LOGINShare
บทที่ 2-1 เพื่อนใหม่
Last Updated:
2024-11-22 17:19:04บทที่ 2-1
เบอานอนฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียนหนังสือ กลิ่นไม้เก่าปะทะจมูกอยู่เนื่อง ๆ กลิ่นอับชื้นและกลิ่นดินสอที่ขีดเขียนวาดรูปอยู่บนโต๊ะ
เธอกรีดนิ้วไปตามร่องตัวหนังสือคำว่า LOVE ที่คาดว่าเป็นฝีมือนักเรียนรุ่นพี่คนก่อนได้ทำเครื่องหมายไว้ด้วยมีดคัตเตอร์
ภาพสองหนุ่มสาวในวันฝนตกหนักเมื่อเช้าวันเสาร์ยังติดตาตรึงใจไม่จางหายไปโดยง่าย เธอยอมรับว่าใจสาวน้อยที่กำลังเติบโตพลุ่งพล่านด้วยฮอร์โมนของสาวสะพรั่ง ทั้งตื่นเต้น ทั้งอยากรู้ แม้กระทั่งตอนนี้แค่เพียงนึกภาพเธอก็พลันชีพจรรัวราวกลองตี
“เบอา!”
“อุ๊ย!!”
เบอาสะดุ้งตกใจรีบลุกพรวดยืนมองไปรอบห้องเรียนในช่วงพักกลางวันที่ทุกคนต่างลงไปทานอาหารกลางวันที่โรงอาหาร
“นอนเหม่ออะไรอยู่ กินข้าวยัง”
เธอมองเห็นเพื่อนร่วมห้องที่ตัวเตี้ยกว่าเธอยืนอยู่ข้างโต๊ะ หน้าตาหน้ารักจิ้มลิ้มปากนิดจมูกหน่อยผิวขาวอย่างคนจีน
“กินแล้ว นารินทร์มีอะไรเหรอ”
“เราก็แค่เห็นเบอาดูเหงา ๆ เลยอยากชวนคุย”
เบอานั่งลงที่เก้าอี้ตามเดิม มองเพื่อนร่วมชั้นลากเก้าอี้ข้าง ๆ มานั่งด้วย
“เบอาเคยชินกับอำเภอของเราหรือยัง”
เธอส่ายหน้าแทนคำตอบ จึงทำให้นารินทร์ฉีกยิ้มกว้าง
“งั้นเดี๋ยวเราพาเที่ยวเอง”
“หื้อ เที่ยวที่ไหน”
“เย็นนี้ว่างไหม เดี๋ยวเราพาไปกินนมเย็น”
เบอาส่ายศีรษะ
“เราขี่จักรยานมา ถ้ากลับช้ามันจะมืดสะก่อน”
“ขี่จักรยานมา! จากไหน”
“ก็สวนยางของพ่อเข้าลึกไปทางทิศใต้สิบกว่ากิโล”
“โอ้โห้ตั้งไกล”
นารินทร์อ้าปากค้างมองเพื่อนคนใหม่อย่างทึ่งจัด ถึงแม้บ้านของเธอจะร่ำรวยแต่พ่อกับแม่สอนลูกให้รู้จักทำงาน ไม่เป็นคนหยิบโหย่ง เธอช่วยงานในบ้านรวมไปถึงพวกพี่ทุกคนต้องช่วยงานสวนยาง หากแต่ก็ไม่เคยให้เธอต้องปั่นจักรยานมาเรียนด้วยตนเอง
“ไม่ไกลหรอก ก็เพลินดีเหมือนกันนะ”
“แล้วเบอามาจากจังหวัดอะไร ทำไมพ่อของเบอาถึงย้ายมาอยู่ที่อำเภอนี้ได้ล่ะ”
พูดถึงตรงนี้เบอาเริ่มทำหน้าเศร้าขึ้นมาบ้าง ยิ่งใบหน้าหวานอย่างลูกครึ่งทำให้ยิ่งดูน่าสงสาร
“พ่ออยากจะมีสวนยาง มันเหมือนความใฝ่ฝัน เลยพากันย้ายมาอยู่ที่นี่กันหมดเลย”
เธอเห็นนารินทร์ตอนนี้นอนราบไปกับโต๊ะแทนเธอระหว่างที่ฟังเรื่องราวแสนเศร้า
“แล้วเบอาเป็นลูกครึ่งประเทศอะไรเหรอ”
“เราเป็นลูกครึ่งโปรตุเกสน่ะ”
“จริงสิ ดีจัง ดูสิเบอาสวยมากเลย ตอนนี้ในโรงเรียนใคร ๆ ก็ต่างพากันพูดถึง”
“ไม่หรอกนารินทร์ เราไม่ชอบเลยสักนิด มันทำให้เราแตกต่างจากคนอื่น”
นารินทร์คว้ามือเพื่อนใหม่ขึ้นมาจับก่อนจะค่อยพูดปลอบใจ
“ไม่หรอกเบอา อย่าคิดอย่างนั้นสิ เออ งั้นเสาร์นี้เราพาไปเที่ยววัดเขารูปช้าง ไปไหม”
“เราต้องขออนุญาตพ่อก่อนน่ะ”
“งั้นเราแลกเบอร์กันนะ แล้วเบอาส่งข้อความมาบอกเราด้วยถ้าพ่ออนุญาต”
“อืม ได้สิ”
สองสาวยิ้มให้กัน เบอารู้สึกตื้นตันใจ ในที่สุดเธอก็ได้เพื่อนใหม่จริง ๆ สักที และอาจทำให้ชีวิตในอำเภอเล็ก ๆ นี้มีชีวิตชีวามากขึ้นหน่อย
Latest chapter
ดื้อรักนายหัว บทที่ 12-1** nc จบบริบูรณ์
บทที่ 12-1** nc จบบริบูรณ์สาวน้อยหน้าหวานลูกครึ่งโปรตุเกสนอนหลับสนิทคว่ำหน้าบนหมอนใบนุ่มจนไม่รู้เลยว่ายังมีชายหนุ่มอีกคนนอนกระสับกระส่ายอยู่ข้าง ๆนาวินทร์เพียรพยายามทั้งลูบตัว ทั้งกระซิบและพลิกร่าง แต่สาวสวยยังนอนพลิกร่างกลับไปคว่ำตามเดิม ลูบผ่านต้นแขนจนถึงข้อมือบางกระทั่งถึงแหวนหมั้นเพชรเม็ดเล็กพอเหมาะอย่างที่เธอชอบเขาหงายตัวลงใช้มือก่ายหน้าผากสะกดกลั้นความต้องการยามเช้าที่พุ่งทะยานแม้ว่ายามค่ำคืนจะสุขสมไปแล้วเปลือกตาของเบอายังหลับพริ้มไม่รับรู้สิ่งรอบข้างจากความเหนื่อยอ่อนจนเขาต้องลุกขึ้นจากเตียงหยิบบุหรี่ออกไปสูบมือควานหาไฟแช็กในลิ้นชักโต๊ะแต่ไม่เจอ พลันนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนตอนพาเบอาไปทานข้าวเขาได้ฝากไว้ที่เธอ จึงเดินกลับไปยังหน้ากระจกหยิบกระเป๋าสะพายสีดำใบเดิมที่เธอชอบใช้ขึ้นมาเขาล้วงมือควานหาและพบว่ามันอยู่ที่ก้นกระเป๋าเพราะน้ำหนักของไฟแช็กแบบซิปโป ขณะที่กำลังหยิบพลันนิ้วไปโดนแผงยาบางอย่าง ด้วยความสงสัยจึงหยิบมันออกมานาวินทร์หรี่ดวงตาคมกริบลงเมื่อเห็นแผงยาชัด ๆ ท่ามกลางแสงยามเช้าที่เริ่มสาดเข้ามาในห้อง เม็ดสีชมพูสวยบนแผงมีลูกศรชี้ว่าควรเริ่มทานจากเม็ดไหนไปถึงเม็ดไหนยาคุม!
ดื้อรักนายหัว บทที่ 11-3 ไอ้สิงห์
บทที่ 11-3เขาหันกลับไปมองเห็นสาวน้อยออกมายืนอยู่ด้านข้างตัวรถห่มด้วยผ้าห่มผืนใหญ่สีขาวเหมือนเดิม สีของผ้าห่มขาวโพลนตัดกับสีของผืนป่ายามโพล้เพล้นายหัวนาวินทร์ยังเดินขึ้นบันไดบ้านต่อจนถึงร่างของไอ้สิงห์ จากนั้นเดินเลยไปยังครัวที่ทำใหม่ปลดถังแก๊สออกมาลากจนถึงกลางบ้านเทน้ำมันเบนซินโดยรอบตัวและเทเป็นทางจนเกือบถึงประตูบ้านก็หมดเสียก่อน ยืนมองร่างที่เริ่มเย็นชืดของไอ้สารเลวอีกครั้ง“ไม่ต้องกังวลไอ้สิงห์ เดี๋ยวตัวมึงก็ร้อนแล้ว”เขาหยิบซิบโปออกมาจากกระเป๋ากางเกงจุดใส่เศษกระดาษนิตยสารที่หยิบมาจากในบ้านแล้ววางให้ตรงกับคราบน้ำมันเบนซินที่เริ่มระเหยจากนั้นจึงปิดประตูบ้านแล้วลงมาจากตัวบ้านให้เร็วที่สุดวิ่งกลับไปที่รถบรึ้ม!!นาวินทร์สะดุ้งเมื่อเสียงระเบิดจากถังแก๊สดังขึ้นพร้อมกับเสียงไม้บ้านแตกลั่นเขาหันไปมองบ้านหลังเล็กที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อไว้พักผ่อนกับสาวๆ แต่บ้านหลังนี้กลับกลายเป็นสถานที่ที่เกือบจะทำให้เขาเสียเบอาไป“พี่วินทร์”นาวินทร์เดินกลับมาที่รถสวมกอดเบอาไว้แน่น โน้มใบหน้าลงหอมศีรษะ“ขึ้นรถเถอะ พี่จะพาไปบ้านพี่”“แต่ว่า..”“อย่าเพิ่งดื้อนะคนดี ใจพี่จะไม่ไหวแล้ว”เบอาเงยหน้ามองชายร่าง
ดื้อรักนายหัว บทที่ 11-2 เสียงปืน
บทที่ 11-2เอี๊ยดดดด!!นาวินทร์หักหลบรถกระบะเก่าที่สวนกับเขากลางทางขณะที่กำลังออกจากถนนเข้าท้ายสวนเห็นลาง ๆ เป็นผู้ชายสองคนมีหญิงสาวอยู่ในอ้อมแขนของคนนั่งฝั่งข้างคนขับอีกหนึ่งคนเขาขับรถต่อไปอีกสักพักจึงนึกขึ้นได้ว่าถนนสายนี้เป็นทางส่วนบุคคลเข้าท้ายสวนของเขาโดยเฉพาะ และมีไม่กี่คนที่รู้ทางนี้เอี๊ยด!!นาวินทร์เหยียบเบรกกะทันหันเมื่อนึกถึงผู้หญิงที่ถูกขนาบข้าง หล่อนดูเหมือนจะนอนนิ่งไม่ไหวติง ผมสีน้ำตาลอ่อนพระเจ้า!! ระยำ ไอ้ห่าเอ้ย!!เขาหักรถเลี้ยวกลับทันที ระยะทางที่เขาขับสวนกับรถคันนั้นเพิ่งผ่านไปไม่นานแต่ใจเขากลัวเหลือเกินว่าจะไปไม่ทันนาวินทร์เหลือบตามองผู้ชายร่างสูงผอมเกร็งผิวคล้ำที่เดินสวนออกมาบนไหล่ทางเล็ก มันเดินออกมาจากบ้านท้ายสวน สบตาตื่นตระหนกของไอ้หมอนั่นด้วยตาแข็งกร้าว แต่เขาไม่หยุดรถเวลามันกระชั้นชิดเกินไป ถ้าเขาหยุดรถถามมันตอนนี้ เบอาอาจถูกทำร้ายถึงขั้นเสียชีวิตเขาจอดรถดับเครื่องก่อนที่จะถึงทางเข้าบ้าน ตั้งใจไม่ให้คนร้ายอีกคนรู้ตัว เปิดลิ้นชักรถแล้วหยิบปืนสั้นออกมา เปิดดูกระสุนในรังปืนแล้วหมุนปิดขึ้นไกนกค้างไว้นาวินทร์ลงจากรถกระบะคันเก่าสีดำ เดินอาดไม่กลัวเกรงสิ่งใดตัด
ดื้อรักนายหัว บทที่ 11-1 กระท่อม
บทที่ 11-1บ้านหลังเล็กหรือกระท่อมที่นาวินทร์มักเรียกดูเรียบร้อยดี กลิ่นสีทาไม้เปลี่ยนจากสีไม้แดงเป็นสีไม้โอ๊ก เตียงใหญ่เขาสั่งให้เปลี่ยนใหม่เช่นกันพร้อมกับฟูกที่นอนเขาเดินออกไปดูในห้องน้ำ ช่างขาประจำทำงานดีเหมือนเคย อ่างอาบน้ำสุดหรูติดตั้งถูกต้องและงานเนี้ยบจากนั้นจึงเดินออกมาทางห้องครัวที่ทำเพิ่ม ใจคิดไปว่าบางวันอาจชวนสาวน้อยทำบาร์บีคิวนั่งเล่นนอกบ้านบ้างรอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นบนใบหน้าคมเข้มยามนึกไปถึงดวงหน้างามของเบอา เธอคงบ่นบ้างเวลาให้ทำกับข้าวเพราะเป็นงานที่เธอไม่ถนัด แต่เขาจะคอยช่วยเป็นลูกมืออยู่ไม่ห่าง ยิ่งถ้าให้สาวน้อยลองนั่งบนเคาน์เตอร์ครัวหลังใหม่ขนาดความสูงกำลังพอดีแล้วมีเขาที่อยู่ตรงกลางมั่นโยกคลึงบ่อย ๆ เบอาคงจะชอบงานครัวมากขึ้นนาวินทร์ปิดประตูบ้านใส่กุญแจแล้วเดินลงบันได เวลาเย็นของป่าสวนยางมืดเร็วขนาดยังไม่ทันห้าโมงครึ่งก็เกิดเงาแสงสีอ่อนทอดยาวผ่านใบไม้ของต้นยางมายังลานจอดรถบรื้น!ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ขับรถออกจากลานจอดของบ้านหลังเล็กกลางป่าท้ายสวน กลับรถวนจนล้อสะบัดเข้าสู่เลนถนนลูกรังสีแดงฝ่าสวนยางออกไปยังถนนใหญ่เพื่อไปยังสวนข้างเคียง ไปหาสาวน้อยของเขา“ไอ้ห่า ไหนว่ะ”“อ
ดื้อรักนายหัว บทที่ 10-4 ใจง่าย
บทที่ 10-4ยามเย็นของอำเภอเล็ก ๆ ขอบชายแดนสุดของภาคใต้ เบอาขับรถกลับจากอำเภอไปยังทางที่คุ้นเคยโดยไม่คิดเอะใจอารมณ์ยังขุ่นมัวจากเรื่องเมื่อบ่ายจนไม่ต้องการเห็นหน้านายหัวตัวต้นเรื่อง เสียงเอะอะโวยวายเมื่อเธอโทรศัพท์ไปบอก นึกภาพใบหน้าคมเข้มของนายหัวอารมณ์ฉุนเฉียวให้ยิ้มกริ่มในหน้าอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย มองไปยังเบาะด้านข้าง นอกจากเสียตัวเป็นดอกเบี้ย เธอยังต้องเอาใจซื้อของขวัญวันเกิดให้เขาอีกยายเบย์ เธอนี่มันใจง่ายจริง ๆจากวันนั้นในบ้านริมทะเลเธอเริ่มรู้สึกแล้วว่านายหัวนาวินทร์มีใจให้เธอ เขาให้คำมั่นว่าจะไม่มีใครอีกตลอดระยะสัญญาสัญญาที่ทำกันไว้หนึ่งปีแม้ดูเหมือนว่าจะนานเกินพอแต่เบอากลับไม่คิดเช่นนั้น หนึ่งปีมันช่างสั้นเหลือเกินและเธอเก็บเกี่ยวช่วงเวลานี้ให้ดีที่สุดเป็นความทรงจำไว้ในยามที่ต้องจากกันหน้าหวานคมลูกครึ่งอมยิ้ม เมื่อวันก่อนพาเธอไปทานข้าวร้านเดิมมาอีกครั้งทั้ง ๆ ที่ก็รู้ว่าเจ๊ศศิคงจะเที่ยวเอาไปเป่าประกาศ และในที่สุดเธอก็ได้ทานอาหารรสจืดสมใจแต่นายหัวกลับทำหน้าปุเลี่ยนเพราะรสชาติชืดเกินไปเธอมองไปยังข้างทางที่มีแต่ป่าสวนยางสุดลูกหูลูกตาในแถบนี้ล้วนส่วนใหญ่เป็นของนายหัวที่แบ่งให้คน
ดื้อรักนายหัว บทที่ 10-3 แพรวนภา
บทที่ 10-3แพรวนภากำเช็คในมือแน่น จำนวนเงินสองล้านมากโขสำหรับการตั้งต้นชีวิตใหม่ เธอลงทุนกับนายหัวไว้มากเกินกว่าจำนวนที่นายหัวเซ็นเช็คมาให้ ทั้งแรงกายแรงใจ ร่างกายของเธอพร้อมสำหรับนายหัวคนเดียวสาวร่างอวบหยิบเช็คใส่กระเป๋าสะพาย หลังจากลุกขึ้นจากโต๊ะแผนกบัญชีของโรงแรมชื่อดัง แพรวนภาไม่แน่ใจว่าคนในแผนกนี้จะสงสัยที่มาของเช็คใบนี้หรือไม่ว่าเพราะเหตุใดนายหัวถึงสั่งจ่ายเงินเป็นจำนวนมากผ่านมาแล้วเกือบอาทิตย์ที่เธอไม่พบกับนายหัวอีกเลย เขาเหมือนหายไปจากตัวเมืองหาดใหญ่จนน่าแปลกใจ เธอพาร่างเดินผ่านโถงทางเข้ากระทั่งพบกับคนรู้จักคุ้นเคย“อ้าว แพรว ไม่เจอกันนาน”ใบหน้าอย่างคนใต้ของแพรวนภาค่อนข้างตกใจเมื่อเจอกับแฟนเก่าสมัยช่วงที่เธอเลิกลากับนายหัว ผู้ชายเลวที่ตบตีเธอสารพัดและยังปอกลอกเงินที่นายหัวให้มาจนเกลี้ยงเธอจึงพยายามเดินเลี่ยงแต่มือแข็งสีเข้มดึงไว้ ใบหน้าหล่อแต่เหี้ยมโหดยิ้มกริ่ม“จะรีบไปไหน ทำเป็นคนไม่รู้จักกันไปได้”แพรวนภารู้สึกขยะแขยงเต็มทน เธอสลัดแขนจนหลุดจากการเกาะกุม มองหน้าเหี้ยมที่แฝงความหื่นกาม“ต้องการอะไร!”“ไม่เห็นยาก ดูก็รู้ว่าต้องการอะไร”“ฉันไม่มีเงินให้แกหรอกไอ้สิงห์”“โอ๊ะโอ
You may also like
ครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree18.3K viewsปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz20.6K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.3K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์66.2K viewsฝาแฝดเอวดุ
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k2.1K viewsหนูครับรักพี่ได้ไหม
หมีสีคราม62 viewsย้อนเวลามาสะสางหนี้แค้นในยุค80
องค์หญิงโนเนม397 viewsย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80
องค์หญิงโนเนม1.1K views
