Share

บทที่ 380

Author: หออักษร
เขายังเป็นฝ่ายลงมือก่อน กดดันตระกูลเซียวจนแทบหายใจไม่ออก แล้วฉวยโอกาสควบคุมตลาดสิ่งทอทั้งแถบเจียงหนานไว้ได้

ท้ายที่สุด สกุลเซียวที่จนตรอกถึงกับล้มโต๊ะ หนำซ้ำยังไปฟ้องราชสำนักอีกด้วย!

แค่เพียงวิธีการเหล่านี้ ใครบ้างเล่าได้เห็นแล้วไม่ยกนิ้วหัวแม่มือชมว่าเยี่ยม?

แต่พอมาถึงฮ่องเต้เฉียนที่นี่ กลับกลายเป็นฝีมือโหดเหี้ยมเสียอย่างนั้น

ต่อให้ติดตามฮ่องเต้เฉียนมาหลายปี ซุนเหลียนอิงคอยมองจากมุมของฝ่าบาทตลอด แต่ก็ยากจะยอมรับถ้อยคำเหล่านั้นได้

“เรายังคิดว่าสกุลเซียวทำเรื่องมีปัญหาอะไรเสียอีก ที่แท้เรื่องที่สกุลเซียวทำในหลิ่งหนาน ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับสิ่งที่ฉินหมิงทำในเจียงหนานเลย!”

ฮ่องเต้เฉียนยังพูดต่อด้วยท่าทีดื้อรั้น

แต่ซุนเหลียนอิงกลับไม่พูดต่อแล้ว

หลังจากยืนยันกับตนเองอยู่ครู่หนึ่ง สายตาฮ่องเต้เฉียนก็เย็นลง

ภายในใจเขาตัดสินไว้ดีแล้วจะจัดการฉินหมิงเช่นไร

รุ่งเช้าวันถัดมา

เหล่าขุนนางเข้าเฝ้าในท้องพระโรง

สีหน้าฮ่องเต้เฉียนเคร่งขรึม ประทับบนบัลลังก์มังกรท่ามกลางสายตาขุนนางนับร้อยที่กำลังจับจ้อง

ใต้บัลลังก์มังกรคือจิ้นอ๋องฉินเยว่รัชทายาทที่ได้รับความโปรดปรานที่สุดตลอดหลายปีมานี้

เข
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 390

    ใต้หล้านี้มีไม่กี่คนที่หยุดยั้งการสังหารของเขาได้ เว้นแต่ว่าจะมีกองทัพนับหมื่นอยู่ตรงนั้น เขาอาจจะกังวลอยู่บ้าง เสียงกล่องถูกเปิดดังแกรก หวงฉีมองยาสีเหลืองอ่อนด้านในและกล่าวว่า “นี่คืออะไร?” “กู่พิษกลืนหทัย สังหารฉินหมิงเสร็จแล้ว ข้าจะให้ยาถอนพิษแก่เจ้า!” ชื่อนี้ทำให้เปลือกตาของหวงฉีกระตุกขึ้นมาทันที กู่พิษกลืนหทัยจัดเป็นหนึ่งในกู่พิษร้ายกาจที่สุดของดินแดนเหมียว เล่าลือกันว่าเมื่อพิษกำเริบความเจ็บปวดนั้นราวกับมีแมลงนับพันกัดกินเลือดเนื้อ บางคนถึงเจ็บปวดทรมานจนตายทั้งเป็น! “กระหม่อมมิเชื่อท่านหรอก” หวงฉีโบกมือทันที เขามิยอมเอาชีวิตของตนเองไปมอบให้ผู้หญิงที่โหดเหี้ยมดุร้ายเช่นนี้เป็นอันขาด นั่นไม่ต่างอะไรกับการเจรจากับเสือเพื่อขอหนังเสือหรอก “ด้วยศักยภาพของเจ้า ออกไปฟื้นฟูจนเองสักพัก ก็สามารถกลับมาฆ่าข้าได้ทุกเมื่อ” เซียวซูเฟยร้อนรนใจเล็กน้อย เดิมทีคิดว่าการปล่อยหวงฉีออกมาทุกอย่างจะราบรื่น แต่ใครจะคิดว่า คนผู้นี้จะจัดการได้ยากเช่นนี้ กระทั่งต่อรองเงื่อนไขกับตนเองอยู่ตลอด “ก็จริงอยู่” ฉับพลันหวงฉีก็นึกอะไรขึ้นมาได้ มุมปากยกยิ้มขึ้นมา และนำ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 389

    ในพระราชวังชั้นใน หวังเป่าพาชายวัยกลางคนรูปร่างผอมบางผู้หนึ่ง ซึ่งสวมเครื่องแต่งกายขันทีค่อย ๆ เดินออกมา ชายผู้นี้มีใบหน้าที่แสนจะธรรมดา ผิวพรรณซีดเผือด มองเพียงแวบเดียวก็รู้ว่ามิได้สัมผัสแสงแดดมานานหลายปี พวกเขาสองคนเดิน ๆ หยุด ๆ เพื่อหลบเลี่ยงองครักษ์ในพระราชวังตลอดทาง จนกระทั่งยามเที่ยงคืน จึงมาถึงพระตำหนักอวี้ชิง เซียวซูเฟยที่ดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือด ยังคงนั่งอยู่ที่เดิมเหมือนยามบ่ายไม่กระดิกไปไหน เมื่อเห็นหวังเป่ากลับมา ดวงตาที่ล่องลอยของนางจึงมีแววเปลี่ยนไปเล็กน้อย “พระสนม คนมาถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ตามเสียงของหวังเป่า เซียวซูเฟยก็เลื่อนสายตามองไปยังชายผู้มีใบหน้าซีดขาวที่ยืนอยู่เบื้องหลังเขา “หวงฉี รู้จักข้าหรือไม่?” อีกฝ่ายหัวเราะเบา ๆ ในน้ำเสียงไม่มีความเคารพเลยแม้แต่น้อย “ใครจะไม่รู้จักเล่า ว่าในพระราชวังต้นเฉียนของเรามีนางสนมปีศาจผู้ปั่นป่วนการปกครองอยู่คนหนึ่ง?” “หวงฉี เจ้าถูกกักขังมาสิบห้าปี ตอนนี้ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้ออกไป ว่าอย่างไรเล่า?” เซียวซูเฟยมิได้ใส่ใจคำพูดหยาบคายของเขา เมื่อเทียบระหว่างความแค้นของนางกับฉินหมิงแล้ว สิ่งนี้ไม่ถือว่าเป็นเ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 388

    ตอนนี้ภายในใจของสืออวี้จิ้นสั่นสะท้านเป็นอย่างยิ่งมิน่าล่ะฉินหมิงถึงมิได้เอาบทลงโทษเหล่านั้นของตนเองและราชสำนักมาใส่ใจที่แท้เขาก็เล่นใหญ่ถึงเพียงนี้นี่เอง!คาดไม่ถึงว่าจะลอบสังหารหารคนตระกูลเซียวสองคนนั้น“แล้วหลักฐานล่ะ ข้าจะให้ฝ่าบาทส่งกองทัพไป กวาดล้างหลิ่งหนานของเขาให้สิ้นซาก! !”หลังจากที่แผดคำรามอยู่ครู่หนึ่ง เซียวซูเฟยก็มิได้สนใจความโศกเศร้าของการสูญเสียญาติอีกดวงตาทั้งคู่ที่แดงฉานของนาง จับจ้องไปที่หวังเป่าแล้วเอ่ยปากทันทีหวังเป่าจึงรีบกล่าวว่า“พระสนม ฉินอ๋องทำทุกเรื่องอย่างหมดจด มือสังหารโจมตีเสร็จแล้วก็ถอยไปทันที มิได้ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้เลยขอรับ”ฉินหมิงเป็นคนให้ฉางไป๋ซานไปลอบสังหารแน่นอนว่ามิมีทางทิ้งร่องรอยเอาไว้ให้เห็นแต่ไม่ว่าจะเป็นใคร เพียงแค่ได้ฟังข่าวนี้ก็ย่อมเข้าใจ ว่าฉินหมิงจะต้องเป็นคนสั่งการอย่างแน่นอนทั่วทั้งเจียงหนาน ตอนนี้ผู้ที่มีศักยภาพสามารถจู่โจมอย่างฉับพลันโดยที่มิมีใครสังเกตเห็น และมีกำลังที่สามารถสังหารคนแล้วจากไปได้นั้น มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นและที่สำคัญก็คือคนอื่น ๆ มิได้มีความเคียดแค้นกับตระกูลเซียว และมิอาจแบกรักความเดือดดาลของเ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 387

    เขาสังเกตได้ว่า ฉินหมิงกำลังค่อย ๆ หลุดพ้นจากการควบคุมของราชสำนักเหมือนกับที่พวกขุนนางในราชสำนักคิดเอาไว้ การที่ฉินหมิงเข้ามาในหลิ่งหนานมิได้เหมือนกับคนที่หายสาบสูญไปเฉย ๆตรงกันข้าม เขากลับเหมือนผู้ที่มีความสามารถสูงที่ได้เหยียบเข้าสู้พื้นที่ใหม่เพียงระยะเวลาสองปีสั้น ๆ เขาได้เติบโตถึงขั้นนี้กระทั่งทำให้เวลาที่ราชสำนักจะจัดการกับเขา ล้วนจะต้องยั้งมือ และลังเลใจความสามารถระดับนี้ หากจะพูดอย่างไม่ถ่อมตัว ไหนเลยจิ้นอ๋องจะเทียบชั้นได้?“กลับไปกราบทูลเสด็จพ่อแทนข้าทีว่า เงินสามแสนตำลึงยังไม่พอ ในฐานะที่ข้าเป็นลูก ข้าจะจ่ายเพิ่มให้เขาอีกในภายหลัง ถือเสียว่าเป็นดอกเบี้ย”ฉินหมิงบ้าระห่ำเกินกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้!ก็แค่เงิน ข้ามีอยู่แล้ว!แต่มิใช่ว่าราชสำนักจะมาขู่เอาจากข้าได้!แต่ข้าอยากจะให้เมื่อไร พวกเขาถึงจะเอาไปได้ต่างหาก!“เชิญขอรับ”องครักษ์สองสามคนเดินมาถึงตรงหน้าสืออวี้จิ้น แล้วทำสัญญาณมือเชิญเขาดูเหมือนกำลังจะส่งเขาออกไปแต่ในความเป็นจริงแล้วนี่คือฉินหมิงต้องการจะไล่แขกเมื่อเผชิญหน้ากับฉินหมิงที่อวดอำนาจ และมีศักยภาพเหนือผู้อื่นเช่นนี้สืออวี้จิ้นก็รู้สึกเย็

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 386

    ในสายตาของเขา ไม่ว่าฉินหมิงจะเอาตัวรอดเก่งสักแค่ไหน แต่มันก็เป็นเพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้นสิ่งนี้มิได้เป็นประโยชน์แต่อย่างใด และมันมิอาจขัดขวางการที่ราชสำนักจะลงโทษเขาได้ฉะนั้นในท้ายที่สุดแล้วคนที่เสียเปรียบก็ยังเป็นฉินหมิงเอง!เพียงแต่หลังจากที่สืออวี้จิ้นวางเอกสารลงตรงหน้าฉินหมิงอย่างสบายใจแล้วก็รออยู่นานแต่กลับไม่พบปฏิกิริยาใด ๆ ของฉินหมิงเลย“ท่านจะลองอ่านสักหน่อยไหมขอรับ?”สืออวี้จิ้นเคาะเอกสารที่อยู่ด้านหน้าเล็กน้อยทว่าฉินหมิงก็ดันมันไปไว้ด้านข้าง“ข้ารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว มิต้องเสียเวลาอ่านหรอก”โทษในขั้นตอนนี้ของราชสำนัก มิใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด เขาจึงมิสนใจที่จะอ่านเพราะหลังจากนี้ ยังมีข่าวที่หนักกว่านี้อีกข่าวหนึ่งถูกเผยแพร่ออกไปเขาได้สั่งให้ฉางไป๋ซานไปสังหารคนแล้วเมื่อคำนวณจากเวลาแล้ว พี่น้องตระกูลเซียวก็น่าจะตายภายในสองวันนี้และเวลานั้นต่างหากที่จะทำให้ราชสำนักเกิดความสั่นสะเทือนอย่างแท้จริง“เงินสามแสนตำลึง ข้าจะจ่ายให้ เพียงแต่ตอนนี้ข้ามิมีเงินอยู่ในมือ ก็หวังว่าราชสำนักจะหักจากบำเหน็จของข้าก่อนได้ เมื่อจ้ามีเงินพร้อมแล้ว ข้าจะไปชำระคืนให้โดยเร็วอย่างแ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 385

    เมื่อกลับมาในห้อง ว่านซูก็กระซิบถามฉินหมิง “คนของราชสำนักมาแล้วหรือ?”“อืม แต่ไม่สำคัญอะไรหรอก ก็แค่การลงโทษเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เท่านั้น”ฉินหมิงเคยติดต่อเฉินซื่อเม่ากับเฉียนไฉ และทราบถึงการลงโทษของราชสำนักต่อตนเองมาก่อนแล้ว ก็แค่ชดใช้ค่าเสียหาย และปรับเงินเป็นเวลาสามปีเท่านั้นการปรับเงินเช่นนี้ ฉินหมิงแทบมิได้เอามาใส่ใจ แต่การชดเชยค่าเสียหายนั้น กลับมีปัญหาอยู่เล็กน้อย เพราะครั้งนี้คนของราชสำนักฉลาดขึ้น จึงมิได้ให้เจาจ่ายเงินชดเชยให้ตระกูลเซียวโดยตรง และใช้โทษฐานการก่อกวนหอการค้าถิ่น โดยให้เขาชดเชยให้ราชสำนักโดยตรง และต้องจ่ายชดเชยสามแสนตำลึงภายในรวดเดียว “ท่านเตรียมจะจัดการอย่างไรเล่า? ข้าได้ยินมาว่าราชสำนักเรียกเงินสามแสนตำลึงจากท่าน”ข่าวของว่านซูว่องไวอย่างยิ่ง นับตั้งแต่การลงโทษฉินหมิงจนถึงตอนนี้ ก็ผ่านไปหลายวันแล้ว เดิมทีนางห่วงใยต่อฉินหมิงอย่างมาก แน่นอนว่าย่อมรู้เรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว “สามแสนตำลึง มิใช่เงินจำนวนน้อย ๆ ”ฉินหมิงร่วมสังสรรค์กับพ่อค้าเหล่านั้นไปพลาง และพูดคุบกับว่านซูไปด้วย“ใช่สิ การซื้อขายของเจียงหนานยังมิทันเริ่ม ในมือท่านก็มิเงินไม่มากนัก ต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status