공유

ตอนที่ 29

last update 최신 업데이트: 2025-06-29 21:32:10

ตอนที่ 29.

หล่อนไม่นึกอยากโทษใคร หล่อนเข้าใจว่าร่างกายคือธรรมชาติที่ปฏิเสธไม่ได้ และหล่อนก็ไม่ได้ปฏิเสธมันด้วย

หล่อนรู้สึกดีกับเขา...แปลก...เขาก็เพิ่งโผล่มาให้รู้จัก...

ไย...มีคำนั้นวูบวาบเข้าจับใจ

คำไหนน่ะหรือ

ก็คำนั้น

รัก...

หล่อนสะกดมันถูก...

รัก

รอเรือ

กอไก่

ใส่ไม้หันอากาศเข้าไปอีกตัวเป็นคำที่สั้นๆ อ่านง่ายๆ ว่ารัก...

และอยากยืนยันว่ารักจริงๆ...ไม่มีอย่างอื่นแอบเร้นอีก หรือหากจะมี อาจจะเพราะรสรักนั่นมันฉ่ำ ซาบซ่าน เลยทำให้ติดตราตรึงใจ

“คิดอะไร” เขาถามเมื่อหล่อนเงียบไปนาน มือของเขาเอื้อมมาเชยคางหล่อนขึ้น

“คิดเรื่องตัวเอง” นันทาตอบตรงๆ

“มีอะไร ให้ผมช่วยเธอคิดด้วยได้ไหม”

หล่อนยิ้ม แต่ไม่ยอมตอบ

“เอ้า...เงียบเลย”

“คุณคงไม่อยากฟัง”

“ทำไมละ เธอคิดอะไร”

“ฉันกำลังถามตัวเองว่าตอนนี้มันจริงหรือฝันไป”

“หือ...”

“ฉันไม่อยากเชื่อว่าจริง”

“จริง” เขาย้ำเสียงหนัก

หล่อนมองสบตาด้วย

ภีมเห็นตาใสๆ ของหล่อน นันทามีความใส...

หล่อนเหมือนอะไรนะ หากพูดแบบเกินจริงไปบ้างผสมเข้าไป

แต่ว่า...ตั้งแต่เขาเรียนรู้ถึงความเป็นไปของเพศตรงข้าม ความน่าอภิรมย์ชมชื่นของเพศหญิง ไม่มีรายไหน...ที่ใส..และซื่อเท่านันทา
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 60

    ตอนที่ 60.“คุณพิม ผมจะตามหาป๋าให้เจอให้เร็วที่สุด”“ภีม” เสียงนั่นถูกบังคับไม่ให้สั่น “พาป๋ากลับมานะ”“วุ้ย...จะทำอะไรได้” คุณพุดทำเสียงเหมือนไม่พอใจ “แกเป็นอะไร มีความสามารถตามหาคนด้วยหรือ”“คุณพุดอย่าเพิ่งตีโพยตีพายสิ”“ฉันก็อยากจะบอกว่านี่เรื่องคอขาดบาดตายนะเออ จะมาทำเล่นๆ ไม่ได้ แล้วป๋าก็ป่วย หายไปไหน เกิดไปเป็นอะไรเข้าละ จะทำยังไง”“ผมจะรีบตามหา ตอนนี้ก็ติดต่อไปตามบ้านเพื่อนสนิทของป๋า และตามโรงพยาบาลทุกแห่งแล้ว แต่ยังไม่มีข่าวกลับมาเลย ผมกำลังจะให้จักราตามทางตำรวจอีกที”“ดีๆ ให้เขาช่วย”คุณพิมรีบบอก ท่าทีกระตือรือร้นของเธอ และยังคำพูดประโยคต่อมาของเธออีก“ให้จักรมาช่วยน่ะดีเลยนะ ภีม เพื่อนรักของเธอไม่ใช่หรือ มีอะไรบอกเขาได้หมดนะ”มีอะไรกันแน่...เขายิ่งนึกถึงคำกำชับของป๋า...แม้แต่เพื่อนสนิทก็อย่าบอก...ป๋าห้ามนัก...แล้วทำไมคุณพิมให้เขาบอกกับจักราก่อนหน้าใช่ว่าเธอจะชอบหน้าจักรา เธอเคยบอกกับเขาว่า...หมอนี่ท่าทางชอบกลอยู่นะ ภีม...เกิดอะไรขึ้น เขาเริ่มระแวงแต่เขาไม่พูด ไม่ถาม ไม่แสดงออกอะไรนอกจากทำเหมือนไม่รู้อะไร ทำท่าซื่อๆ โง่ๆเออ...ซื่อกับโง่นี่ใกล้กันแค่ไหนไม่รู้ได้เห

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 59

    ตอนที่ 59.“คะ...”“เธอทำอาหารได้ไหม”“ก็พอได้นะคะ”“ผมอยากกินอาหารฝีมือเธอ”หล่อนทำท่างงๆ“จะได้หรือไม่ จะต้มแกงทอดผัด เป็นแม่ครัวมือใหม่ แค่ไหนก็ทำไป”“เอ้อ...ไม่กลัวว่ารสมือนันจะเป็นอย่างที่เขาแดกดันกันหรือคะ ว่าเทให้หมา ก็ยังโดนหมาเมินไม่กิน”ภีมหัวเราะเต็มเสียง “แต่หมากินก็ไม่ตายนอกจากไม่อร่อย ดีกว่าอร่อยแล้วเราตายทีละน้อย จริงไหม นันทา”คุณพิมกลับมาแล้ว แน่ละการไปนอกบ้านของเธออาจจะไม่มีใครประหลาดใจ แต่คุณพุดนั้นแม้จะกังวลกับการที่บิดาหายไป แต่หล่อนก็ยังสังเกตได้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติ พี่สาวออกจากบ้านไปไหนแต่เช้า และไม่ไปรถที่บ้าน เธอไปรถแท๊กซี่...และกลับมาโดยรถแท๊กซี่อีกด้วย นับว่าเป็นเรื่องแปลกมากนัก“ไปไหนมา ไปทำอะไร ทำไมไม่ใช้รถที่บ้าน เอารถไปสิ ไปหาใคร ทำอะไร”ถามย้ำซ้ำๆ จนคุณพิม “จี๊ด” เพราะไม่พอใจ“ธุระอะไรมาซัก มาถาม”“ก็ทำอะไรพิลึก ไปแต่เช้า”คนเป็นน้องเดินตาม มองพิจารณา...คุณพุดเป็นคนชอบในเรื่องโลกีย์ เจนจัด...เพราะแต่ไหนแต่ไรก็คุ้นเคย ดังนั้น สายตาจึงสอดส่องมองหา ได้กลิ่น ได้แยกแยะมองเห็นและเล็งเห็นจนถึงกับอุทานในใจ...เหมือนไปนอนกับผู้ชายมา...ดีว่าไม่ปากไวเหมื

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 58

    ตอนที่ 58.แต่คุณพุดพูดอะไรคุณพุดรายงานอะไรกันนั่น“ป๋าหายไป”อะไรกัน...คนป่วย...นอนบนเตียง และทำท่าเหมือนหมดอาลัยกับการมีชีวิตคนป่วยที่ไม่อยากกลับบ้าน และยังโวยวายว่าหากกลับบ้านจะโดนเธอฆ่า...กลับหายไปหายไปไหน“พุด ป๋าเข้าห้องน้ำ หรือลงไปตรวจวินิจฉัยโรคไหม”“คุณพิม...ป๋าหายไป ไม่มีป๋าที่นี่ ทางนี้แจ้งว่าป๋ากลับบ้านแล้ว”“อะไรนะ”“ป๋ากลับบ้าน”“แล้วที่บ้านละ”“ไม่มีป๋านะ ป๋าเช็คออกตั้งแต่เมื่อคืนตอนหัวค่ำ”“ตอนหัวค่ำหรือ”“ก็ตอนที่เรากินข้าวกัน”“ยังไง...ป๋าทำอะไร...ทำไมป๋าไม่บอกกัน แล้วนี่เธอดูที่บ้านแล้วแน่หรือ พุด ป๋าอาจจะอยู่ที่บ้าน นั่นบ้านป๋านะ ป๋าจะไปไหนได้”“คุณพิม แม้แต่แมลงวันสักตัวยังไม่พ้นสายตาพุด นี่พุดไปค้นบ้านเจ้าภีมมาแล้วด้วย...”“ไม่มีป๋าใช่ไหม”“ไม่มี...ไม่มีแม้เงา ป๋าไปไหน”“บ้านที่เชียงใหม่ละ ป๋าจะไปที่นั่นไหม”“พุดส่งคนไปดูแล้ว ไม่มีนะ ไม่มีการเตรียมบ้านด้วยอะไรเลย”“พุด...เช็คโรงพยาบาลอื่นหรือยัง โรงพยาบาลใหญ่ๆ ดังๆ เช็คชื่อป๋าเลย”“ได้ค่ะ ได้” คุณพุดรับคำโดยเร็ว แต่ด้วยเสียงดุจจะร้องไห้ “คุณพิมอยู่ไหน ไปไหน กลับบ้านนะ กลับมาเดี๋ยวนี้เลย พุดใจจะขาดแ

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 57

    ตอนที่ 57.จักราแทบจะลืมหายใจ...กับการนัดพบกันของเขากับคุณพิม ไม่เพียงแค่นั้น วันนี้คุณพิมจับเนื้อตัวของเขา เธอให้สัมผัสที่เขาอบอุ่นเกินพอ...มันวิ่งตรงไปสัมผัสที่หัวใจเขา“จักร...”เขาบังคับเสียงให้เป็นปกติไม่สั่น “ครับ”“เธอคิดยังไงกับพี่ เรามาพูดกันเสียทีนะ มัวแต่อ้อมไปอ้อมมา อมพะนำกันนานแล้ว”เอาละสิ เขากระสับกระส่าย...“ทำไมไม่ตอบ มือนั่นลูบไล้มาที่ปลายคางเขาแล้วเกาเบาๆ...จักราขนลุก“คุณพิม...อย่า...” เขาห้าม เสียงแหบแห้ง“อย่าอะไร” เสียงถามแผ่วเบา “อย่าหยุดหรืออย่าอะไร”“เอ้อ...”“ไม่ชอบหรือ”“ผม...ผม”“ไม่ชอบสินะ”“คุณพิมทำอะไร” เขาคาดไม่ถึง“หรือที่พี่คิดมันไม่ถูก”“ก็...” เธออ้อยอิ่ง “เธอชอบพี่ไม่ใช่หรือ เธออยากแตะต้องพี่ไหม อยากจูบพี่ไหม อยากทำรักกับพี่ไหม จักร หากเธอต้องการ และพี่อนุญาต เธอจะกล้าไหม...กล้าพอไหม จักร พี่อยากรู้”นี่อะไรกัน เธออนุญาตให้เขาแตะต้องเธอได้ ให้จูบ ให้ทำรักได้ หลายสิ่งที่เขาเร้นความรู้สึกเอาไว้ เร้นปรารถนาเอาไว้ มันแทบจะทะลักล้นออกมา จริงหรือกับประโยคต่อท้ายที่ว่า หากเขาต้องการ และเธออนุญาตเขาหรือจะไม่กล้า เขากล้าแน่นอนและหากเธอ “อยาก” เ

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 56

    ตอนที่ 56.“หน็อย...ใครเกลียดพ่อ ใคร บอกมา จะไปจิกหัวตบ”“พ่อกล้าหรือ พ่อกล้ากับยัยชีเฒ่าหรือ กว่าพ่อจะได้ตบยัยชีเฒ่าคนนั้น พ่อจะโดนพวกบริวารเค้าเหยียบจมดินก่อน พ่อก็รู้ว่าพ่อเข้าไม่ถึงตัวเค้า”“ยัยรสาไง พ่อบุกไปที่บริษัท เค้าคนหน้าบาง”“เค้าจะให้รอปอภอจับพ่อโยนออกมาน่ะสิ หากพ่อจะไปประจานเค้าที่บริษัท”“อุวะ...แล้วจะให้พ่อทำยังไง พ่อไม่มีเงินจ่ายบิล แกมีให้พ่อสักห้าพันไหม”หล่อนยิ้มอนาถ ห้าพัน...พ่อทำเหมือนขอทาน...เงินแค่ห้าพัน แต่หล่อนอนาถใจกว่านั้นเมื่อหล่อนไม่มี“แกโอนเงินมาให้พ่อหน่อยสิ”“ตอนนี้หรือ พ่อ”“ใช่...พ่อมากินข้าว ไม่มีเงินจ่าย”“โอย...อีกแล้ว ขายหน้าจัง”“แกไปบอกนังรสา บอกมันว่าพ่ออยู่ร้านอาหาร หากไม่มีเงินจ่าย ก็นามสกุลมันละ ให้รู้ไปว่ามันจะไม่อับอาย..มันเป็นถึงผู้บริหารธุรกิจศูนย์การค้าชื่อดัง...เป็นพันล้าน แต่พี่ชายมันไม่มีเงินจ่ายค่าอาหารแค่หมื่นกว่าๆ”“พ่อขาดแค่ห้าพันเองหรือ”“ใช่ อีกห้าพัน หรือจะให้มันโอนมาห้าหมื่นก็ได้...”รสาถูกเรียกอีกหน หล่อนเปิดประตูออกมายืนรอด้วยสีหน้าเย็นชาเป็นอันมาก “คุณอาเล็ก คราวนี้ไม่ใช่เรื่องภีมนะคะ” เสียงของลลิลเหมือนคนใกล้ร้

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 55

    ตอนที่ 55.แต่รสาไม่ได้หลับ...คำพูดของลลิลทำให้หล่อนกลับมาฟุ้งซ่านอีกหน ตะกอนที่ตกลงไปก้นบึ้งของหัวใจเพราะการข่มใจอันแรงกล้าของตัวเองกลับมาอีกหนหนึ่ง หล่อนนึกถึงเขา...ภีมคนที่พยายามเสือกไสห่างออกไปจากหัวใจ เพราะจำยอมหลีกทางให้กับหลานสาว...ลลิล ลูกของพี่ชาย...เพราะรำคาญประการหนึ่ง อีกประการก็เพราะหยิ่งทระนง...หล่อนรู้สึกอับอายกับการแย่งผู้ชายสักคน...รสาไม่อาจจะทำเช่นนั้นได้ หล่อนมีวุฒิภาวะมากพอในขณะที่ลลิลไม่เคยมี...ลลิลนิสัยไม่ดี...แต่จะโทษลลิลคนเดียวก็ไม่ได้ พ่อของลลิล พี่ชายของหล่อนก็ผิดด้วยเช่นกัน เขาล้มเหลวหลายอย่างกับชีวิต และเลี้ยงลูกสาวผิดๆ เขาเหมือนรอยด่างดำของครอบครัวที่แม้แต่แม่ของเธอก็เอือมระอากับเขาอย่างยิ่ง เขาเป็นพี่ชายต่างมารดา ที่แม่ของเขาตายไปนานปี ก่อนแม่ของหล่อนจะเข้ามารับตำแหน่งคุณผู้หญิงของตระกูล และพรไชยมักจะถือว่าคุณศรีวรรณนั้นก็แค่เคยเป็นนางพยาบาลเลี้ยงดูเขามาก่อน ไม่ต่างจากคนรับใช้เท่านั้นเขาไม่เคยมองคุณศรีวรรณเป็นแม่ของเขา และเขาก็เรียกร้องมากมายหลังจากพ่อตาย ในกองมรดกที่พ่อทิ้งไว้ให้เขา และแน่นอนเขาผลาญหมดไปแล้วกับการทำหนังที่ไม่เคยทำเงิน และไม่เค

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status