LOGINShare
8.เล่นบทสาวใสไร้เดียงสา (2)
Last Updated:
2025-02-28 16:19:49“อยากครางก็คราง จะกลั้นไว้ทำไม ฉันไม่ชอบความเงียบ มันไม่เร้าใจ ถ้าเธอไม่ครางอย่าหาว่าฉันรุนแรงก็แล้วกัน”
ธีรดนย์บอกเสียงเข้มต่ำ เขาไม่ชอบใจนักที่อีกฝ่ายดูไม่มีอารมณ์ร่วม ไม่เคยมีสาวไหนเมินเขาอย่างนี้ พวกเธอเต็มอกเต็มใจกระโดดร่วมวงและยังเป็นฝ่ายปลุกอารมณ์เขาก่อนด้วยซ้ำ
ทรวงอวบเต่งตึงถูกเคล้นอย่างไม่เบามือ ตั้งใจกระตุ้นเร้าอารมณ์สาว ทั้งมืออีกข้างยังไล้ไปทั่วหน้าท้อง ต่ำลงไปแถวท้องน้อยแต่มือบางก็ตามมาปัดออกอย่างน่าหงุดหงิด และนั่นก็ทำให้เขายิ่งฉุนจัด
ร่างสูงใหญ่ขยับขึ้นปลดกางเกงของคนใต้ร่าง เจ้าตัวก็จิกข่วนมือเขาพัลวันอย่างไม่ยอม
“ให้ตายสิ จะดีดดิ้นให้เสียเวลาไปทำไม มาสนุกด้วยกันดีกว่า รับรองฉันจะทำให้เธอลืมทุกคนที่เคยผ่านมาเลย”
“ฉันยังไม่...ว้าย!”
ยังไม่ทันแย้งจบกางเกงของเธอก็ถูกดึงหลุดจากสะโพก นิชาดารีบจับผ้าห่มมาคลุมตัวเองแทบไม่ทัน พร้อมกับที่กางเกงพ้นปลายเท้า เธอทั้งงอขาทั้งถอยหนีพร้อมกันนั้นก็เห็นอีกฝ่ายจัดการกับกางเกงของเขาจนต้องรีบหันหน้าไปทางอื่น
“อะไรอีก ตกลงจะเอาไง”
เหมือนชายหนุ่มจะหงุดหงิดที่เธอมีท่าทางไม่เต็มใจและไม่ให้ความร่วมมือใดๆ
“ไม่เต็มใจหรือไง”
“นายก็รู้อยู่แล้วยังจะถามอีก”
“อ้อ สรุปคือไม่เต็มใจจะเป็นเมียฉันสินะ”
ธีรดนย์เท้าเอว ตาคมเข้มจ้องคนที่ซุกใต้ผ้าห่มด้วยท่าทีเคืองจัด เขาไม่เคยนอนกับคนที่ไม่ยินยอมพร้อมใจ ถึงจะรักสนุกแต่ก็เป็นลูกผู้ชายพอ ทว่าผู้หญิงตรงหน้าที่เขาเป็นเจ้าของเธอเพราะจ่ายเงินซื้อมาแล้ว แต่กลับไม่ได้แตะต้องมันน่าโมโหจริงๆ
“โธ่เว้ย!”
ชายหนุ่มสบถ นั่งลงตรงขอบเตียงหันหลังให้เจ้าของร่างอรชรอย่างกระแทกกระทั้นพลางเสยผมแรงๆ ด้วยความหัวเสีย
นิชาดาแอบหวั่นใจกับอาการขัดอกขัดใจของอีกฝ่ายกลัวจะหันมาลงไม้ลงมือกับตน แต่อยู่ๆ เสียงเข้มก็เอ่ยถาม
“หนึ่งชั่วโมงพอไหม”
“อะ...อะไรเหรอ”
“เวลาทำใจ”
ริมฝีปากอิ่มเผยอค้าง อีกฝ่ายก็หันมามองอย่างคาดคั้น
“ฉันจะให้เธอเตรียมตัวเตรียมใจเป็นของฉันหนึ่งชั่วโมง ฉันไม่เคยบังคับขืนใจใคร”
หญิงสาวอึ้งไปครู่หนึ่ง หนึ่งชั่วโมงสำหรับเธอนั้นไม่พอ ทว่าการที่ชายหนุ่มยังมีข้อเสนอให้เธอ และประวิงเวลาออกไปแม้จะดูน้อยนิดสำหรับตน นิชาดาก็คิดว่าอีกฝ่ายน่าจะไม่ขืนใจเธอจริงๆ อย่างที่เขาพูด เพราะครั้งแรกที่พาเธอมาบ้านหลังนี้ พอเธอบอกว่าไม่เต็มใจ เขาจะไม่รู้สึกดี ชายหนุ่มก็ยังชะงักไปเช่นกัน
“เอ่อ ฉันขอเวลาอีกหน่อยได้ไหม”
“เท่าไร”
“อย่างน้อยเดือนนึง ถ้าเป็นไปได้ก็...สาม...สี่เดือน”
“นี่เธอ...”
คราวนี้ร่างสูงใหญ่เหลือยเปล่าหันมาเผชิญหน้าตรงๆ นิชาดารีบเมินหน้าไม่มองเขา แม้ว่าชายหนุ่มยังใส่บอกเซอร์อยู่ก็ตาม
“คิดจะให้ฉันเฉาตายหรือไง นานไป”
“นายมีผู้หญิงตั้งเยอะแยะไม่ใช่หรือไง”
ธีรดนย์กัดฟันกรอด ไม่ยอมเอ่ยสิ่งที่ตนตั้งใจเอาไว้ออกไป ทว่าพูดอีกอย่างแทน
“ลืมไปหรือไงว่าฉันจะแต่งกับเธอ”
“ตอนนี้ยังนี่นา”
“งั้นถ้าพรุ่งนี้ไปจดทะเบียน ก็เท่ากับเธอเป็นเมียฉันตามกฎหมาย จะว่าไง”
สีหน้าจืดเจื่อนกลืนไม่เข้าคายไม่ออกบนดวงหน้าสวยหวานทำให้ธีรดนย์ยิ่งอารมณ์ขุ่น
“อย่าลืมนะ เธอเป็นลูกหนี้ แล้วก็ไม่มีปัญญาหาเงินมาคืนฉันด้วย ตอนนี้ฉันกำลังขาดทุนอยู่ สิบล้านที่ให้พี่เธอไปฟรีๆ กับชีวิตแต่งงานที่ต้องผูกติดกับเธอ ฉันควรได้อะไรกลับคืนมาบ้าง”
เขาตอกย้ำเสียงเข้มขึ้น
“ไม่คิดบ้างหรือไงว่าเธอกับพี่ชายได้ประโยชน์อยู่ฝ่ายเดียว ไอ้เมฆได้เงินไปใช้หนี้โดยที่ไม่ต้องใช้คืนสักบาท ส่วนเธอก็ได้เป็นนายหญิงไร่ชาดิฐวัฒน์ ทำไมฉันต้องรอนานขนาดนั้น ทำไมฉันต้องเสียเปรียบ ถามหน่อยเถอะ”
นิชาดาหน้าเสียยิ่งกว่าเดิม ฟังแล้วดูเหมือนเธอกับพี่ชายเป็นแก๊งต้มตุ๋นอย่างไรอย่างนั้น ถ้าหากหาเงินมาคืนได้เธอก็อยากทำ แต่มันยากเกินกว่าจะทำได้ง่ายๆ
“ถ้านายอยากให้ฉันทำงานใช้หนี้ ฉันก็ทำได้ ฉันไม่ได้จะโกงนาย พี่เมฆก็เหมือนกัน”
“หักเงินเดือนเธอทั้งหมด สิบปีก็ยังไม่ครบ”
ชายหนุ่มสวนขึ้นทันที
ที่อีกฝ่ายพูดถูกทุกอย่าง เธอเองก็รู้ดี แต่หากมีทางไหนที่จะหลุดพ้นจากตำแหน่งเมียลุกหนี้ที่ต้องชดใช้ด้วยร่างกายได้เธอก็อยากเลือกหนทางนั้น ทว่าชายหนุ่มดูจะไม่ให้ทางเลือกเธอ
“ฉันให้เวลาเธออีกหนึ่งคืน พรุ่งนี้ไปจดทะเบียน”
นิชาดาถึงกับเหวอเมื่ออีกฝ่ายรีบร้อนตัดสินใจในเรื่องสำคัญราวไม่คิดหน้าคิดหลัง
“ถึงจะจดทะเบียนแล้ว ยังไงฉันก็ยังไม่พร้อม นายไม่เข้าใจหรือไง ฉันกับนายเป็นคนแปลกหน้า อยู่ๆ ก็จะให้...ให้นอนด้วยกัน...”
เธอพูดตะกุกตะกักเพราะอาย
“จะให้ฉันโกนหนวดเคราก่อนไหม”
หญิงสาวอดค้อนคนที่ถามกวนโมโหไม่ได้ เธอรู้ว่าเขาเพียงแค่ประชดเท่านั้น
ธีรดนย์รู้สึกเหมือนตนเองกำลังถูกปั่นหัวและคิดผิดที่เลือกแต่งงานกับน้องสาวของนภณต์ แต่เขาจะไม่ยอมเสียเปรียบเด็ดขาด
“เอางี้ไหม มาลองดูก่อน เผื่อเธอจะชอบ”
ดวงหน้าส่ายหวือทันใด ทว่าร่างสูงใหญ่โน้มลงมาทับผ้าห่มหนาที่คลุมตัวเธออยู่อย่างใจร้อน พลางจับคางเล็กให้หยุดนิ่ง
“น่า ฉันจะยังไม่ทำจริงๆ แต่ถ้าเธออยากต่อก็ลุยเลย”
แววตาคู่กลมโตเต็มไปด้วยความตื่นกลัว แต่กลับดึงดูดอารมณ์ความรู้สึกของคนเห็นนัก ธีรดนย์ไม่แน่ใจว่าเหตุใดตนถึงไม่ลดละความตั้งใจที่อยากจะครอบครองคนใต้ร่างเลย หรืออาจเพราะนิชาดาเป็นผู้หญิงคนแรกที่แสดงออกชัดเจนว่าไม่มีเขาอยู่ในสายตา ทั้งที่เจ้าตัวเป็นรองเขาทุกอย่าง เป็นลูกหนี้ที่ไม่อาจบิดพลิ้วหนีหายได้ ทว่ากลับมีทีท่าต่อต้านไม่ยอมจำนนต่อเขาง่ายๆ
จะอย่างไรก็ตาม ธีรดนย์ตัดสินใจแล้ว นิชาดาต้องเป็นเมียเขา
======
ให้เวลาทำใจน้อยไปนะนายดนย์ ^-^"
Latest chapter
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (3)
ปลายนิ้วแกร่งไล้แผ่วผิวตรงข้างเอวสูงขึ้นมาวนเวียนปลายยอดอกแล้วขยำเบาๆ ทำเอานิชาดาสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นกลางดึก พร้อมกับที่ริมฝีปากอุ่นพรมไต่จากต้นแขนมายังไหล่มน ซอกคอจนถึงใบหูก่อนกระซิบ“หมอกจ๋า รักกันนะจ๊ะ”“คุณดนย์ นี่บ้านใหญ่นะคะ ลูกก็อยู่ด้วย”เธองัวเงียห้ามเสียงเบาเพราะเกรงจะทำให้ลูกชายตื่นและตนเองก็พึ่งหลับไปไม่นานหลังจากป้อนนมหนูน้อยจึงยังเพลียอยู่ ทั้งนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มนักอยู่แล้ว ยังดีที่เวลากลางวันมีคุณนายแสงหล้ากับเหมยช่วยดูลูกพอให้ได้งีบบ้าง“น่านะ รับรองเบ๊าเบา ลูกไม่ตื่นแน่”สามียังกระซิบเสียงทุ้มนุ่ม มือก็เคล้าคลึงทรวงอกที่อวบอัดขึ้นของตนทำเอานิชาดาอกใจสั่นไหวไม่น้อย จะว่าไปตนก็คิดถึงสัมผัสจากชายหนุ่มอยู่เหมือนกัน หากก็ยังกังวล“ได้ด้วยเหรอคะ”“เดี๋ยวทำให้ดู”พร้อมพูดชายหนุ่มก็เชยคางให้เธอหันกลับไปรับจูบนุ่มนวลก่อนจะค่อยเพิ่มแรงจูบเม้มและกัดกลีบปากอิ่มด้านล่างให้เธอเผยอรับลิ้นร้อน นิชาดาขยับตัวพลิกมาโอบรอบลำคอหนาตอบรับจูบลึกซึ้งอย่างไม่ยอมน้อยหน้าร่างสองสองขยับเสียดสีเบาๆ ในสัดส่วนที่แตกต่างหากสอดรับกันอย่างลงตัว ลูกชายตัวน้อยนั้นนอนในเปลสี่เหลี่ยมไม่ต้องเกรงว่าแรงเคลื่อ
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (2)
“คุณดนย์คะ”กลางดึกคืนหนึ่งหลังจากมาพักโรงแรมได้สองวันนิชาดาก็รู้สึกปวดท้องแล้วเหมือนมีบางอย่างไหลออกมา หญิงสาวพึมพำเรียก ชายหนุ่ม เพียงแตะแขนอีกฝ่ายก็รู้สึกตัวแล้วขยับนั่งเปิดโคมไฟทันที“เจ็บท้องเหรอหมอก”“ค่ะ...น่าจะน้ำเดินแล้ว”เธอพูดจนแทบไม่มีเสียงเพราะเจ็บ“งั้นหมอกอยู่นิ่งๆ ก่อนนะ แป๊บเดียว”ร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้นใส่เสื้อโดยเร็วแล้วคว้ากระเป๋าที่เตรียมเอาไว้ก่อนมาประคองร่างที่อุ้ยอ้ายขึ้นของภรรยา“เดินพอไหวไหม”“ค่ะ”นิชาดายังพอไหวจึงกัดฟันค่อยๆ เดินไปพร้อมกับที่ชายหนุ่มพยุง ธีรดนย์ตั้งใจเลือกห้องพักใกล้ลิฟต์จึงไม่ต้องเดินไกลมากหญิงสาวนอนรอเพื่อให้ปากมดลูกเปิดและปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีสามีอยู่ข้างๆ เป็นทั้งคนปลอบใจให้กำลังใจและที่ระบายของตนเพราะบ่อยครั้งที่เธอมักจะจิกเล็บลงบนหลังมือหนาที่กุมมือตนไว้“อื้อ เจ็บจังค่ะ”ยิ่งเห็นดวงหน้าสวยซีดเผือด เหงื่อผุดพราย ทรมานด้วยความเจ็บปวดชายหนุ่มก็ทุรนทุรายตาม เพราะหญิงสาวนอนอยู่แบบนี้มาสามชั่วโมงแล้ว ก้มลงไปจูบหน้าผากมนเช็ดเหงื่อให้ก่อนจะกระซิบ“ฉันจะตามพยาบาลอีกรอบนะ”นิชาดาปล่อยให้ชายหนุ่มไปโดยไม่แย้ง เธอรู้สึกทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่น
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (1)
ไร่ชาดิฐวัฒน์ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวที่ต้องการสัมผัสอากาศบริสุทธิ์แห่งขุนเขา นอนในบ้านท่ามกลางไร่ชาเขียวชอุ่ม มองเห็นเมฆลอยต่ำปกคลุมยอดเขา การเก็บชาก็ได้รับความนิยม มีคนจองคิวเต็มจำนวนในทุกวันนิชาดาที่ออกมาเก็บภาพบรรยากาศวันหยุดเพื่อโพสต์ในเว็บและโซเชียลต่างๆ ของไร่ยืนมองผู้คนที่มีความสุขกับการได้มาไร่นี้อย่างภูมิใจ ตอนนี้นอกจากเพจแล้วเธอเปิดแอคเคาต์โซเชียลของไร่เพิ่มขึ้นจนครบถ้วน เพราะโลกออนไลน์เป็นสิ่งที่ใช้ในการประชาสัมพันธ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดในยุคสมัยนี้“ชอบไหมเจ้า”ส้มที่เป็นคนถ่ายภาพให้เธอเปิดกล้องให้ดู ขณะที่นิชาดามากับมธุรินซึ่งยืนเป็นเพื่อนและคอยดูแลเธอที่ท้องแก่ใกล้คลอด ความจริงธีรดนย์ไม่อยากให้หญิงสาวมาทำงานแต่นิชาดาไม่อยากอยู่เฉยๆ การได้ขยับตัวเดินไปเดินมาจะช่วยให้เธอคลอดธรรมชาติได้ง่ายขึ้น หากก็ต้องดูว่าเด็กกลับหัวด้วยหรือไม่เหมือนกัน“อืม ชอบจ้ะ ไปเก็บภาพมุมโน้น ให้เห็นคาเฟ่กับร้านอาหารด้วยนะจ๊ะ”“เจ้า”“พี่ไปกับส้มเองก็ได้ หมอกเข้าไปนั่งพักในคาเฟ่ดีกว่า”มธุรินเอ่ยปากเพราะดูท่าเหมือนภรรยาเจ้าของไร่จะเดินไปอีกไกลกับส้ม“ถ้าอย่างนั้นฝากพี่รินด้วยนะคะ แล้ว
ดุจกรงเถื่อน 33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (2)
“พอใจหรือยังเมียจ๋า”“อะไรคะ”“ก็รู้แล้วว่าฉันไม่ได้พลาดพลั้งเสียท่าคุณภัทร ฉันเป็นของหมอกคนเดียวมาตั้งแต่จดทะเบียนแล้วไงล่ะ”พร้อมกับถามใบหน้าคมเข้มก็ขยับมาชิด หน้าผากจรดแนบหน้าผากเธอ ส่งสายตาออดอ้อนก่อนจะดันตัวเธอให้ค่อยๆ ถอยไปชิดเตียง แต่เขาทิ้งตัวเองลงหงายหลังแล้วรั้งเธอให้นอนลงไปบนร่างแกร่งนิชาดายิ้มหวาน ไม่ได้ฝืนตัวเพราะตัวเองก็ไม่ได้ขุ่นเคืองอะไร เพียงแค่สงสัยเพราะธีรดนย์ไม่ได้กลับบ้านดึกนัก ยกเว้นช่วงก่อนจัดงานแต่ง“พอใจค่ะ”เธอตอบเสียงเบาชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปาก“ผัวเป็นคนดี ไม่วอกแวก รักเมียคนเดียว เมียไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอจ๊ะ”คนใต้ร่างอ้อนเสียงทุ้ม แววในดวงตาคู่คมเข้มนั้นหวานฉ่ำจนนิชาดารู้สึกว่าหัวใจตนกำลังละลายไปกับความหวานที่ส่งมาให้“อืม”ปลายนิ้วเรียวไล้วนเหนืออกกว้างพลางทำท่าทีราวครุ่นคิด“อยากได้รางวัลเล็กหรือรางวัลใหญ่คะ”“ชุดใหญ่สิจ๊ะเมียจ๋า”นิชาดาไม่ตอบรับทว่ามือบางเปลี่ยนเป็นลูบแผงอกหนาของคนไม่ใส่เสื้อ แล้วเห็นชายหนุ่มสูดหายใจลึก ยิ่งมือเธอลากลงต่ำ อีกฝ่ายก็ถึงกับกลืนน้ำลายมือนุ่มไม่ได้ต่ำลงไปอย่างที่เขาคาดหวังหากไล้แผ่วเพียงตรงช่วงเอว แต่ชายหนุ่มก็พอใจเพราะร่างหอ
ดุจกรงเถื่อน 33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (1)
ร่างอรชรออกมายืนหน้าระเบียง มองพระจันทร์ดวงโตผ่านแมกไม้แล้วก็เอาโทรศัพท์ถ่ายก่อนจะอัปโซเชียล ก็มีคนทักและพิมพ์คอมเม้นต์ว่าคิดถึงหลายคน ปกตินิชาดาอัปเดตบ่อยทว่านับแต่มาอยู่ที่นี่ก็ห่างหายเพราะปัญหาต่างๆ ที่รบกวนจิตใจและทุ่มเทความตั้งใจกับงานใหม่ของตน ทั้งยังไม่ได้ตัดวิดีโอที่ถ่ายขณะเดินทางมาไร่ดิฐวัฒน์ด้วย ช่องของเธอพร้อมโซเชียลหยุดเคลื่อนไหวมาสามเดือนแล้ว มานึกขึ้นได้ในตอนนี้ คิดว่าน่าจะพอมีเวลาทำงานตัวเองในวันหยุดได้ เพราะตอนนี้งานในไร่ลงตัวและมีกำหนดปล่อยคลิป Vlog เดือนละครั้ง“จะว่าไป เราไม่เคยชมจันทร์ด้วยกันเลยนะ ออกมาก็น่าจะรอฉันก่อน”เสียงเข้มดังขึ้นและผ้าคลุมที่มาพร้อมการโอบกอดจากด้านหลัง ธีรดนย์คุยงานกับวัชพลนิชาดาก็แวบไปอาบน้ำก่อนแล้วจำได้ว่าเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงซึ่งตนเองยังไม่เคยได้มองดูอย่างจริงจังว่าจะสวยดวงโตแค่ไหน ทั้งยังมีเรื่องให้คิดอยากให้ธรรมชาติยามค่ำคืนช่วยบำบัดความตึงเครียด จึงออกมาหน้าระเบียงในตอนชายหนุ่มอาบน้ำธีรดนย์วางคางบนบ่าเธอ กรุ่นกลิ่นครีมอาบน้ำอบอวลพร้อมไออุ่นจากร่างสูงใหญ่โอบล้อมทำให้หญิงสาวเอนอิงอีกฝ่ายราวต้องการความอบอุ่น“ก็เพราะเอะอะคุณดนย์ก็อุ้มเ
ดุจกรงเถื่อน 32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (2)
“ฉันเปล่า....”ภัทรดาส่ายหน้าพลางถอยหลังเสียงสั่นมากขึ้น“กลัวทุกคนจะรู้ว่าคุณมาถึงไร่หลังฉันเกิดอุบัติเหตุใช่ไหมคะ”นิชาดาจะไม่ไล่บี้อีกฝ่ายเลยหากเจ้าตัวไม่บอกว่าเธอใส่ร้าย“เธอเกิดเรื่องเมื่อไรฉันก็ไม่รู้ ฉันแค่มาทำงาน ไม่รู้อะไรทั้งนั้น”“ไม่เป็นไร ดูกล้องก่อนแล้วค่อยว่ากัน เพราะผมจำเวลาที่หมอกเกิดเรื่องได้ ถ้าคุณไม่รู้อะไรจริงก็รอให้การณ์กับตำรวจ”“คุณดนย์”คนที่หน้าซีดอยู่แล้วยิ่งตาโต พึมพำพลางถอยหลังช้าๆ“ภัทรไม่ได้ทำนะคะคุณดนย์ ไม่ใช่ภัทรนะ เมียคุณใส่ร้ายภัทร”“ถ้าไม่ได้ทำคุณก็ไม่ต้องกลัวอะไร ไม่ต้องห่วงไปหรอก ตำรวจก็แค่สอบถามเท่านั้น”ยิ่งธีรดนย์เอ่ยถึงตำรวจซ้ำอีกภัทรดายิ่งหวาดกลัวมากขึ้น หญิงสาวรีบหันหลังจะกลับไปขึ้นรถ“ไม่ ภัทรไม่ผิด ภัทรไม่ได้ทำอะไร อย่ามายุ่งกับภัทร”ภัทรดาเหมือนสติหลุดขยับพรวดออกไปราวต้องการหนี ขณะนั้นมีรถคันหนึ่งขึ้นเนินมา ซึ่งก่อนหน้านี้แต่ละคนก็ไม่ทันได้สังเกตสิ่งอื่นเช่นกันเพราะรถของภัทรดาจอดบังทางที่จะเห็นได้ และต่างก็กำลังสนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่พอเห็นรถทั้งหมดก็ตะโกนรั้ง“คุณภัทร!”“กรี๊ดดด!”เอี๊ยด!!เสียงรถเบรกดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าภัทรดาก็ถูกเ
You may also like
วิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์27.2K viewsพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol15.2K viewsเมียในสมรส
ลำเจียก18.3K viewsภรรยาที่(ไม่)รัก
ชะนีติดมันส์16.9K viewsเลขาเฉิ่มอุ้มรัก
baiboau-เนื้อนวล168 viewsพี่ที่แปลว่าเมีย
ดอกอ้อลู่ลม693 viewsแค่คนไร้ค่าที่รอวันจากไป
MACARONI/1Millionmilesaway124 viewsซ่อนรักเมียเก็บ
ตงหยาง(ตะวันอ้อมข้าว)93 views
