LOGINShare
บทที่ 117 กระแสตอบรับ (ครึ่งแรก)
Last Updated:
2025-07-29 17:03:43บทที่ 117
กระแสตอบรับ (ครึ่งแรก)
เช้าวันต่อมา กงเยียนซูมาหาลู่ซินฟางที่คฤหาสน์ และยังหิ้วของฝากจากเมืองหลวงมาให้เจ้าแฝดทั้งสองด้วย
“ท่านลุงมาละ”
“เอ๋ ท่านลุงถืออะไรมาด้วย”
เด็กทั้งสองวิ่งเข้ามาหาชายหนุ่ม สีหน้ายิ้มแย้ม
“ของฝากของพวกเจ้า”
กงเยียนซูยื่นกล่องขนมกับกล่องของฝากให้กับเด็กๆ
“ขอบคุณเจ้าค่ะ/ขอรับ”
กงเยียนซูลูบศีรษะเฉิงเอ๋อร์ จากนั้นก็อุ้มเป่าเอ๋อร์ขึ้นมา
“เจ้าตัวเล็ก ตัวหนักขึ้นรึป่าวเนี่ย” ชายหนุ่มพูดเจือขบขำ
เป่าเอ๋อร์ทำแก้มป่อง เหมือนกับกระรอกตอนตุนของกินไว้ในปาก น่ารักจริงๆ
“ท่านแม่บอกว่า พูดเรื่องน้ำหนักกับผู้หญิงเป็นการเสียมารยาท”
“ข้าก็คิดว่าเป่าเอ๋อร์บวมขึ้นนะ ช่วงนี้เจ้ากินเก่งจริงๆ ไม่ใช่หรือ” เฉิงเอ๋อร์พูดตาใส
“พี่ใหญ่เสียมารยาทจัง”
“ก็จริงนี่น่า”
“ข้ากำลังโต กินมากหน่อยไม่เห็นเป็นอะไรเลย”
“เข้าใจแล้ว เพราะเจ้ากำลังโตสินะ”
ฟังเจ้าแฝดโต้เถียงกันไปมา กงเยียนซูก็หลุดหัวเราะดังพรืด ทั้งรู้สึกว่าพวกเขาช่างน่าเอ็นดู
“พวกเจ้าหยุดเถียงกันได้แล้ว” ลู่ซินฟางพูดขัดเด็กทั้งสอง ก่อนหันมาทางกงเยียนซู “ท่านมาแต่เช้าเชียว เดินทางเหนื่อยๆ ไม่พักวันสองวันหรือ”
“ข้าเดินทางไกลจนชินแล้ว อีกอย่าง อยากมาเจอเด็กทั้งสองเร็วๆ ด้วย ขนมที่เอามาฝาก เก็บไว้นานจะไม่อร่อย”
ลู่ซินฟางยิ้มอย่างเข้าใจ ก่อนชวนกงเยียนซูไปนั่งเล่นที่ศาลาในสวน
เมื่อพวกเขาเข้ามานั่งในศาลา สักครู่หนึ่ง ชุนก็ยกน้ำชาและขนมมาเสิร์ฟ
ชายหนุ่มหญิงยิ้มมองเด็กทั้งสองกินขนมด้วยท่าทีเอร็ดอร่อย จิบชาพลางหันมาถามหญิงสาว
“เจ้ามีกำหนดเปิดร้านเมื่อไรหรือ”
“เป็นต้นฤดูหนาวเจ้าค่ะ”
อาคารสำหรับสร้างร้านที่กงโม่หยวนหาให้นั้น ไม่ต้องปรับปรุงอะไรมากมาย ทำความสะอาดและตกแต่งร้านนิดหน่อยก็เปิดทำการได้แล้ว
“เช่นนั้นพวกเจ้าก็ต้องเดินทางเข้าเมืองหลวงเร็วๆ นี้สินะ”
“ใช่เจ้าค่ะ” ลู่ซินฟางยิ้มตอบ สีหน้าเต็มไปด้วยความมั่นใจ
“ดูเหมือนเจ้าจะเตรียมความพร้อมไว้แล้ว เห็นทีข้าคงไม่ต้องห่วงเรื่องยิบย่อย แต่ถึงอย่างนั้นข้าก็อยากมีส่วนร่วมกับการเปิดร้านของเจ้า ขอข้าร่วมเดินทางไปด้วยได้หรือไม่” กงเยียนซูบอกและถามในประโยคเดียวกัน
“เรื่องนั้นข้าคิดจะชวนท่านอยู่พอดี เพราะมีบางอย่างที่ต้องรบกวนท่าน”
“หือ?” ชายหนุ่มเลิกคิ้ว
“ข้ายังต้องมอบเครื่องประดับให้กับกงเสียนเฟย แต่ไม่อาจทะเล่อทะล่าเข้าไปหาพระสนมถึงวังหลวง เพราะอย่างนั้นจึงขอรบกวนท่านให้ช่วยนำไปมอบให้กับพระนางหน่อย”
“คิดว่าเรื่องอะไรเสียอีก” กงเยียนซูพูดด้วยรอยยิ้ม “เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ข้าจะช่วยเจ้าเอง”
“ขอบคุณท่านมาก”
คุยเรื่องพลอยจบ สองหนุ่มสาวก็เปลี่ยนมาคุยเรื่องอื่น
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนผลัน หมดฤดูใบไม้ร่วง ย่างเข้าต้นฤดูหนาว
หลังจากกลับมาจากเมืองหลวงครั้งนั้น หลางไป๋กับกงโม่หยวนที่คุยกันถูกคอก็ติดต่อกันผ่านทางจดหมายบ่อยๆ เรื่องที่พวกเขามักจะแลกเปลี่ยนกันคือเรื่องของสินค้า ความนิยมในท้องตลาด เมื่อติดต่อกันบ่อยเข้า ทั้งสองก็กลายเป็นสหายสนิท
นอกจากนี้ ร้านค้าเครื่องประดับของลู่ซินฟางยังได้รับความสนใจตั้งแต่เริ่มปรับปปรุง คนของลู่ซินฟางที่ทำงานอยู่ในเมืองหลวงใช้โอกาสนี้ปล่อยข่าวเรื่องพลอยประดับ
หลางไป๋เห็นว่ากระแสความสนใจกำลังเอนเอียงมาทางพวกเขา จึงส่งจี้ห้อยประดับพลอยไปให้ทั้งสี่คนที่อยู่เมืองหลวง รวมถึงกงโม่หยวนด้วย
จี้ห้อยเอวนั้นทำจากหยก สลักลวดลายสวยงาม ตรงกลางแผ่นหยกฝั่งด้วยพลอยเม็ดหนึ่ง ส่วนปลายของจี้ห้อยเอวมีพู่ห้อยระย้า และที่น่าสนใจก็คือ ความแวววาวโปร่งใสของพลอยเพิ่มความหรูหราให้กับเครื่องประดับชิ้นนั้นอย่างน่าประหลาด
ลำพังแค่พลอยสวยๆ ก็ได้รับความสนใจจากผู้คนไม่น้อย ข่าวลือที่บอกว่าพลอยจากร้าน ‘ฟู่จินกุ้ย’ ยังมีใบรับประกันอย่างเป็นทางการ หากมีใบรับประกันนี้ ก็สามารถนำพลอยมาขายหรือจำนำได้
หลังจากฟังหลางไป๋รายงานจบ บนใบหน้าของลู่ซินฟางผุดยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“เหลือก็แต่เดินทางเข้าเมืองหลวง มอบเครื่องประดับให้กับกงเสียนเฟย และรอวันเปิดร้าน”
ลู่ซินฟางทวนสิ่งที่ต้องทำ
“ใช่ขอรับ”
“ชุดเครื่องประดับของกงเสียนเฟยไปถึงไหนแล้วหรือ”
“ผลิตเสร็จเรียบร้อยแล้วขอรับ เหลือแค่ตรวจสอบความเรียบร้อย พรุ่งนี้ข้าจะนำมาส่งให้ท่านขอรับ”
“อืม”
เครื่องประดับแต่ละชิ้นจะมีใบรับประกันและราคาแนบอยู่ในกล่อง ขายของแพงต้องทำให้รอบคอบ และต้องตรวจว่าเครื่องประดับแต่ละชิ้นไม่มีตำหนิ
จากนั้น หลางไป๋ก็แจ้งกำหนดเดินทางเข้าเมืองหลวง ซึ่งก็คืออีก 5 วันให้หลัง
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (5) จบบริบูรณ์
ตอนพิเศษ (5)จบบริบูรณ์ หลังจากปรับอารมณ์ได้แล้ว จิ้งจอกสาวก็เช็ดน้ำตาบนแก้มจนแห้ง สูดหายใจลึกๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะออกจากห้องเพื่อไปขอโทษหลางไป๋ ทว่าทุกครั้งที่นางเข้าใกล้ เขากลับผละหนี แสร้งทำทีเป็นยุ่งง่วนกับงาน ท่าทางแบบนั้นราวกับจงใจหลบหน้านางไม่มีผิด เมื่อตระหนักได้เช่นนั้น เจียงจวีก็น้ำตาซึม รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก นับวันหัวใจของนางก็ยิ่งปวดแปลบ ท้ายที่สุด นางที่รู้สึกระอายใจเป็นทุนเดิม ยิ่งไม่กล้าสู้หน้าเขา หลายวันต่อมา เจียงจวีเก็บข้าวของ หนีกลับเผ่าจิ้งจอก ณ เผ่าจิ้งจอก ผู้นำเผ่าจิ้งจอกในร่างของชายวัยคนกับจิ้งจอกหนุ่มต่างยืนกอดอกหน้าตาขึงขัง ในขณะที่มองจิ้งจอกสาวกอดเข่าน้ำตาซึม “ตั้งแต่นางกลับมาก็เอาแต่นั่งอมทุกข์ทั้งวันทั้งคืน สงสัยจะเจอแย่ๆ มา หากรู้อย่างนี้ ข้าไม่น่าอนุญาตให้นางออกไปเจอโลกภายนอกเลย เป็นข้าที่ตัดสินใจผิดพลาดเอง” ผู้นำเผ่าพูดกับลูกชาย “ท่านพ่อไม่ได้ตัดสินใจผิดพลาดหรอกขอรับ ให้นางออกไปเผชิญโลกภายนอก นับเป็นประสบการณ์ของนางด้วย” จิ้งจอกหนุ่มกล่าว
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (4)
ตอนพิเศษ (4) หลังจากเห็นว่าเจียงจวีเหมาะกับตำแหน่งพนักงานขาย หลางไป๋ก็ให้นางทำงานในร้านซินหลินคู่กับห่จือเหมย เพียงไม่กี่อาทิตย์ เจียงจวีก็เป็นพนักงานขายอันดับต้นๆ ของร้าน ด้วยความที่เป็นจิ้งจอกใสซื่อ จึงทำให้ผู้คนชื่นชอบและเอ็นดูไม่น้อย ไม่เว้นแม้แต่หลางไป๋ “ทำงานแค่ไม่กี่อาทิตย์ เจ้าก็ทำกำไรให้ร้านซินหลินไม่น้อย…ทำดีมาก” หลางไป๋เอ่ยชมเจียงจวี พร้อมกับยื่นมือไปลูบศีรษะ ตอนแรก หมาป่าหนุ่มทำไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่พอเห็นจิ้งจอกสาวผงะ ทั้งแก้มนวลเนียนยังขึ้นสีแดงระเรื่อ มือใหญ่ที่กำลังลูบศีรษะของนางพลันชักกลับมา จากนั้นเขาก็หมุนตัวเดินไปตรวจงานแผนกอื่น และไม่พูดไม่จาใดๆ หัวใจของเจียงจวีเต้นระส่ำระส่ายไม่หยุด แม้ยกมือขึ้นลูบหน้าอกพร้อมสูดหายลึกๆ แล้ว หากแต่หัวใจยังคงเต้นแรงเหมือนจะกระเด็นออกมา อย่างไรก็ตาม อาการใจเต้นแรงนี้ ทำให้จิ้งจอกสาวอดรู้สึกกังวลไม่ได้ หมิงฮวาเข้าร้านมาในจังหวะนั้นพอดี นางมองหลางไป๋สลับกับมองเจียงจวี สักครู่ ดวงตาของอสรพิษสาวก็หรี่ลงเล็กน้อย เมื่อเห็นหลางไป๋ขึ้นไปที่ชั้
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (3)
ตอนพิเศษ (3) วันต่อมา จิ้งจอกสาวหอบห่อผ้ามาที่ฟาร์มอีกครั้ง แต่หนนี้นางมาพร้อมกับพี่ชาย “พวกเจ้าสองพี่น้องจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกันหรือ” หลางไป๋สอบถาม การได้คนหน่วยกร้านดีเพิ่ม มีใครบ้างไม่ชอบ ทว่าจิ้งจอกหนุ่มโบกมือแล้วตอบ “ไม่ใช่ขอรับ ข้าแค่มาส่งน้องสาว อีกอย่าง ที่มาวันนี้ก็เพื่อขอร้องท่านให้ช่วยดูแลนางด้วย นางค่อนข้างซื่อน่ะขอรับ” หลางไป๋พยักหน้าเหมือนเข้าใจ หญิงสาวเผ่าจิ้งจอกยิ้มใสซื่อ โค้งศีรษะให้กับหลางไป๋ทีหนึ่ง “จากนี้ข้าต้องขอฝากตัวด้วยเจ้าค่ะ” หลางไป๋หันไปยิ้มให้กับหญิงสาวเผ่าจิ้งจอกพลางตอบว่า “ทางนี้ก็ต้องฝากตัวด้วยเช่นกัน” จากนั้นก็หันไปพูดกับทางพี่ชายด้วยสีหน้าเสียดาย “พูดก็พูดเถอะ เจ้าเองก็หน่วยกร้านดีไม่เบา น่าจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกัน” “ความจริงข้าก็อยากมาทำงานที่นี่นะขอรับ แต่เพราะท่านพ่อของพวกเรากำลังป่วย ข้าที่เป็นลูกชาย และยังเป็นว่าที่หัวหน้าเผ่าคนต่อไป ต้องคอยจัดการหลายๆ เรื่อง ตอนนี้ก็เลยออกจากเผ่าไม่ได้” “ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ” “ขอบคุณท่านผู
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (2)
ตอนพิเศษ (2) สถานที่นี้เรียกว่าฟาร์ม มีทั้งสวนผัก สวนผลไม้ ทุ่งดอกไม้ โรงเรือนเพาะต้นกล้า ไหนจะโรงผลิตสารพัดที่เพิ่มขึ้นเหมือนกับดอกเห็ด หนำซ้ำ ยังมีหมู่บ้านของเหล่าสัตว์อสูร ถนนที่ปูด้วยอิฐ ตรงลานกว้างของเมืองก็มีน้ำพุขนาดใหญ่ พวกเขาอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข…น่าอิจฉาและดูน่าสนุกกันจังเลย จิ้งจอกสาวคิด ก่อนจะถอนหายเฮือกออกมาหนึ่ง หญิงสาวชอบความตื่นตาตื่นใจของฟาร์ม ถึงได้แอบมาดูทุกวัน ในตอนที่ลำแสงสีทองสาดเข้ามาในป่ารกทึบ จากนั้นเหล่าสัตว์ก็มีวิวัฒนาการกลายร่างเป็นมนุษย์ ตอนนั้นนางตื่นเต้นมาก กระโดดโลดเต้นรอบป่า ยิ่งค้นพบว่ายังมีสัตว์เผ่าอื่นที่กลายร่างเป็นมนุษย์ นางก็ยิ่งอยากเป็นเพื่อนกับทุกคน เพราะอย่างนั้นตอนที่หมาป่าเพศผู้นามว่าหลางไป๋มาเจรจาขอเป็นพันธมิตรกับเผ่าจิ้งจอก นางอยากให้ท่านพ่อตอบรับการเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับท่านภูต แต่ว่า ท่านพ่อกลับปฏิเสธ แม้ผิดหวังอย่างมาก แต่คำสั่งของผู้นำเผ่าถือเป็นเด็ดขาด เช้าตรู่ของวันนี้ จิ้งจอกสาวก็ยังแอบมาที่ฟาร์ม นางหลบหลังต้นไม้ใหญ่ แ
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (1)
ตอนพิเศษ (1) ต้นฤดูหนาวของปีนั้น ชุนกับจิ่นเซี่ยได้จัดพิธีแต่งงานแบบเรียบง่าย โดยหลางไป๋เป็นญาติฝ่ายหญิง ส่วนจิ่นเซี่ยนั้น เนื่องจากองครักษ์หนุ่มผู้นี้เป็นเด็กกำพร้า ญาติฝ่ายชายจึงเป็นกงเยียนซู แม้เป็นงานแต่งที่เรียบง่าย แต่เพราะได้ลู่ซินฟางเป็นแม่งาน อาหารสุราจึงขึ้นเต็มโต๊ะตลอดทั้งวันทั้งคืน แขกเหรื่อที่มาร่วมงานล้วนเป็นคนกันเอง งานแต่งของชุนกับองครักษ์หนุ่ม จึงเหมือนกับวันรวมญาติมากกว่าเป็นงานมงคล ลู่ซินฟางอนุญาตให้ชุนหยุดได้เท่าที่ต้องการ หลังเสร็จสิ้นงานแต่ง ทุกคนกลับมาใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม หลายวันหลังจากนั้น อุณหภูมิเริ่มลดต่ำ สายลมหนาวเย็นพัดมาเป็นระลอก ลู่ซินฟางยืนอยู่บนระเบียง มองพวกเด็กๆ วิ่งเล่นกันที่ลานกว้าง “เด็กๆ เนี่ย ไม่รู้จักความหนาวกันเลยหรือไงนะ” ลู่ซินฟางพึมพำด้วยความเอ็นดู “แอร๊…!” ตอนนั้นเอง เสียงเล็กๆ ของจินเอ๋อร์ดังมาจากในเปล ลู่ซินฟางผละสายตาออกจากพวกเฉิงเอ๋อร์ เดินกลับมาหาลูกน้อยที่นอนในเปล จินเอ๋อร์อา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 128 บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์
บทที่ 128บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์ เมื่อกลับมาจากมิติ ซินหลินก็มาหาลู่ซินฟางที่คฤหาสน์ เจ้าแฝดพอเห็นพี่ชายมาหา ก็วิ่งเข้าไปเกาะแขน กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ “พี่ชายซินหลิน เมื่อกี้พวกเราไปมิติมาด้วย” “พี่ชายซินหลิน พวกเราไปอ่านหนังสือกันเถอะ” ซินหลินส่ายหน้าพร้อมเคาะปลายจมูกน้อยๆ ของเด็กทั้งสองเบาๆ คนละที “พวกเจ้าเรี่ยวแรงเหลือเฟือจริงๆ เลยนะ เพิ่งกลับมาจากมิติไม่ใช่หรือ คิดจะเล่นกันอีกแล้ว?” “ฮะๆ” “คิๆ” เจ้าแฝดหัวเราะชอบใจ ซินหลินยิ้มให้กับน้องๆ ก่อนหันมาบอกลู่ซินฟางว่า “ข้าเพิ่งเอาผักไปให้เหนียงซิ่น นางบอกว่าอากาศน่าจะเริ่มหนาวแล้ว นางว่าจะทำหม้อไฟชุดใหญ่ เลยให้ข้ามาบอกน่ะ” “ขอบใจมาก รอเยียนซูกลับมาแล้วข้าจะพาเด็กๆ ไปที่คฤหาสน์นะ” ลู่ซินฟางตอบกลับ “อืม” “หม้อไฟ” “เย่ หม้อไฟ!” หม้อไฟฝีมือเหนียงซิ่นอร่อยมาก แถมนานๆ ครั้งจะได้สักที พวกเด็กๆ จึงชูแขนร้องด้วยความดีใจ
You may also like
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว61.5K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู750.5K viewsยอดหญิงในเงามาร
ฉินอันอัน124.5K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง14.6K viewsเพียงแค่ก้าว
ฉู่เฉียว2.6K viewsชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ
ประดับดิน9.7K viewsสนมวังเย็นที่แสนรัก
Lovedee291 viewsชายาบำเรอรัก
Lovedee792 views
