Share

บทที่ 1151

Author: จี้เวยเวย
“พระชายา ท่านอ๋องบอกว่าท่านเข้าไปไม่ได้ ท่านโปรดเข้าใจพวกข้าด้วยเถอะขอรับ”

ทหารทั้งสองนายมีสีหน้าอับจนปัญญา พวกเขาเข้าใจว่าพระชายาฉู่อ๋องเป็นห่วงความปลอดภัยของท่านอ๋อง แต่ท่านอ๋องสั่งไว้ว่าห้ามไม่ให้นางเข้าไป

ถ้าพวกเขาขวางคนเอาไว้ไม่ได้ อย่างนั้นพวกเขาก็จบสิ้นแล้ว

ซ่งรั่วเจินไม่ประหลาดใจเลยสักนิด จวินถิงเป็นห่วงความปลอดภัยของนางจึงไม่บอกนางเรื่องในค่ายทหาร แต่ตอนนี้ถึงเขาไม่ยินดีก็ไม่มีประโยชน์

นางต้องเข้าไปเท่านั้น!

ครู่ต่อมา นางก็หยิบป้ายคำสั่งที่ไทเฮาทรงมอบให้นางออกมา

“คราวนี้ข้าเข้าไปได้หรือยัง?”

ชั่วขณะที่คนทั้งสองเห็นป้ายคำสั่งก็รีบคุกเข่าลงทันที

รอจนซ่งรั่วเจินเข้าไปในค่ายทหารแล้ว นางก็ถามขึ้นมาว่า “อาการท่านอ๋องในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?”

คนทั้งสองมองหน้ากัน ยามกะทันหันไม่รู้เลยว่าควรพูดหรือไม่ควรพูด

“พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องปิดบังข้า ข้ารู้เรื่องที่ค่ายทหารเกิดโรคระบาดแล้ว ที่มาคราวนี้ก็เพราะอยากคิดหาวิธีรักษาร่วมกับหมอหลวง”

“ยามนี้สถานการณ์เลวร้ายมาก ชีวิตทหารตกอยู่ในอันตราย จำเป็นต้องแข่งกับเวลา อย่าเสียเวลาเลย” ซ่งรั่วเจินกล่าวเสียงขรึม

คนทั้งสองเห็นดังนั้นก็ไม่ลังเลอ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1402    

    ในตอนนั้นเอง แม่ทัพนายหนึ่งเอ่ยปากขึ้น เมื่อเขากล่าวจบก็มองไปทางซ่งหลิน พวกเขาล้วนกลับมาจากสนามรบ อ๋าวเจี๋ยผู้นั้นสันดานเป็นอย่างไร พวกเขาย่อมรู้อย่างแจ่มแจ้ง วันนี้สกุลซ่งจัดงานมงคล คนของราชวงศ์ฉีเยว่พวกนั้นจงใจมาสร้างเรื่องวุ่นวายชัด ๆ ! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเขาย่อมต้องทำหน้าที่เจ้าบ้านให้สมเกียรติ! “เร็วเถิด สิ่งที่พระชายาฉู่อ๋องพูดจริงทุกประการ! หรือท่านจะไม่เชื่อพวกเรา?” ตอนนี้อูจิ่งซั่วอยู่ ๆ ก็เข้าใจแล้วว่าอะไรเรียกว่าอยากพูดแต่พูดไม่ได้ ท่ามกลางการเร่งเร้าของคนมากมาย ตัวเขาไม่มีทางถอนตัวได้เลย! “เยว่เอ๋อร์ วันนี้คงต้องลำบากเจ้าแล้ว” พออูเยว่เอ๋อร์ได้ยินคำพูดนี้จากพี่ชายตน หัวใจก็กระตุกวูบหนึ่ง รู้สึกแค่ว่าบ้าไปแล้วจริง ๆ นี่พี่ชายจะเชื่อคำพูดของคนพวกนั้นแล้วมาตีนางจริง ๆ หรือ? ใบหน้าของนางยามนี้ถูกตบจนเจ็บแสบร้อน หากยังถูกฝ่ามือหนัก ๆ ของพี่ชายตบอีกหลายครา เช่นนั้นต่อจากนี้ อย่าได้คิดจะออกจวนเลย! “เพี๊ยะ!” อูจิ่งซั่วข่มใจ และก็ทำได้เพียงทอดถอนใจเงียบ ๆ ว่าน้องสาวโง่เง่าจริง ๆ อยู่ดีไม่ว่าดี ดื้อดึงทำเรื่องเยี่ยงนี้ บัดนี้กลับก

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1401

    เห็นน้องสาวของตนออกหน้าแทนตน หัวใจซ่งเยี่ยนโจวก็เต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ ที่จริงเจินเอ๋อร์ไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้ด้วยซ้ำ แต่เพราะรู้ว่าสองพี่น้องคู่นี้นำอ๋าวเจี๋ยมามิใช่เพราะเหตุผลอื่นใด นอกเสียจากจงใจดูหมิ่นเขา จึงบังเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ได้มีน้องสาวที่ดีเยี่ยงนี้ เป็นวาสนาของเขาจริงๆ! “อูจิ่งซั่ว เรื่องนี้พวกเจ้าว่าอย่างไร?” ฉู่จวินถิงมองอูจิ่งซั่วที่ลังเล ดวงตาคู่งามหรี่ลงเล็กน้อย “หากมิได้ผีเข้า หรือว่าพระชายาของข้ากล่าวถูกต้องแล้ว พวกเจ้าคิดเช่นนี้อยู่จริงๆ?” ชั่วขณะนั้น อูจิ่งซั่วรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าแววตาที่มองมาทางเขาของทุกคนในงาน ล้วนแปรเปลี่ยนไปแล้ว แค่เขากล้ายอมรับ เกรงว่าพวกเขาสองพี่น้องก็คงอยู่ที่นี่ต่อไปอีกไม่ได้ “ผีเข้าแล้ว!” อูจิ่งซั่วกล่าวอย่างไม่ลังเล อูเยว่เอ๋อร์เองก็มิอาจเอื้อนเอ่ยได้ ครั้นเห็นเสด็จพี่ยอมรับแล้ว นางนอกจากต้องกลืนความขมขื่นนี้ลงไป ยังจะกล่าวสิ่งใดได้อีกเล่า? สตรีนางนี้เห็นได้ชัดว่า ก่อนลงมือก็คิดไว้เรียบร้อยแล้วว่าจะทำเช่นไร ไม่เพียงแต่ตบตีนางโดยไม่รับผิดชอบใด ๆ สุดท้ายยังถึงขั้นให้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1400  

    “พี่ใหญ่ ท่านต้องล้างแค้นให้ข้า นางหญิงชั่วช้าคนนี้มันคิดจะตบข้าให้ตาย!” อูเยว่เอ๋อร์โกรธจนแทบคลุ้มคลั่ง นางไม่เคยลิ้มรสความอัปยศเช่นนี้มาก่อน! ถูกตบต่อหน้าผู้คนจำนวนมากจนสภาพกลายเป็นเช่นนี้ นางยังเหลือศักดิ์ศรีอะไรให้พูดถึงอีก? “เพี๊ยะ!” ซ่งรั่วเจินตบหน้าอูเยว่เอ๋อร์ไปอีกฉาดหนึ่ง! เสี้ยวพริบตาเดียวนี้ ทั้งอูเยว่เอ๋อร์และอูจิ่งซั่วถึงกับตะลึงงัน ซ่งรั่วเจินยังไม่ยอมหยุดอีกหรือ แบบนี้ไม่ต่างจากเอาศักดิ์ศรีของราชวงศ์ฉีเยว่ไปย่ำยีเหยียบขยี้กับพื้นดินเลย! เกินไปแล้วจริง ๆ! “พระชายาฉู่อ๋อง ท่านต้องการอะไรกันแน่? ต่อให้เยว่เอ๋อร์จะทำผิด ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ควรจะพูดคุยกันให้กระจ่างชัดเจน ไยท่านจะต้องลงไม้ลงมือกับคนอื่นถึงขั้นนี้ด้วย?” อูจิ่งซั่วตะคอกถามด้วยเสียงโหดเหี้ยม ฉู่จวินถิงเดินเข้ามายืนข้างกายซ่งรั่วเจิน กำลังจะเอ่ยปาก แต่ถูกซ่งรั่วเจินรั้งไว้เสียก่อน ซ่งรั่วเจินส่ายศีรษะเบา ๆ บอกเขาเป็นนัยว่าไม่ต้องกังวลใจไป จากนั้นถึงจะเอ่ยขึ้นว่า “ข้ากำลังช่วยขับไล่วิญญาณชั่วร้ายให้องค์หญิง” “นางสติดีอยู่แท้ ๆ จะโดนผีอะไรเข้าสิง? นี่มันเหลวไหลสิ้นดี!” “องค์ชาย คำพูดข

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1399  

    เสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันในเสี้ยวขณะนั้นราวกับเสียงอสนีบาตฟาดลงมา ทุกคนต่างกำลังร่วมอวยพรอย่างยินดีปรีดา พริบตาเดียวก็ได้ยินว่าองค์หญิงจากราชวงศ์ฉีเยว่กำลังจะถูกฆ่าตาย แต่ละคนต่างใจหายวาบ ใครกันมันช่างใจกล้าบ้าบิ่นนัก ถึงขั้นลงมือทำร้ายองค์หญิงฉีเยว่เช่นนี้? หลังจากทุกคนวิ่งกรูกันเข้ามาถึงจุดเกิดเหตุ ก็ค้นพบว่าคนที่ลงมือคือพระชายาฉู่อ๋อง ชั่วขณะนั้น ทุกคนต่างหันมองหน้ากัน สีหน้าดูแปลกประหลาดไปอย่างเห็นได้ชัด “ข้าได้ยินว่าองค์หญิงแห่งราชวงศ์ฉีเยว่ดูจะมีใจชมชอบท่านฉู่อ๋อง วันนี้ถึงได้แอบเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าพระชายาฉู่อ๋องจะลงมือดุเดือดเพียงนี้ ถึงขั้นตบหน้ากันตรง ๆ เช่นนี้เลย?” “ปกติข้าเห็นพระชายาฉู่อ๋องเป็นคนอ่อนโยนใจกว้าง ไม่เคยคิดเลยว่าถึงคราวลงมือขึ้นมาจะเหี้ยมโหดได้เพียงนี้ ข้าเห็นแล้วกลับรู้สึกสะใจเป็นที่สุด” “พวกเจ้าลืมไปแล้วหรือเมื่อคราวที่พระชายาฉู่อ๋องขอถอนหมั้นตอนแรก กล้าถึงขั้นขอถอนหมั้นกลางพิธีสมรสได้แบบนั้น มิหนำซ้ำยังให้คนขนข้าวของออกจากจวนโหวจนหมดเกลี้ยงอีก ความกล้าและความสามารถเช่นนี้ใช่ว่าคนทั่วไปจะมีได้ที่ไหน” ทุกคนพอถูกเตือนสติด้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1398  

    ตอนแรกหากมิใช่เพราะโชคดียื้อชีวิตกลับมาได้ คุณชายใหญ่ก็คงต้องจบชีวิตอยู่ที่เขตชายแดนแล้วแน่ และเพราะขาทั้งสองข้างพิการ คุณชายใหญ่ตอนนั้นเกือบคิดสั้นปลิดชีวิตตนเองไปแล้ว ซ่งเยี่ยนโจวมองน้องชายของและน้องสะใภ้ของตนเองกำลังทำพิธีกราบไหว้ฟ้าดินด้วยกัน หลังจากเสร็จสิ้นพิธี หัวใจก็มีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ทว่าจู่ ๆ ก็เห็นเสิ่นเซียงวิ่งเข้ามาด้วยความรีบร้อย นัยน์ตาพลันสะท้อนประกายประหลาดใจขึ้นมาวูบหนึ่ง “เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ?” เสิ่นเซียงเล่าเรื่องราวทั้งหมดออกมาทันใด หลังจากซ่งเยี่ยนโจวได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว สีหน้าพลันมืดครึ้มลงทันที นับแต่คนจากราชวงศ์ฉีเยว่เข้ามาในแผ่นดิน หากจะให้พูดว่าใครไม่ชอบพวกเขามากที่สุด สกุลซ่งเป็นหนึ่งในนั้นอย่างแน่นอน วันนี้เป็นงานมงคลใหญ่แท้ ๆ แล้วเจ้าคนพวกนี้ยังจะมาหาเรื่องให้เสียอารมณ์อีกหรือ? ในตอนนั้นเอง อูเยว่เอ๋อร์เดินเข้ามาถึงเบื้องหน้าของซ่งรั่วเจินแล้ว นางเอ่ยพลางยิ้มบาง ๆ “พระชายาฉู่อ๋อง ขอแสดงความยินดีจากใจจริง” “อืม” ซ่งรั่วเจินพยักหน้าอย่างเฉยชา อูเยว่เอ๋อร์มองดูท่าทีของนาง แววตาสะท้อนประกายเหลือเชื่อออกมา ทั้งที่นางอุตส่าห์ไว้หน้า

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1397  

    อูจิ่งซั่วพอได้ฟังคำแนะนำของอูเยว่เอ๋อร์แล้ว พลันรู้สึกขึ้นมาว่าดูคล้ายจะมีเหตุผลทีเดียว บัดนี้น้องหญิงมาเพื่อแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไมตรี หากว่าเขาสู่ขอองค์หญิงสักหนึ่งพระองค์กลับไปเป็นชายาได้แล้วละก็ จะไม่เท่ากับสร้างคุณูปการใหญ่หลวงหรือ เสด็จพ่อจะต้องชื่นชมเขามากขึ้นอีกเป็นแน่ จากงานเลี้ยงเมื่อคืนพอได้เห็นอุปนิสัยของฉู่มู่เหยาแล้ว เขาก็รู้สึกว่านางช่างน่าสนใจดีจริง ๆ ทว่าตลอดระยะเวลาสองสามวันที่ผ่านมาเมื่อได้เห็นท่าทีเย็นชาที่ฉู่มู่เหยามีต่อเขา กลับทำให้หัวใจของเขารู้สึกขุ่นเคืองขึ้นมาบ้างเช่นกัน เขาเป็นถึงองค์ชาย ฐานะย่อมไม่ด้อยไม่กว่าฉู่มู่เหยาแน่ เป็นเพียงแค่องค์หญิงกลับแสดงท่าทีหยิ่งยโสจองหองเช่นนี้ต่อหน้าเขาซึ่งมีฐานะเป็นองค์ชาย ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก! อูเยว่เอ๋อร์เห็นว่าอูจิ่งซั่วเหมือนจะคล้อยตามคำแนะนำของตนเอง ก็ยิ่งดีใจ รีบพูดเสริมต่อทันทีว่า “ด้วยฐานะอย่างท่านพี่ ปกติเหล่าดรุณียามเห็นท่านต่างก็แย่งกันเข้าใกล้ ไหนเลยจะมีใครทำตัวเหมือนอย่างนาง?” “ข้าว่านะ ท่านพี่ไม่มีความจำเป็นต้องตามเอาอกเอาใจนางเสียด้วยซ้ำ ขอแค่ทูลขอพระราชทานพิธีอภิเษกสมรสไปตรง ๆ ถึงนางจะไม่ยินยอม

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status