นางมณี

ทางด้านมณีก็ยังเฝ้าเพียรคิดถึงอินทรีย์ทุกวี่วันดั่งเช่นวันนี้ นางมณีใช้ให้บ่าวที่บ้านทำปิ่นโตสำหรับเอามาส่งให้กับพ่อคุ้มอินทรีย์ที่ลานฝึกอาวุธ

โดยมีบ่าวอย่างอีจวงที่โดนพ่อคุ้มไล่ตะเพิดออกจากเรือนไป จึงได้ระเห็จระเหินร่อนเร่ไปขอพึ่งใบบุญนางมณี นางมณีที่เห็นว่าอีจวงเคยเป็นข้าเก่าของเรือนพ่อคุ้มอินทรีย์จึงจะใช้อีจวงสอบถามความชื่นชอบต่างๆของอินทรีย์เพื่อมัดใจเขา

"อีจวงมึงแน่ใจกะนั้นรึ ว่าพ่อคุ้มอินทรีย์ชอบกินอาหารเช่นนี้"อีจวงที่จำได้แค่งู งู ปลา ปลา ก็บอกกับนางมณีแบบผิดๆ ถูกๆตลอดมา

"แน่ใจสิเจ้าคะ บ่าวอยู่เรือนของพ่อคุ้มมาเป็นปีๆ จำได้หมดทุกกระเบียดนิ้วเลยเจ้าค่ะ"อีจวงที่พูดโกหกไปเรื่อยเพื่อจะได้ใช้ใบบุญที่เหลือเป็นใบเบิกทางให้มีที่คุ้มกะลาหัว

"เออดี กูจะได้เอาไปให้พ่อคุ้มกิน มึงเร่งฝีเท้าเข้าเถิดเดี๋ยวพ่อคุ้มกูก็จะหิวข้าวกลางวันพอดี"นางมณีที่เร่งออกจากเรือนไปที่ลานฝึกเพื่อไปหาอินทรีย์

ทางด้านอินทรีย์ที่กำลังฝึกเชิงมวยอยู่กับไอ้กล้าและไอ้สนรวมถึงลูกสมุนอื่นๆก็พากันลับมีดรับกระบองตรวจเช็คคลังสินค้าดั่งเช่นทุกวัน

"พวกมึงตั้งใจฝึกกันหน่อยสิวะ ไม่มีสมาธิเช่นนี้หากไปเจอไอ้พวกโจรปล้นควายดั่งเช