เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนพิเศษ (5) จบบริบูรณ์
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-30 09:33:55ตอนพิเศษ (5)
จบบริบูรณ์
หลังจากปรับอารมณ์ได้แล้ว จิ้งจอกสาวก็เช็ดน้ำตาบนแก้มจนแห้ง สูดหายใจลึกๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะออกจากห้องเพื่อไปขอโทษหลางไป๋
ทว่าทุกครั้งที่นางเข้าใกล้ เขากลับผละหนี แสร้งทำทีเป็นยุ่งง่วนกับงาน ท่าทางแบบนั้นราวกับจงใจหลบหน้านางไม่มีผิด
เมื่อตระหนักได้เช่นนั้น เจียงจวีก็น้ำตาซึม รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก
นับวันหัวใจของนางก็ยิ่งปวดแปลบ ท้ายที่สุด นางที่รู้สึกระอายใจเป็นทุนเดิม ยิ่งไม่กล้าสู้หน้าเขา
หลายวันต่อมา เจียงจวีเก็บข้าวของ หนีกลับเผ่าจิ้งจอก
ณ เผ่าจิ้งจอก
ผู้นำเผ่าจิ้งจอกในร่างของชายวัยคนกับจิ้งจอกหนุ่มต่างยืนกอดอกหน้าตาขึงขัง ในขณะที่มองจิ้งจอกสาวกอดเข่าน้ำตาซึม
“ตั้งแต่นางกลับมาก็เอาแต่นั่งอมทุกข์ทั้งวันทั้งคืน สงสัยจะเจอแย่ๆ มา หากรู้อย่างนี้ ข้าไม่น่าอนุญาตให้นางออกไปเจอโลกภายนอกเลย เป็นข้าที่ตัดสินใจผิดพลาดเอง” ผู้นำเผ่าพูดกับลูกชาย
“ท่านพ่อไม่ได้ตัดสินใจผิดพลาดหรอกขอรับ ให้นางออกไปเผชิญโลกภายนอก นับเป็นประสบการณ์ของนางด้วย” จิ้งจอกหนุ่มกล่าว
“ถึงเจ้าจะพูดถูก แต่เห็นนางนั่งเศร้าทั้งวันแบบนี้ ข้าเองก็รู้สึกไม่สบายใจ”
“ข้าก็ด้วย”
ทั้งสองพูดคุยกันหน้าถ้ำจิ้งจอกสาว พอพูดมาถึงตรงนี้ จิ้งจอกหนุ่มก็ทำหน้าเหมือนนึกขึ้นได้
“เช่นนั้น ข้าจะไปถามท่านผู้ช่วย ว่าเกิดอะไรขึ้น”
ทันทีที่เจียงจวีได้ยินพี่ชายพูดแบบนั้น นางผุดลุกขึ้นพรวด ตะโกนขึ้นว่า “อย่าไป!”
พอเห็นท่าทางร้อนรนของจิ้งจอกสาว จิ้งจอกทั้งสองหันมองหน้ากันทันที ทั้งยังเกิดความคิดเหมือนกัน
…หรือว่าต้นเหตุของความทุกข์ที่นางกำลังเผชิญ จะมาจากพ่อหนุ่มผู้ช่วยตนนั้น
เพิ่งคิดแบบนั้น จิ้งจอกตนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับตะโกน
“ท่านผู้นำขอรับ ท่านผู้นำ!”
“มีอะไร”
“ท่านหมาป่าผู้ช่วยมาขอพบท่านขอรับ”
ทันใดนั้นเจียงจวีทรุดฮวบลงไปนั่งกอดเข่า หน้าตาเศร้าซึมยิ่งกว่าเดิม
ยิ่งเห็นท่าทางของจิ้งจอกสาว ทั้งสองก็ยิ่งมั่นใจสิ่งที่ตนคาดเดา
ผู้นำเผ่าส่ายหน้า จากนั้นเดินออกพบกับหลางไป๋
ตอนแรก ผู้นำเผ่าจิ้งจอกตั้งใจสอบถามและเอาผิดหมาป่าหนุ่ม แต่พอเห็นใต้ตาของชายหนุ่มที่ดำคล้ำเหมือนคนไม่ได้นอน เขาก็โกรธอีกฝ่ายไม่ลง
“พูดตรงๆ ถึงข้าจะซาบซึ้งใจที่ท่านผู้ช่วยให้ความช่วยเหลือเรื่องสมุนไพรรักษาโรคผิดหนัง แต่ลูกสาวของข้ากลับมาก็เอาแต่ร้องห่มร้องไห้ เกิดอะไรขึ้นกับนางหรือ”
“ก่อนอื่น ข้าต้องขอโทษท่านผู้นำที่ดูแลนางไม่ดี”
ว่าจบ หลางไป๋ก็โค้งศีรษะลงต่ำ
ดูๆ ไปแล้ว หมาป่าหนุ่มตนนี้จะรู้สึกผิดจริงๆ เมื่อคิดแบบนั้น ผู้นำเผ่าจิ้งจอกก็โกรธอีกฝ่ายไม่ลง
หลางไป๋พูดขึ้นว่า “ข้ามาที่นี่เพื่อรับผิดชอบขอรับ”
“ถ้าอย่างนั้น ท่านผู้ช่วยพอจะเล่าให้ฟังได้หรือไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
หลางไป๋นิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ความจริงข้าเองก็ไม่เข้าใจนัก ตั้งแต่รู้จักเจียงจวี ข้าก็สงบใจไม่ลง จนกระทั่งอุบัติเหตุที่ทำให้ข้ากับนางเผลอจูบกัน ข้าก็รู้สึกเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง กลัวว่าถ้าอยู่ใกล้ๆ นางจะเผลอทำเรื่องไม่ดีลงไป จึงหลบหน้านางขอรับ”
พอได้ยินว่าทั้งสองจูบกัน ดวงตาของผู้นำเผ่าพลันเบิกโตอย่างตะลึง แต่แล้ว วินาทีต่อมา ผู้นำเผ่าก็ถอนหายใจเฮือกแล้วบอกว่า “อาการที่ท่านผู้นำกำลังเผชิญ เรียกว่าสัญชาตญาณของสัตว์ป่าไม่ใช่หรือ”
หลางไป๋พยักหน้ายอมรับ
“เพราะอย่างนั้น ข้าถึงได้หลบหน้านาง”
ว่ากันตามตรง หลังจากที่เขากับนางจูบกัน เขาก็สงบใจไม่ลง มิหนำซ้ำยังมีอาการตื่นตัว
ผู้นำเผ่าถอนหายใจอีกครั้ง “สรุปคือเพราะท่านผู้นำหลางหลบหน้าลูกสาวข้า นางก็เลยหนีกลับเผ่า แล้วก็ซึมแบบนั้นทั้งวัน”
“ขอโทษด้วย”
“เรื่องนี้ท่านควรไปขอโทษนาง”
“นางอยู่ที่ไหนขอรับ”
“นางอยู่ที่ถ้ำ ว่าแต่ว่า ท่านขอโทษนางแล้ว จะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรือ”
“ไม่ขอรับ” หลางไป๋ส่ายหน้า จากนั้นก็ยืดอกพูดอย่างจริงจัง “ข้ามาที่นี่ เพื่อสู่ขอนางกับท่านด้วย”
ผู้นำเผ่าเลิกคิ้วสูง
หลางไป๋พูดต่อ “ก่อนมาที่นี่ ข้าครุ่นคิดกับตัวเองหลายรอบ ว่าทำไมถึงเป็นนาง และตอนนี้ข้าก็ได้ข้อสรุปแล้ว”
“ข้อสรุปของท่านคือ?”
“ข้าชอบนางตั้งแต่แรกพบ”
ผู้นำเผ่าเงียบไปชั่วหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะฮ่าๆ ออกมา
“เคยได้ยินมาว่า หมาป่ามีสัญชาตญาณรับรู้ได้ทางจิตวิญญาณว่าใครคือคู่แท้” ผู้นำเผ่าเว้นช่วง จากนั้นผายมือไปทางถ้ำของลูกสาว “เชิญท่าน นางอยู่ทางนั้น”
“ขอบคุณขอรับ”
แสงจากดวงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้าไปในถ้ำ ทำให้ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวได้ทันที
เขาเดินเข้าไปหานางพร้อมกับเรียกชื่อของนางไปด้วย
“เจียงจวี”
หญิงสาวสะดุ้งเฮือก
“ท่านมาทำไม”
“ข้ามาขอโทษเจ้า”
“ขอโทษหรือ ทำไม…ไม่ใช่ว่าท่านเกลียดข้าหรอกหรือ ถึงได้เอาแต่หลบหน้าข้า”
“เพราะข้าตื่นเต้นจึงเอาแต่หลบหน้าเจ้า”
หลางไป๋ยอมรับความจริง แต่แทนที่จะใช้คำว่า ‘ตื่นตัว’ เขาเลือกใช้คำว่า ‘ตื่นเต้น’ แทน
ทว่าจิ้งจอกสาวเข้าใจความหมายแฝงของคำว่าตื่นเต้นโดยไม่ต้องให้เขาอธิบาย
ทันใดนั้น ใบหน้านวลเนียนพลันแดงก่ำ
“ท่านพูดอะไร…”
ทันทีที่เห็นหลางไป๋ทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ เจียงจวีก็เกิดความประหม่า ทำท่าผละหนี หากเขากลับคว้าเอวของนางให้นั่งอยู่ที่เดิม
“ข้ามาเพื่อขอโทษ เจ้าช่วยยกโทษให้ข้าได้หรือไม่” หลางไป๋ยื่นใบหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆ
แม้เจียงจวีจะเศร้าเสียใจเพราะถูกหลางไป๋หลบหน้า แต่เมื่อเขาแสดงความใกล้ชิด นางกลับรู้สึกเขินอาย ราวกับความเสียใจก่อนหน้านั้นเป็นเพียงเรื่องโกหก
หญิงสาวบีบมือตัวเอง และเพราะไม่รู้ว่าจะตอบเขาอย่างไรจึงได้แต่นั่งเงียบ
ทันใดนั้น มือใหญ่ของหมาป่าหนุ่มก็กุมมือบอบบางของหญิงสาวเอาไว้
“กลับไปกับข้าได้หรือไม่”
หญิงสาวพยักหน้าเบาๆ แล้วตอบ “ข้า…ข้าจะกลับทำงานต่อ แต่ท่านให้เวลาข้าทำใจก่อนได้หรือไม่”
“เจ้าจะทำใจเรื่องอะไร ในเมื่อข้ามาครั้งนี้เพื่อสู่ขอเจ้าด้วย”
“อะ เอ๊ะ!?”
ไม่เพียงตกใจ หัวใจของนางยังอ่อนยวบ
“ทำไม”
“ข้าชอบเจ้า…ไม่สิ ตอนนี้ข้ารู้ตัวแล้วว่ารักเจ้า ก็ต้องอยากใช้ชีวิตร่วมกับเจ้าจนแก่เฒ่า หรือเจ้าไม่ได้คิดเหมือนกัน?”
ได้ยินแบบนั้น หญิงสาวอดตะลึงไม่ได้
เจียงจวีเบิกตามองหลางไป๋
เมื่อสายตาของทั้งสองสบประสานกัน นางพลันรับรู้โดยสัญชาตญาณทันที ‘นางรักเขา…รักเขามาก’
พอคิดแบบนั้น ดวงตาของนางก็คลอรื่นด้วยน้ำตา
“ท่านจะแต่งงานกับข้าหรือ”
“ใช่”
“ท่านรักข้าจริงๆ หรือ”
“ข้ารักเจ้า แล้วเจ้าล่ะ รู้สึกอย่างไรกับข้า”
“ข้า…ข้ารักท่าน”
จากนั้น ทั้งสองมองสบตากันโดยไม่พูดอะไร
เวลาไหลผ่านไปอย่างเงียบๆ ชั่วขณะที่เจียงจวีไม่ทันตั้งตัว ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มโน้มลงมาใกล้ หลังจากนั้นริมฝีปากของเขากับนางก็ประกบกันจนไร้ช่องว่าง บรรยากาศรอบตัวของสองหนุ่มสาวอบอวลไปด้วยความรัก
งานแต่งของหลางไป่กับเจียงจวีถูกจัดขึ้นในเดือนต่อมา ซึ่งเป็นต้นฤดูใบไม้ผลิพอดี
แต่ข่าวดีไม่ได้มีเพียงเรื่องนั้น หลังจากผู้นำเผ่าจิ้งจอกหายจากอาการป่วย เขากับลูกชายก็เดินทางมาที่ฟาร์ม ขอร่วมเป็นพันธมิตรกับสัตว์อสูรเผ่าอื่นๆ เมื่อลู่ซินฟางตั้งชื่อให้กับเผ่าจิ้งจอกทุกตน พวกเขาก็ย้ายมาสร้างหมู่บ้านจิ้งจอก เป็นสมาชิกใหม่ของฟาร์ม
หนึ่งปีให้หลัง เจียงจวีก็คลอดแฝดสาม เป็นทารกเพศชายสองคน และทารกเพศหญิงหนึ่งคน เด็กๆ น่ารักน่าชังเป็นอย่างมาก ทุกวันหลังจากปิดร้าน หลางไป๋จะแจ้นกลับบ้านตรงเวลาทุกวัน
ใครจะเชื่อเล่า ว่าหมาป่าเคร่งขรึมและเอาจริงเอาจังกับงานตนนั้นจะเห่อภรรยากับลูกมากมายเพียงนี้
ณ เมืองเล่ออัน แคว้นต้าเหลียน
ทุกชีวิตดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ผู้คนเหล่านั้นไม่รู้เลยว่ากำลังใช้ชีวิตร่วมกับสัตว์อสูรในร่างมนุษย์ ทั้งยังมีสตรีผู้หนึ่งครอบครองประตูไปสู่มิติอื่น อันเป็นโลกสุดแสนมหัศจรรย์
(จบบริบูรณ์)
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (5) จบบริบูรณ์
ตอนพิเศษ (5)จบบริบูรณ์ หลังจากปรับอารมณ์ได้แล้ว จิ้งจอกสาวก็เช็ดน้ำตาบนแก้มจนแห้ง สูดหายใจลึกๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะออกจากห้องเพื่อไปขอโทษหลางไป๋ ทว่าทุกครั้งที่นางเข้าใกล้ เขากลับผละหนี แสร้งทำทีเป็นยุ่งง่วนกับงาน ท่าทางแบบนั้นราวกับจงใจหลบหน้านางไม่มีผิด เมื่อตระหนักได้เช่นนั้น เจียงจวีก็น้ำตาซึม รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก นับวันหัวใจของนางก็ยิ่งปวดแปลบ ท้ายที่สุด นางที่รู้สึกระอายใจเป็นทุนเดิม ยิ่งไม่กล้าสู้หน้าเขา หลายวันต่อมา เจียงจวีเก็บข้าวของ หนีกลับเผ่าจิ้งจอก ณ เผ่าจิ้งจอก ผู้นำเผ่าจิ้งจอกในร่างของชายวัยคนกับจิ้งจอกหนุ่มต่างยืนกอดอกหน้าตาขึงขัง ในขณะที่มองจิ้งจอกสาวกอดเข่าน้ำตาซึม “ตั้งแต่นางกลับมาก็เอาแต่นั่งอมทุกข์ทั้งวันทั้งคืน สงสัยจะเจอแย่ๆ มา หากรู้อย่างนี้ ข้าไม่น่าอนุญาตให้นางออกไปเจอโลกภายนอกเลย เป็นข้าที่ตัดสินใจผิดพลาดเอง” ผู้นำเผ่าพูดกับลูกชาย “ท่านพ่อไม่ได้ตัดสินใจผิดพลาดหรอกขอรับ ให้นางออกไปเผชิญโลกภายนอก นับเป็นประสบการณ์ของนางด้วย” จิ้งจอกหนุ่มกล่าว
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (4)
ตอนพิเศษ (4) หลังจากเห็นว่าเจียงจวีเหมาะกับตำแหน่งพนักงานขาย หลางไป๋ก็ให้นางทำงานในร้านซินหลินคู่กับห่จือเหมย เพียงไม่กี่อาทิตย์ เจียงจวีก็เป็นพนักงานขายอันดับต้นๆ ของร้าน ด้วยความที่เป็นจิ้งจอกใสซื่อ จึงทำให้ผู้คนชื่นชอบและเอ็นดูไม่น้อย ไม่เว้นแม้แต่หลางไป๋ “ทำงานแค่ไม่กี่อาทิตย์ เจ้าก็ทำกำไรให้ร้านซินหลินไม่น้อย…ทำดีมาก” หลางไป๋เอ่ยชมเจียงจวี พร้อมกับยื่นมือไปลูบศีรษะ ตอนแรก หมาป่าหนุ่มทำไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่พอเห็นจิ้งจอกสาวผงะ ทั้งแก้มนวลเนียนยังขึ้นสีแดงระเรื่อ มือใหญ่ที่กำลังลูบศีรษะของนางพลันชักกลับมา จากนั้นเขาก็หมุนตัวเดินไปตรวจงานแผนกอื่น และไม่พูดไม่จาใดๆ หัวใจของเจียงจวีเต้นระส่ำระส่ายไม่หยุด แม้ยกมือขึ้นลูบหน้าอกพร้อมสูดหายลึกๆ แล้ว หากแต่หัวใจยังคงเต้นแรงเหมือนจะกระเด็นออกมา อย่างไรก็ตาม อาการใจเต้นแรงนี้ ทำให้จิ้งจอกสาวอดรู้สึกกังวลไม่ได้ หมิงฮวาเข้าร้านมาในจังหวะนั้นพอดี นางมองหลางไป๋สลับกับมองเจียงจวี สักครู่ ดวงตาของอสรพิษสาวก็หรี่ลงเล็กน้อย เมื่อเห็นหลางไป๋ขึ้นไปที่ชั้
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (3)
ตอนพิเศษ (3) วันต่อมา จิ้งจอกสาวหอบห่อผ้ามาที่ฟาร์มอีกครั้ง แต่หนนี้นางมาพร้อมกับพี่ชาย “พวกเจ้าสองพี่น้องจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกันหรือ” หลางไป๋สอบถาม การได้คนหน่วยกร้านดีเพิ่ม มีใครบ้างไม่ชอบ ทว่าจิ้งจอกหนุ่มโบกมือแล้วตอบ “ไม่ใช่ขอรับ ข้าแค่มาส่งน้องสาว อีกอย่าง ที่มาวันนี้ก็เพื่อขอร้องท่านให้ช่วยดูแลนางด้วย นางค่อนข้างซื่อน่ะขอรับ” หลางไป๋พยักหน้าเหมือนเข้าใจ หญิงสาวเผ่าจิ้งจอกยิ้มใสซื่อ โค้งศีรษะให้กับหลางไป๋ทีหนึ่ง “จากนี้ข้าต้องขอฝากตัวด้วยเจ้าค่ะ” หลางไป๋หันไปยิ้มให้กับหญิงสาวเผ่าจิ้งจอกพลางตอบว่า “ทางนี้ก็ต้องฝากตัวด้วยเช่นกัน” จากนั้นก็หันไปพูดกับทางพี่ชายด้วยสีหน้าเสียดาย “พูดก็พูดเถอะ เจ้าเองก็หน่วยกร้านดีไม่เบา น่าจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกัน” “ความจริงข้าก็อยากมาทำงานที่นี่นะขอรับ แต่เพราะท่านพ่อของพวกเรากำลังป่วย ข้าที่เป็นลูกชาย และยังเป็นว่าที่หัวหน้าเผ่าคนต่อไป ต้องคอยจัดการหลายๆ เรื่อง ตอนนี้ก็เลยออกจากเผ่าไม่ได้” “ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ” “ขอบคุณท่านผู
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (2)
ตอนพิเศษ (2) สถานที่นี้เรียกว่าฟาร์ม มีทั้งสวนผัก สวนผลไม้ ทุ่งดอกไม้ โรงเรือนเพาะต้นกล้า ไหนจะโรงผลิตสารพัดที่เพิ่มขึ้นเหมือนกับดอกเห็ด หนำซ้ำ ยังมีหมู่บ้านของเหล่าสัตว์อสูร ถนนที่ปูด้วยอิฐ ตรงลานกว้างของเมืองก็มีน้ำพุขนาดใหญ่ พวกเขาอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข…น่าอิจฉาและดูน่าสนุกกันจังเลย จิ้งจอกสาวคิด ก่อนจะถอนหายเฮือกออกมาหนึ่ง หญิงสาวชอบความตื่นตาตื่นใจของฟาร์ม ถึงได้แอบมาดูทุกวัน ในตอนที่ลำแสงสีทองสาดเข้ามาในป่ารกทึบ จากนั้นเหล่าสัตว์ก็มีวิวัฒนาการกลายร่างเป็นมนุษย์ ตอนนั้นนางตื่นเต้นมาก กระโดดโลดเต้นรอบป่า ยิ่งค้นพบว่ายังมีสัตว์เผ่าอื่นที่กลายร่างเป็นมนุษย์ นางก็ยิ่งอยากเป็นเพื่อนกับทุกคน เพราะอย่างนั้นตอนที่หมาป่าเพศผู้นามว่าหลางไป๋มาเจรจาขอเป็นพันธมิตรกับเผ่าจิ้งจอก นางอยากให้ท่านพ่อตอบรับการเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับท่านภูต แต่ว่า ท่านพ่อกลับปฏิเสธ แม้ผิดหวังอย่างมาก แต่คำสั่งของผู้นำเผ่าถือเป็นเด็ดขาด เช้าตรู่ของวันนี้ จิ้งจอกสาวก็ยังแอบมาที่ฟาร์ม นางหลบหลังต้นไม้ใหญ่ แ
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (1)
ตอนพิเศษ (1) ต้นฤดูหนาวของปีนั้น ชุนกับจิ่นเซี่ยได้จัดพิธีแต่งงานแบบเรียบง่าย โดยหลางไป๋เป็นญาติฝ่ายหญิง ส่วนจิ่นเซี่ยนั้น เนื่องจากองครักษ์หนุ่มผู้นี้เป็นเด็กกำพร้า ญาติฝ่ายชายจึงเป็นกงเยียนซู แม้เป็นงานแต่งที่เรียบง่าย แต่เพราะได้ลู่ซินฟางเป็นแม่งาน อาหารสุราจึงขึ้นเต็มโต๊ะตลอดทั้งวันทั้งคืน แขกเหรื่อที่มาร่วมงานล้วนเป็นคนกันเอง งานแต่งของชุนกับองครักษ์หนุ่ม จึงเหมือนกับวันรวมญาติมากกว่าเป็นงานมงคล ลู่ซินฟางอนุญาตให้ชุนหยุดได้เท่าที่ต้องการ หลังเสร็จสิ้นงานแต่ง ทุกคนกลับมาใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม หลายวันหลังจากนั้น อุณหภูมิเริ่มลดต่ำ สายลมหนาวเย็นพัดมาเป็นระลอก ลู่ซินฟางยืนอยู่บนระเบียง มองพวกเด็กๆ วิ่งเล่นกันที่ลานกว้าง “เด็กๆ เนี่ย ไม่รู้จักความหนาวกันเลยหรือไงนะ” ลู่ซินฟางพึมพำด้วยความเอ็นดู “แอร๊…!” ตอนนั้นเอง เสียงเล็กๆ ของจินเอ๋อร์ดังมาจากในเปล ลู่ซินฟางผละสายตาออกจากพวกเฉิงเอ๋อร์ เดินกลับมาหาลูกน้อยที่นอนในเปล จินเอ๋อร์อา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 128 บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์
บทที่ 128บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์ เมื่อกลับมาจากมิติ ซินหลินก็มาหาลู่ซินฟางที่คฤหาสน์ เจ้าแฝดพอเห็นพี่ชายมาหา ก็วิ่งเข้าไปเกาะแขน กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ “พี่ชายซินหลิน เมื่อกี้พวกเราไปมิติมาด้วย” “พี่ชายซินหลิน พวกเราไปอ่านหนังสือกันเถอะ” ซินหลินส่ายหน้าพร้อมเคาะปลายจมูกน้อยๆ ของเด็กทั้งสองเบาๆ คนละที “พวกเจ้าเรี่ยวแรงเหลือเฟือจริงๆ เลยนะ เพิ่งกลับมาจากมิติไม่ใช่หรือ คิดจะเล่นกันอีกแล้ว?” “ฮะๆ” “คิๆ” เจ้าแฝดหัวเราะชอบใจ ซินหลินยิ้มให้กับน้องๆ ก่อนหันมาบอกลู่ซินฟางว่า “ข้าเพิ่งเอาผักไปให้เหนียงซิ่น นางบอกว่าอากาศน่าจะเริ่มหนาวแล้ว นางว่าจะทำหม้อไฟชุดใหญ่ เลยให้ข้ามาบอกน่ะ” “ขอบใจมาก รอเยียนซูกลับมาแล้วข้าจะพาเด็กๆ ไปที่คฤหาสน์นะ” ลู่ซินฟางตอบกลับ “อืม” “หม้อไฟ” “เย่ หม้อไฟ!” หม้อไฟฝีมือเหนียงซิ่นอร่อยมาก แถมนานๆ ครั้งจะได้สักที พวกเด็กๆ จึงชูแขนร้องด้วยความดีใจ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้25.6K viewsแม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.7M viewsสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ21.9K viewsทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา13.2K viewsแม่เลี้ยงเดี่ยวกับอัจฉริยะแฝดทั้งห้า
ต้าเหนิง510 viewsสะใภ้รองสกุลซ่งผู้ถูกบิดาสามีชิงชัง
28พิจิกาเฉิน3.9K viewsข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว10.4K viewsสามีอยากดื่มสุราต้องช่วยข้าทำสวน
องค์หญิงโนเนม1.6K views
