MasukShare
บทที่ 10
Terakhir Diperbarui:
2025-06-06 07:35:45บทที่ 10
“ชื่อเมสซี่ใช่ไหม ปกติเมสซี่นอนที่ไหนล่ะ เดี๋ยวจันทร์จะไปส่ง หรือว่ายังไม่ง่วง งั้นเข้าไปเล่นกับจันทร์ก่อนไหม” จันทริกาเอ่ยชวนและกำลังจะอุ้มเมสซี่เข้าห้องตัวเอง หากทว่าเสียงเจ้าของตัวจริงดังขึ้นเสียก่อน
“เมสซี่ เมสซี่ อยู่ไหน?”
เสียงนั้นดังใกล้เข้ามาพร้อมๆ กับเสียงฝีเท้าของเขาที่แม้จะแผ่วเบาแต่จันทริกาก็ได้ยินชัดเจน
“เมสซี่อยู่นี่ค่ะพี่ตะวัน” จันทริกาเอ่ยตอบออกไป พร้อมกับอุ้มเมสซี่เดินไปหาเจ้าของซึ่งไม่ได้มาคนเดียว แต่มีภรรยาสาวเดินคล้องแขนมาด้วย
“ไงไอ้จอมซ่า ทำไมไม่ขึ้นไปห้องเสียที ไปนอนได้แล้วป่ะ หรือว่าอยากอยู่กับสาว แกนี่มันเจ้าชู้จริงๆ เลยนะ เห็นสาวๆ เข้าหน่อยก็ทำเป็นลืมพ่อ แต่ไม่มีทางเสียหรอก ยังไงแกก็ต้องไปนอนกับพ่อเหมือนเดิม” รังสิมันต์พูดกับแมวของตัวเอง และกำลังจะเอื้อมมือไปรับมันจากมือของจันทริกา หากทว่าถูกศศิประภารั้งแขนเอาไว้ก่อน
“ให้เมสซี่อยู่กับจันทร์ดีกว่าค่ะคุณตะวัน”
“ทำไมล่ะศศิ หรือว่าศศิไม่ชอบเมสซี่”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ศศิเคยบอกคุณตะวันแล้วนี่คะว่าศศิแพ้ขนแมว แต่ถ้าคุณตะวันอยากให้มันนอนด้วยก็ไม่เป็นไรนะคะ ศศิจะพยายามปรับตัวค่ะ” ศศิประภาฉลาดพอที่จะใช้ความอ่อนหวานเข้าช่วย ซึ่งการพูดเช่นนั้นเป็นการขอร้องแกมบังคับกลายๆ นั้น ทำให้รังสิมันต์ต้องถอนหายใจเบาๆ เพราะต้องเลือกระหว่างความเคยชินกับสุขภาพของภรรยา
“จันทร์จะว่าอะไรหรือเปล่า ถ้าพี่จะฝากเมสซี่ให้จันทร์ดูแล” รังสิมันต์พูดกับผู้หญิงที่ตอนนี้อยู่ในฐานะน้องเมียของตนด้วยน้ำเสียงแบบกึ่งขอร้อง
“ไม่ว่าค่ะ จันทร์รับปากว่าจะดูแลเมสซี่ให้อย่างดี”
“งั้นพี่ฝากด้วยนะ”
“ได้ค่ะ” จันทริการับคำสั้นๆ ก็หลุบตาลงมองแมวตัวโตในอ้อมแขนด้วยความดีใจ หัวใจอันแสนอ้างว้างเหมือนกับมีความอบอุ่นเล็กๆ แทรกเข้ามา อย่างน้อยตอนนี้เธอก็มีเมสซี่เป็นเพื่อนแล้ว
หลังจากตกลงกันได้ รังสิมันต์กับศศิประภาก็พากันกลับขึ้นไปชั้นบน ห้องนอนสองห้องถูกปิดไฟในเวลาไล่เลี่ยกัน ต่างกันก็ตรงเตียงบนห้องนอนชั้นสองมีสองร่างของชายหญิงกำลังกอดตระกองกันอย่างเร่าร้อน ตามไฟปรารถนาที่เกิดจากความใกล้ชิดและเย้ายวน โดยไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นใดคอยขัดขวาง ส่วนอีกเตียงที่เล็กกว่าและอยู่ชั้นล่าง ตอนนี้ร่างบางกำลังเอนตัวลงนอน โดยมีแมวตัวโตซุกตัวเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน จันทริกาตวัดมันมานอนหนุนแขน ก้มลงมองสัตว์เลี้ยงแสนรู้นั้นอย่างเอ็นดูท่ามกลางความมืด ก่อนจะบอกราตรีสวัสดิ์กับมัน และคราวนี้เธอก็สามารถหลับตานอนได้อย่างไม่ว้าวุ่นอีก
วันเวลาผ่านไปเพียงแค่สองเดือน ทว่ากลับมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นกับจันทริกา เธอกลายเป็นสมาชิกของคฤหาสน์หลังใหญ่ในฐานะผู้อาศัยอย่างสมบูรณ์แล้ว หลังจากรังสิมันต์ทำเรื่องย้ายชื่อเธอและศศิประภาเข้ามาในบ้าน ส่วนบ้านหลังเดิมศศิประภาขาย ซึ่งเงินที่ได้ศศิประภาก็เก็บไว้คนเดียว โดยอ้างว่าชื่อบ้านเป็นชื่อของสิริมา และเมธากับสิริมาก็ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน ดังนั้นสิทธิในการครอบครองและรับมรดกตามกฏหมายจึงตกเป็นของตนแต่เพียงคนเดียว
อีกเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นก็คือ ตอนนี้ศศิประภาตั้งครรภ์แล้ว ทำให้รังสิมันต์เฝ้าเอาอกเอาใจและดูแลทะนุถนอมภรรยาสาวราวกับไข่ในหิน เพราะการเป็นพ่อคนเป็นโมเมนต์ใหม่ในชีวิตที่เขาเพิ่งจะเคยมีประสบการณ์เป็นครั้งแรก เขาจึงดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ แต่กระนั้นก็ยังไม่ได้ละเลยการเอาใจใส่จันทริกาในฐานะน้องสาวด้วย
วันนี้เป็นแรกของการเข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัยของจันทริกา เธอแต่งชุดนักศึกษาอย่างถูกต้องตามระเบียบด้วยความภาคภูมิใจ และอดคิดไม่ได้ว่าหากพ่อกับแม่ยังอยู่ ท่านทั้งสองจะภูมิใจมากแค่ไหน
จันทริกาออกไปเรียนแต่เช้า เธอไม่ได้พักที่หอพักตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก เพราะรังสิมันต์ซึ่งตอนนี้อยู่ในฐานะผู้ปกครองของเธอเต็มตัวนั้นไม่อนุญาต และบอกให้เดินทางไปกลับ เพราะบ้านกับมหาวิทยาลัยไม่ได้อยู่ไกลกันเท่าใดนัก แต่แค่ไปเรียนวันแรกจันทริกาก็กลับถึงบ้านค่ำ เพราะมีกิจกรรมประชุมเชียร์ซึ่งเป็นกิจกรรมที่รุ่นพี่จัดต้อนรับน้องใหม่ตามประเพณีที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน
เมสซี่ไปนั่งรอที่ประตูหน้าบ้าน กระทั่งเห็นว่าจันทริกากำลังเดินตรงมา มันร้องเมี้ยวๆ ก่อนจะรีบขยับเข้าไปสีขาของหญิงสาวอย่างดีใจและออดอ้อน ราวกับว่าตอนนี้จันทริกาคือเจ้านายของมันอีกคนไปแล้ว
“ไง...เมสซี่รอนานป่ะ”
ร่างบางย่อตัวนั่งลงแล้วอุ้มเอาแมวของรังสิมันต์ ซึ่งตอนนี้มันติดเธอแจ ขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน เธอรู้ว่าเมสซี่ดีใจที่เห็นเธอ เช่นเดียวกับเธอก็แทบหายเหนื่อยเมื่อเห็นมันมารออยู่เช่นนี้
“ขอโทษนะเมสซี่ที่กลับค่ำ พอดีจันทร์มีเชียร์น่ะ รับน้องวันแรกสนุกแต่ก็เหนื่อยสุดๆ เอาไว้ก่อนนอนถ้าเมสซี่ไม่หลับก่อน เดี๋ยวจันทร์จะเล่าให้ฟังนะ”
จันทริกาพูดกับเมสซี่เช่นนั้น เพราะก่อนนอนเธอมักคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้มันฟังทุกคืน แม้มันจะฟังไม่รู้เรื่องแต่มันก็รับฟังอย่างสงบ ก่อนจะหลับไปคล้ายดั่งว่าเสียงหวานๆ เศร้าๆ ของเธอนั้นเป็นเพลงกล่อมชั้นดีสำหรับมัน
Bab terbaru
ตะวันพ่ายจันทร์ บทที่ 112
บทที่ 112ร่างสูงเดินตามบันไดลงไปชั้นล่าง หลังออกจากห้องลูกชาย พยายามครุ่นคิดว่ายามดึกแบบนี้เมียเขาจะไปอยู่ที่ไหน ตอนแรกคิดว่าเธอออกไปเดินเล่น เลยไปตามหาดูที่สวนหย่อม แต่ก็ไร้เงาจันทริกาอย่างสิ้นเชิง คนตามหาเมียจึงทั้งร้อนใจและอดหัวเสียด้วยความเป็นห่วงไม่ได้ กระทั่งฉุกคิดขึ้นได้ถึงห้องนอนชั้นล่างที่เขายังไม่ได้ไปดู ร่างสูงจึงก้าวตรงไปยังห้องนั้นอย่างไม่ลังเล แล้วก็ต้องแอบถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเห็นแสงสว่างเล็ดลอดออกมาจากข้างในเธอลงมาทำอะไรที่นี่นะมือใหญ่ผลักประตูเข้าไปเพื่อหาคำตอบให้ตัวเองในทันที ทำเอาคนที่อยู่ในห้องสะดุ้งเล็กน้อย มือที่กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ชะงักไป ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เช่นกัน เมื่อความลับที่ตัวเองพยายามจะปกปิด ถูกจับได้เสียแล้ว“อยู่นี่นี่เอง พี่ตามหาซะทั่ว” เสียงทุ้มรำพึงขึ้นแบบกึ่งโล่งอกกึ่งคาดโทษ เพราะหลายวันมานี้เธอทำให้เป็นห่วงและแอบหนีเขามากลางดึกอยู่บ่อยๆ“จันทร์นึกว่าพี่ตะวันหลับไปแล้วซะอีกค่ะ” จันทริกาพูดออกไปตามที่ตัวเองจำได้ เพราะก่อนออกจากห้องมา รังสิมันต์มีอาการง่วงงุนจนเกือบจะหลับไปแล้ว“ตอนแรกก็หลับไปแล้ว แต่ก็ต้องตื่นมาเพราะเมียหาย ไม่ใช่คืนแรก
ตะวันพ่ายจันทร์ บทที่ 111
บทที่ 111เมื่อภรรยาเอาแต่ยืนหน้าแดง รังสิมันต์จึงยื่นแขนมาเกี่ยวเอวเล็ก รั้งร่างบางให้นั่งลงบนตัก ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้ม“ตกลงนะ”“ก็ได้ค่ะ” เสียงหวานเอ่ยรับปากอายๆ ทำให้คนที่ได้ดั่งใจประกบปากจูบเธออย่างดูดดื่มทันที และจันทริกาก็อดไม่ได้ที่จะจูบตอบเขาด้วยความดูดดื่มอ่อนหวานเช่นกันรังสิมันต์ครางออกมาในลำคออย่างพอใจ มือใหญ่เริ่มลูบไล้ไปตามลอนสะโพกผาย ต่ำลงไปยังชายกระโปรงแล้วรุกคืบเข้าไปข้างใน สัมผัสกับความเนียนละมุนของขาอ่อน เช่นเดียวกับปากและจมูกโด่ง ที่ตอนนี้ผละออกจากการประกบจูบ แต่กลับเริ่มซุกไซ้ไปตามพวงแก้ม ใบหู เลื่อนต่ำไปถึงซอกคอ แล้วระดมจูบไซ้ปลุกเร้า อย่างรู้ดีว่าทำอย่างไรจันทริกาจึงจะยอมตามใจ“พอแล้วค่ะพี่ตะวัน ไหนว่าคืนนี้ไงคะ” เสียงหวานเอ่ยประท้วงออกมาหอบๆ พยายามจะผลักใบหน้าสามีออกห่างแต่เขาไม่ยอม“ขอมัดจำก่อนไงจ๊ะ”“ไม่เอาค่ะ จันทร์ต้องลงไปหาอาทิตย์นะคะ”“ฟองคำเลี้ยงให้อยู่ไม่ใช่เหรอ ตอนนี้อยู่กับพี่ก่อนเถอะนะ”“จันทร์คิดถึงลูกนี่คะ ไม่ได้เจอกันตั้งหลายชั่วโมง”“แล้วไม่คิดถึงผัวบ้างเหรอคนดี พี่กับจันทร์ก็ไม่ได้เจอกันตั้งหลายชั่วโมงเหมือนกันนะ”“คิดถึงค่ะ คิดถึงทั้งลูก
ตะวันพ่ายจันทร์ บทที่ 110
บทที่ 110‘น้องอาทิตย์’ ลูกชายวัยหกเดือนนั่งรถมากับพ่อบนเบาะหลัง ในตอนบ่ายช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ โดยมีอุ้ยคำเป็นคนขับ รถคันหรูแล่นมาหยุดที่ลานจอดรถของคณะซึ่งแม่น้องอาทิตย์เรียนอยู่ แม้วันนี้จะเป็นวันหยุด แต่ทว่าลานจอดรถกลับแน่นขนัดไปด้วยพาหนะของนักศึกษาภาคพิเศษในระดับปริญญาตรี โท และเอก ที่ต่างต้องมาเรียนในวันเสาร์อาทิตย์ ร่างบางออกมาจากตึกช้ากว่าเวลาเดิมเกือบสิบห้านาที ทำให้ใบหน้าหล่อเหลาที่เกลื่อนไปด้วยรอยยิ้มก่อนหน้านี้บึ้งตึงลงโดยพลัน ไม่ใช่เพราะต้องรอเมียนาน แต่เป็นเพราะมีหนุ่มหล่อหน้าตาดีเดินเคียงคู่ออกมาด้วยต่างหากเห็นเช่นนั้นลมเพชรหึงก็กำเริบทันที ร่างสูงเอียงตัวไปอุ้มลูกน้อยขึ้นมาบนวงแขน ก่อนจะผลักประตูรถลงไป แล้วก้าวยาวๆ ตรงไปหาภรรยาสาวอย่างไม่ลังเลทันที“ทำไมวันนี้มาช้าจังครับที่รัก พี่กับลูกมารอตั้งนาน” ไม่แค่ถามแต่รังสิมันต์ยังส่งน้องอาทิตย์ให้ผู้เป็นภรรยาอุ้ม พร้อมกับส่งสายตาดุๆ ไปยังไอ้หน้าหล่อคนนั้น เป็นเชิงบอกว่านี่เมียเขาและเธอก็มีลูกแล้ว เพราะฉะนั้นถ้ามันไม่อยากเดือดร้อนก็อย่าทำตัวสนิทสนมกับเมียเขาเกินเหตุ“ขอโทษด้วยนะคะ พอดีจันทร์มีงานกลุ่มที่ต้องแบ่งกันทำกับเพื่อ
ตะวันพ่ายจันทร์ บทที่ 109
บทที่ 109หลังจากงานแต่งงานระหว่างรังสิมันต์กับจันทริกาผ่านไป เสียงเปียโนแสนไพเราะก็มักจะดังขึ้นบ่อยครั้ง เช่นเดียวกับคืนนี้ก็เช่นกัน คฤหาสน์หลังใหญ่ในยามค่ำคืน ยังคงสวยงามและสว่างไสวด้วยไฟหลากหลายดวง เสียงเปียโนที่ถูกบรรเลงด้วยนิ้วเรียวๆ สวยๆ ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบของราตรีกาล สมาชิกในครอบครัวที่กำลังนอนอยู่ต่างอดคลี่ยิ้มออกมาไม่ได้ เมื่อเสียงเปียโนที่กำลังถูกบรรเลงอยู่ตอนนี้นั้น เป็นท่วงทำนองอันแว่วหวานแสนไพเราะ สะท้อนอารมณ์ของคนเล่นเป็นอย่างดี ว่ากำลังมีความสุขมากแค่ไหน ความสุขนั้นส่งผ่านเสียงเพลง ขับกล่อมคนฟังให้ผล็อยหลับไปอย่างแสนสุขเช่นเดียวกับคนเล่น“อุ๊ย...พี่ตะวัน”เสียงหวานอุทานขึ้น เมื่อเพลงแสนหวานนั้นจบลง พร้อมๆ กับที่เอวเล็กถูกแขนแข็งแรงสอดเข้ามากอด พวงแก้มและซอกคอก็โดนจูบโดนไซ้จากจมูกโด่งคมของคนที่ไม่เคยยอมห่างเธอไปไหน“รางวัลสำหรับเพลงเพราะๆ”“ใครอยากได้รางวัลแบบนี้กันคะ”“ใครๆ ก็อยากได้ทั้งนั้นแหละ”“ใครๆ ที่ว่านี่หมายถึงสาวๆ ของพี่ตะวันเหรอคะ” จันทริกาเอียงหน้ามาถาม สีหน้าและแววตาสะท้อนความสุขออกมา จนตอนนี้ใครต่อใครต่างก็บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉามากที่สุด“ถ
ตะวันพ่ายจันทร์ บทที่ 108
บทที่ 108งานแต่งงานเล็กๆ ถูกจัดขึ้นในอีกสองอาทิตย์ต่อมา ตอนเช้าเป็นงานแต่งแบบไทยตามประเพณี รังสิมันต์เชิญเฉพาะญาติผู้ใหญ่ฝั่งตัวเองมาเป็นสักขีพยาน และเป็นการบอกกล่าวให้รับรู้ว่าจันทริกาคือภรรยาของเขา ส่วนญาติทางฝั่งจันทริกาไม่มีใคร นอกจากตาธงกับยานนวลที่เธอถือว่าเป็นตากับยายของเธอ ส่วนงานกลางคืนเป็นงานเลี้ยงแบบอบอุ่น ที่มีเฉพาะเพื่อนสนิทของทั้งสองฝ่ายเท่านั้น แน่นอนว่าหนุ่มๆ ทั้งสี่คนซึ่งได้แก่ ปรัญช์ ปราณต์ ศาสตรา และกวินภพ มาร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้กันทั่วหน้า โดยแต่ละคนต่างควงคู่ภรรยามาทั้งนั้น ยกเว้นกวินภพซึ่งยังโสดแต่ก็ยังมีคนมาด้วย คือเอมมาลินนั่นเอง เอมมาลินถูกเชิญมางานเลี้ยงคืนนี้ด้วย เพราะถึงแม้จันทริกาจะรู้จักกับเอมมาลินได้ไม่นาน แต่เอมมาลินก็เป็นผู้มีพระคุณและยังเป็นคนที่เธอรักและนับถือเหมือนพี่สาวอีกคนหนึ่ง งานนี้อดีตคนเคยรักจึงจำต้องเดินทางมาเชียงใหม่ด้วยกันตามลำพังบรรยากาศของงานเลี้ยงเป็นไปอย่างอบอุ่นและเป็นกันเองจริงๆ พี่สาวที่รักทั้งสองอย่างภัคธีมาและธรินดาต่างแสดงความยินดีกับน้องสาว ที่แม้ต้องเผชิญกับความร้ายกาจของรังสิมันต์ เพราะความเข้าใจผิดมามากมาย แต่ในที่สุดเธอก็เ
ตะวันพ่ายจันทร์ บทที่ 107
บทที่ 107“คนร้ายกาจ” จันทริกาต่อว่าคนเจ้าแผนการเบาๆ ไม่ใช่เพราะโกรธเคือง แค่รู้สึกว่าตัวเองไม่เคยชนะเขาเลย แต่แท้จริงแล้วเขาต่างหากล่ะที่พ่ายแพ้ต่อเธอ พ่ายแพ้แบบยอมสยบแทบเท้า ยอมแบบราบคาบหมดทุกอย่าง“ที่ต้องร้ายก็เพราะรักมาก อยากชดเชยความผิดของตัวเอง แบบนี้จันทร์ยังจะใจแข็งกับพี่ได้ลงคออีกเหรอ” เขาใช้ทั้งลูกล่อลูกชน เพื่อให้เธอยอมโอนอ่อนผ่อนตาม ขณะที่รถยังคงแล่นไปเรื่อยๆ และเข้าใกล้ที่ว่าการอำเภอเข้าไปทุกที“จันทร์ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วใช่ไหมคะ”“ครับไม่มีแล้ว เพราะทางนี้คือทางที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคนและลูก หลังจดทะเบียนกันแล้ว พี่ก็จะจัดงานแต่งงานด้วย โอเคไหม”“ไม่จัดไม่ได้เหรอคะ จันทร์ไม่ชอบพิธีรีตรองอะไรแบบนั้นหรอก อีกอย่างจันทร์เคยอยู่ในฐานะน้องเมียมาก่อน จันทร์กลัวพี่ตะวันจะเสื่อมเสียค่ะ” คราวนี้จันทริกาพูดด้วยเหตุผล เพราะเป็นห่วงชื่อเสียงของเขาจริงๆ ไหนจะญาติๆ และคนรอบข้างอีก เธอเชื่อว่าต้องมีคนติฉินนินทาแน่ สำหรับเธอนั้นเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงมากมาย แต่สำหรับเขามันไม่ใช่ เขาเป็นนักธุรกิจ มีชื่อเสียง มีสังคม เรื่องนี้มันอาจทำให้เขามัวหมอง“จันทร์ไม่ได้มีความเก
Anda juga akan menyukai
พลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol35.0K Dibacaมรสุมรัก CEO ซาตาน
เกาะลอยน้ำ65.9K Dibacaกับดักรัก ท่านประธานเอวดุ
ไข่มุกสีชมพู (Pink Pearl)36.6K Dibacaนางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย142.7K DibacaHoney, I hate you
ไอดีลม177 Dibacaกลรักพี่ชายแสนร้าย
เด็กหญิงมอมแมม (I'm star)739 Dibacaนที (โปรด) รัก
23.19น.379 Dibacaทาสรักเมียเด็ก
เจ้าหมูน้อย2.5K Dibaca
