공유

บทที่ 1201

작가: จี้เวยเวย
ฮ่องเต้กวาดตามองหลิงไท่ซือ เห็นสีหน้าจริงจังของเขา หลุดหัวเราะออกมาทีหนึ่ง

“ฝีมือของหลิงไท่ซือ เราได้ยินมาตั้งนานแล้ว หลายปีมานี้ เจ้ารับคนสำนักวิชาเต๋ามาไม่น้อยเพื่อให้เจ้าได้แคล้วคลาดจากอันตราย อีกทั้งยังช่วยเจ้าให้สามารถทำเรื่องที่คนทั่วไปทำไม่สำเร็จให้สำเร็จได้”

“ทำนายการระบาดของโรคระบาดล่วงหน้า อีกทั้งยังจงใจจัดฉากปรักปรำฉู่อ๋อง สำหรับคนอื่นเป็นเรื่องยาก แต่สำหรับพวกเจ้าสกุลหลิงแล้ว ไม่ใช่เรื่องยากอะไร!”

สีหน้าฮ่องเต้เรียบเฉย ทว่าสายตาคมกริบดุจเหยี่ยวนั้นกลับคล้ายมองทุกอย่างออก ไม่ให้โอกาสแก้ตัว

พูดจบ สายตาเหล่าขุนนางต่างสั่นสะท้าน ซุบซิบกันขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“อะไรนะ? หลิงไท่ซือมีฝีมือถึงเพียงนี้เชียวหรือ?”

“ก่อนหน้านี้ข้าเองก็เคยได้ยินว่าจวนหลิงไท่ซือไม่ธรรมดา กระนั้นก็เพียงแต่ได้ยิน ไม่รู้จริงเท็จ น่ากลัวว่าฝ่าบาทรู้ตั้งแต่แรกแล้ว!”

“พวกเจ้าจำเรื่องจงเฟยบูชาเซียนโบตั๋นก่อนหน้านี้ได้หรือไม่ ทำร้ายจนตวนเฟยเสียโฉม หากไม่ใช่เพราะฮองเฮาไม่ได้ใช้งาน คนถูกทำลายโฉมก็คือฮองเฮา ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้ก็เกี่ยวพันกับสกุลหลิงหรอกหรือ?”

เมื่อแรกเรื่องนี้โวยวายใหญ่โต ทุกคนต่างรู้กันอย่างถ้
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1202

    “หากไม่ใช่เพราะเมืองผิงหยางเกิดอุทกภัย ฉู่อ๋องไปจัดการ สกุลซ่งไม่เชื่อว่าแม่ทัพซ่งตายไปแล้วจึงตั้งใจไปตามหา น่ากลัวว่าแม่ทัพซ่งก็คงตายอยู่ในเงื้อมมือของเจ้า!”ซ่งหลินมองหลักฐานที่ตนมอบให้ก่อนหน้านี้ ฮ่องเต้อ่านทั้งหมดแล้ว ทันใดนั้นถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่งไม่กำจัดสกุลหลิง เขาจะเผชิญหน้ากับทหารที่ตายไปเหล่านั้นได้เยี่ยงไร!“บัดนี้หลักฐานพรักพร้อม เราได้เห็นทั้งหมดแล้ว เรื่องมาถึงขั้นนี้เจ้ายังคิดปฏิเสธ หลิงไท่ซือ เจ้าคิดว่าทุกคนล้วนโง่งมกระนั้น?”ทันใดนั้นสีหน้าหลิงไท่ซือหมดอาลัยตายอยาก พลังชีวิตทั้งหมดคล้ายมลายหายไปในช่วงเวลานี้ภายในสายตาของเขาเปี่ยมความตกตะลึง คิดว่าปกปิดเรื่องนี้ไว้อย่างดีมากมาโดยตลอด ไม่มีพิรุธใดครู่ต่อมาเขาหันมองทางซ่งหลิน เผชิญหน้ากับสายตาดุดันดุจหมาป่าโดดเดี่ยวคู่นั้น เข้าใจในทันใดพวกเขาสืบพบแล้ว!“สกุลหลิง ประหารทั้งตระกูล!”ท้องพระโรงกว้างใหญ่ เสียงเย็นชาเฉียบขาดของฮ่องเต้ดังก้อง ขุนนางทั้งหมดล้วนไม่กล้าคัดค้านสกุลหลิงกิจการใหญ่โต ถูกประหารทั้งตระกูล คนตายย่อมมีไม่น้อย!เพียงแต่ เทียบกับเรื่องเหล่านี้ทั้งหมดที่สกุลหลิงทำ ผลลัพธ์นี้กลับสมเหตุสมผล

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1201

    ฮ่องเต้กวาดตามองหลิงไท่ซือ เห็นสีหน้าจริงจังของเขา หลุดหัวเราะออกมาทีหนึ่ง“ฝีมือของหลิงไท่ซือ เราได้ยินมาตั้งนานแล้ว หลายปีมานี้ เจ้ารับคนสำนักวิชาเต๋ามาไม่น้อยเพื่อให้เจ้าได้แคล้วคลาดจากอันตราย อีกทั้งยังช่วยเจ้าให้สามารถทำเรื่องที่คนทั่วไปทำไม่สำเร็จให้สำเร็จได้”“ทำนายการระบาดของโรคระบาดล่วงหน้า อีกทั้งยังจงใจจัดฉากปรักปรำฉู่อ๋อง สำหรับคนอื่นเป็นเรื่องยาก แต่สำหรับพวกเจ้าสกุลหลิงแล้ว ไม่ใช่เรื่องยากอะไร!”สีหน้าฮ่องเต้เรียบเฉย ทว่าสายตาคมกริบดุจเหยี่ยวนั้นกลับคล้ายมองทุกอย่างออก ไม่ให้โอกาสแก้ตัวพูดจบ สายตาเหล่าขุนนางต่างสั่นสะท้าน ซุบซิบกันขึ้นมาอย่างอดไม่ได้“อะไรนะ? หลิงไท่ซือมีฝีมือถึงเพียงนี้เชียวหรือ?”“ก่อนหน้านี้ข้าเองก็เคยได้ยินว่าจวนหลิงไท่ซือไม่ธรรมดา กระนั้นก็เพียงแต่ได้ยิน ไม่รู้จริงเท็จ น่ากลัวว่าฝ่าบาทรู้ตั้งแต่แรกแล้ว!”“พวกเจ้าจำเรื่องจงเฟยบูชาเซียนโบตั๋นก่อนหน้านี้ได้หรือไม่ ทำร้ายจนตวนเฟยเสียโฉม หากไม่ใช่เพราะฮองเฮาไม่ได้ใช้งาน คนถูกทำลายโฉมก็คือฮองเฮา ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้ก็เกี่ยวพันกับสกุลหลิงหรอกหรือ?”เมื่อแรกเรื่องนี้โวยวายใหญ่โต ทุกคนต่างรู้กันอย่างถ้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1200

    เดิมทีทุกคนเพียงแต่หยั่งเดา ต่อให้พูดถึงหลักฐานความผิดของเช่ออ๋องเมื่อครู่ ก็เป็นเพียงเรื่องเล็กบางส่วนเท่านั้นทว่าสิ่งที่เหยียนเจิงพูดเหล่านี้ แต่ละเรื่องนั่นคือความคิดใหญ่หลวงถึงแก่ชีวิตเจตนาแพร่โรคระบาด ทำร้ายทหารและราษฎรผู้บริสุทธิ์!ยิ่งไม่ต้องพูดว่าเพื่อทำให้ล้มตายมากยิ่งขึ้น ไม่เพียงแต่แพร่โรคระบาด ยังจงใจวางยาพิษอีกด้วยฉู่อ๋องและเช่ออ๋องโชคดี หากไม่ใช่พระชายาฉู่อ๋องเชี่ยวชาญวิชาแพทย์ คลี่คลายเรื่องโรคระบาดและยาพิษได้นะยะเวลาอันสั้น น่ากลัวว่าตอนนี้ค่ายทหารจะต้องเกิดความเสียหายใหญ่หลวงมากจนคาดไม่ถึงแน่สีหน้าหลิงไท่ซือที่เดิมทียังสงบนิ่งได้รู้ข่าวนี้แล้วก็เปลี่ยนไป จ้าวเชียนตายไปแล้วไม่ใช่หรือ?เหตุใดเหยียนเจิงถึงสืบเรื่องเหล่านี้ออกมาได้ หรือจงใจวางกับดักเขา?สงสัยได้เพียงชั่วขณะ มองเห็นท่าทางของฉู่เทียนเช่อและหลิงเชี่ยนเอ๋อร์แล้ว หลิงไท่ซือตัดความเป็นไปได้ทิ้งไป หรือว่า...จ้าวเชียนยังไม่ตาย?นี่เป็นไปได้อย่างไร!“เสด็จพ่อ ลูกไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้ ไม่เกี่ยวข้องกับลูกจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ!”สีหน้าฉู่เทียนเช่อว้าวุ่น เขานึกแค้นใจ เขาไม่ควรเชื่อหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ ไม่ควรเชื่อ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1199

    “ก่อนหน้านี้ตอนฉู่อ๋องไม่รู้เป็นหรือตายอยู่ในค่ายทหาร หลิงไท่ซือกลับอยากลงโทษให้ได้ ตอนนั้นท่านไม่มีท่าทีเช่นนี้เลยนี่” ราชครูกู้พูดเสียงเรียบๆสีหน้าหลิงไท่ซือเคร่งขรึม กลับพูดตอบโต้ไม่ออกใครคิดเล่าว่าถ้อยคำที่พูดไปเมื่อหลายวันก่อน เวลาเพียงชั่วพริบตาจะกลับมาแทงตนเอง?ขุนนางคนอื่นในราชสำนักต่างพากันสนับสนุน ยิ่งไปกว่านั้นยังมีคนฟ้องร้องเช่ออ๋อง พูดถึงความผิดทั้งหมดที่เขาเคยทำออกมา รวมถึงเรื่องที่ว่าครั้งหนึ่งเคยดื่มเหล้าโวยวายด้วยปกติเรื่องเหล่านี้ไม่นับเป็นอะไร ทว่าเพียงเกิดเรื่องขึ้น ทุกข้อกล่าวหารวมกัน ต่อให้เล็กน้อยอย่างไรก็ล้วนเป็นความผิด!ฉู่จวินถิงและขุนนางสองสามท่านสบตากันแวบหนึ่ง นึกถึงหลักฐานที่พวกเขาเตรียมไว้ดีแล้ว วันนี้ไม่มีวันปล่อยโอกาสให้สกุลหลิงและเช่ออ๋องพลิกสถานการณ์ได้!“หลิงไท่ซือ ท่านเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้งั้นหรือ?” ฮ่องเต้เอ่ยถามเสียงเรียบหนึ่งประโยค ใบหน้ากลับไร้คลื่นอารมณ์หลิงไท่ซือกระวนกระวายภายในใจ มองผ่านอารมณ์ของฝ่าบาท เขาคิดว่านี่คือความเงียบก่อนพายุมาหากยอมรับผิดในตอนนี้ เขาไม่รู้ว่าศาลต้าหลี่สืบได้สิ่งใดออกมาบ้าง รับผิดส่งเดชมีแต่จ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1198

    ฮองเฮาได้ยินแล้วก็ใจอ่อนยวบยิ่งขึ้น “เจ้าเด็กคนนี้ดีเหลือเกินจริงๆ ตอนนั้นแม่ไม่สมควรทำเช่นนั้นต่อเจ้า ครั้งนี้เจ้าสร้างผลงานใหญ่”“จวินถิงสามารถแต่งงานกับเจ้าได้ นี่เป็นวาสนาของเขา!”ได้เห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของฮองเฮา สีหน้าซ่งรั่วเจินประดับรอยยิ้มช้าๆ บังเอิญฉู่มู่เหยาได้ยินข่าวก็เข้ามาพอดี“พี่สะใภ้ นับว่าได้พบเจ้าแล้ว!”เพียงฉู่มู่เหยาได้พบซ่งรั่วเจินก็รีบก้าวเท้าฉับไวมาอยู่ต่อหน้านาง “เห็นเจ้าไม่เป็นไรช่างดีเหลือเกิน ก่อนหน้านี้ข้าร้อนใจแทบแย่ เสด็จแม่ให้ข้าไปเตือนเจ้าอย่าไปค่ายทหาร กังวลเจ้าจะติดโรคระบาด”“ตอนนั้นข้าไม่รู้ความร้ายแรง ไปช้าเพียงนิดเดียว ใครคิดเล่าว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงถึงเพียงนี้!”“หากเจ้าเป็นอะไรไป ข้าก็คง...”“หม่อมฉันก็สบายดีไม่ใช่หรือ?” ซ่งรั่วเจินตบมือฉู่มู่เหยา “สรุปว่าตอนนี้ดีแล้ว พวกเราทุกคนล้วนปลอดภัย”ฉู่มู่เหยาพยักหน้า “โชคดีพวกเจ้าไม่เป็นไร แต่ข้าได้ยินว่าเสด็จพี่สามถูกศาลต้าหลี่จับไปแล้ว บัดนี้คนภายนอกต่างเดากันว่าเรื่องโรคระบาดเป็นฝีมือของพวกเขา”“เมื่อครู่ตอนข้ามา แม้แต่นางกำนัลขันทีก็ล้วนกำลังถกเถียงกัน พวกเขาคงไม่โหดเหี้ยม แม้แต่เรื่องพรร

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1197

    เห็นจวนเช่ออ๋องจุดไฟสว่างไสว ราษฎรบ้านใกล้เรือนเคียงเห็นคนมากมายถึงเพียงนี้ ต่างพากันรู้สึกแปลกใจตอนพวกเขาเห็นคนของศาลต้าหลี่เอาตัวเช่ออ๋องและพระชายาไป เกิดความตกตะลึงพรึงเพริดภายในใจ“นี่เช่ออ๋องและพระชายาทำอันใดลงไปหรือ? เหตุใดถึงถูกคนของศาลต้าหลี่พาตัวไปเล่า?”“ข้าได้ยินว่าศาลต้าหลี่กำลังสืบว่าใครคือผู้วางยาพิษภายในค่ายทหาร คงไม่ใช่ว่าเกี่ยวข้องกับเช่ออ๋องหรอกกระมัง?”“หากเป็นเช่นนี้จริง นี่ไม่ใช่พี่น้องสังหารกันเองหรอกหรือ? ปกติข้าเห็นเช่ออ๋องและฉู่อ๋องเรียกขานกันเป็นพี่น้อง ความสัมพันธ์ไม่ธรรมดา คิดไม่ถึงเลยว่าลับหลังจะลงมืออย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้!”ข่าวแพร่สะพัดออกไป เวลาเพียงวันเดียว ทั้งตรอกเล็กตรอกน้อยต่างรู้เรื่องกันแทบทั้งหมดแล้วชั่วขณะขุนนางในราชสำนักทั้งหมดได้ทราบข่าว ต่างสั่นสะท้านขึ้นมาทีหนึ่งพวกเขาล้วนเป็นคนฉลาด ก่อนหน้านี้ตอนเกิดเรื่อง ทุกคนล้วนรู้ว่ามีคนบงการอยู่เบื้องหลัง เพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใครศาลต้าหลี่ไม่มีวันจับตัวไปอย่างไร้สาเหตุ จะต้องพบหลักฐาน นี่ถึงได้พาสองสามีภรรยาเช่ออ๋องไปน่ากลัวว่า...สกุลหลิงเองก็มีส่วนร่วมด้วย!ซ่งรั่วเจินตื่นขึ้นมาก็ไ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status