แชร์

บทที่ 17 ปกป้องด้วยชีวิต

ผู้เขียน: อิงวรา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-31 16:32:04

หนึ่งเดือนต่อมา

บริษัทรังสรรค์พรอพเพอร์ตี้ มีกำหนดการการเปิดตัวโครงการคอนโดมิเนียมสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ทำให้ติณณ์และโรสิตางานยุ่งตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ทว่าทั้งสองคนก็ยังคงหมั่นเติมความหวานให้กันอยู่เสมอ หากวันไหนเลิกงานเร็วติณณ์ก็จะพาโรสิตาไปดินเนอร์ใต้แสงเทียนบ้าง ดูหนังรอบดึกบ้าง ขับรถสปอร์ตเปิดประทุนกินลมชมวิวในยามค่ำคืนบ้าง หากเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ติณณ์ก็จะพาโรสิตาไปเที่ยวพักผ่อนที่ต่างจังหวัดบ้าง ต่างประเทศบ้าง เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ

สัปดาห์ที่แล้วติณณ์มีธุระต้องเดินทางไปอเมริกาอีกครั้ง ครั้งนี้ชายหนุ่มพาโรสิตาไปด้วย เพราะไม่อยากคิดถึงถึงเธอจนทนไม่ไหวเหมือนคราวที่แล้ว เธอเองก็เช่นกัน

ธุระของติณณ์ คือ การขายหุ้นธุรกิจที่เขาร่วมก่อตั้งขึ้นมาให้แก่หุ้นส่วน นั่นทำให้โรสิตาตกใจมาก เพราะเธอรู้ดีว่าสิ่งนี้เป็นความภาคภูมิใจที่สุดของชายหนุ่ม ที่เขาสร้างขึ้นมาเองด้วยสมองและสองมือ

“พี่ไม่อยากเอาเปรียบเพื่อน ตั้งแต่พี่ตัดสินใจกลับไปอยู่ไทยถาวร พี่ก็คิดเรื่องนี้มานาน จนวันที่พี่ต้องกลับมาสะสางปัญหาที่นี่ การที่พี่ต้องห่างจากโรส ทำให้พี่ตัดสินใจได้ทันที โรสไม่ต้องคิดมากนะ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ด้วยรักจากท่านประธาน   บทส่งท้าย : ด้วยรักจากท่านประธาน

    หลังเรื่องราวร้าย ๆ ได้ผ่านพ้นไป ชีวิตของติณณ์และโรสิตาเสมือนดังฟ้าหลังฝน จะทำอะไรก็มีแต่จะลุล่วงด้วยดีไปเสียทุกอย่าง จนถนัดศรีอดชื่นชมไม่ได้ว่าเป็นเพราะคุณหนูตัวน้อย ๆ ที่กำลังจะเกิดมาช่วยหนุนนำให้เกิดแต่สิ่งดีงามในวันเปิดตัวคอนโดสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา ได้รับความสนใจจากสื่อมวลชน และแขกเหรื่อจำนวนมาก ทุกยูนิตของโครงการถูกจองเต็มในเวลาอันรวดเร็วโดยงานนี้ ท่านประธานหนุ่มถือโอกาสเปิดตัวภรรยาคนสวยที่เพิ่งจดทะเบียนสมรสกันมาหมาด ๆ หลังจากที่ทั้งคู่ออกจากโรงพยาบาล เรียกเสียงฮือฮาให้กับแขกเหรื่อ และพนักงานเป็นอย่างมาก แต่เหนือสิ่งอื่นใด ทุกคนล้วนแสดงความยินดีให้กับทั้งคู่หลังจากสิ้นสุดงานเปิดตัวคอนโด ติณณ์วางแผนลาพักร้อนหนึ่งสัปดาห์เต็ม เพื่อพาภรรยาและลูกน้อยในครรภ์ไปพักผ่อนเปลี่ยนบรรยากาศ ถึงแม้ตอนนี้อายุครรภ์จะยังอยู่ในช่วงไตรมาสแรก แต่ว่าที่คุณพ่อผู้แสนจะเห่อลูกคนแรกอย่างออกหน้าออกตา คอยพูดคุยกับหน้าท้องที่ยังแบนราบของภรรยาทุกคืนก่อนนอนในครั้งนี้ทั้งคู่เดินทางด้วยรถมินิแวนโดยมีคนขับรถประจำตำแหน่งท่านประธานทำหน้าที่เป็นสารถี ติณณ์บอกกับโรสิตาว่าจะพาไปพักผ่อนที่บ้านพักตากอากาศที่เพิ่งจ

  • ด้วยรักจากท่านประธาน   บทที่ 18 อบอวลไปด้วยความรัก

    “คุณโรสขา” ถนัดศรีเดินหน้าตาตื่นเข้ามาหาโรสิตาที่หน้าห้องฉุกเฉิน สภาพของหญิงสาวในเวลานี้ เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือดแห้งกรังมากมายทำเอาหญิงชราลมแทบจับ อีกทั้งใบหน้าอันซีดขาวปราศจากสีเลือด และท่าทางอิดโรย ทำให้โรสิตาดูน่าเป็นห่วงไม่แพ้กัน“ป้าถนัด” โรสิตาโผเข้ากอดถนัดศรี พร้อมกับทำนบน้ำตาที่ไหลทะลักออกมาอีกครั้ง“คุณโรส ทูนหัวของป้า ไม่ร้องนะคะ คุณติณณ์ถึงมือหมอแล้ว” มือเหี่ยวย่นลูบแผ่นหลังบอบบางปลอบโยนอย่างแผ่วเบา“โรสทำให้คุณติณณ์ต้องเป็นแบบนี้ค่ะ ฮือ ฮือ”“ไม่จริงนะคะคุณโรส คุณโรสห้ามคิดแบบนี้เด็ดขาดนะคะ” ถนัดศรีว่าพลางคลายอ้อมกอด และประคองโรสิตามานั่งลงบนเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน“คุณโรสไม่ใช่คนยิงคุณติณณ์นะคะ ถ้าจะโทษต้องโทษนายคนนั้น” โรสิตาได้ฟังก็พยักหน้ารับรู้ ทว่าภายในใจเธอก็ยังรู้สึกตำหนิตัวเองที่คนรักต้องมาบาดเจ็บปางตายขนาดนี้หญิงต่างวัยทั้งสองนั่งกุมมือกันจ้องมองไปยังประตูห้องฉุกเฉิน เฝ้ารอเวลาให้ประตูบานนั้นเปิดออกมาพร้อมข่าวดี เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออก คุณหมอหนุ่มในชุดกาวน์สีขาวก้าวออกมา โรสิตาจึงรีบเดินเข้าไปสอบถามด้วยความร้อนใจ“คุณหมอคะ คุณติณณ์เป็น

  • ด้วยรักจากท่านประธาน   บทที่ 17 ปกป้องด้วยชีวิต

    หนึ่งเดือนต่อมาบริษัทรังสรรค์พรอพเพอร์ตี้ มีกำหนดการการเปิดตัวโครงการคอนโดมิเนียมสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ทำให้ติณณ์และโรสิตางานยุ่งตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ทว่าทั้งสองคนก็ยังคงหมั่นเติมความหวานให้กันอยู่เสมอ หากวันไหนเลิกงานเร็วติณณ์ก็จะพาโรสิตาไปดินเนอร์ใต้แสงเทียนบ้าง ดูหนังรอบดึกบ้าง ขับรถสปอร์ตเปิดประทุนกินลมชมวิวในยามค่ำคืนบ้าง หากเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ติณณ์ก็จะพาโรสิตาไปเที่ยวพักผ่อนที่ต่างจังหวัดบ้าง ต่างประเทศบ้าง เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศสัปดาห์ที่แล้วติณณ์มีธุระต้องเดินทางไปอเมริกาอีกครั้ง ครั้งนี้ชายหนุ่มพาโรสิตาไปด้วย เพราะไม่อยากคิดถึงถึงเธอจนทนไม่ไหวเหมือนคราวที่แล้ว เธอเองก็เช่นกันธุระของติณณ์ คือ การขายหุ้นธุรกิจที่เขาร่วมก่อตั้งขึ้นมาให้แก่หุ้นส่วน นั่นทำให้โรสิตาตกใจมาก เพราะเธอรู้ดีว่าสิ่งนี้เป็นความภาคภูมิใจที่สุดของชายหนุ่ม ที่เขาสร้างขึ้นมาเองด้วยสมองและสองมือ“พี่ไม่อยากเอาเปรียบเพื่อน ตั้งแต่พี่ตัดสินใจกลับไปอยู่ไทยถาวร พี่ก็คิดเรื่องนี้มานาน จนวันที่พี่ต้องกลับมาสะสางปัญหาที่นี่ การที่พี่ต้องห่างจากโรส ทำให้พี่ตัดสินใจได้ทันที โรสไม่ต้องคิดมากนะ

  • ด้วยรักจากท่านประธาน   บทที่ 16 รักและเชื่อใจ

    แสงแดดยามสาย สาดส่องลอดผืนผ้าม่านเข้ามากระทบบนดวงหน้าสวย เรียกสติให้หญิงสาวที่นอนหลับใหลภายในอ้อมกอดชายหนุ่มฟื้นขึ้น ร่างบางพยายามบิดไปมาเพื่อขับไล่ความปวดเมื่อยตามร่างกาย อันเป็นผลมาจากกิจกรรมเร่าร้อนที่เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อคืนจนเกือบรุ่งสาง“คุณติณณ์ปล่อยโรสค่ะ โรสจะกลับห้อง” สองมือเล็กผลักไสท่อนแขนแข็งแรงให้พ้นจากเอวบาง“วันนี้วันหยุด จะรีบตื่นไปไหน มากินกันก่อนอีกสักรอบเร็ว” ชายหนุ่มว่าพลางกระชับกอดรอบเอวคนรักแน่นขึ้น“คุณติณณ์!!!” โรสิตาได้ยินแบบนั้นจึงแหวเสียงสูง ตั้งแต่เมื่อคืน เธอแทบจะไม่ได้หลับได้นอน เพราะต้องรับศึกหนักที่ชายหนุ่มเคี่ยวกรำตลอดคืน“เมื่อไหร่โรสจะเลิกเรียกคุณ ๆ ๆ ฟังแล้วดูห่างเหิน ใจคอไม่ดี”“แล้วจะให้โรสเรียกว่าอะไรคะ ในเมื่อคุณติณณ์ก็ยังเป็นเจ้านายโรส”“เป็นเมียด้วย”ติณณ์ว่าพร้อมพลิกกายขึ้นคร่อมร่างบางกักขังเธอเอาไว้ ก่อนซุกไซร้ลงบนซอกคอเรียวระหง โรสิตาแหงนหน้ารับด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอันเปี่ยมสุข“อื้อ เป็นเมีย แสดงว่าโรสก็มีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดในบ้านหลังนี้ใช่ไหมคะ”“อืม ใช่”“งั้นโรสเรียกคุณว่า ติณณ์ หรือ ตินติน ดีน้า” โรสิตาว่าพลางหัวเราะคิกคัก“ลามปามแล้ว

  • ด้วยรักจากท่านประธาน   บทที่ 15 หน้าที่สามี

    “ทำหน้าที่สามี”ติณณ์จ้องมองดวงหน้าหวานด้วยความรักใคร่ อดีตเด็กสาวในวันวาน บัดนี้เธอเติบโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง เมื่อไหร่กันที่โรสิตาเข้ามาจับจองพื้นที่ในหัวใจของเขา พอรู้ตัวอีกที ทั้งสี่ห้องหัวใจก็ถูกเธอครอบครองเอาไว้จนหมดสิ้นชายหนุ่มกระตุกปลายเชือกเสื้อคลุมของโรสิตา และแหวกสาบเสื้อสองข้างแยกออกจากกัน ดึงเจ้าเสื้อคลุมเกะกะออกไปจนพ้นกายบาง เผยให้เห็นอาภรณ์ชั้นในที่มีเพียงชุดนอนสายเดี่ยวเนื้อผ้าบางเบาซึ่งไม่อาจบดบังความใหญ่โตของทรวงอกเต่งตึงเอาไว้ได้เรียวนิ้วสากจรดลงบนคอเรียวเล็ก ลากไล้ลงมาตามไหปลาร้า ผ่านรอยรักสีกุหลาบที่เขาได้ฝากเอาไว้ มันจืดจางหายไปตามกาลเวลา จนแทบจะมองไม่เห็น ทุกสัมผัสของชายหนุ่ม ทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้าน ด้วยความหวามไหว“รอยจางหมดแล้ว เดี๋ยวทำให้ใหม่นะ”ยังไม่ทันที่โรสิตาจะได้ร้องห้ามปราม ชายหนุ่มก็ฝังใบหน้าหล่อเหลาลงบนซอกคอระหง สูดกลิ่นหอมกรุ่น ขณะเดียวกันฝ่ามือสองข้างบีบคลึงความอวบอิ่มไว้เต็มไม้เต็มมือ“อื้อ คุณติณณ์ อย่าทำรอยที่คอนะคะ”ติณณ์ผละออกซอกคอหอมกรุ่นอย่างอาลัยอาวรณ์ ชายหนุ่มเอื้อมจับบั้นท้ายกลมกลึงยกร่างอรชรขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแกร่ง ฝ่ามือหนารั้งชายชุดนอน

  • ด้วยรักจากท่านประธาน   บทที่ 14 ปรับความเข้าใจ

    ณ คฤหาสน์รังสรรค์ประกาศิตหลังอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อย โรสิตาก็ลงมาช่วยถนัดศรีเตรียมของใส่บาตรสำหรับพรุ่งนี้เช้า หญิงสาวนั่งใจลอยพับดอกบัว แม้มือจะเคลื่อนไหวพับไปด้วยความเคยชิน แต่ใจกลับคิดถึงชายหนุ่มที่อยู่บนห้องตลอดทางที่นั่งรถมา ติณณ์ไม่พูดกับเธอสักคำเดียว เธอทำได้เพียงลอบมองสีหน้าบึ้งตึงของชายหนุ่ม และหลังมือที่มีรอยแตกเป็นแผล อันเกิดจากการชกหน้ากิตติเพื่อปกป้องเธอ โรสิตาไม่อยากจะคิดถึงเหตุการณ์เลวร้ายที่อาจเกิดขึ้น หากไม่ได้ติณณ์เข้าไปช่วยไว้“คุณโรสคะ คุณโรส”“คะ?”“ดอกบัวป้า เหลือแต่ก้านแล้วค่ะ” โรสิตาก้มมองดอกบัวในมือ ช่างน่าสงสาร เจ้าดอกบัวที่มีกลีบดอกอยู่หร็อมแหร็ม ส่วนกลีบที่เหลือถูกโรสิตาเด็ดทิ้งเกลื่อนเต็มโต๊ะ เพราะเธอมัวแต่เหม่อลอย“อุ๊ย ป้าถนัด โรสขอโทษค่ะ” โรสิตาว่าพลางใช้สองมือรวบรวมกลีบดอกบัวที่กระจัดกระจายทิ้งลงถังขยะถนัดศรีโคลงศีรษะเบา ๆ พร้อมยิ้มเอ็นดูสาวน้อย ก่อนวางมือจากการเตรียมเครื่องต้มยำ และเดินลงมานั่งข้างโรสิตา“คุณโรสคะ มีเรื่องอะไรกับคุณติณณ์หรือเปล่าคะ”ตั้งแต่เจ้านายทั้งสองคนกลับมาถึงบ้าน ถนัดศรีสัมผัสได้ถึงบรรยากาศอึมครึมที่เกิดขึ้นระหว่างติณณ์และ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status