บทที่ 1290

เหตุใดชายคนนี้ไม่ได้เรื่องเพียงนี้?

ต่อให้ขายหน้า แต่นางหญิงสาวคนหนึ่งยังไม่พูดอันใด เมื่อวานกลับไปแล้วหน้าตานางเองก็หมดสิ้น ยังถูกครอบครัวตำหนิอย่างแรงหนึ่งรอบ พูดว่านางจะต้องแต่งเข้าสกุลสวี่ให้ได้!

ก็เพราะเรื่องนี้ วันนี้นางถึงได้เร่งเดินทางมา

“สวี่ฮูหยิน ท่านฟังข้าอธิบายก่อน เรื่องเมื่อวานล้วนเป็นอุบัติเหตุ ข้าเองก็คาดไม่ถึงเลยว่าจะกลายเป็นเช่นนี้ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เจ้าค่ะ” หวังเสวี่ยแก้ต่าง

“ไม่ได้ตั้งใจ? เจ้าฉวยโอกาสตอนลูกชายข้าหมดสติ จงใจไล่บ่าวข้างกายเขาไป อีกทั้งยังวางยาและทำเรื่องเช่นนี้!”

“นี่ไม่ได้ตั้งใจที่ใดกัน เห็นได้ชัดว่าวางแผนไว้ตั้งแต่แรก น่ากลัวว่าตั้งแต่ทีแรกเจ้าก็ประเมินแล้วว่าหยวนชิงจะต้องเสียใจ หวังให้เขาดื่มเหล้าจนเมา ยังทำที่ไม่สมควรเกิดขึ้นนี้กับเจ้าอีกด้วยกระมัง!”

สายตาสวี่ฮูหยินเย็นชาคมกริบ นางอยู่ในเรือนหลังมานานหลายปี ยังมีสิ่งใดไม่เคยพบเห็นบ้างเล่า?

ยังไม่ต้องพูดว่าหวังเสวี่ยเป็นลูกอนุคนหนึ่ง ต่อให้นางเป็นบุตรีสายตรง ก็ไม่คู่ควรกับหยวนชิง

หวังเสวี่ยถูกเปิดโปงความคิด ใบหน้าสะท้อนแววเก้อกระดาก มากที่สุดคืออับอาย

ความบริสุทธิ์ของนางล้วนมอบให้หยวนชิงไ