไม่อยากโกหกตัวเองอีกแล้ว

​“กรี๊ดดดด หนุ่มหล่อประกาศตัวหาเจ้าสาวแบบนี้ เพราะฉะนั้นดิฉันว่าเรามาเริ่มปฏิบัติการหาเจ้าสาวคนต่อไปกันเลยดีกว่าค่ะ ตอนนี้ก็ถึงช่วงเวลาโยนช่อดอกไม้กันแล้ว สาวคนไหนที่ยังโสด แต่อยากจะสละโสดเร็วๆ นี้รีบออกมายืนด้านหน้าเวทีเลยค่าาา”

​เมื่อพิธีกรสาวเอ่ยออกมาเสียงแหลม แน่นอนว่านักร้องสาวก็ไม่พลาด! ปกติเธอไม่ใช่พวกชอบลุ้นอะไรแบบนี้เท่าไหร่ หากแต่งานนี้เธอขอลองเสี่ยงดูหน่อยเหอะ

​“มาค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะนับ 1 – 3 แล้วเจ้าสาวโยนช่อดอกไม้ลงไปเลยนะคะ ข้างล่างพร้อมไหม”

​“พร้อมมมมม!!” ขวัญเมษาตะโกนออกไป เธอพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อม

​“1 2 3....”

​ยังไม่โยน...จากสถิติการไปร่วมงานแต่งมาขวัญเมษาพอจะเดาได้ว่าจังหวะที่เจ้าสาวจะโยนช่อดอกไม้ลงมาจริงๆ ก็คือการนับรอบที่ 3 และเมื่อนั้นเธอจึงตั้งท่าแย่งชิงราวกับมันเป็นการแข่งขันระดับโลกอย่างไงอย่างงั้น

​“1 2 3!”

​หมับ...เธอยืนนิ่ง หยุดอยู่กับที่ ไม่ต้องขยับเขยื้อนไปไหน แค่ยื่นมือออกไปก็สามารถคว้าช่อดอกไม้มาได้สำเร็จราวกับว่ามันล็อคมงไว้ที่เธอคนเดียว

​ขวัญเมษามองช่อดอกไม้ในมือ อยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ แต่คนรอบข้างกรี๊ดแทนเธอเสียแล้วโดยเฉพาะเจ้าสาวบนเวที ทำเอาเธอต้องตั้งสติเดินแบบสวยสง่าให้มากที่สุด เพราะตอนนี้ไม่ใช่แค่พ่อหนุ่มใหญ่คนนั้นมองมาที่เธอ แต่ชายหนุ่มทั้งงานกำลังจับจ้องเธอเช่นกัน

​“ว้าว คุณนักร้องของเราเป็นคนได้ช่อดอกไม้ไปครอบครอง เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทเจ้าสาวใช่ไหมคะ”

​“ใช่ค่ะ เมษ์เป็นเพื่อนสนิทของดาวเอง แต่เมษ์เนี่ยโสดสนิทไม่เคยมีแฟนมาก่อน ไหนๆ ก็ขอโปรโมทเพื่อนหน่อยละกันนะคะ” ดุจดาวผู้เป็นเจ้าสาวของงานพูดออกมาอย่างรู้หน้าที่

​ดีมากยัยเพื่อนรัก! ขวัญเมษาไม่รู้ว่าตัวเองยิ้มกว้างแค่ไหน เดาว่าตอนนี้หน้าคงจะบานส่วนดวงตาก็เปล่งประกายหวานฉ่ำ

​“ถ้าอย่างนั้นเรามาสัมภาษณ์คุณเมษ์กันเลยดีกว่า ว่ายังไงคะ ที่คุณเจ้าสาวบอกว่าคุณเมษ์โสดมาตลอดนี่จริงหรือเปล่า”

​“จริงแท้แน่นอนค่ะ เมษ์เป็นพวกตั้งสเปกไว้สูงเกินตัวก็เลยยังโสดมาตลอด แต่ไม่แน่นะคะ...คืนนี้เมษ์ว่าเมษ์เจอคนที่ใช่แล้วล่ะค่ะ” พูดพร้อมกับมองจ้องไปยังแดดดี้ด้านล่างเวที เธอเห็นเขายิ้มมุมปากอย่างรู้ทันว่าเธอกำลังหมายถึงเขา

​แบบนี้เรียกว่าพอมีหวังหรือเปล่านะ?

​งานเลี้ยงฉลองเข้าสู่ช่วงท้ายแล้ว แขกในงานก็เริ่มทยอยกันกลับออกไป ทว่าชายหนุ่มที่เธออยากคุยด้วยมากที่สุดยังคงยืนอยู่ในงาน เขาพูดคุยกับคนนั้นทีคนนี้ทีจนเธอแทบไม่มีโอกาสได้เข้าหาเลยสักนิด อดคิดไม่ได้ว่าเขาเป็นใครทำไมดูเหมือนทุกสายตาต่างสนใจและยกมือไหว้กันอย่างเคารพยำเกรงเช่นนี้

​เป็นเจ้าของผับแต่ทำไมถึงกว้างขวางในแวดวงการแพทย์ขนาดนี้นะ? แต่เอาเถอะ เก็บเอาความสงสัยไว้ถามเขาในวันที่ได้เขามาครอบครองแล้วดีกว่า

​ขวัญเมษายืนอยู่หน้างานรอจนกระทั่งคนตัวสูงเดินออกมา เธอจึงพุ่งไปดักหน้าเขาอย่างไม่ลังเล

​“พี่หมอกยังไม่ตอบเมษ์เลยนะคะว่าพี่โสดหรือเปล่า” เธอสบตาเขาอย่างยั่วยวน ทว่าเขากลับยิ้มมุมปากแต่เพียงเท่านั้น จนขวัญเมษาทนไม่ไหว

​ขอปลุกความกล้าด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์หน่อยเถอะ!

​มือเล็กคว้าเอาแก้วแชมเปญมาดื่มในรวดเดียว ก่อนจะคว้าต้นคอหนาให้โน้มตัวลงมาและประกบริมฝีปากเข้าหาปากหยักในเวลาอันรวดเร็ว จนผู้คนที่เริ่มทยอยออกมาส่งเสียงฮือฮาด้วยความตกใจระคนเขินอาย แต่เวลานี้คงไม่มีใครจะเขินไปได้มากกว่าเธอที่เป็นสายรุกอีกแล้ว ขวัญเมษาพยายามสอดแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากเขา แต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่ยอมซ้ำยังจับไหล่เธอให้ผละออกจากกาย

​พลั่ก!

​“อ๊ะ...โอ๊ย”

​เวลานี้เขากำลังหน้าแดง ไม่รู้เพราะโกรธเธอที่ทำเรื่องให้เขาอับอายหรือไม่ รู้แต่เขากระชากแขนเธอให้เดินไปยังมุมหนึ่งของพุ่มไม้ ขวัญเมษาคอตกด้วยรู้ดีว่าคงจะถูกเขาต่อว่าอีกตามเคย

​ก็นะ...เขาเคยพูดอย่างเต็มปากเต็มคำว่าไม่อยาก ‘เอา’ เธอ แต่เป็นขวัญเมษาเสียเองที่ดื้อด้านอยากจะเอาให้ได้

​“พี่หมอกคะ คือว่าหนูขอโทษ อื้อ...”

​เธอถูกเขาปิดปากด้วยปาก ทุกถ้อยคำของเธอถูกกลืนกินด้วยริมฝีปากเร่าร้อนของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว คนมากประสบการณ์โลมเล้าเธออย่างไม่คิดผ่อนปรน และเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ตัวเธอเองสัมผัสได้ จูบเขามันช่างแสนหวาน ทว่าก็เต็มไปด้วยความอันตรายไม่แพ้กัน เธอจูบตอบเขา ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับอารมณ์ที่อยู่เบื้องลึกข้างใน จนเขาเปล่งเสียงครางอย่างพึงพอใจออกมา ก่อนจะค่อยๆ ถอนจูบแล้วมองหน้าเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอยากใคร่กระหายหิว

​“ไปต่อที่ห้องพี่ไหม...”